Tiny Kox is op de SP weblog een discussie begonnen over geloof en socialisme, en heeft daar zelf zijn credo aan toegevoegd. Een mooie en wezenlijke discussie.
Toen wij geinstalleerd werden voor het senatorschap moesten we kiezen, de eed of de belofte, met of zonder God. Tineke en ik deden met, Tiny en Ronald zonder, al overwoog de laatste even met de eed mee te doen vanwege de traditie waar hij wel van houdt. Dat kan dus bij de SP, dat je vanuit verschillende inspiratiebronnen bij hetzelfde punt uitkomt.
Ik heb wel eens gezegd, een beetje als grap, dat ik er vanuit ga dat alle SPers diep gelovig zijn. Hoe kun je anders, tegen de klippen op, tegen de mode in, tegen alle politieke feiten in, vol blijven houden dat er een betere wereld mogelijk is, een wereld, zoals ze dat bij mij in de kerk zeggen: “waar brood, en recht, en liefde is, genoeg voor allen”. Als je dat vindt, dan geloof je dus ergens in, of je dat nou God noemt of niet.
Ik geloof ergens in en ik noem dat God. Ik geloof dat we voor meer op de wereld zijn gezet dan voor onszelf. Individuele vrijheid is een groot goed, maar er is meer. Ik geloof in ‘heb uw naaste lief die is als jij’, en dat je je broeders hoeder bent, en dat je de vreemdeling lief moet hebben, want ook jij bent vreemdeling geweest in Egypte. Ik ervaar dat als een opdracht, en het is alsof er een grote hand in mijn rug duwt en een vinger voor me uitwijst: daarheen. Dat is je roeping, zei Huub Oosterhuis eens. (Huub is de man achter de Amsterdamse Studentenekklesia. )
Huub heeft mij erg geholpen om alle ‘geruchten over God’ op te ruimen. Zoals die boekhouder God, of de zedenmeester God, of die Sinterklaas God die verlanglijstjes in ontvangst zit te nemen en een deal maakt, als jij dit doet dan doe ik dat. De almachtige God, want als er een God verantwoordelijk is voor wat er, bijvoorbeeld, met de kinderen op deze wereld gebeurt dan wil ik daar persoonlijk niks mee te maken hebben. De God van de kerken die vrouwen terug willen sturen naar het aanrecht of homo’s willen verbieden om van elkaar te houden – weg ermee. En toen die allemaal weg waren bleef er nog iets over, een hand in mijn rug en een vinger: daarheen.
Hou op, Huub, zei ik. Wat nou roeping. Wat hebben mensen niet voor erge dingen gedaan uit roeping. Een veel te groot woord.
En als je het nou een beetje kleiner maakt, zei Huub. Jij kent dat toch wel, dat je ergens komt en denkt: ik kom hier als geroepen?
Bingo.
Ik voel mij in het geheel niet verwant met mensen die zondags in de kerk vroom zitten te wezen en door de week de naastenliefde en barmhartigheid vergeten. Ik heb het haast te doen met alle CDA’ers die nu pijn hebben aan hun christelijke hart als ze zien wat er in hun naam door het kabinet wordt uitgespookt. Ik voel me vooral verwant met de mensen voor wie naastenliefde en barmhartigheid levende begrippen zijn, al gebruiken ze die grote woorden misschien nooit en hebben het liever over solidariteit, of opkomen voor de minima, of socialisme. Of mensen naar de kerk gaan om zich te laten inspireren, om eens per week de tijd te nemen om opnieuw tot zich door te laten dringen waarvoor we het doen, om deel uit te maken van een gemeente aan verwante zielen, om brood en wijn te delen en de belofte te vernieuwen: met het delen van dit brood en deze wijn beloof ik dat ik elk klein teken van menselijke goedheid op zal vatten als een bewijs dat er een betere wereld mogelijk is – of mensen naar de kerk gaan vind ik een persoonlijke keuze. Maar naastenliefde en barmhartigheid zijn niet vrijblijvend, maar verplichtend, en dus ten diepste politiek.
ik vind dat er binnen het c.d.a een revolutie moet plaats vinden!! al begrijp ik donders goed dat .dat nooit zal gebeuren . o.a hier in geldrop/mierlo barst het nog van de oude (c.d.a)notabelen ,die vinden bijstands gerechtigde uitschot !! terwijl ze zelf wel een bedrijf hebben die o.a. de groenvoorziening in de gemeente al decennia verzorgen !zoals die lui handelen ,heeft niks met geloof te maken .maar is gewoon een dekmantel voor rechtse klootzakken .zoals ik het recht heb om in het socialisme (mensen )te geloven hebben andere mensen ook het recht op een geloof .maar leef er dan ook na .
Pingback: Weblog Theo Cornelissen
Ik denk dat het wat mijn persoon betreft duidelijk is dat ik erg kritisch sta tegenover godsdienst. Godsdienst behoort naar mijn mening alleen in de privesfeer aanwezig te zijn (=geloof) en zo min mogelijk in de publieke sfeer. Zelf ben ik ook wel een beetje gelovig (agnost), maar zodra mensen zich te veel laten leiden door een godsdienst krijg ik het al snel benauwd. Derhalve zou ik een eed niet met het woord God afleggen; we leven immers in de 21ste eeuw.
Kijk, dát bedoel ik nou! Kleine dingen, inderdaad. Soms grote, kleine dingen, zoals mensen die zich met hart en ziel inzetten voor andere mensen, voor dieren en de natuur. Als ik die zie op TV of ze zo tegenkom, dan denk ik: Dit is een van God’s engelen. Deze menen brengen in de praktijk wat Jezus wilde. Neem Carrie die met hart en ziel bezig is voor de “meiden van de Keileweg”. Jezus raapte een prostituee op en nam haar mee op zijn reis. Maar dit soort mensen is overal te vinden. De jongerenwerker die dag in dag uit en vaak ook op oncoerante uren klaar staat om de jongeren uit zijn/haar buurt te helpen en ze een kans te geven. De mensen in Londen van het “Blue Cross” die voor een heel gewoon inkomentje dag en nacht beschikbaar zijn voor de huisdieren (en de wilde dieren) van Londenaren die geen geld hebben voor de normale dierenartsen. Zelfs de glimlach van een automobilist die me laat oversteken met mijn zware boodschappentas, dáar is God. De kerken, ach, er zitten veel mensen die echt het goede willen, maar ook heel veel die er alleen op zondag zitten hun zieltje op te poetsen en door de week verder gaan met minder goede zaken.
Ik ben katholiek opgevoed, maar inmiddels ben ik een naar atheïsme neigende agnost. Hoe meer je de bijbel leest en de geschiedenis van de monotheïstische religies, des temeer kom je tot de conclusie dat God wel door de mensen verzonnen moèt zijn. Over de hele wereld genomen doen religies in mijn ogen de mensheid veel meer kwaad dan goed, maar er zullen nog wel vele eeuwen en oorlogen overheen gaan voordat het merendeel genoeg mensen dat inzien. Ik ben erg somber wat dat betreft.(ik mocht het zeggen toch?)
God is niet te vinden in een kerk of een moskee; ook niet in een boek. Maar het zit in ieder van ons, als een klein vonkje dat zich heeft afgesplitst van een fenomeen; dat mensen nog niet kunnen bevatten.
God is een socialist. Heeft volgens mij zijn lidmaatschap bij het CDA opgezegd en popelt van verlangen om radicaal en rechtvaardig de wereld op de schop te nemen. Kan echter wel wat hulp gebruiken: in de Palestijnse gebieden, op de Keileweg, bij het zebrapad en in de Sudan.
Als de God uit de Bijbel of de Koran echt zou bestaan en hij zou verantwoordelijk zijn voor de vele massamoorden onder de mensheid, simpelweg omdat ze niet tot Hem willen bidden of 1 of andere afgod, dan is het de grootste Schurk die er ooit heeft bestaan. Kijk maar naar de zondvloed.
CDA; SGP en CU aanbidden een narcistische moordenaar, waar alle daden van Hitler nog bij verbleken!!
@ ReneR: de God in het Oude Testament is inderdaad een nogal sadistisch persoon, maar volgens mij geloven de meeste Christenen voornamelijk in de God van het Nieuwe Testament.
Daniel
dat denk ik ook
Maar ik hoop dat men binnen de kerk een keer de moed zal vinden om dat ook toe te geven; pas dan kunnen ze in mijn ogen weer hun geloofwaardigheid terugwinnen. Laten ze het oude testament ergens op zolder leggen.
Het probleem met geloof is dat het toch altijd weer neerkomt op een hypothese die niet aan te tonen is, en ook niet te weerleggen. Bestaat God? Is er leven na de dood? Een onsterfelijke ziel? Ik weet het echt niet. Wat ik wel weet is dat als we de mensen zover krijgen normaal te gaan doen, samen te produceren en samen te consumeren, dat we dan aardig in de buurt komen van een betere wereld. Tenminste dat denk ik, en als we dat proberen kan die hypothese wél worden aangetoond danwel weerlegd. Vandaar ben ik het niet met je eens wanneer je stelt dat alle SP’ers diepgelovig zijn. Socialisme en geloof hoeven elkaar niet uit te sluiten, maar zijn niet te vergelijken.
Elke man, elke vrouw en elk kind op aarde heeft het recht hier te zijn.. en in vrede en harmonie te leven.
En als je naar je medemens kijkt en hem in woede veroordeelt..dan veroordeel je het leven en veroordeel je jezelf.
Het Socialisme is voor mij de enige weg naar een vriendelijker samenleving.