Het is maandag, en ik had vandaag vrijgehouden om de puntjes op de i te zetten van mijn bijdrage aan het arbeid en ziekte debat morgen in de Eerste Kamer. Daarvoor zouden we vanavond al vergaderen met de fractie in Den Haag, en daar overnachten om er morgenochtend weer vroeg bij te zijn. Maar morgenochtend om 10 uur gaat besloten worden dat debat op te schorten. Het nieuwe WAO voorstel van het kabinet is er tussen gekomen. Dat moet eerst in de Tweede Kamer besproken worden, en dan gaan wij er pas ons licht over laten schijnen. En om het nu over arbeid en ziekte te hebben, zonder het over het nieuwe WAO voorstel te hebben, dat wordt niks. Dus wordt ons debat uitgesteld.
Ik ben er lang mee bezig geweest. Stapels rapporten en knipsels doorgewerkt, een eerste, een tweede versie geschreven na de goede kritiek van mijn collega’s, en nu kan ik de stapel papier tot nader orde weer opbergen. Zo gaat dat wel vaker, dat we ingehaald worden door de actualiteit. Zelfs in de Eerste Kamer die doorgaat voor wat bedaagd en traag slaat de hectiek soms toe. Je leert wel flexibel te zijn. En mijn tekst is niet weg, die komt dan later wel weer.
Jan de Wit mailde of ik mee wil doen met een aantal avonden over de nieuwe WAO. Welzeker. Dan kan ik tenminste mijn half gelegde ei kwijt.