Woensdag, 26 januari 2005
Het is gelukt. Beetje vertraging vanwege de sneeuw in Wenen dus donker toen ik aankwam bij Erez. Ik was de enige die naar de andere kant wilde. Het ziet er bij Erez uit als een lugubere Bfilm, met die nu nog hogere betonnen muren, wachttorens van waaruit de soldaten je toeschreeuwen, prikkeldraad, hekken door, en dan die naar pis stinkende betonnen gang door, niemandsland door, tot je aan de andere kant toegeroepen wordt, Anja? en weet dat je er bijna bent.
Vrienden wachtten op me in de oude flat die uitkijkt op het vissershaventje. Het is altijds een feest om weer terug te komen, niet alleen om elkaar weer te zien, maar als het lukt dan is dat ook altijd weer een teken van hoop. Skinny Mohammed, Fatma, twee van de kinderen en de man van Fatma. Ik deel de chocoladeletters uit die ik nog had liggen van de reis in december die niet doorging. Khaled kan niet komen want zijn Samia is net terug van Mekka, ze is nu hadja en dan is er een feest, apart voor de vrouwen en voor de mannen en Khaled moet gastheer zijn voor de mannen die haar mabroek komen wensen.
(Fatma en Mohammed)
Het is rustig, op het ogenblik . De grens met Rafah is weer open voor mensen met vergunningen, dus alle mensen die terugkwamen van Mekka konden weer naar huis. Er hebben mensen twee maanden gewacht in Egypte voor ze weer terug konden. En de vissers mogen vannacht van de Israeli’s weer de zee op, dus morgen zal ik zoals gewoonlijk gewekt worden door het geschreeuw van de mannen van de visafslag onder mijn flat.
Het is hier berekoud, maar ik ben gelukkig dat ik er weer ben.
Morgen meer.
Wat goed om te lezen dat je weer naar de Gaza bent! Ik ben beniewd of er daar iets te merken is van ‘de versoepelingen’ die Sharon telkens zegt te hebben… Ik denk dat het beeld wat mensen hebben vrij ver van de werkelijkheid staat wanneer ik zoiets lees. Ik hoop dat mensen wat meer op de hoogte geraken van de toestand aldaar; het opgesloten zitten in je eigen land, soms zelfs in je eigen huis… We zouden hier toch iets kritischer over moeten zijn als Nederland!
Goede vooruitzichten Anja, de koffer staat klaar. Tot over ’n kleine 24 uur! insh’allah….
Joes
Alle liefs aan onze vrienden in Gaza !!
Dat je deze keer zonder zo veel ‘administratieve problemen’ de Gazastrook binnen hebt kunnen komen .. en daarmee heel veel hoop geeft dat de rest van ons team vrijdag a.s. óók binnen mag, stemt me heel optimitstisch in ons doel: Ondersteuning van de gehandicapten in de Gazastrook !
Er is nog zo veel wat er gedaan kan én moet worden voor dezen mensen ..
Bedankt voor het meereizen.
Doet me goed te lezen dat je goed bent aangekomen en dat het rustig is en de grens met Rafah weer open is en mensen naar huis toe kunnen. Je hebt wel lang moeten wachten om naar Gaza te gaan. Wens je dan ook alle goeds samen met je vrienden en succes met je werk . hartelijke groet Lia
Ik wens je een prachtige,liefdevolle en positieve tijd met je vrienden toe in Gaza!
Anja, Geweldig dat je in Gaza bent. Ik wens je veel succes met je vrienden daar. Ik lees graag terug hoe het nu daar is met alle politieke knelpunten.
En de chocoladeletters zijn eindelijk aangekomen 😉