Niet meer wachten

Eindelijk bericht van Khaled. Zijn naam is gezuiverd. Het is duidelijk dat hij niet de Khaled is die ze zochten. Maar inmiddels zijn zijn papieren niet meer geldig. Het zou minstens een week duren voordat hij nieuwe heeft. Dan zou hij in Cairo moeten wachten en dan loopt het tegen Kerst als hij hier is en gaat het ook niet meer lukken om onze donororganisaties bij elkaar te krijgen. Dus hij neemt de bus weer terug naar huis. En dan maar hopen dat hij geen dagenlang bij de grens van Rafah moet wachten tot hij er weer in mag. Over een maand probeert hij het nog eens, na de Kerst. En na de presidentsverkiezing proberen wij weer naar Gaza te gaan.
What can we do, zegt Fatma. This is our life.

Ik vroeg eens aan ze of ze niet af en toe in wanhoop zijn. Dit was het antwoord: wanhoop is een luxe die we ons niet kunnen permitteren.

Morgen zal ik een stukje op het weblog zetten over ons werk daar dat we koppig vol blijven houden, net zo koppig als zij. Zodat wie wil een beetje kan steunen. Doen we toch wat.

6 gedachten over “Niet meer wachten

  1. In een woord: balen!!!
    Zo aan het lijntje gehouden, zo kafka.esk, zo bureaucratisch (als het gister mocht, waarom vandaag dan niet…).
    En we gaan gewoon koppig door, net als zij!!
    Veel groeten
    Jolande

  2. De onvoorstelbare werkelijkheid samengevat in 15 regels op een Nederlands weblog. Dank daarvoor Anja. Ik sluit me van ganser harte aan bij de vraag van Rooie Kater in zijn commentaar op een vorig Wachten: waar hebben wíj het over? Vroeg ik me trouwens ook gisteravond al ernstig af toen NOVA van Donner wilde weten of nou niet iederéén die zich bij de beweging van Wilders wil aansluiten persoonlijke beveiliging verdient. Dat leek de minister niet erg praktisch en wenselijk. “In Israel,” zei hij, “worden zeven mensen persoonlijk beveiligd.” Nou zeg, is ons land dan niet véél groter en véél onveiliger dan dat midden oosten?

  3. Wat een rottige toestand, Anja! En wat voor domme bureaucratie daar in Egypte. Hadden ze niet ietsje pietsje sneller kunnen werken? Of is er toch opzet in het spel? Afijn, één troost: het Palestijns verzet krijgen ze er -ook zo- niet onder.

  4. “wanhoop is een luxe die we ons niet kunnen permitteren”
    Wanhoop is geen luxe, maar bied totaal geen hoop voor de personen die leven in situaties waarbij je continu tegen een muur aanloopt.

    Soms vraag ik me af of het ooit ophoudt. Ik zat van de week naar Netwerk te kijken naar een documentaire van James Miller en Saira Shah over hoe kan nou iemand zó intens haten dat hij bereid is zelf te sterven, als hij zo zijn vijanden kan doden?

    en dan lees ik de gebeurtenis met Khalid en dan vraag ik me af waarom die mensen zo veel onterecht wordt aangedaan. WAAROM NOU TOCH?
    zie meer info:
    http://www.hbo.com/docs/programs/death_in_gaza/index.html

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *