Mijn vrienden hier lachen er een beetje om. Anja moet weer kinderen fotograferen. Ik kan het niet laten. Al die smoeltjes. Verdrietige, wantrouwige, trotse, verlegen, uitdagende kindersmoeltjes. Branieschoppertjes, toekomstige etterbakjes, daar een kleine diva in de dop, hier een dromerig dichtertje, een tienertje met DON’T TOUCH MY HEART op haar T-shirtje over haar nieuwe borstjes.
Hoe lang ga je daar mee door Anja?
Tot ik ze allemaal heb.
Dan ben je nog lang bezig, want we hebben hier heel veel kinderen.
Dat weet ik zeg ik. Een paar jaar geleden zijn de mensen geteld. Toen waren het er 1,3 miljoen. Dat moeten er nu wel anderhalf miljoen zijn want elke 15 jaar verdubbelt zich de bevolking. Het gemiddelde kindertal per echtpaar is 7. Dus is de helft van de bevolking beneden de 15 jaar.
En terwijl jij ze allemaal hebt gefotografeerd hebben wij weer nieuwe gemaakt, zegt een vriend. Zo blijf je aan de gang.
Ik heb er geen bezwaar tegen om aan de gang te blijven, zeg ik. Stop de auto!
Ze kreunen. Anja heeft weer een kind gezien.
Goedemorgen Anja,
Goed dat je weer in Gaza bent. Zo te lezen hebben de mensen even rust en de kinderen even vakantie. Als Israel nou eens weg zou zijn uit Gaza en de Palestijnen de handen in één zouden slaan om een vrije, sociale maatschappij op te bouwen ……. Gaat er dan wat moois groeien in het Midden-Oosten, langzaam maar zeker? Zou het kunnen, tussen al die verschrikkelijke regimes die niets aan de mensen gelegen laten liggen? Een democratisch experiment in het Midden-Oosten, waar wij dan, heel ouwerwets als in de tijd van Van der Stoel en Den Uijl bij mogen helpen.
Doe de groeten aan alle kinderen en zet je je foto’s op het net of maak er een boek van. Opbrengst voor Kaifa.
groeten Paul
Als Israel nou eens weg zou gaan uit Gaza, en uit de Westoever, en niet alleen maar weg uit de nederzettingen, maar ook het leger terugtrekken, zodat de grenzen weer open kunnen, de Palestijnen als een gewoon volk kunnen vissen in hun eigen zee, hun vliegveld en haven weer opbouwen en gebruiken zodat ze handel kunnen drijven en er weer in en uit kunnen, ja dan…
Ook goedemorgen Anja, wat een goed idee van Paul, al die bijzondere (kinder)foto’s van jou in een mooi fotoboek, de kwaliteit is er zeker naar!
En de opbrengst voor Kifaia, perfect!
Yalla bye en succes
Leo
De mooie kinderen van Palestine. Helaas voor het leven getekend door bezetting, armoede en angst…
Wat een schoonheid.
Prachtig!
Hallo Anja, een erg mooi stukje. Bedankt hiervoor.
Lieve Anja,
De kinderen zijn de toekomst: dat geldt voor elk land en zeker voor Palestina. Het is prachtig hoe jij ze fotografeert voor de eeuwigheid: heel expressief zijn al die kindergezichten. Je kunt er uren naar kijken. Het zijn mooie en bijzondere kinderen. Ik stuur hen veel liefde en licht en wens hen een toekomst met perspectief!
Een hele mooie foto Anja.
Maar ik kijk in de ogen van dit hummeltje. En ik zie.
Een mensje, geboren in oorlog, nog steeds levend in oorlog, geweld en dood zijn een wezenlijk onderdeel van haar wereldje, ze kent niets anders.
En zal niets anders meer kennen, haar leven lang, zelfs niet als er ooit vrede komt in haar wereld.
Ze is voor haar leven beschadigd, niet meer in staat om te onderkennen.
Ik heb mensen ontmoet,joden, die nu al 80 jaar of ouder zijn, tijdens mijn eigen sessies om de verschrikkingen van 40-45 te overwinnen, die nu nog, na 50 jaar, oud en stram, in volkomen absoluut volkomen paniek raken als er een deur iets te hard dicht valt. Door hun ervaringen.
Deze kleine hummeltjes is het zelfde lot beschoren, hun leven is gewoon vernield, dta kan niet meer gerepareerd worden.
Anja.
Kan ik wat doen ?