Vandaag is de tienduizendste bezoeker van mijn weblog gepasseerd. Sinds februari is het dagelijks aantal bezoekers verdrievoudigd. Dat is leuk. Dan weet je ook een beetje waar je het voor doet.
Ik heb wel een verzoek. Het staat iedereen die dat wil vrij om commentaar te leveren op wat ik geschreven heb. Dat mag er best fel toegaan, al wordt het een beetje saai als het steeds maar dezelfde mensen zijn die op dezelfde manier laten weten dat ze het alweer niet met me eens zijn, maar vooruit, ook dat moet iedereen zelf maar weten. Maar er zijn ook heren bij die mijn weblog gebruiken om elkaar voor rotte vis uit te maken, en dat wordt echt vervelend. Je bent te gast, dus gedraag je. Leer wat van de moslimcultuur: daar maak je elkaar niet uit voor geitenneuker als je ergens op bezoek bent. En wees een echte man: ga even naar buiten en vecht het daar uit, als je echt de neiging niet kunt bedwingen om je tegenstander te gaan slaan. En hou je hier aan het onderwerp, aub. Argumenten overtuigen altijd meer dan gescheld.
Of herinner je even de mooie uitspraak van Jan Marijnissen z’n moeder: wie met modder gooit verliest grond.
Helemaal mee eens, Anja, alleen jouw gebruik van het meervoud “heren” is niet terecht. Er was, in de door jou bedoelde reaktiestroom maar 1 “heer” die rijkelijk rondstrooide met scheldwoorden, naast het hanteren van allerlei retorische truukjes, en dat was ome Ko.
Voor de rest heb je volkomen gelijk, het is jouw weblog en wij zijn te gast.
Quote: ..En wees een echte man: ga even naar buiten en vecht het daar uit, als je echt de neiging niet kunt bedwingen om je tegenstander te gaan slaan…
En nu maar hopen dat iedereen begrijpt dat dit niet letterlijk bedoeld is.
je mag inderdaad trots zijn op je weblog. En dan klaag je helaas, dat wel vaak dezelfde mensen van zich laten horen. Vind ik ook, maar hoe kun je ze aanmoedigen om ook wat in te brengen?
Veel mensen kiezen er vaak voor om gewoon wat te kijken en te lezen of heeft men ook (nog) geen goed onderbouwde mening. Het is misschien wel een deel van de steeds meer wegkijkende mensenmentaliteit; waar Jan M. over sprak. Ik hoop, dat hier een kentering in mag komen; maar voorlopig mag je toch heel tevreden zijn over de inbreng van de constante bezoekers; ook gezien de inhoud. Op een paar mensen na dan; maar dat hou je toch altijd.
Kom, kom, Anja! Uit de slof schieten en malkander een beetje opfokken is DE nationale sport in alle Arabische landen.
Ik heb alle begrip voor je standpunt dat dat op je weblog geen pas geeft.
Schrale troost is wellicht dat m’n bijdragen zonder uitzondering educatief waren bedoeld. Praktijkvoorbeelden kunnen daar een sterk middel in zijn. Ik zou er bijna aan toevoegen: zeker bij trage leerlingen, maar daarmee zou ik dan weer de intentie om m’n leven te beteren, die ik verderop uitspreek, onderuit halen.
De discusie in het Cliteurverhaal spitste zich toe of stoere taal leidt tot een beter debat. Ik denk dat stoere taal een eigen dynamiek kent. Dat wou ik even demonstreren voor de mensen die het opnemen voor onze Voor Vlag en Vaderland columnisten.
Ik zal het nooit meer doen, okee?
Vergis je in de tussentijd niet in het aantal Arabisch sprekenden dat hier in Nederland het woord geitenneuker mede onder invloed van de kranige taal van je gezond rokende stadgenoot met veel hilariteit onderling gebruikt.
Nodeloos te zeggen dat ik het met je eens waar het je standpunt met betrekking tot Cliteur betreft; ik denk dat ik dat iets te ongenuanceerd verwoord heb, maar af en toe kan ik nogal over de zeik gaan van lieden die onder het mom van ‘Pim kon het dus wij kunnen het ook en nog wel beter ook’ een dynamiek in gang zetten die eindigt in Muiderberg.
Ik vrees dat dat de wereldverbeteraar in me is. Ik zal je weblog met rust laten voordat ik zelf tot extreem hockeymeisje verword!
Ha die ome Ko. Even beste vrienden, en ik bedoelde zeker niet alleen jou al hangen sommige van de andere heren nu heilig boontje en braafste jongetje van de klas uit, en wijzen met hun vingertjes naar jou. Dus blijf vooral reageren want je meningen stelde ik erg op prijs.
En een hockeymeisje hoef je niet te worden. Dat is mij ook nooit gelukt. Toen ik voor een school moest kiezen wilde ik niet naar het gymnasium, want inderdaad, daar zaten van die hockeymeisjes. En je moest mij eens horen, in eigen kring, bij de borrel.
Maar op de weblog, niet op mensen schieten maar op meningen.
Okee?
En wat die Arabieren betreft, zeker, het zijn net mensen, dus niets menselijks is ze vreemd. En zeker; sappig schelden hoort ook bij de cultuur. Maar als gast gedraag je je, en dat is een mooie gewoonte die de discussie geen slecht doet.
Laat ik nou juist naar het gym zijn gegaan voor de hockeymeisjes! En ook omdat me ouders vonden dat zelfs als je uit de goot kwam dat je dan nog best wel naar ‘het gym’ kon als je daar de harses voor had.
Het zal de aandachtige weblogbezoeker niet verbazen dat ik er met mijn klasseninstinct en bijbehorende recalcitrantie niet in ben geslaagd het af te ronden.
Neemt niet weg dat ik – mede onder invloed van jouw eerdere werk en onder het al snel innig omarmde mom van verticale mobiliteit – menig dochter van menig bestuurscommissaris he-le-maal heb moge schoonlikken alvorens de rector dat ene telefoongesprek met mijn ouders voerde.
En ze waren nog trots ook.
Me ouders dan, hè.
Eerst de moeder van Edwin en nu dit weer.
Geef ik Anja eindelijk eens ergens gelijk in, is het weer niet goed.
Het is ook nooit goed, of het deugt niet.
Maar vooruit, mea culpa: “Welterusten, ome Ko” was ook niet echt een vriendelijke toonzetting mijnerzijds.