8 maart

Meulenbelt in actie

Deze Eerste Kamer dinsdag begon al op maandag. We kregen les van Steve McGiffen, die tot voor kort medewerker was voor de SP in Europa. Over het milieu. Dat valt onder Tineke, maar het was een goede gelegenheid om ons eens uitvoerig te laten informeren. Over klimaatsverandering, luchtvervuiling, dreigende rampen. Steve heeft het niet makkelijk gehad om ons socialisten er van te overtuigen het milieuvraagstuk serieus te nemen. De eerste reactie was, wij houden ons bezig met een socialistische maatschappij. Steve, met ironie: dachten jullie dan dat het wat uitmaakt of er straks een socialistische of een liberale maatschappij onder water staat?

Steve McGiffen

De meeste regeringen gaan met het milieuvraagstuk om als een reiziger die in een vliegtuig zit en dan hoort dat er een bom is in de tweede klasse. En dan denkt, gelukkig, dat gaat mij niet aan want ik zit eerste klasse.

In de Eerste Kamer hadden we een historisch moment, dat helaas niet tot de pers is doorgedrongen. De jongens van de media zaten allemaal in de Tweede Kamer vanwege het debat over de orgaandonaties. Voor de eerste keer in de geschiedenis wees de Eerste Kamer unaniem een wt af nadat die in de Tweede Kamer unaniem was goedgekeurd. Het was niet eens een belangrijke wet, over financiële zekerheidsovereenkomsten, maar de senatoren waren duidelijk geïrriteerd omdat de minister niet bereid was enkele door de Senaat geconstateerde tekortkomingen in de wet alsnog te herstellen. Dus nu mag Donner zijn huiswerk overdoen.

Ineke Palm belde, of ik even wilde komen kennismaken met de studenten van de moslimpetitie, die net een toespraak aan hadden geboden. Ik had het op dit weblog al eerder over hen. Leuk om ze zelf even te kunnen spreken. Hun toespraak zal ik ook nog op het weblog zetten.

En daarna was het rennen naar het Plein, waar ik een speech hield op de demonstratiebijeenkomst van Prime, over de vrouwelijke asielzoekers die slachtoffer zijn geweest van seksueel geweld. Kom ik ook nog op terug, maar hier alvast wat foto’s.

Myra ter Meulen
(Myra ter Meulen)


(Marijke Vos, op de achtergrond Marjan Sax)

Natuurlijk was het ook een halve reünie. Feministes van vroeger, uiteraard. Veel die nog steeds actief zijn. En toen kwam er een vrouw op me af die zich voorstelde als de Fien van mijn weblog. Met hoofddoek. En masker. Dat masker deed ze even af. Leuk kennismaken.

Fien

In de wandelgang op de terugweg Naïma Azough. Die werd in een ingezonden brief in Trouw beschuldigd dat ze een anti-lesbische uitspraak had gedaan in de uitzending afgelopen zaterdag van de Nederlandse Moslim Omroep. Ik vind de kritiek op Naïma onterecht. Dus dat wordt weer een ingezonden brief. Kom ik ook nog op terug.

En toen weer terug naar de kamer waar Tiny Kox nog in de clinch lag met Donner, nu over de wet die het mogelijk moet maken dat het Openbaar Ministerie deals kan maken met criminelen om andere boeven te kunnen vangen. Alweer zijn huiswerk niet gemaakt, zei Tiny. De senaat schorste de behandeling van de wet.

2 gedachten over “8 maart

  1. Het is al jarenlang gebleken dat in burgeroorlogen vrouwen worden verkracht vanwege machts- en wraakgevoelens en om de tegenstanders te vernederen en demoraliseren. (B.v. in het vroegere Joego-Slavië en Soedan (Darfur!))). Hieruit worden ook kinderen geboren. De levens van hen en hun moeders worden hierdoor geheel kapot gemaakt. Aan deze ellendige toestanden kan niet genoeg aandacht worden gegeven!

    Overigens, uitgerekend op Internationale Vrouwendag maakte ik iets triests mee. Toen ik mijn hond ’s ochtends uitliet, zag ik een verwarde vrouw, die nogal overstuur was, praten met enkele spoorwegarbeiders (het was bij het spoor dat langs mijn woonbuuurt loopt) en een vrouw, die toevalllig langs kwam fietsen. Zij leek mij van Marokkaanse, in elk geval Noord-Afrikaanse, afkomst. Zij was op zoek naar een huis, waar ze naar toe moest, en een man, die had gesuggereerd haar te helpen, had haar aangerand. Ik bood aan haar weg te brengen. Onderweg kwam de aanrander via zijstraatjes ons beloeren, kennelijk in de hoop dat ik de vrouw alleen zou laten! Ik riep: “Blijf met je poten van deze vrouw af!”, maar hij durfde denk ik sowieso niets te doen vanwege mijn hond (Duitse pinscher). De vrouw wilde per se geen aangifte bij de politie doen, hoewel ik kon getuigen. (Misschien is ze wel illegaal hier, bedacht ik achteraf. Maar het kan ook angst zijn geweest voor de mogelijke gevolgen).

    Overigens, Anja, heb je gelegenheid gehad het programma “Andere tijden” te zien met de vier “keizerinnen”, die het NRC-pand in Amsterdam hadden gekraakt? Erg interessant om zo’n stukje vrouwengeschiedenis te zien!

    Het is goed, dat minister Donner door Tiny Kox e.a. is teruggewezen. Zijn arrogantie is soms toch wel erg groot, en dan N.B. bij zo’n belangrijk onderwerp!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *