Dit vroeg Lucy:
‘Leg dan nog een keer uit over Arafat voor de onnozelaars, zoals ik. Ik lees niet alles wat je schrijft (mens je bent niet bij te benen) en snap lang niet alles. Je verwacht toch hoop ik niet dat iedereen alles hierover snapt na één keer lezen?’
Nee hoor, ik verwacht niet dat iedereen ingewikkelde verhalen, want Palestina/Israël is ingewikkeld, in één keer lezen helemaal heeft. En dat ik niet ben bij te benen snap ik ook want daar heb ik zelf ook moeite mee en daarom moet ik af en toe even weg. Maar. Er zijn drie manieren waarop je op dit weblog oudere bijdragen kunt vinden, zodat ik niet elke keer weer helemaal opnieuw hoef te beginnen, en dat is
1. doordat je naar een categorie gaat, in dit geval Palestina/Israël en door de oudere bijdragen bladert,
2. of dat je naar de leeswijzer gaat, te vinden bij leeswijzers, waarin je ook een toelichting vindt op de belangrijkste artikelen,
of je maakt gebruik van het zoekvenstertje links en tikt ‘Arafat’ in en dan krijg je vanzelf alle stukjes waar zijn naam in voorkomt.
Ik heb de belangrijkste er even uitgezocht:
Wat er gebeurt in Gaza
Arafat
Ik kom nog op Arafat terug maar het heeft opeens niet meer zo’n haast want hij leeft nog, waar het even niet naar uit zag.
Tja, nou heb ik natuurlijk geen smoes meer over om me er ver van te houden.
Ik heb de beide stukken die je op het laatst noemt gelezen. Zo zal ik af en toe wat je hierover schrijft van je lezen, maar moet de nodige afweer overwinnen, want ik vind het razend ingewikkeld en wil eigenlijk al die ellende niet weten.
Weet je, Lucy, ik laat ook niet alle ellende toe, ik sla hele rampen over en schaam me er dan een beetje voor, als mensen zeggen erg he in XXX en ik maar knik en denk ik zou het niet na kunnen vertellen.
Ik heb lang niet over Palestina willen weten tot ik er echt was geweest en dan is het niet meer mogelijk om je er niet voor te interesseren want dan weet je over wie het gaat. Dan zie je de mensen voor je. Dan voel je je een onmens als je de andere kant opkijkt. Dat is de ellende van zulke ellende, als je het onrecht eenmaal echt gezien hebt dan hang je. Ik weet niet of dat voor jou ook zo is, maar zo was het lang bij mij.
En verder: als je vragen hebt, gewoon vragen. Soms kan ik je verwijzen en soms kan ik je een antwoord geven, of mijn mening. Oprechte vragen vind ik altijd dik in orde, toen ik voor het eerst in Palestina kwam vroeg ik de onnozelste vragen. Stonden we bij de grens met Egypte, vroeg ik wat doet die Israëlische vlag daar, dit is toch jullie grens met Egypte? Wist ik nog niet dat de hele Gazastrook omsingeld is. Zei ik een keer, vervelend dat jullie alleen vrijdags vrij hebben en niet een heel weekeinde zoals wij, want dan kun je nergens heen. Moesten ze erg om lachen. Waarheen, vroegen ze.
Ik ben blij dat ik toen alles mocht vragen wat ik nog niet wist. Dus ga je gang.
arafat ontsnapt aan de dood
arafat lijkt te zijn vergiftigd volgens bronnnen van al jazeera(arabishe nieuwszender)
heeft de israelishe geheime dienst de mossad mischien ermee te maken…….??