Met de nieuwe wet op de jeugdzorg, die gisteren werd behandeld in de Eerste Kamer, krijgen de jongeren recht op jeugdzorg. Maar het was een echt debat dat daaraan vooraf ging, want zoals Hanny van Leeuwen van het CDA zei: deze wet is niet moeders mooiste. Er is zelfs nog even sprake van geweest om hem maar helemaal terug te sturen, we maakten al grappen: de nacht van Slagter.
De wet is een compromis, zei Tineke, en het lijkt er op alsof de Haagse beleidsmakers zonder veel kennis van de dagelijkse praktijk getracht hebben een kilo aardappels in een pondzak te stoppen. Want wat hebben de jongeren in problemen nu aan deze wet? Wordt er betere hulp door gegeven? Komt er meer hulp? Wordt het makkelijker om hulp te krijgen? Alles waar we nu mee geconfronteerd worden duidt op een grotere vraag naar zwaardere hulp, meer complexe problematiek en een groot tekort aan capaciteit. En nog langere wachttijden.
Wat de nieuwe wet gaat leveren: geen oplossingen voor deze problemen, maar waarschijnlijk nog meer burocratie.
Tineke maakte ook ernstige bezwaren tegen het feit dat het recht op jeugdzorg ingeperkt wordt voor kinderen en hun ouders die illegaal in Nederland verblijven, en dat terwijl het aantal jeugdcellen wordt uitgebreid er op het aantal behandelplaatsen wordt bezuinigd. Dus worden er meer kinderen in crisissituaties in justitiële jeugdinrichtingen geplaatst, waar ze niet horen.
Het werd een ernstig debat over de mogelijkheden om de praktijk van de jeugdzorg te verbeteren. Minister Donner en staatssecretaris Ross maakten zich er niet van af. Over enige tijd, de termijn is nog niet afgesproken, wordt opnieuw bekeken hoe de wet werkt, en wat er in de praktijk moet worden gedaan om betere hulp te kunnen bieden. De stemming is over twee weken.
Na een pittig debat, en een stevige zit van tien tot tien is het prettig om er samen nog een glas op te drinken. Het is een afspraak: tijdens de zittingen houden we de formele regels in acht, maar erna, in de koffiekamer, is iedereen op je en jij, heet staatssecretaris Ross Clemence, en wat er dan gezegd wordt blijft onder ons.
De foto’s:
Tineke tijdens haar maidenspeech. De minister en de staatssecretaris luisteren aandachtig. Tineke deed meteen ook maar haar maiden-interpellatie. En tussendoor even een ommetje frisse lucht: Tineke en Ronald. Op de achtergrond het torentje met op de tweede verdieping van boven af onze werkkamer.
Ik ben heel trots op jullie en nu specifiek Tineke. En ik zeg alleen maar ’trots'(rotwoord) omdat ‘blij met'(te zweverig) zo dom klinkt. Potver***&^%^^& jeugd is er – overdrachtelijk gesproken, hoop ik – om onze billen te wassen als we dat zelf niet meer kunnen.
Maar eh, als we niet uitkijken zorgen jullie er met z’n vieren nog voor dat we de Eerste Kamer niet langer willen afschaffen 😉
Recht op jeugdzorg?
Klinkt leuk!
Hoe kun je dat krijgen?
Willen wij na minstens 4 jaar aanmodderen, ruim 2 jaar jeugdgevangenis, zonder behandeling en regelmatig spoorloos zonder dat jeugdzorg dat iets interesseerd, ook wel.
Jeugdzorg?
Graag, maar wel vlug.