Gisteren een inspirerende avond in De Leidse Hoed, waar ik geïnterviewd werd over mijn inspiratiebronnen. Een klein maar aandachtig publiek. Het leuke van zo’n interview is dat ik eens de kans krijg om al die ikken van mij met elkaar te verbinden, er zijn mensen die me kennen als schrijfster, als feministe, als stafdocente voor hulpverleners, als voorvechtster voor de Palestijnse zaak, als socialiste, als senator, als kerkgangster.

De meneer die het had georganiseerd was wel een beetje verbaasd, toen hij de discussie had voorbereid, waar hij mij allemaal tegenkwam. Ik zou er zelf ook wel een leven bij willen om het allemaal bij te benen. Maar dit is wel een voordeel, met zo’n zelfbedieningszaak aan ikken, vervelen hoef ik me nooit. Ik had ook na afloop nog een paar leuke gesprekken.

De man die me moest interviewen was Ruben Verhasselt, en dat was een plezier. Hij is de vertaler uit het Hebreeuws van onder andere Meir Shalev, en we komen elkaar nog al eens tegen bij zaken die gaan over Palestina en Israël, waar hij zelf heeft gewoond.

Ruben had een idee. In vroegere tijden hebben veel mensen uit solidariteit een boom geplant in Israël. Ondertussen heeft Israël aan de andere kant, onder de Palestijnen, vele duizenden bomen verwoest, waaronder eeuwenoude olijfbomen. Dus dit schreef Ruben:

‘Ik heb vandaag giraal een olijfboom geplant in Palestina. Dat vertelde ik aan mijn beste vriend en die zei dat zijn moeder zaliger nog een boom had laten planten in Israel en daar een certificaat van had. Nu willen wij graag weten: wie moeten wij bellen om ervoor te zorgen dat die boom van Israel wordt overgeplant in Palestina? En kunnen we daar geen actie VERPOOT DE BOOM voor op touw zetten?’

Als er tien mensen zijn met zo’n certificaatje is daar toch een leuke actie voor op touw te zetten?

En Ruben, hoe plant je giraal een boom in Palestina?