Ik ben er weer, in mijn tweede tehuis. Geen moeilijkheden bij de grens, maar een uurtje wachten bij Erez omdat er ook een ambulance door moest, vandaag geheel in beslag genomen door vrienden, bezoekje aan een familie in vluchtelingenkamp Nuseirat, een journalist die me wilde interviewen, iemand die met me wilde praten nover een Aids project. Nu staat iedereen op me te wachten tot ik klaar ben want het kantoor gaat dicht.
Morgen meer verhaal en foto’s.
zie er naar uit je morgen te zien, hopelijk verloopt onze reis even voorspoedig. Mocht je nog wat nodig hebben mail het dan even
dikke knuffel
Lieve Anja, Het is dus allemaal weer gelukt! Even bijkomen en er dan natuurlijk met jouw drive weer tegenaan! Volgens de krant heeft de Geus toezeggingen gedaan en was dat lange wachten niet voor niets? Ik zal je missen volgende week, maar dat is niet anders. Heb het goed! Knuffel Tineke
ps heb Habibi Habibi al bijna uit!