Voor nieuwe bezoekers van dit weblog: commentaren worden niet automatisch en meteen geplaatst. Het kan soms even duren.
Niet alle commentaren worden geplaatst. Zie voor de toelichting: spelregels.
Voor nieuwe bezoekers van dit weblog: commentaren worden niet automatisch en meteen geplaatst. Het kan soms even duren.
Niet alle commentaren worden geplaatst. Zie voor de toelichting: spelregels.
Anja,
Jammer dat censuur moet worden toegepast, maar gezien de omstandigheden die zich vandaag hebben voorgedaan een wijs besluit.
Laten we hopen dat men van nu af zorgvuldiger met zijn mening en vooral ook die van een ander zal omgaan.
Vriendelijke groet,
Jan Breur
Al ben ik het heel erg eens met Jan Breur, het woordje ‘censuur’ past hier toch niet helemaal. Je kunt dat feitelijk alleen gebruiken in relatie met de grondrechten zoals die in de Grondwet zijn opgeschreven (artikel 7, lid 1. Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet). Het is de overheid dus verboden ‘censuur’ uit te oefenen, maar elke particulier die een boek, een krant, een weblog uitgeeft mag helemaal zelf bepalen wat hij erin wil zetten of eruit wil laten. Plaats je iets wat een ander stoort, kwetst, dan kan die ander met een klacht naar de rechter gaan. Die bepaalt dan of de gewraakte uiting al dan niet rechtmatig was. In hetzelfde rijtje als deze vrijheid van meningsuiting (en die van godsdienst) passen ook het recht tot vereniging en het recht tot vergadering en betoging. Allemaal grondrechten voor de vrije burgers, die door de overheid niet zomaar beperkt mogen worden. Grondrechten worden vanouds dan ook wel ‘waarborgen tegen overheidswillekeur’ genoemd.
Een van de zinnetjes die ik vandaag weer met regelmaat heb gehoord is: “Kennelijk mag je in dit land niet meer zeggen wat je denkt (vindt)!”. Dat klopt dus niet. Je mag gewoon alles zeggen en schrijven. Je mag alleen niet, als je het daar mee oneens bent, iemand op zijn bek slaan of doodschieten.
Een filter? Ja, prima! We leven weliswaar in een vrij land met vrijheid van meningsuiting met een “alles-moet-kunnen” mentaliteit, maar men moet geen commentaar leveren, die grof, kwetsen of beledigend is!
Hoe beroerd ik ook werd van de reacties op het weblog van Jan Marijnissen, nav de moord op van Gogh, ze geven wel aan hoe mensen er over denken. Gelukkig werd deze mensen meteen de oren gewassen door de andere bezoekers van het log. Wel geruststellend.
Hoewel ik in principe ben voor een zekzere terughoudenheid bij het ‘censureren’, ben ik het echter wel met je eens dat niet àlles zomaar gezegd kan worden en dat daar waar men echt geen fatsoen meer kan betrachten en racistisch wordt op jouw weblog, jij die berichten kan weren. Kwestie van een juste balans vinden, en niet te rigoureus worden. Maar daar maak ik me bij jou geen zorgen over.
Laten we voorkomen dat de discussie om het woord gaat in plaats van de inhoud. Het woord “censuur” bedoelde ik niet zo hard als het wellicht overkomt op Harry Kuiper en waarschijnlijk ook anderen.
Onder censuur versta ik ook bijvoorbeeld de bliepjes bij Jerry Springer. Het gaat erom dat niet alles klakkeloos gepubliceerd wordt. Ik ben blij dat Anja dit initiatief heeft genomen, en ik ben ook blij dat dit bijval vindt.
Als je er tegen bent heet het natuurlijk censuur. Als je er voor bent heet het gewoon redactie. Bijna alle persoonlijke weblogs en veel websites selecteren. Kranten doen dat ook. Zelfs ingezonden brieven worden niet altijd geplaatst, zoals ik uit ervaring weet.
Mijn ervaring is dat totale openheid (waar ik in principe erg voor was) leidt tot een diarrhee aan reacties, zeker als het om emotionerende zaken gaat als een moord en de er aan gerelateerde vraag hoe het is gekomen en of het voorkomen had kunnen worden. Misschien heeft het een functie, dat mensen zich ongehinderd kunnen uiten, maar ik denk ook, als ik andere sites en weblogs zie, dat mensen elkaar opnaaien, dat de meer overwogen reacties ten onder gaan in de stortvloed. Iets wat lijkt op een discussie is zo al niet meer mogelijk. Ik heb een keuze gemaakt, voor redactie, voor normen die ik zo expliciet mogelijk probeer te maken, en ik ben nu erg blij dat ik dat al besloten heb voor deze nachtmerrie losbarstte. En voor de mensen die graag alles er uit gooien zijn er nog genoeg andere plekken.