In het Parool van gisteren: staatssecretaris Mark Rutte van Sociale Zaken gaat onderzoeken of de kinderbijslag inkomensafhankelijk moet worden. Met andere woorden: dat de armen meer krijgen dan de rijken. Dat is mooi, dat Rutte daar over na wil denken, want in december was hij daar nog tegen. De kinderbijslag is niet bedoeld om invloed uit te oefenen op inkomens, was één argument, en een inkomensafhankelijke kinderbijslag zou mensen er van afhouden om hun inkomenspositie door arbeid te verhogen en met name de drempel voor vrouwen verhogen. Met andere woorden: vrouwen zouden met een beetje meer kinderbijslag kunnen beslissen om achter de geraniums te blijven zitten, of misschien zelfs wel meer kinderen te krijgen, in plaats van te solliciteren. Op 16 december, vlak voor het kerstreces hield ik in de Eerste Kamer een pleidooi voor het inkomensafhankelijk maken van de kinderbijslag. Als oude feministe vind ik de kinderbijslag een onding, maar als we niks beters hebben dan zo’n onding, laten we het dan zo rechtvaardig mogelijk inzetten. Mensen met een hoog salaris hebben het niet nodig, die weten vaak niet eens uit hun hoofd hoeveel ze krijgen. Mensen met een laag salaris, en zeker de minima die al aan alle kanten gekort worden kunnen elke euro er bij goed gebruiken. En dit is nu eens een middel dat de regering niets hoeft te kosten behalve een beter systeem van verdeling. Toen, in december, wilde de staatssecretaris nog niets toezeggen. Het is dus leuk om in de krant te lezen dat er in ieder geval over nagedacht gaat worden.
Maar kijk, je snapt zelf al wel waar de gedachtes derover eropuit gaan komen: als we die minima’s gaan belonen voor het krijgen van kinderen, dan fokken ze er nog meer kinderen bij. En die kinderen worden dan later ook weer minima;s en – pa’s en -oma’s en -opa’s en dan is het hek van de dam.
Daarentegen als je de Máxima’s beloont, houden ze zich in, want die maken alleen maar meer geld van geld, ipv kinderen.
Maar dan is er in ieder geval over nagedacht, wat natuurlijk scheelt en Democratisch is.
(en hoe minder kinderen, hoe minder mensen er straks de vergrijzing kunnen dragen, dus dat ouderenprobleem gaat zichzelf oplossen, maar dat is te ver doorgedacht)
OKEE dan, kinderen krijgen als inkomensgenerator! Denkt (of dacht) meneer Rutte dat het echt zo werkt?
Een ’tegemoetkoming voor het hebben van kinderen’ vind ik wel een beetje raar, maar zolang het er is: dan maar inkomensonafhankelijk. Al vind ik (kinderloos) het toch niet vreemd om collectief ervoor te zorgen dat de aanstormende generatie ook goede kansen krijgt. Maar dat kan en moet op veel meer manieren dan het schuiven van een maandelijks bedrag aan een gezin.