Met de hartelijke groeten uit Limburg. Mijn laptopje heeft het begeven, en de enige internetmogelijkheid is een erge van der Valk in de buurt. Maar ik had nog een mooie bijdrage van Claar. Hierbij.
dag Anja,
onze gedachtenoefeningen over het anti-islamparadigma doen me enorm denken aan de ideeën van Feitse Boerwinkel. Ik was een jaar of zestien en was verzeild geraakt in een jongerengespreksgroep van een kerk in Den Haag. Het ging elke week over vanalles, politiek, maatschappij, geloof. Daar heb ik kennisgemaakt met het ‘Inclusief Denken’ van Boerwinkel. Het sloeg bij mij heel erg aan, ik denk dat zijn ideeën me tot op de dag van vandaag hebben gevormd.
Ik heb dat boekje nog steeds en zie, dat Boerwinkel’s analyse van het midden-oostenconflict eind jaren zestig zo slecht niet was. Zijn voorspellingen zijn in elk geval griezelig uitgekomen.
Hij refereert overigens vaak aan de ideeën van Pierre Teilhard de Chardin.
Van mij mag er dus hernieuwde aandacht komen voor Boerwinkels pleidooi voor inclusief denken. Al was het maar, dat leerlingen op scholen bij maatschappijleer of levensbeschouwing of geschiedenis dezelfde mogelijk krijgen als ik destijds, van deze manier van denken kennis te nemen.
groet,
Claar
@ Claar,
Dat is wel erg toevallig. Ik heb net het boek van Boerwinkel over Jezus en de Bergrede gelezen. Precies wat ik zocht. Ik had in een andere bijdrage beloofd dat ik de bijbel zou gaan lezen. Dus hub…ik naar de buren en daar een bijbel geleend. Vermelde er wel bij dat ik enkel en alleen geinteresseerd was in het Woord. De Boodschap. Die vond ik in de Bergrede. Op een ochtend naar de kringloop….zo maar…leuk lekker neuzen tussen de boeken en wat vind ik….Boerwinkel’s boek “Meer dan het gewone”.
@Anja,
Lekkerrrrrrr bubbelen en zweten. Geniet er van!!!.
Een gedeelte uit de tekst van de bijdrage komt wonderwel overeen met enkele kwotes uit het boeddhisme.
..” Als je je leven van ’s ochtends tot ’s avonds vult met de gedachte om andere levende wezens van dienst te zijn worden al je aktiviteiten —je werk op kantoor, thuis, eten en drinken, de zorg die je aan je lichaam besteedt— zuiver Dharma, omdat het niet besmet wordt door de egoïstische geest. Je aktiviteiten worden volkomen verdienstelijk, helemaal heilzaam en de oorzaak voor geluk. Dergelijke aktiviteiten worden het beste, het meest betrouwbare werk.
Hetzelfde geldt wanneer je voor kinderen zorgt, voor ouders of anderen. Denk er opnieuw aan dat het je eigen verantwoordelijkheid is dat anderen gelukkig worden en jouw verantwoordelijkheid om een einde aan hun lijden te maken. “Dit wordt ik verondersteld te doen. Wat fijn is het dat ik iets voor anderen kan betekenen, dat mijn lichaam tenminste voor één wezen, voor dit kind, voor deze persoon, nuttig is. Ik kan tenminste het welzijn van één levend wezen bevorderen. Is dat niet fijn!” Volg een dergelijke denktrand en verheug je erover.
Als je voortdurend zo werkt, dan is er de hele tijd veel geluk. Er is geen plaats voor depressiviteit. Of je nu voor honderd mensen werkt of voor één, of het nu zwaar of licht werk is, blijf dit denken. Het is vooral goed om jezelf als de dienaar van alle levende wezens te zien. In plaats van te denken: “Ik gebruik ze. Ze zijn er voor mijn geluk” , denk je “Ik ben er voor hun geluk. Ik ben hun dienaar. Ik ben als hun ledematen en werk om een einde aan hun problemen te maken en geluk voor hen te bemachtigen.” Als je denkt: “Ik ben de dienaar van alle levende wezens” dan houden je eigen problemenen vanzelf op. Als je denkt: “Anderen zijn mijn dienaren, anderen zijn er voor mijn geluk”, dan doen zich voortdurend problemen aan je voor..”
Bron http://www.maitreya.nl/goedehart.html
Verdere verkenning/ notities over hetzelfde onderwerp vindt men terug in de cultuur- natuur discussie en ook, vooral eigenlijk, in het thema over de relatie tussen emancipatie en positie van gehandicapten.
Nog een link over
http://storms.org/volk/np/programma98/beleidsterreinen/ontplooiingontwikkeling/cultuur/visie/culturelegaafheid.html#rl1
Over het emancipatiebeleid mbt. gehandicapten en maatschappij liggen er stapels beleidstukken, die ga er hier niet bijhalen.
Heel veel plezier in Valkenburg en “geniet” dat de laptop het even begeeft. Mooie bijdrage en dat waren nu juist dingen waar je in Nederland best trots op kon zijn. Helaas is dat hard bergafwaarts gegaan. Maar ondanks dat kun je die basisprincipes niet loslaten, juist dan niet maar makkelijk word het je niet gemaakt.
beste Anja, Clara, Alie en Peter,
wat een verrassing om te ontdekken dat jullie iets hebben met Boerwinkels pleidooi voor inclusief denken. Inclusie en inclusief denken is actueler dan ooit, maar onder de vijftig is er vrijwel niemand die weet heeft van Boerwinkels boekje Inclusief denken uit 1966 (19 drukken tot 1979). Je weet waarschijnlijk dat Boerwinkel (1906-1987) directeur was van Kerk en Wereld (1945-1965) en Academie de Horst (1953-1971). Op De Horst (sinds september 2005 gefuseerd met Hogeschool Utrecht en nu gevestigd in Amersfoort)organisaeren we op 12 mei 2006 een studiedag over ‘Insluiten of uitsluiten, de actualiteit van inclusief denken’. De aanleiding ligt in de actualiteit van het begrip, maar ook dat het dit jaar de honderdste geboortedag is van Boerwinkel en veertig jaar geleden dat zijn boekje verscheen. Sprekers zijn o.a. Hans Achterhuis, Jos van der Lans, Talja Blokland. Mario Nossin en Herma Tigchelaar. Als je een uitnodiging wilt ontvangen, laat even weten aan maarten.vanderlinde@hu.nl.
http://inclusiefdenken.blogspot.com/
Deze weblog wil verdergaan op het vlak van inclusief denken. Inclusief denken moet groeien en verspreid worden in relatie met de ander. Ik schreef er ook al een boekje over (niet uitgegeven).
Wil je verder op de hoogte blijven van nieuwe teksten op mijn weblog, mail dan naar petruscass@yahoo.com.
Mag ik vragen om de link van mijn weblog zo ruim mogelijk te verspreiden… want ik wil inclusief denken écht leven in blazen… gezien de recente evoluties (bv. Mohamedcartoons) is dit een noodzaak !
Bedankt,
Petrus Cass
Ook ik las +/- jaar geleden het boekje “Inclusief denken “.
Ik vond het vooral een uitgebreid varieren op de dooddoener :
Wie goed doet , goed ontmoet .
Slechts in een paar bijzinnen wordt ingegaan op mogelijke problemen met de onredelijke , agressieve , leugenachtig rationaliserende medemens met dubbele agenda .
Ook dan is het recept : Meer van hetzelfde ( inclusieve denken ).
Boerwinkel had minstens een hoofdstuk aan dit dilemma moeten wijden .
Inclusief denken is prachtig , ( ik meen het ) maar de realiteit zou ons kunnen laten inzien dat er grenzen zijn .
Deze grenzen zullen mensen en/of hun gedrag , uitsluiten of veroordelen .
Als men als prachtmens dit laatste ontkent , wordt hij onderdeel van het probleem .
En zal dit probleem aleen maar verergeren , door te volharden in het inclusieve denken .
Analoog aan de kruisiging van Christus , zal de prachtmens als mens , helaas niet op Christus gaan lijken , maar op Pontius Pilatus .
Deze laatste behield ook zijn schone handen .
Ik heb het boek ‘inclusief denken’ gelezen en vindt hem geniaal. Inclusief denken komt inderdaad overeen met de Bergrede. Dankzij het boek begrijp ik wat er bedoeld wordt met je vijand liefhebben. Dit is inderdaad de juiste grondhouding.
Het ‘je vijand liefhebben’ wordt vaak gezien als iets onzinnigs of een soort onbereikbaar ideaal die onmogelijk in de praktijk gebracht kan worden. Niets is minder waar. Het is inclusief denken wat natuurlijk en instinctief tot de mens behoort. Het is exclusief denken (beter worden ten koste van anderen) wat onnatuurlijk is. Oorspronkelijk leefden mensen als verzamelaars in kleine groepen. Er bestond weinig hierarchie en de (voedsel)opbrengsten werden verdeeld. Later toen de landbouw en de verstedelijking ontstond begonnen mensen met elkaar te strijden over ‘schaarse’ goederen. Door die strijd verliezen we allemaal. Door terug te keren naar onze oorspronkelijke natuurlijke mentaliteit winnen we allemaal.