Een beetje een oprichtingsfeestje, een beetje een discussieavond, in de Balie, afgelopen zondag. Op 1 mei, natuurlijk. Een Ander Nederland. Gaat dat wat worden, de linkse samenwerking, terwijl die drie eigenwijze partijen, PvdA, GroenLinks en de SP het nu al vaak niet eens zijn? Neem de Grondwet alleen al.

Luc Houtkamp zette in met een solo op de saxofoon.

Arda Gerkens (SP) deed een column, dit was wat ze onder andere zei:

Nadat we als Een Ander Nederland naar buiten waren getreden kwam Pieter Hofstra van de VVD op de radio over het initiatief. Smalend wees hij er op dat het een onzinnig initiatief was, immers “ze zijn het nu al nooit met elkaar eens!”En het gekke is dat ondanks het feit dat dat niet waar is hij toch gelijk heeft. Wanneer je kijkt naar de rechtse partijen dan zie je ondanks eveneens grote verschillen, ze veel makkelijker bondjes sluiten dan links dat doet. Nu zou ik dat niet meteen op willen hangen aan integriteit en een partij als de VVD kun je er zeker niet van beschuldigen niet principieel te zijn, maar toch is het pragmatisme van rechts groter dan dat van links. Dat waar links van elkaar onderscheidend wil zijn, denkt rechts meteen wie staat er aan mijn zijde en waar valt de politieke winst te behalen. En toch scheert niemand de rechtse partijen over één kam. En het is ook logisch dat dat zo is. Bijna traditioneel heeft links een hekel aan opportunisme en opportunisme en pragmatiek liggen niet zover van elkaar verwijderd. Om iedere schijn te vermijden blijft links daar graag verre van. Bovendien heeft links van huis uit een strijdbare achtergrond, waardoor de dialectiek er een natuurlijke plek in heeft. En niet in de laatste plaats houden we de wereld graag een spiegel voor en antuurlijk onszelf. Pieter Hofstra heeft dus gelijk wanneer hij zegt dat we het nu al niet eens kunnen worden. Maar hij heeft ongelijk dat we dat in de toekomst ook niet kunnen. Vandaag laten we zien dat onze drie partijen wellicht ideologisch verschillen, maar zeker niet als het gaat om het innemen van linkse standpunten. Vandaag laten we zien dat we daar zeker uitkomen, ook al liggen er nog stevige discussiepunten.

(Leo Platvoet)

(Tiny Kox)

(Adri Duivesteijn)

Drie van de initiatiefnemers op een rijtje, Adri Duivesteijn (Tweede Kamerlid PvdA) Tiny Kox (Eerste Kamerlid SP) en Leo Platvoet (Eerste Kamerlid GroenLinks). Wat ze willen. Milieu. Minder marktwerking. Mag het allemaal een beetje vriendelijker. Of dat voldoende overeenstemmming op gaat leveren? Luister, zei Tiny, het probleem zit niet bij de bevolking, die wil allang van deze regering af, het probleem zit hem bij de politiek. En dat we genoeg overeenkomst hebben, zei Adri, blijkt uit het feit dat we van de moties die er in de Tweede Kamer zijn ingediend op 80% gemeenschappelijk hebben gestemd. Stel je voor dat de verhoudingen al anders hadden gelegen, en de moties waarvoor de linkse partijen vergeefs hebben gestemd een meerderheid hadden gekregen, hoe anders zou Nederland er dan nu niet uitzien?

Felix Rottenberg, een van de discussieleiders bleef nogal vervelend onderbreken en doordrammen. Wat zijn de zwaktes, vroeg hij, hoe gaan jullie de verschillen op lossen? Daar bleven de aanwezigen het antwoord op schuldig, en in mijn ogen terecht. Dit is een proces dat in gang is gezet. De Balie is niet de vergaderzaal waar beslissingen worden genomen, de discussie over verschilpunten, en waar je het over eens moet worden en wat je als verschil gewoon kunt laten bestaan moet nog gevoerd worden. Het belangrijkste is dat de samenwerking in gang is gezet en er goed uit ziet. Want stel je de schrik voor, het kabinet valt, er komen nieuwe verkiezingen, en het is niet ondenkbaar gezien de peilingen, links krijgt een meerderheid, en moet je dan pas voor het eerst na gaan denken over de mogelijkheden van een linkse regering?

(Diederik Samsom)

Dat er nog interessante verschillen zijn, naast de grote overeenkomsten, maakte ook Diederik Samsom (Tweede Kamerlid PvdA) duidelijk. GroenLinks en SP zijn al behoorlijk naar elkaar toegegroeid de laatste jaren, en ook de PvdA. Al tekende Samsom de PvdA als een cirkel op zijn powerpoint presentatie, terwijl duidelijk is dat er ook een rechts-links spectrum aanwezig is binnen die partij zelf, en we er niet op hoeven te rekenen dat alle PvdAers vanzelfsprekend liever met links samenwerken dan met rechts, zie Wouter Bos. Maar het was nuttig om te zien waar de heikele punten nog liggen, GroenLinks denkt wat anders over integratie dan de SP en de PvdA, de publieke voorzieningen zijn ook een punt, er ligt nog zo het een en ander.

Twee jonge mannen van de jongeren groepen van Groen Links en de PvdA deden het woord, ROOD was er niet, zij hadden al eerder het voortouw genomen voor de linkse samenwerking met hun Peper-manifest. Filmpje over geïnterviewde jongeren. De afschuw van de huidige regering algemeen. Maar wat ze zouden gaan stemmen, heel divers. Een jongen wil wel op Wilders stemmen, “want wij denken wat hun zeggen”.

Goede column van Kees Vendriks van Groen Links (zet ik morgen op het weblog)

(Dick Pels)

(Paul Kalma)

(Ronald van Raak)

Nog een discussie, Paul Kalma (PvdA), Dick Pels (partijloos maar van denktank Waterland. Reactie van Pieter Hilhorst: zit er iemand in de zaal die níet in een denktank zit?), en omdat Karel Glastra van Loon behoorlijk ernstig ziek is werd hij vervangen door Ronald van Raak. Die discussie verzandde nogal. Het bleef te abstract, de linkse zaal begon ernstig te morren. Rottenberg dramde te veel, ja, maar wat zijn jullie idealen? We hoeven helemaal geen bevlogen idealen, zei Ronald, we moeten gewoon leren zaken te doen met elkaar. Dick Pels zei nog dat het belangrijk was om het multiculturalisme dat nu een slechte pers heeft opnieuw uit te vinden. Een stevig verhaal om het rechts verhaal mee weg te vagen. Mee eens. Iemand uit de zaal zei dat het ging om een antwoord te vinden op de vier grote veranderingen, de belangrijkste issues, de globalisering, de verkleuring, de vergrijzing en het milieu. Mooi gezegd. Huiswerk waar we een antwoord op moeten formuleren.

Adri Duyvestein hield een slotspeech om ons weer een beetje op te peppen nadat de discussie wel erg was gaan zweven en verwaaien. Waar het echt om gaat. Dat we door dezelfde verlangens worden gedreven. Dat we echt van mening zijn dat de kloof tussen zwart en wit, en de segregatie in de steden moet worden aangepakt. Dat het heel goed mogelijk is om samen te werken, gewoon, om het engagement met de mensen waar we het voor doen. Niet de partij is waar we ons op moeten richten, maar de mensen waar het om gaat. En zou het niet fantastisch zijn, als we een goede verkiezing krijgen en we kunnen een plan overleggen, met een betere oplossing voor de husivesting, de zorg, de andere thema’s die er toe doen?

(Adri Duivesteijn)

Zo is dat.
En wie mee wil discussieren, de grote thema’s worden op de website van Een Ander Nederland gepresenteerd, en daar kun je mee discussiëren. Het manifest ondertekenen kan ook nog.