Het miechelt op het ogenblik van de misverstanden, het lijkt de toren van Babel wel. Opeens lijken mensen waarvan ik dacht dat ze dezelfde taal spraken als ik uit te barsten in onverstaanbare klanken, en blijk ik me opeens aan de andere kant van de waterscheiding op te houden met onverwachte medestanders.
Zo hebben we nu de kwestie van de godslastering. Aan de andere kant van de waterscheiding, met name in de Tweede Kamer, is een grote meute over minister Donner heengevallen, omdat die suggereerde dat hij wel wilde onderzoeken of de wet op de godslastering, die al jaren een stoffig bestaan leidt, niet meer ingezet kan worden nu hele volksstammen op grond van hun religie in verschillende bewoordingen voor achterlijk en erger worden uitgemaakt. Als je die wet weer gebruikt, hoor ik verkondigen onder andere door mijn eigen partij, dan lijkt het alsof we de mensen die de moord op Van Gogh vergoelijken gelijk geven. Laat ik nou precies het tegenovergestelde denken: als we nu met veel misbaar de wet op de godslastering af gaan schaffen lijkt het wel of we de mensen die onder het mom van ‘vrijheid van meningsuiting’ vinden dat moslims vrijwild zijn om op te spugen en te pissen gelijk geven.
Ach, noem het ‘islamkritiek’, dat moet toch kunnen, hoor ik zeggen en die moslims moeten hun ‘lage incasseringsvermogen’ een beetje opvijzelen, om het met de woorden van Verdonk te zeggen. Nu lijkt het mij dat als de moslims ergens met z’n miljoenen tegelijk last van hebben wat me niet waarschijnlijk lijkt want het zijn net mensen, dat dat eerder is dat ze blijk hebben gegeven van een veel te hoog incasseringsvermogen. Ze hadden al veel eerder laaiend kwaad kunnen worden over de manier waarop er hier straffeloos over ze gepraat kan worden. Maar misschien kan in het vernieuwde inburgeringsexamen een testje worden ingevoed waarbij Allah een varken wordt genoemd, en wie daar misselijk van wordt die hoort hier niet en hoepelt maar op, want in het Nederland van nu moet iedereen een incasseringsvermogen van plaatstaal hebben. Net als Verdonk. Al had die, meen ik me te herinneren, zelf net last van een beetje verlaagd incasseringsvermogen toen ze bekritiseerd werd door Pronk en Dijkstal.
Ik ben het in dit geval met Donner eens dat we éérst moeten onderzoeken hoe we onnodig-met de nadruk op onnodig – beledigen, kwetsen om te kwetsen kunnen tegengaan. Of die wet op godslastering daarvoor geschikt is staat nog ter discussie. Als dat niet zo is omdat we dat ook met andere wetten op kunnen knappen dan kan die weg. Maar om die nu plotsklaps af te willen schaffen, alleen omdat Donner ons er aan herinnerd heeft dat die nog bestaat, dat vind ik een vorm van hysterie – het ding lag tenslotte al vele jaren te dutten op de plank en heeft niemand kwaad gedaan en niemand wond zich er over op. En de hysterie lijkt wel besmettelijk.
Alsof we niet meer dezelfde taal spreken: ik hoor mensen zeggen dat het gaat om de strijd voor de vrijheid van meningsuiting. Volgens mij is het daar nooit over gegaan. Volgens mij hebben we die al. Wordt die bedreigd? Niet speciaal. Jawel, er bestaat een handjevol extremisten die vinden dat je een mens die je heeft beledigd dood mag maken. Daarover zijn we het toch al in overgrote meerderheid eens dat die efficiënt aangepakt moeten worden. Dat punt is allang binnen en overgenomen door de regering, en het wordt gedragen door moslims en niet-moslims. Of de regering het goed gaat doen: we zitten er met ons neus bovenop.
Volgens mij gaat het op dit moment om een veel lastiger punt, en dat is dat een grote groep van de Nederlandse bevolking, die met een moslimachtergrond, het gevoel heeft dat ze er niet bij horen, dat ze apart worden gezet. Dat zij het zijn die voortdurend onder druk worden gezet en zich aan alle kanten moeten excuseren voor wat ze niet hebben gedaan en niet hebben gewild. Terwijl ondertussen, aan de autochtone kant, nog nauwelijks enig antwoord komt op de vraag of we niet ook eens zelf moeten nadenken over wat onze bijdrage is geweest aan een behoorlijk verslechterd sociaal klimaat.
Dan merk ik vervolgens dat het CDA in Amsterdam sneller is met het opzetten van een noodzakelijke discussie tussen de verschillende religieuze/etnische groepen dan de linkse partijen. Ik mis aan mijn eigen kant van de politiek een ethische discussie, een gesprek waar woorden als solidariteit en medemenselijkheid nog een plaats hebben, hoe oubollig die ook mogen klinken. Een discussie die een fundamentele vraag stelt: hoe gaan we hier met elkaar om. Een vraag die ik Balkenende wel hoor stellen. Dat ik het nog eens meer eens zou zijn met de christelijke kant van ons politieke spectrum, dan met de socialistische en liberale kant – het is een onthutsende ervaring.
Helemaal mee eens, Anja! Ik had eigenlijk exact dezelfde gevoelens als jij, met betrekking tot die waterschriding. De hysterische en rellerige sfeer verbaasde mij ook. Alsof je nu ineens voor van alles veroordeeld kan worden.
Goed stuk
Het wordt zo gaandeweg inderdaad tijd om de meningen eens te peilen in de partij die de uitverkoop van de beschaving wil stoppen. Referendum? In wezen ligt de uitkomst van de ethische discussie die je bepleit natuurlijk al besloten in de beginselen van de SP. Pragmatisme in het geval van onvoorziene omstandigheden is onontkoombaar maar ook dan zal de humane en socialistische overtuiging het fundament moeten zijn. Wat ik me overigens afvraag is of het geluid dat nu van de SP gehoord wordt in de Tweede Kamer ook het fractiestandpunt weergeeft. Dat kan ik me haast niet voorstellen.
Wat fijn om te zien dat er toch nog iemand is binnen de SP die niet religie schuw is. Het is net als of je als links denkend mens religie moet verketteren. Ik ben zelf christelijk en heb af en toe het idee dat ik sorry moet zeggen omdat ik links en gelovig ben. Goed verhaal, kan me daar helemaal in vinden. Er wordt momenteel net zo achtelijk gereageerd op religie als sommige mensen op homo’s doen. En zoiezo ik vond het nogal goedkoopjes een wetsartikel gewoon weg te vagen omdat het even niet uitkomt. Laten ze er eerst in de kamer maar een flink gevecht om houden.
Uit jou bewoordingen merk ik dat ik als homosexueel een nieuwe godsdienst moet gaan stichten!
Dan wordt dat in ieder geval ook godslastering!
Want ware het niet dat er nergens in de bjbel staat dat de Heer een vrouw had en zi het niet dat hij hoofdzakelijk vergezeld ging met mannen.
Godslastering uit de grondwet is een stap in de goede richting, Het gerechtelijk systeem zal wel uit gaan leggen als het hen uitkomt dat het God betreft en niet Allah.
De hele grondwet is gebaseerd op het Christendom en we leven in een multi culti dat meerdere geloven herbergt en daar moet je jezelf eens bij neerleggen en oud stoffige wet en regelgeving eens op aan passen.
Wat dat betreft lijken politici geheel niet op mensen en zijn vast geroest aan het verleden.
Harry schrijft (hieronder bij ‘Discussie in Rotterdam’):
De eruptie van haat die losgebarsten is richt zich intussen tegen een grote en heel gedifferentiëerde bevolkingsgroep. Niet hun godsdienst, maar hun aanwezigheid lijkt die woede uit te lokken.
Dus doet Donner er volgens Harry heel verstandig aan, niet toe te staan dat die godsdienst een alibi is/wordt om een hele diverse bevolkingsgroep te verketteren. Dus is het heel verstandig van Donner, hun godsdienst als het ware met de andere godsdiensten nadrukkelijk onder de paraplu van het wetsartikel tegen godslastering te plaatsen. Zodat we ons kunnen richten op de solidariteit.
Maar ik denk daar eigenlijk precies andersom over, zonder te weten of ik gelijk heb. Dus ik geef mijn mening graag voor een betere.
De aanwezigheid van Nederlanders van allochtone komaf lijkt inderdaad bij vele autochtonen steeds meer woede uit te lokken. Ik zou die woede liever beschrijven als klassieke vreemdelingenangst. Die angst – die hier intussen al het kleed van de haat begint aan te trekken – zoekt altijd een focus en die focus is, kijk maar naar de geschiedenis, meestal de godsdienst. Beter gezegd: vandaag is het de islam. En alle gewelddaden waardoor en waarmee ‘onze’ huidige xenofobie wordt gevoed, zijn direct gerelateerd aan een wereldwijd heftig en smerig machtsconflict tussen enkele dominante wereldgodsdiensten met bijpassende levensvisie. Maar het gaat daarbij om meer dan godsdienst alleen, daarvan ben ik diep doordrongen.
Het is volgens mij niet zo, dat er sprake is van een eenzijdige islamdreiging. We schieten er niets mee op, als we het zo blijven beschouwen. Dat leidt alleen maar tot verheviging van het conflict en consolidatie van machtsongelijkheid en achterstelling. Het gaat om een wereldwijd machtsconflict, tussen enerzijds de christelijke en anderszijds de islamitische waarden. En aan beide zijden zijn nu de fundamentalisten opgestaan, herkenbaar aan hun stevig taalgebruik, hun clubtenues, hun rituelen, hun missiedrang en gewelddadig gedrag. Zij bepalen het verloop van het machtsconflict. Donner niet.
Donner heeft met het hele kabinet m.i. primair tot taak de angst die bij bevolkingsgroepen leeft, beheersbaar te houden door er hier te lande een solide bodem van werkelijk gelijkwaardig burgerschap en gedeelde algemene belangen onder te leggen. En tegelijkertijd reële bedreigingen het hoofd te bieden. Aan het religieuze machtsconflict meewerken of het vergroten, is mijns inziens heilloos. Wij zijn hier niet in oorlog met ‘de’ islam. We zijn en worden geconfronteerd met aanvallen van fundi’s. Maar het godsdienstconflict sluimert hier wel. En daar zitten de meeste mensen niet op te wachten.
Als je het nationale maatschappelijk conflict juist om die reden dus niet wilt laten focussen op het onderliggende internationale religieuze machtsconflict – wat ik heel verstandig zou vinden, want we moeten als de donder in actie voor het behoud van de algemene humanitaire waarden die ons verbinden en niet die ons scheiden – dan is het domste wat je kunt doen, in het heetst van de verwarring een oud lijk van een wetsartikel opspitten, dat het hele conflict juist weer toespitst op die heilloze verschillen in religieuze achtergrond. Daarmee wakker je de focus op religie alleen maar aan, toch?
En ja hoor, Donner heeft het nog niet gezegd of hoppa, daar vliegen de vrije meningen ons weer om de mediamoede oren en drijven ons allemaal nog verder uiteen dan we al waren. Niet alleen versterkte Donner als verantwoordelijk minister daardoor het ‘wij’ tegen ‘zij’ nog meer; ook wakkerde hij interne polarisatie bij ‘ons’ en ‘hen’ nog verder aan. Zelfs kabinet en kamer zijn nu over de kwestie verdeeld, wat de onrust in de samenleving versterkt. Domme Donner dus, in mijn ogen.
Een gesprek over wat ons allen bindt – het komt er zo weer niet van. Want iedereen holt als een elftal van effies achter deze bal aan en dus heeft nu iedereen het erover, dat als wij hier beter tegen beledigingen kunnen dan zij, zij zich maar aan moeten passen en dat het tijd wordt voor een ethisch debat. Donnerwetter.
Verreweg het verstandigst en bewonderenswaardig kalm vind ik nog steeds de aangesproken minderheden zelf. Ik heb, op een enkele uitzondering na, nog geen interviews of columns van hen aangetroffen, waar op even aanmatigende, superieure en o-o-wat-zijn-we-deskundig-toon de vloer werd aangeveegd met de achterlijkheden van het christendom en de christelijke cultuur. Terwijl daar toch ook wel redenen voor te noemen zijn, zou ik zo zeggen. Ik ken er wel een paar.
Nu wordt, door Donners knuppel, weer opgewonden over incasseringsvermogen gekakeld in het kippenhok.
“Wij”, (de christenen?) vinden hooghartig dat “zij”, (de moslims?) maar net zo goed moeten kunnen incasseren als de ‘gewone’ Nederlanders (?).
Maar sinds wanneer kun je voor een ander uitmaken of hij zich beledigd moet voelen en dat hij maar beter moet leren incasseren? Dat doe ik bij mijn eigen kinderen nog niet eens. Ik kan hooguit vinden, dat ze eigenlijk wat weerbaarder zouden moeten worden en ze daarbij ondersteunen. Maar incasseringsvermogen bot opleggen en het tot norm verheffen? Is dat net zoiets als vroeger “flinke jongens huilen niet”? Wat een waanzin.
En sinds wanneer is het een kerntaak van de regering om te bepalen, waar voor (groepen) burgers qua incasseringsvermogen de lat moet liggen?
Met een hele grote zucht jouw tekst gelezen. Eindelijk iemand die iets zegt waar ik helemaal achter kan staan. En ook met Harry ben ik het eens. We moeten maar eens de oude teksten herlezen van “Red de beschaving”. Daar valt ontzettend veel uit te leren – juist nu.
Zou het kunnen dat de SP ook een beetje ‘in de war’ is?
Ben het met Harry en Anja eens dat het tijd wordt voor een discussie in de partij, om te voorkomen dat de meningsverschillen te hoog oplopen. Fundamenteel zijn we het allemaal wel met elkaar eens. Sommige SP-ers interpreteren de ‘stem des volks’ anders dan andere SP-ers. Sommigen staan ook wat verder af van de dagelijkse praktijk dan anderen. Dat geeft misverstanden. Tijd voor interne discussie, lijkt me. Tijd om te koppen weer in dezelfde (linkse en dus internationale) richting te draaien.
Aan Claar, vooral. Had ik ‘t te beknopt geformuleerd? Wat je schrijft is eigenlijk precies wat ik bedoelde met mijn opmerking over Donners slimme zet (‘daar is over nagedacht’). “Als jullie” – redeneerde hij volgens mij strategisch – “mischien wel tien, twintig grieven hebben tegen de aanwezigheid van al die ‘buitenlanders’, maar je blijft steken in kritiek op hun malle, intolerante godsdienst, nou, dan wil ik er even op wijzen dat we in ons vaderlandje vaker met dat bijltje hebben gehakt. Het diskwalificeren van mensen vanwege wat ze geloven kunnen we nu even niet hebben, dat zei mijn opa al. Daar hebben we dus dat artikeltje voor. En kom op, heb het dan nu eens over wezenlijker tegenstellingen en overeenkomsten, de tijd dringt!”
Het projecteren van het wereldwijde machtsconflict – dat ik volledig onderken – op de maatschappelijke verhoudingen in Nederland anno 2004 lijkt mij het paard achter de wagen. Klassieke vreemdelingenangst focust inderdaad meestal op geloof, zeker als dat zulke prominente uiterlijke kentekenen (kleding, kerkbouw) heeft. Maar, Claar, als je dáár gaat kijken waar de confrontatie ’t hevigst is, nl. in de oude wijken van de grotere steden – en dat heb ik jaren gedaan – dan zie je nog iets heel anders. Een conflict dat in de politiek en ook binnen onze eigen SP nogal eens omzichtig uit de weg wordt gegaan, namelijk de verwevenheid van de migratieproblematiek en het overeind houden van de verzorgingsstaat. Waarbij ik niet alleen doel op de vroegere migratie (gastarbeid), maar ook op de huidige en de toekomstige migratie. En daar bovenop: migratie van arbeid, legale en illegale, en migratie van kapitaal. Je zult zien dat die zorg een minstens zo grote rol speelt in de gebieden waar momenteel de sociale klappen vallen, maar ook een stuk moeilijker onder woorden is te brengen!
@ MAD
Ik denk dat veel SP’ers meer een afkeer hebben van het instituut kerk (lees: vaticaan, lees: zwarte kousenkerk)dan van religie op zichzelf. Zelf verwarren ze die twee ook nogaal vaak, maar als je ven doorvraagt blijkt het met “opium van het volk” standpunten nogal mee te vallen. En zeg nou zelf, de SP draagt de christelijek waarden beter uit dan het CDA.
Ook zijn er na de fusie van PPR PSP CPN en EVP (vergeet ik er een?)tot GroenLinks een aantal EVP’ers overgestapt naar de SP.
Een discussie binen de SP-afdelingen over de plaats van religie in de maatschappij en in de politiek (lees ook het opiniestuk van Jasper van Dijk, ergens op dit weblog)lijkt me wel een goed idee.
Hallo Anja, (Mr. X.)
ik ben het eens dat we MENSEN niet in een hoek mogen drukken. Maar de mens – islamiet doet het zichzelf aan om in de hoek geplaatst te worden. men had de positieve discriminatie nooit moeten accepteren. en wij hadden die nooit moeten invoeren. maar dat geldt op alle gebieden. ondanks de goede bedoeling ervan werkt het uit dat je mensen klein hou. Of was dat de bedoeling?
mijn ouders wilde 43 jaar geleden emigeren naar nieuw zeeland. me ouders moesten, dat was dus verplicht, engels leren. omdat daar geen folders waren in het nederlands. dat hadden we ook in nederland moeten doen.
we hadden ook niet moeten toestaan dat ze bij elkaar gingen wonen. dan pas je aan aan je buurman en ja is je buurman het zelfde als jij dan is het aanpassen heel makkelijk.
ja de politiek moet de hand in eigen boezem steken. den haag heeft decennia lang de andere kant opgekeken. en nooit iets willen uit de kleine onvredes die er leven. onder allochtonen en autotchonen.
hallo anja of mr x,
wat we nooit hadden moeten doen; positieve discriminatie.
daar kleineer je mensen mee, hoe goed bedoelt ook. is net of zelf niet kunnen en doen. dat ontneem je ze dan.
Wat jij bedoelt, Harry, is dat het slim van Donner was, omdat hij met het aandacht vragen voor dat wetsartikel indirect de aandacht af wilde leiden van het elkaar pakken op je geloof.
Wat ik bedoelde is, dat het niet zo slim van Donner was, omdat hij met het aandacht vragen enzovoorts de aandacht juist extra vestigde op godsdienstige tegenstellingen.
Maar je hebt gelijk, als je constateert dat we allebei in het einde hetzelfde beogen: dat we er verstandiger aan doen nu een geweldige impuls te geven aan al die zaken die ons binden en niet dat wat ons scheidt.
De steeds verder oplopende spanning tussen migratieland en verzorgingsstaat onderschrijf ik helemaal. Daar hoef je niet de oude wijken van de grote steden voor in te gaan, ook al is het daar het minst beheersbaar en het meest zichtbaar. Als lokale politicus van een middelgrote provinciestad heb ik daar ook de meeste zorgen om. Je kunt ook alleen maar aan ontspanning en verbetering daarvan werken, als al die sentimenten die nu zelfs de landelijke politiek beheersen, geparkeerd worden. Het is niet alleen de SP die daar met een boog omheen loopt, dat spanningsveld onderschat.
Maar lokale politici zitten erbovenop, die kunnen er niet omheen. Daarom ben ik ook zo kwaad, dat de landelijke overheid allerlei regelingen uit haar eigen pakket kiepert en op het bordje van de lokale overheden pleurt (sorry, maar zo zie ik het). Zonder voldoende middelen, ook nog eens. En ik ben het helemaal met je eens, dat migratie van arbeid, geld en voorzieningen – zowel binnen Nederland als naar en uit Nederland – in ons denken over de verzorgingsstaat veel meer plek moet krijgen.
Dat vraagt een langetermijnvisie en daarom word ik tegenwoordig zo mismoedig van al die kortetermijnrellen die ons om de oren vliegen.
Eigenlijk vind ik de hele discussie die nu gaande is verschrikkelijk gezeur! Donner vertrouw ik totaal niet, die probeert de maatschappij naar de 50-er jaren terug te brengen en maakt nu snel gebruik van de hele situatie. Ik ben zelf groot tegenstander van doelloos en lollig kwetsen en een ander zomaar zeer doen, ook met woorden. )Was het trouwens de dichter des Vaderlands niet die vrouwen altijd ´stinkende gleuven´ noemde?’
Maar om nu – juist in deze tijd – zoiets als ‘godslastering’ apart te nemen en nieuw leven in te willen blazen … hou toch op! Anja, jij was degene die kort na de moord op Theo van Gogh heeft gezegd dat als mensen zich beledigd voelen, ze naar de rechter moeten stappen en niet de ander moeten gaan vermoorden. Dáár ben ik het helemaal mee eens en verder mag echt iedereen zeggen wat hij wil.
Lucy, ik ben het er nog steeds mee eens dat mensen naar de rechter moeten stappen als ze zijn beledigd en niet iemand moeten vermoorden. Maar de vraag is nu welke wetten de rechter kan hanteren en of we het er over eens zijn wanneer iets een belediging is die niet is toegestaan. Daar gaat de discussie over.
Citaat van Claar
[citaat]
De aanwezigheid van Nederlanders van allochtone komaf lijkt inderdaad bij vele autochtonen steeds meer woede uit te lokken. Ik zou die woede liever beschrijven als klassieke vreemdelingenangst. Die angst – die hier intussen al het kleed van de haat begint aan te trekken – zoekt altijd een focus en die focus is, kijk maar naar de geschiedenis, meestal de godsdienst. Beter gezegd: vandaag is het de islam. En alle gewelddaden waardoor en waarmee ‘onze’ huidige xenofobie wordt gevoed, zijn direct gerelateerd aan een wereldwijd heftig en smerig machtsconflict tussen enkele dominante wereldgodsdiensten met bijpassende levensvisie.
[/citaat]
Het is te gemakkelijk om de schuld van alle onbehagen bij de autochtonen te leggen. Het gaat er niet om de loutere aanwezigheid van Nederlanders van allochtone afkomst, aangezien hindoestanen en chinezen absoluut geen irritatie opwekken. Dus is meer aan de hand. Het gaat onder meer over de oververtegenwoordiging van Marokkaanse jongens op het gebied van straatterreur en criminaliteit. Mensen uit hun huis weggepest worden, bijvoorbeeld de gebeurtenissen in de Diamantbuurt in Amsterdam. Ander voorbeeld: dreiging vanuit extreem-islamitische hoek tegen publicisten en volksvertegenwoordigers vanwege hun mening. Wat ik hiermee wil zeggen: het onbehagen bij autochtonen is in ieder geval niet ongefundeerd. Het getuigt van geestelijke gemakzucht om dit af te doen als een blijk van vreemdelingenangst.
Edwin, ik heb me serieus afgevraagd, of ik inderdaad lijd aan geestelijke gemakzucht, als ik de autochtone woede klassieke vreemdelingenangst noem. Want jij stelt ertegenover, dat er redenen genoeg zijn voor echte woede op met name jongens van Marokkaanse herkomst.
Je hebt gewoon gelijk, die redenen zijn er. Ik moet dus de indruk wegnemen, als zou ik die redenen ontkennen of willen wegpoetsen, of vergoelijken. Als ikzelf direct met zulke bagger geconfronteerd word, word ik ook kwaad, reken maar van yes. Niet alleen woedend om de overlast en de dreiging, maar ook omdat deze jongeren zichzelf en anderen in een onmogelijke positie brengen.
Toch moeten we ook reëel zijn. Hoe moeilijk dat ook is. Die aantoonbare overlast van groepen jongeren, die ook in onze stad vele mensen echt veel overlast bezorgen, heeft nu nog eens een extra scherpe lading gekregen door die radicale hufter die Theo van Gogh heeft geslacht.
Dat heeft gemaakt, dat ‘de’ mensen – en ik bedoel daarmee alle mensen die in de eerste plaats gewoon en begrijpelijk bang zijn geworden – al gauw geneigd zijn, hun angst te vertalen in angst voor ‘de’ Marokkanen, ‘de’ islamieten. Hun angst projecteren ze op een hele bevolkingsgroep. Allemaal best begrijpelijk, maar nuchter beschouwd wordt (gelukkig maar) een beperkt deel van alle burgers rechtstreeks geterroriseerd door Marokkaanse jongeren. En hoewel er een reëel gevaar is voor nieuwe terroristische aanslagen, denk ik dat de angst om slachtoffer te worden vele malen groter is, dan de kans dat je daadwerkelijk slachtoffer wordt.
Wij hebben hier als lokale overheid de weloverwogen keuze gemaakt, zaken te allen tijde in proportie te blijven zien en daarnaar te handelen. Dat betekent concreet: de overlast van Marokkaanse (en andere) jongeren stug blijven aanpakken, gericht en zichtbaar, met meer politie-inzet. Gelukkig wordt het slecht weer, dus de straatterreur neemt overal even af. Maar we weten vaak wie het zijn en we spreken ze zoveel mogelijk direct aan, omdat die aanpak het meest effectief blijkt. We proberen dus zoveel mogelijk, deze jongens individueel te benaderen, dus uit de bescherming van hun groep te halen. Verder blijven we in overleg met instanties (ouders, scholen, moskeeën, jongerenwerk, etcetera) zoeken naar indammen van die ellende en zo mogelijk oorzaken wegnemen. We hebben de sportverenigingen nog eens aangesproken op hun beleid inzake kinderen van allochtone komaf en we laten als overheid ons gezicht zien.
Maar tegelijkertijd blijven we gewoon de nuchtere boodschap afgeven dat er geen enkele reden is, een heel deel van onze plaatselijke bevolking medeverantwoordelijk te stellen voor het klotegedrag van groepen jongeren. We zijn ook heel alert op gastjes van autochtone komaf die van de heersende sentimenten gebruikmaken om even wat fijne tegenacties te ondernemen. En we spreken waar mogelijk de bevolking eropaan, niet weg te zakken in ongenuanceerde vreemdelingenangst.
Dat is het beleid. Het lukt niet altijd, we zijn er nog lang niet, maar het zijn nou eenmaal ook extreme tijden.
Woede, gerichte en terechte woede op gerichte mensen die die woede verdienen, okay. Maar dan ook maar meteen een hele samenleving te laten verzieken door onbeheerste sentimenten, door het laten doorgroeien van vreemdelingenangst, dat is niet okay. En daar schiet ook niemand ene moer mee op. Want dat zou ik nou weer geestelijke gemakzucht noemen.
Prima dat de godslasteringsmotie van D66-er Lousewies van der Laan in de Tweede Kamer gisteren is afgestemd. Eerst heeft minister Donner uiterst onhandig geopereerd door op dit moment dit obsolete artikel te willen revitaliseren. Het kan beter verder vergelen, zodat de volksvertegenwoordiging op een gepast moment de resterende kruimels kan opruimen. (Een afzonderlijk artikel hierover is inderdaad niet nodig). Een tegenreactie was nu te verwachten. De scoringsdriftige Lousewies handelde even stom door afschaffing van dit artikel nu te willen doordrukken, in plaats van de wijze woorden van “grand old man” Hans van Mierlo ter harte te nemen, die hij in het TV-programma Buitenhof had uitgesproken. Nu hiermee doorgaan was natuurlijk evengoed een verkeerd signaal in de huidige maatschappelijke verhoudingen.
Maar Lousewies vond het “zo interessant mee te maken hoe dat gaat”, zoals ze letterlijk zei. Ze mist toch politieke feeling. Ze was er toch nooit over begonnen als minister Donner niet zo’n onberaden actie had gevoerd. En nu is ze op haar smoeltje gegaan! En wat heeft zij of wie dan ook ermee gewonnen? HELEMAAL NIETS, integedeel!
In december zal de Tweede Kamer waarschijnlijk komen te spreken over de grondrechten. Dan is het een prima gelegenheid om het geheel van de strafrechtelijke en andere bepalingen, die grondrechten beperken, onder de loup te nemen. Want het is niet gek daarin weer eens helderheid te brengen.
Nee dat was politiek niet slim van Loesewies. Ze had de motie ook aan kunnen houden. Want er is in de toekomst best een meederheid voor te vinden om die godslastering als een aparte wet af te schaffen als eerst maar duidelijk wordt hoe we kwetsen om te kwetsen en haatzaaien tegen kunnen gaan. Dan had ze haar naam kunnen verbinden aan een succesje in plaats van zachtjes af te gaan. Alweer een iets te recht ruggetje denk ik.
die wet moet en zal uit het wetboek. en dat had nu gemoeten, maar de politiek is te laf. heel den haag, laf. door die wet kan een gelovige zich verschuilen achter zijn geloof en alles zeggen. dijke met zijn homo’s en criminelen. de imam met homo’s en zijn zwijnen. alles kan gezegd worden want ik heb een geloof. maar als je dat niet hebt dan mag je niets.
Art. 1 . Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Dat geeft al genoeg beschreming van de MENS. En als ik iemand aanspreek op zijn geloof dan spreek zijn overtuiging aan niet zijn MENS-zijn.
En als ik godverdomme zeg, dan zeg ik letterlijk god verdom mij. niet die ander.