Aan het aantal dagelijkse inloggers te zien zijn er nogal wat nieuwe gasten bijgekomen. Ik ben erg blij met de diversiteit onder degenen die meelezen en reageren. Zulke verschillende mensen maak je bij discussies ‘in het echt’ zelden mee. Ik heb er ook veel plezier in dat het dagelijks aantal bezoekers groeit. Voor de nieuwe inloggers een kleine introductie op dit weblog.

Dit weblog bestaat uit een persoonlijke keuze aan dagboekachtige aantekeningen, opiniestukken, aanzetten tot discussie, persoonlijke ontboezemingen, bijdragen van anderen die ik interessant vind en foto’s. En ook al ben ik met dit weblog te gast bij de SP, ik ben persoonlijk verantwoordelijk voor de inhoud. Het gaat om mijn meningen en voorkeuren en niet speciaal die van de partij (al is enige overeenkomst niet toevallig). En ik ben dus, anders dan een dagblad dat moet pretenderen neutraal te zijn (maar het in werkelijkheid zelden is) open en bloot partijdig over de dingen die mij aangaan. Ik selecteer, ik laat vele belangwekkende onderwerpen liggen en beperk me tot thema’s waarvan ik vind dat ik daar wat over te melden heb- omdat ik er erg bij betrokken ben of omdat ik er uit ervaring veel van af weet. Zo heb ik het vaak over Palestina, niet omdat andere conflicten en regio’s niet belangrijk zouden zijn, maar omdat ik er vaak kom en weet waar ik het over heb. En omdat ik vind dat mensen in Nederland te weinig weten over wat er in de Palestijnse gebieden werkelijk gebeurt en ik het mijn taak vind om daar over voor te lichten. Uiteraard tot grote ergernis van degenen die aan ‘de andere kant’ staan, maar dat moet dan maar.

Ik heb een kopje English!!! toegevoegd om mijn Palestijnse vrienden de gelegenheid te geven direct te reageren, en, weliswaar in het engels, direct in discussie te gaan met Nederlandse inloggers. Soms voeg ik daar ook een artikel aan toe waarvoor ik geen tijd heb om het te vertalen.

Iedereen kan dit weblog op het internet lezen. Maar een weblog is geen openbare instelling. Het is te vergelijken met een winkel: je kunt naar binnen, je kunt iets kopen, je kunt ook weg gaan zonder iets te kopen, maar wat er te koop is bepaalt de winkelier. Als er niets bij is van je gading zoek je een andere winkel. In een schoenwinkel gaan roepen dat je absoluut een kookboek wilt hebben heeft dus weinig zin. En ook in een winkel zijn er een aantal gedragsregels.

Je bent van harte welkom om te reageren, dat kan onderaan elk stukje. Je moet wel je emailadres opgeven, maar die zijn inmiddels voor de andere inloggers niet te lezen, wel voor mij. Een enkele keer vind ik het prettig om op iemand persoonlijk te reageren en niet voor iedereen leesbaar op het weblog. Als je je reactie eenmaal hebt weggestuurd, die komt meteen op dit weblog, is het niet meer mogelijk die te veranderen. Ook taalfouten blijven gewoon zitten.

Verder zijn er een paar simpele regels. Ik ben de enige die bijdragen kan verwijderen. Dat doe ik nooit als ik het met iemand oneens ben. Wel als ik vind dat er te erg wordt gescholden, met name op andere inloggers. Ikzelf ben wel wat gewend, hoewel ik er bij moet zeggen dat spelen op de vrouw in plaats van te argumenteren mij niet uitnodigt om te reageren en degene die me zo nodig voor rotte vis uit moet maken niet in mijn achting stijgt. Verder kan ik bijdragen verwijderen die niet slaan op het onderwerp. Maar ook als je het totaal niet met me eens bent, of met iemand anders die reageert, of juist wilt laten weten dat je het er erg mee eens bent of iets toe wilt voegen of je eigen verhaal wilt vertellen, wees welkom en zeg wat je te zeggen hebt. Daarbij een beetje nadenken over wat je zegt over andere mensen kan geen kwaad.

Niemand is verplicht om op een bijdrage te reageren. Ook ik niet. Dat mag iedereen zelf weten, en als het aan mij lag zou ik lang uitgerekte wellis-nietis discussies graag vermijden en ik voel me ook niet geroepen om steeds maar weer te reageren op steeds maar dezelfde mensen die steeds maar hetzelfde zeggen. Op een gegeven ogenblik is het wel duidelijk dat je van mening verschilt en zit er geen ontwikkeling meer in de discussie. Dat lijkt me een moment om het er maar bij te laten zitten, er komen nog gelegenheden en onderwerpen om over van mening te verschillen zat. Nog een tip: als je graag wilt dat ik reageer zijn oprechte vragen voor mij aanzienlijk uitnodigender dan oordelen. Ook helpt het wanneer je jezelf niet achter je mening verschuilt maar je voorstelt en laat weten vanuit wat voor een positie of ervaringen je mening voortkomt. Dan is de kans op een werkelijk gesprek in ieder geval aanzienlijk groter.

In de tekst zitten soms rode stukjes. Dat zijn links die verwijzen naar iets anders, een andere website of een bijdrage die al eerder is geschreven. Als je die aanklikt ben je meteen op de aangewezen plek.

Links op dit weblog staan een aantal kopjes, zoals Eerste Kamer, Multicultiland, of Palestina/Israël. Wie op zo’n kopje klikt kan de voorafgaande bijdragen lezen die over dat onderwerp gaan. Wie wat heeft met poezen gaat bijvoorbeeld naar Katalogus. Nee, er komt geen rubriek over honden. Ik zei het al, ik ben partijdig.

Wie liever persoonlijk reageert kan ook naar mijn email-adres: ameul@xs4all.nl

Morgen kom ik met een paar tips voor wie in dit bos de bomen niet meer kan zien, over twee onderwerpen die vaak op mijn weblog aan de orde komen, alles wat te maken heeft met het ‘integratiedebat’, de verhouding tussen allochtonen en autochtonen, en de discussie met moslims en over de islam. En als tweede onderwerp waar ik veel over schrijf, het conflict tussen Palestina en Israël.