Gisteren geen kans gehad om mijn verhaal op het weblog te zetten. De hele dag stond in het teken van de feesten omdat Samia naar Mekka is geweest, en het was ook nog vrijdag, als alles dicht is.

In Gaza zitten families meestal bij elkaar, mannen en vrouwen, maar op zulke officiele feesten zijn de seksen traditioneel gescheiden. Dus ga ik de mannen even gedag zeggen en zit dan bij de vrouwen. Veel vrouwen. Zusjes, tantes, haar moeder, de vrouwen van haar broers, de vrouwen van de broers van haar man, niemand kan me vertellen hoeveel mensen er zijn gekomen. Veel nieuwsgierige meisjes en veel gekwetter, hello, how are you, what’s your name, how old are you, om dan weer in een stuip van slappe lach over elkaar heen te vallen als ik antwoord geef. Gigantische schotels met eten. Maftool. Vertaald: couscous met rundvlees. En dan nog een grote schotel met zoets toe. De babies krijgen de borst

Dan is het tijd om de gaan wachten of de mannen komen, eerst bij Ben Gurion door de controle, dan de strengere, bij Gaza. Erez checkpoint. Het is gelukt. De veteranen Joes Meens en Eelco Boom, en ons nieuwe bestuurslid, Leo de Kam. Gelukkig. We kunnen weer aan het werk.