Ik ben nooit zo dol geweest op Internationale Vrouwendag, zoiets als moederdag. Het hele jaar je ondankbare werk doen en dan één dag bloemetjes en een zachtgekookt eitje op bed. Maar vooruit, elke gelegenheid om weer eens aandacht te schenken aan hoe de zaak van vrouwen er voor staat en daar de media mee te halen is er eentje.
Gistermiddag in de Balie een discussie. Mirjam de Rijk, medesenator (voor Groen Links) en voorzitter van de vrouwenalliantie deed de aftrap. Zo staat de zaak er feitelijk voor:
– 80% van de onbetaalde zorg wordt nog steeds door vrouwen gedaan
– vrouwen zijn wel meer buitenshuis gaan werken, maar mannen nauwelijks meer binnenshuis
– slechts 38% van de vrouwen is economisch zelfstandig, dat wil zeggen, verdient meer dan 70% van het minimumloon.
– in politieke vertegenwoordigende organen is gemiddeld eenderde vrouw
– in de top van het bedrijfsleven is dat 2%
– bij de universiteiten is dat 5%
– in directies van het voortgezet onderwijs 10%
We zijn dus ergens op de helft, met de emancipatie.
En met de beeldvorming, dat illustreerde Bertien Minco met een aantal foto’s, lijkt het wel alsof er geen emancipatiegolf heeft plaatsgevonden.
Een van de beelden die ze presenteerde waren de foto’s van Agnes Kant bij een interview in de Volkskrant. Beeldschone foto’s, daar waren we het over eens. Maar ook wel een hoog glamourpoes gehalte. Zou Balkenende ooit worden gefotografeerd met zijn lipjes half open? Mannelijke politici worden gefotografeerd aan het werk, in actie, achter hun bureau, in een streng pak, in conferentie met andere mannen in strenge pakken. Dat maakt ze belangrijk. Vrouwelijke politici worden liever afgebeeld in hun privéomgeving, alsof ze niet echt werken. Of doen de vrouwen daar zelf aan mee, omdat ze niet te bitchy over willen komen? Heb je zelf veel inbreng in hoe je gefotografeerd wil worden? Ik ga het Agnes vragen.
Een ander belangrijk onderwerp was de positie van allochtone vrouwen. In de discussie zelf waren twee vertegenwoordigsters, islamitische feministe Ceylan Weber, met hoofddoek, en Karim Belhaj, zonder. Minister de Geus beweert dat de emancipatie van witte vrouwen wel voltooid is, maar die van allochtone vrouwen nog moet beginnen. Goed dat er meer aandacht komt voor allochtone vrouwen, maar wel een stelling met een luchtje er aan, vond Mirjam de Rijk, en ik ben het met haar eens. Er wordt een tweedeling gesuggereerd die niet klopt: alsof met witte vrouwen alles in orde is, en met zwarte vrouwen alles mis. Ook onder witte vrouwen is er nog een grote groep ‘kansarmen’ en onder allochtone vrouwen een niet onaanzienlijke groep die haar eigen emancipatie met succes heeft bevochten. De gesuggereerde tweedeling wordt helaas maar al te vaak gebruikt door lieden die er vooral mee bezig zijn om alles wat moslim is in discrediet te brengen: kijk eens hoe slecht moslimmannen zijn voor moslimvrouwen. En dat ligt allemaal aan de barbaarse en achterlijke islam. Dat helpt de vrouwen zelf in het geheel niet, die in een akelige spagaat terecht komen: met wie moeten ze solidair zijn, met hun eigen mannen die ook doelwit zijn van racisme, of met witte mensen die hen willen ‘redden’, als ze hun eigen cultuur en religie maar opgeven?
Ceylan Weber noemde een lange lijst van problemen waar met name moslimvrouwen in Nederland mee geconfronteerd worden. Inderdaad: isolement. Een nog moeilijker positie als het gaat om de verdeling van zorg en betaalde arbeid. Ze vertelde erbij te hebben geaarzeld om de nadruk op de problemen te leggen, omdat dat ook weer misbruikt kan worden. Er zijn ook veel succesverhalen te vertellen, zei ze. Ze heeft lang gewerkt in een Blijf huis. Daar ging het om twee zaken: de nood van vrouwen en hun kracht. Dat is waar we ons op kunnen solidariseren. Niet alleen op de nood. Ook op de kracht.
Jens van Tricht, de symbolische man in het forum, bracht met veel humor de positie van mannen in. Inderdaad, zei hij, zolang mannen nog zijn wat ze zijn schiet het met de vrouwenemancipatie niet erg op. We waren het met elkaar eens: het gaat niet alleen om solidariteit tussen witte en zwarte vrouwen, het gaat er ook om om allochtone mannen bij het emancipatieproces te betrekken. En Jens, met zijn kritiek op de dominante heteroseksistische witte cultuur kan zich zo aansluiten bij de kritiek van allochtone vrouwen: een interessante alliantie.
Vanmiddag ga ik naar een bijeenkomst waar vooral allochtone vrouwen met elkaar in discussie gaan. Verslag volgt.
Pingback: Weblog Theo Cornelissen
Anja, volgens mij wordt Wouter Bos ook wel eens gefotografeerd met zijn lipjes open, of wat te denken van Pim Fortuin in zijn hoogtij dagen.
Maar goed, ik denk dat Agnes zelf ook zeer tevreden is over haar foto’s in het magazine van de volkskrant.
Voor alle vrouwen ter wereld, en speciaal voor hen die het moeilijk hebben: http://www.therry.web-log.nl 🙂
Groeten, Therry
De internationale vrouwen dag heeft in Nederland toch nog wel iets opgeleverd (en is daarmee minder vluchtig als een vercommercialiseerde moederdagviering): namelijk de tegenhanger van de Huizingalezing… de Annie Romein-Verschoorlezing! http://www.leidenuniv.nl/arv/index.htm Dit jaar voor de 15e maal. Jammer genoeg is er alleen de lezing van 2003 te achterhalen. Hopelijk plaatsen ze de lezing “Trouw nooit een vrouw met grote voeten” door Mineke Schipper, er na vandaag ook bij. Want een goede lezing, toevertrouwd aan webpagina, kan vervolgens even geduldig wezen als toevertrouwd aan papier… en op alle andere dagen ook nog na te lezen.
Wat is er mis mee om je als vrouw te profileren op de cover van de Volkskrant bijlage , met een goed inhoudelijk verhaal ?
glamour kater,
de foto van Jan op http://www.janmarijnissen.nl is ook van een hoog glamour gehalte.
Van Balkenende is van zijn lang zal ie leven geen glamour foto te maken!
Agnes is een mooie vrouw. Lekker bitchy op z’n tijd. Maar ook dan mooi, zowel innerlijk als uiterlijk. Ze heeft zo ongeveer net zoveel charisma in haar pink als alle VVD-tweede kamer- troela’s bij elkaar.
Als een vrouw haar mening zegt is het een slechte eigenschap; als een man hetzelfde doet heeft hij een krachtige persoonlijkheid. Het zelfde heb je bij rimpeltjes: bij vrouwen zijn het gewoon rimpels, bij mannen zijn het karaktertrekken.
Schiet mij maar lek!
Wanneer stappen we e i n d e l i j k eens af van die dubbele moraal!
Citaat
“Goed dat er meer aandacht komt voor allochtone vrouwen, maar wel een stelling met een luchtje er aan, vond Mirjam de Rijk, en ik ben het met haar eens. Er wordt een tweedeling gesuggereerd die niet klopt: alsof met witte vrouwen alles in orde is, en met zwarte vrouwen alles mis. Ook onder witte vrouwen is er nog een grote groep ‘kansarmen’ en onder allochtone vrouwen een niet onaanzienlijke groep die haar eigen emancipatie met succes heeft bevochten. De gesuggereerde tweedeling wordt helaas maar al te vaak gebruikt door lieden die er vooral mee bezig zijn om alles wat moslim is in discrediet te brengen: kijk eens hoe slecht moslimmannen zijn voor moslimvrouwen. En dat ligt allemaal aan de barbaarse en achterlijke islam. Dat helpt de vrouwen zelf in het geheel niet, die in een akelige spagaat terecht komen: met wie moeten ze solidair zijn, met hun eigen mannen die ook doelwit zijn van racisme, of met witte mensen die hen willen ‘redden’, als ze hun eigen cultuur en religie maar opgeven? ”
Het probleem is dat Mirjam de Rijk nogal hypocriet bezig geweest is. Het probleem van zeer vaak voorkomende onderdrukking van islamitische vrouwen en meisjes is al jaren aan de gang, waardoor verhoudingsgewijs veel vrouwen in blijf-van-mijn-lijf-huizen terecht komen, waardoor steeds meer islamitische meisjes geintimeerd worden indien ze geen hoofddoek dragen, waardoor steeds meer islamitische meisjes en vrouwen geconfronteerd worden met eerwraak of met gedwongen huwelijken. Jarenlang hebben progressieve vrouwen als Mirjam de Rijk nagelaten deze praktijken aan de kaak te stellen, en nu eindelijk de terechte kritiek losbarst op dergelijke wanpraktijken komt Mirjam de Rijk met demagogische verdachtmakingen: “anti-islam-strijd van de VVD”, of de bewering dat emancipatie zoals het kabinet voor ogen neer zou komen op assimilatie. Deze laatste bewering is het soort drogargument zoals die vaak door dubieuze figuren als Abu Jahjah van de AEL gehanteerd wordt ten aanzien van de integratie.
In feite hebben Mirjam de Rijk en geestverwanten de allochtone vrouwen in de steek gelaten, maar bovendien bestrijden ze diegenen die wel voor hen opkomen. Tijdens de Koude oorlog had je fellowtravellers en goedbedoelende vredesaktivisten die benadrukten dat het met de dreiging van de Sovjet-Unie wel meeviel, terwijl ze de mogendheid die onze vrijheid beschermde in die periode, de Verenigde Staten, verdacht maakten. Deze ‘nuttige idioten’ hadden daarmee de verdedigingswil van de westerse democratieen ernstig verzwakt.
Mirjam de Rijk en geestverwanten zijn de ‘nuttige idioten’ van tegenwoordig, ze banen het pad voor de meest reactionaire krachten binnen de islam.