Er zijn weer nieuwe bezoekers bijgekomen. Ik merk dat niet alleen aan mijn metertje (stand is een gemiddelde van 1559 bezoekers per dag) maar ook aan mensen die een commentaar opsturen en dat drie keer doen omdat ze denken dat er iets mis gaat als het niet onmiddelijk verschijnt. Dus welkom aan nieuwe bezoekers, en nog eens de handleiding: commentaren worden niet automatisch geplaatst. Dit is een persoonlijk weblog, en ik bewaak als eenhoofdige redactie het niveau, om er voor te zorgen dat het geen heen en weer gescheld wordt zoals op vele fora en websites. Dus sommige commentaren worden niet opgenomen. Ook niet als daarmee een al gevoerde discussie weer helemaal opnieuw zou moeten beginnen. Het criterium is dus niet of ik het met iemand eens ben, wel of het een bijdrage levert voor de gedachtenvorming of als informatie.
Welkom dus, en voor degenen die commentaren insturen: even geduld. Minimaal twee keer per dag, ’s ochtends en ’s avonds bekijk ik de bijdragen en sluis ze door, en als ik de kans heb overdag ook nog een keer.
Met vriendelijks
Anja Meulenbelt
Lieve Anja
Voor 1559 bezoekers vind ik dat je weinig respons op je log krijgt Was het allemaal zo politiek incorrect, of liepen ze op voorhand weg bij de de gedachte dat je uitgaat van het feit dat je liever controleert dan vertouwt? zoals de gestaalde kaders van de CCCP
Het zou me niets verbazen , je hebt je gedachtegoed eraan ontleent en niet zo gekke veel bijgeleerd,
S uvazheniem ( hoogachtend)
A. Zinoviev
München
Als er anderhalf duizend mensen per dag komen lezen, en het aantal neemt nog steeds toe, dan komen ze misschien voor wat anders dan om commentaar te leveren, Alexander. Het belangrijkste voor mij is dat er kennelijk veel mensen zijn die dit weblog waarderen, ondanks het feit of misschien wel juist omdat ik het wat anders doe dan op de meeste andere websites. Het is van mij al bekend dat ik geen grote voorstander ben van de doorsnee welles-nietes discussies die je op veel andere weblogs en fora vindt. Die zijn meestal leuker voor de deelnemers dan voor de mensen die komen lezen. Ik stimuleer dat dus niet bepaald, dat klopt. Daarentegen is de wereld groot en de mogelijkheden zijn bijna onbeperkt en wie het op mijn weblog niet leuk vindt die kan nog op veel andere plaatsen terecht.
(Dat van die gestaalde kaders vind ik wel geestig. Wat een fantasie! Daar moet je wat leuks mee gaan doen)
@Alexander
Zodra een aantal mensen gereageerd hebben, staat er meestal al iets bij wat op mijn eigen reactie lijkt. Ik reageer dan niet, omdat ik niets toe te voegen heb. Het zou onzinnig zijn om dat wel te doen. Wie wil er nou tien keer ongeveer hetzelfde lezen.
Ik kan me vinden in de reactie van Esther.Vaak vind ik de reacties zo ter zake kundig en doorwrocht, dat ik daar echt niks aan heb toe te voegen.
Ik lees je weblog trouw,waardeer je stukken zeer, print ze en geef ze aan anderen ter lezing.Ik heb er veel aan om mijn gedachten te ordenen in het complexe geheel, dat we de “multiculturele samenleving ” noemen.
Waar haal je de energie vandaan, om elke dag weer
dit log met zinnige stukken te vullen, naast je andere werk!
Zelf doe ik- na een lang werkleven als oa. docente NT2(nederlands voor buitelenlanders) – vrijwilligerswerk in het multiculturele vrouwenhuisje bij ons in de wijk Krispijn (90% allochtonen)
Ik zie, hoe de vrouwen hier,vaak klem zitten tussen de belangen van familie/gezin/kinderen en wat ze ,daarnaast, zelf zouden willen (bijv. werk/studie)en hoe verschrikkelijk belangrijk het is, om je te kunnen uitdrukken in de taal van het land waar je woont.Ook als middel om je eigen weg te kunnen vinden in een samenleving, die je eigenlijk niet ziet zitten en je hoofddoek van je aftrekt in de bus. Daarom ga je voortaan maar lopen, want je durft niet goed meer in die bus…………
je haalt me de woorden uit de mond, Esther
Beste Esther en Anja,
Ik ben het met jullie beiden eens.
Herhalingen zijn zinloos, en scheldtirades hebben geen enkele meerwaarde, maar dat was niet de crux van de cynische ondertoon in mijn eerste reactie.
Ik heb namelijk eerder het idee dat hier geselecteerd wordt met de bekende “politieke correctheid” als maatstaf.
Anders geformuleerd : politieke ethos is de graadmeter. Het van te voren weten wat goed en kwaad is. Ik kan mij natuurlijk vergissen, maar ik heb van meerderen gehoord dat hun weldoorwrochte verhalen niet door de politieke beugel konden, en dus niet geplaatst werden.
Goed en kwaad, het lijken mij obsolete termen, ook in de politiek, maar dit terzijde.
Als dat zo is, dan hangt daar een prijskaartje aan : Mensen van goede wil raken geïrriteerd en gaan dit weblog mijden.
En laat ik eerlijk zijn: De idee dat we, ik, van te voren al getaxeerd word(en) op herhalingen en mogelijke scheldwoorden doet de animo afnemen.
Ik grasduin op allerlei podia en fora, op de marokkaanse,de linkse en de rechtse of wat daar dan ook maar voor moet doorgaan. De fora waar de geest van Voltaire heerst: “Ik verafschuw wat je zegt, maar ik zal je recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen.” genieten mijn voorkeur.
ps.
Dat van die gestaalde kaders, Anja? Wellicht verschijnt er binnenkort een novelle van mijn hand over de Eminence Grise van de Nederlandse literatoren, met alle respect voor je grijze haar overigens 🙂
Aleks Zinoviev
PS
memo
Aan Anja
Ik kan het waarderen dat je mijn eerste reactie geplaatst hebt !
Aleks
Beste Aleks,
Nog een keer dan, want ik heb al eerdere keren uitgelegd dat ik met mijn weblog een bedoeling heb. Ik ben zonder meer partijdig, en excuseer me daar niet in het minst voor. Ik ben een socialist, een feminist, een bondgenoot van Nederlandse moslims, ik ben tegen racisme. Ik ben in internationaal verband tegen het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan en tegen de supermacht van de VS. Om het maar even heel kort samen te vatten. Mijn weblog is één van de middelen die ik gebruik. Om een vrijplaats te scheppen van waaruit we ons kunnen laten inspireren, krachten opdoen, weten dat we niet de enigen zijn. Ik zie mijn weblog dus als een onderdeel van een beweging.
Dat er ook veel mensen zijn die het totaal niet eens zijn met die richting is bekend. Dat zijn over het algemeen de mensen die snel klaar staan met het etiket ‘politiek correct’. Als het bovenstaande ‘politiek correct’is dan is dat ook wat ik graag wil zijn. En inderdaad, met die richting voor ogen bekijk ik wat zinvol is om op dit weblog op te nemen. Dat mogen ook meningen zijn waar ik het niet speciaal mee eens ben, maar ik moet wel vinden dat het iets bijdraagt. We gaan niet steeds maar opnieuw terug naar af. Dus hoeft niemand op dit weblog meer aan te komen met de verhalen over al die onderdrukte behoofddoekte moslimvrouwen, want wij op dit weblog, waaronder ook behoofddoekte moslimvrouwen, weten wel beter. Zo hoeft ook echt niemand meer aan te komen zetten met verhalen over Israël dat bedreigd wordt door al die bloeddorstige Arabieren. Of dat onze beschaving er aan gaat als al die moslims in Nederland maar door jongen en straks de meerderheid krijgen. Die opvattingen krijgen elders al alle ruimte. En hier dus niet meer.
Dus als je het zo wilt zeggen, inderdaad, ik ga uit van een politiek ethos. Daarbinnen is nog veel ruimte voor discussie en verschillen van meningen, en over wat goed en wat kwaad is. Maar mijn ervaring met al die podia en fora waar alles mag en eindeloos dezelfde meningen worden gerecycled en steeds opnieuw het wiel wordt uitgevonden is dat ze nergens toe leiden. Maar als jij die leuker vindt dan mijn ‘politiek correcte’ weblog, wat weerhoudt je om daar je heil te zoeken? Je bent tenslotte in het geheel niet van mijn weblog afhankelijk. Dus waarom zou je proberen om mij onder druk te zetten om van mijn weblog het weblog te maken dat jou aan zou staan? Je hebt de gehele vrijheid om er zelf een te beginnen.
Er zijn wat interessante misverstanden over de vrijheid van meningsuiting. Want inderdaad, bekende spreuk en mooi gezegd, “ik verafschuw wat je zegt maar ik zal je recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen”. Dus ik sta geheel op jouw recht om je eigen weblog te beginnen en daarop, zolang je binnen de grenzen van de wet blijft, te zeggen wat je wilt. Ik sta ook op mijn vrijheid van meningsuiting die inhoudt dat ik op mijn persoonlijke weblog mag doen wat ik wil en daarmee de stem mag zijn van een beweging. En de vrijheid heb om zelf te bepalen wie ik daarbij uitnodig en wiens commentaren ik zie als een bijdrage. En welke dus niet. Zoals ook elke krant een redactie heeft en selecteert, en elk boek geschreven mag worden zonder dat iedereen het recht mag opeisen om daar een hoofdstukje in te schrijven. Ik bepaal dus graag zelf wat ik de moeite vind en waar ik mijn tijd aan wil besteden, en als jij je eigen spreuk serieus neemt dan kun je moeilijk ontkennen dat hoort bij de vrijheid die ieder mens gegarandeerd wordt, dus ook mij.
En mijn ervaring is niet dat mensen van goede wil geïrriteerd raken en afhaken. Integendeel. Nadat ik de beslissing heb genomen om niet meer alles toe te laten en te gaan selecteren kwamen veel mensen van goede wil die al afhaakten weer terug. En er zijn er nog meer bijgekomen. Maar het zou natuurlijk kunnen dat jouw mensen van goede wil niet mijn mensen van goede wil zijn. Nietwaar?
Beste Anja,
Ik neem de vrijheid e.e.a. te knippen en te plakken in de hoop dat ik je schrijven geen onrecht doe.
“Ik ben een socialist, een feminist, een bondgenoot van Nederlandse moslims, ik ben tegen racisme. Ik ben in internationaal verband tegen het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan en tegen de supermacht van de VS “,zeg je.
“‘politiek correct’is dan is dat ook wat ik graag wil zijn.”
Mag ik daaruit concluderen dat achtereenvolgens niet-socialist zijn, niet feminist niet-bondgenoot van Nederlandse moslims enz enz vul uit je eigen rij maar aan politiek incorrect is?
Dan heb ik, naar goed joods, gebruik een wedervraag:
” een bondgenoot van Nederlandse moslims”zeg je.
Wie zijn dat de Nederlandse moslims? Je bent zelf een voorstander van nuanceringen. De Hofstadgroep en hun aanhang rekenen zich tot de enige ware moslims.
Overigens, de Hofstad groep en hun sympathisanten maken zich niet schuldig aan discriminatie:
(Discriminatie betekent trouwens niets anders dan apart zetten. De connotatieve lading van het woord kwam later pas).
Op de dodenlijst kwamen namelijk o.a. voor :
Job Cohen (een jood)
Aboutaleb ( een nestbevuiler)
Van Gogh : ( een kafir, een varken.)
Hirsi Ali Ayaan (een negerin ).
Met andere woorden : Haat maakt geen onderscheid.
Ik chargeer, dat realiseer ik mij terdege. Wat ik er mee wil zeggen is dat “politiek correct” een aalglad begrip is. Je kunt er alle kanten mee op, vooral de verkeerde, zoals ik nu 😉 Die notie polariseert nog meer dan dat er al gepolariseerd wordt, links en rechts maken zich er beide schuldig aan.
Anja, ik citeer je: “politiek ethos… daarbinnen is nog veel ruimte voor discussie en verschillen van meningen, en over wat goed en wat kwaad is.”
Die marge interesseert mij. Het kader voor positieve bijdrages heb je éénduidig geschetst.
Dat daarin geen racistische geschreeuw en ander onverkwikkelijks, past is duidelijk.
Als webmaster heb je uiteraard het recht, en wellicht de plicht om scheldtirades en racisme te weren.
Maar wat doe je met een totaal onverwachte gedachtegang? Koppel je die meteen aan “correct, incorrect ? Wat doet de gemiddelde forumganger ermee ? Boos wegklikken ? Niet lezen ? Die vraag stel ik in het algemeen, ook aan mijzelf. Voor mij zit de charme in hoor en wederhoor. Daarbij merk ik bij mijzelf een verschuiving: Ik lees bij voorkeur datgene wat niet mijn eigen ideeën bevestigt, die ken ik immers al.
Ik ben redelijk filosfisch angehaucht
Vandaar deze twee stemmige afsluiters.
“Mijn enige mening die misschien een beetje dwars is, luidt dat een mens in de loop van zijn leven een niet nader bepaald aantal malen van overtuiging of inzicht moet kunnen veranderen, zonder daarover te worden lastig gevallen door anderen, die zogenaamd stevig in hun schoenen staan.”
– H. J. A. Hofland
en
“Overtuigingen zijn gevaarlijker vijanden der waarheid dan leugens.”
– Friedrich Nietzsche
Een groet
Aleks Z.
En nu maar hopen dat ik blijven mag.
Kijk, nu kan ik wel weer uit gaan leggen wat ik bedoel, maar dat heb ik al gedaan. Je spreekt me aan alsof ik over alles verantwoording af zou moeten leggen. Alsof ik mijn tijd verplicht zou moeten besteden aan nummertjes scherpslijperij over waar ik grenzen leg en wat ik precies zou verstaan onder politiek correct enzo. Dat is sowieso mijn term niet. En met welke moslims ik precies solidair zou zijn. Als je werkelijk geïnteresseerd bent in dat antwoord, in de inhoud, dan kom je op mijn weblog ruimschoots aan je trekken. Maar als je vooral geïnteresseerd bent in gehakketak, welles nietes, dan ben je zoals ik al zei, op de verkeerde plek.
Beste Anja,
Kortom, je accepteert alleen wat je eigen ideeën bevestigt.
Zie de oeverloze parade aan “Mooi gezegd hoor Anja”. “Spijker op z’n kop Anja”. Je laat je graag lauweren en bewieroken. Als dat de waarde van je log moet bepalen, ben ik blij dat ik niet in je schoenen sta.
Als je een kritische vraag meteen als scherpslijperij ziet, dan bespeur ik iets van angst, ….en dat was de moeder van de moraal, aldus Nietzsche.( ook fout natuurlijk, daarbij een man, hij had een hoop tegen, ik weet het)
Van mijn vermeende scherpslijperij zul je geen last meer hebben,
Een glimlach,
Aleks
Aleks, laat mij ook een duitje in het haarkloofzakje doen.
Je probeert als ik je goed begrijp, van Anja messcherpe grenzen te krijgen van wat ze wel en wat ze niet op haar weblog zet, of wat ze wel of wat ze niet ergens van vindt.
Afgezien van het feit dat het antwoord op jouw vraag naar wat Anja Meulenbelt precies ‘politiek correct’ vindt, zich direct onder je wijsvinger bevindt – gewoon lekker een tochtje door de mappen scrollen zou ik zeggen – heb ik ook wat moeite met het feit dat je (ik blijf in jouw termen) ‘goed en kwaad’ obsolete begrippen vindt en ‘politiek correct’ blijkbaar niet. Dus je kunt er wel een potje intelligent over gaan lopen doen, maar volgens mij leidt dat nergens toe. Dat hebben we nou wel gehad.
http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/index.php?p=593#more-593
Ik volg het weblog van Anja al een tijd. Ik ben van een andere politieke kleur dan zij en deel ook bepaald niet altijd haar meningen en voorkeuren. Toch ben ik een regelmatig bezoeker. Ik wil je graag uitleggen waarom. Ik hecht zeer aan een plek waar in rust dieper op onderwerpen die me interesseren ingegaan kan worden, waar ruimte wordt geboden aan goede informatie, zinnige aanvullingen, commentaren, en waar niet eindeloos in rondjes wordt gereden maar de gedachtengang ergens toe leidt. Een plek waar wordt geluisterd (cliché, maar waar) en waar je gedachten worden gevoed. Zulke plekken zijn zeldzaam.
Het is me hier overkomen dat ik met een analyse kwam, waar Anja kennelijk even buitengewoon chagrijnig van werd. Maar ze plaatste mijn bijdrage wel en ik kreeg het vervolgens uiteraard te horen ook. Onderuit de zak. Ik liet dat natuurlijk niet op me zitten. En toen werd het nog even heel gezellig.
We werden het geloof ik niet eens. En zo hoort het soms ook.
Dus kom mij niet aan met hypothetisch gepiep dat politieke ethos hier de graadmeter is. Dat is niet zo.
De Britten kunnen het mooi zeggen: agree to disagree. En nog eentje: the proof of the pudding is the eating.
En dat geldt hier volgens mij zowel voor de kok als haar gasten.
Smakelijk!
Ja, nou moet ik toch nog even reageren, want met je laatste reactie werp je wel even een geheel nieuw licht op jezelf, Aleks.
Het gaat je dus per saldo helemaal niet om de (grenzen van de inhoud van) discussies op dit weblog. Het gaat je niet om wat je wilt kunnen zeggen of horen, nadat je hier als gast/bezoeker bent binnengelaten – het gaat je puur en kinderachtig alleen om het wel/niet binnengelaten worden zèlf en om die vrouw die hier zomaar even durft te bepalen wie ze binnenlaat.
Het gaat je dus uiteindelijk gewoon om Anja Meulenbelt zelf. Al werden op deze site voetbalplaatjes geruild, jij wekt met je laatste posting bij mij de indruk dat je je conclusie gewoon bevestigd wilde zien: die vrouw deugt dus niet.
Waarna je gezellig nog even losgaat.
Moest je daar nou zo diepzinnig over doen, tot die arme Nietzsche aan toe? Ik schatte je hoger in. Was eerlijk gezegd benieuwd naar je inhoudelijke bijdragen.
Hij moet gewoon even moeilijk doen, die Aleks, dacht ik. Je hebt van die
mannmensen. Bij deze duurt het kennelijk even, maar daarna gaat’ie wel op de inhoud in.Bah bah, slechte 1 aprilgrap en ik trapte er nog in ook.
Beste Clara/ Anja
Haarkloverij zeg je, Clara , een potje intelligent over gaan lopen. , een aimabele intro, soit, ieder heeft het recht op zijn eigen openers ;- ) maar dat was niet de bedoeling van mijn stukjes, en ook jou kan ik daar ook niet op betrappen. Ook niet in het stuk waar je me naar verwees, De reden waarom je dat deed is me duidelijk. Mijn dank daarvoor. Messcherpe grenzen? Nee, die krijg je naar bevind van zaken, ( the proof of the pudding is in the eating, zoals je als zei.
Politiek correct, wordt het al vervelend?
Nog even dan.
‘Politiek correct’ is dan is dat ook wat ik graag wil zijn.” schrijft Anja hierboven om later te stellen:
Alsof ik mijn tijd verplicht zou moeten besteden aan nummertjes scherpslijperij over waar ik grenzen leg en wat ik precies zou verstaan onder politiek correct enzo. Dat is sowieso mijn term niet.
Vreemd, als het je term niet is, waarom wil je het dan zo graag zijn?.
Nee Anja, ik roep niemand ter verantwoording, aan mij geen verplichtingen. Een open vraag was het.
Clara, je hebt wat moeite met het feit dat ik ‘goed en kwaad’ obsolete begrippen vind en politiek correct niet.
Politiek correct heet goed Politiek incorrect heet fout.
Ik heb nu achtereenvolgens: goed, fout, en correcte politiek in één zin verpakt. De termen lijken me niet werkbaar. Misschien ben ik teveel pragmaticus om mijn gedachtegoed uit een (politieke) ideologie te putten, Goed en fout zijn ook termen die uit de CDA keuken komen, en daar komt behoudens een lucht van spruitjes, ook niet veel goeds vandaan.
Het verdeelt me teveel. Het oordeelt, en een Russisch spreekwoord zegt: Niemand is alleen maar goedkeuring of afkeuring waardig.
Clara, je bent een regelmatige bezoekster hier. Ik ook, hoewel ik hier vermoedelijk wat korter ben dan jij. “Ik ben van een andere politieke kleur dan zij, .t/m Zulke plekken zijn” zeldzaam”.
Het hadden mijn woorden kunnen zijn.
Je bespeurde aanvankelijke irritatie bij Anja Meulenbelt.. Ik ook
Reactie nummer 10 hierboven, maar ik heb nu het idee dat ik over iemand praat, Not my cup of tea.
De Britten kunnen het mooi zeggen: agree to disagree. En nog eentje: the proof of the pudding is the eating.
Schitterend, die Britten: en daarom deze hekkesluiter:
Whenever people agree with me I always feel I must be wrong (Oscar Wilde)
Clara, als jij beter het log bekeken had, dan had jij allang gezien dat ik elders al inhoudelijk gereageerd had.
Vriendelijkheid is ook niet jouw sterkste kant.
Never jump to conclusions, dear…..and don’t go by face value
Aleks Z.
Allerbeste Anja,
Heel mooi en ronduit inspirerend vind ik deze site. Eindelijk een site waar, als er weer eens iets afschuwelijks of iets heel moois gebeurd is op het vlak van (des)integratie je op een snelle en prettige manier je mening kwijt kunt. Het onderhouden ervan kost je ongetwijfeld heel veel tijd en energie. Ik ben diep onder de indruk van je inspanningen en hoop intens dat je hiermee nog vele jaren door zult kunnen gaan of als je dat niet meer lukt aan een ander over te dragen. Dank je wel Anja!
Lieve groeten,
Peter van der Slikke