Zo gauw ik mijn koffertje te voorschijn haal zitten de poezen daar om beurten op om de boel te bewaken. Doen ze ook eens wat voor hun brokjes. Dat heeft een voordeel: bij de security op Ben Goerion kan ik naar eer en geweten zeggen dat het koffertje geen moment onbewaakt is geweest en niemand er een bom in gestopt kan hebben.

Ik ga weer naar Gaza, straks, eerst een paar uur slapen. Donderdag volgt mijn collega. We hebben al te horen gekregen dat onze namen in de computer staan bij checkpoint Erez met ‘approved’ er achter, dus tenzij er weer iets ergs gebeurt en de grens weer helemaal dicht gaat kunnen we eindelijk weer aan het werk. Laptopje gaat mee, plus camera, dus als het net daar niet is uitgevallen en de electriciteit het doet zal ik blijven bloggen.

En anders: tot volgende week.