Even mijn tweeweekse column naar het blad ‘Volzin’ sturen.
Een citaat:
‘ Minister Bot is er tegen dat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag een uitspraak doet over de legitimiteit van de muur in de Palestijnse gebieden, de muur die vele duizenden mensen het leven onmogelijk gaat maken, en de Tweede Kamer steunt hem daarin met een kleine meerderheid. En waarom is hij er tegen? Omdat het een politiek gevoelige zaak betreft. Als het een gevoelige zaak betreft, moeten wij begrijpen, dan kijken wij liever de andere kant op wanneer de Conventies van Geneve breeduit worden geschonden. De week daarvoor heb ik Bot in de Eerste Kamer nog in gloedvolle bewoordingen horen zeggen dat de Navo er niet meer is voor onze eigen veiligheid; die wordt niet bedreigd; maar om in te zetten bij ernstige schendingen van mensenrechten, aantastingen van de internationale rechtsorde en het in de klem komen van grote groepen mensen die op een onjuiste manier worden behandeld. Hier is een grote groep mensen die op onjuiste manier wordt behandeld. We worden niet eens gevraagd om een leger te sturen, alleen dat we de rechtbank ondersteunen die wil onderzoeken of hier de mensenrechten worden geschonden. Maar dat dat zo is, dat willen we dus niet weten.’
Het is toch heel duidelijk: Nederland incluis Bot kampt nog vanaf de generatie 50+ met een collectief schuldgevoel naar de joden en dus is alles wat israel doet boven kritiek verheven. Voeg daarbij dat het CDA als de dood zo bang is om papa Bush voor de voeten te lopen, immers papa Bush heeft het goed gevonden dat onze Jaap (dhS) toch maar mooi baas van de NAVO werd. Het argument van politieke gevoeligheid van deze zaak is wel het zwakste argument dat Bot kan bedenken. Als hij ècht guts zou hebben, zou hij er gewoon voor uitkomen dat hij geen bal geeft om Palestijnen, dat hij niets geeft om vrede en gerechtigheid als hem dat niets oplevert. Iedereen die zich niet houdt aan VN-resoluties is fout bezig, behalve Israel. En daar stelling tegen nemen,dat maakt geen vrienden. Laf, laf, ongelooflijk laf, maar dat is al decennia lang de ondertoon in het buitenlandbeleid van het CDA.