Goed stuk van Khadija Arib, lid Tweede Kamer voor de PvdA vanochtend in de Volkskrant. Ik probeer nog de hele tekst te pakken te krijgen voor dit weblog.
Nederland heeft de Marokkaanse vrouwenorganisaties die pleiten voor hervormingen van het Marokkaanse familierecht nooit willen ondersteunen. Maar ook de wetgeving in eigen land is niet bevorderlijk voor de emancipatie van vrouwen van Marokkaanse afkomst hier. Zo houdt de Vreemdelingenwet nog geen enkele rekening met de emancipatie van vrouwen.
Arib:
Nog steeds worden in Nederland vrouwen afhankelijk gemaakt van hun partner. Een zelfstandige en onafhankelijke verblijfstitel is voor deze vrouwen pas mogelijk als ze drie jaar getrouwd zijn geweest. Minister Verdonk is nu van plan deze afhankelijkheid naar vijf jaar te verlengen en de VVD heeft het voorstel gedaan deze vrouwen zelfs tien jaar afhankelijk te maken van hun man. Over vrouwenonderdrukking gesproken!
De huidige wetgeving en de plannen van Verdonk en de VVD houden de vrouwenonderdrukking in stand en bieden mannen alle mogelijkheden deze vrouwen zolang mogelijk als hun bezit te beschouwen met wie ze kunnen doen wat ze willen: dumpen, mishandelen, achterlaten in een land waar ze zich niet meer thuis voelen. Dit lot zal vooral vrouwen treffen uit islamitische landen.
Een testcase, lijkt mij. Gaat Hirsi Ali, die haar faam te danken heeft aan de mythe dat ze opkomt voor moslimvrouwen met de VVD mee pleiten voor nog meer wettelijk vastgelegde afhankelijkheid, of durft ze haar nek uit te steken?
Uur der waarheid.
Hirsi Ali kennende weet ik het niet of ze haar nek zal uitsteken (of eigenlijk wel: niet dus). Ze vroeg destijds moslimkinderen toen ze op ‘werkbezoek’ was, waar die voor zouden kiezen, de koran of de grondwet? Ze zal ook wel zoiets bedenken voor Marrokkaanse vrouwen.
Volgens mij geldt de regel dat je drie jaar getrouwd moet zijn, voordat je een zelfstandige verblijfsvergunning krijgt voor alle buitenlanders die naar Nederland willen komen op grond van een huwelijk. Het geldt bovendien ook voor mannen die met een Nederlandse trouwen.
Daar komt weer eens de “liberale” aap uit de mouw. De VVD, die altijd beweert voor emancipatie (van het individu) te zijn, doet nu zo’n schandelijk voorstel. Wel heb ik een sterk vermoeden, dat deze (proef)ballon snel wordt doorgeprikt, gelukkig.
In de discussie over de al dan niet geslaagde emancipatie van de Marokkaanse vrouwen neemt de islam een belangrijke plaats in. Deze religie wordt daarbij als een belangrijk obstakel gezien voor een succesvolle emancipatie Marokkaanse vrouwen. Vooral de onderdrukkende rol die de islam ten opzichte van vrouwen zou hebben, is een steeds terugkerend thema. Als illustratie dienen vaak uitspraken van zeer orthodoxe imams of de druk die door kamerleden met liberale achtergrond wordt uitgeoefend ‘gij zult emanciperen’.
Voor de Marokkaanse vrouwen is het Marokkaanse familierecht ook nog een last. Dit familierecht is van toepassing op Marokkaanse vrouwen in Nederland al zijn ze Nederlandse staatsburger. De Marokkaanse nationaliteit kan men niet zelf afleggen.
Dat betekent dat echtscheidingen die in Nederland plaatsvinden niet erkend worden door de wet in Marokko.
Vrouwen in Marokko en Nederland strijden al jaren tegen de ongelijkheid tussen vrouwen en mannen, die het gevolg zijn van artikelen uit het Marokkaanse familierecht (Mudawwanah). Hoewel in 1993 enige veranderingen aangebracht zijn, heeft dit niet geleid tot een wezenlijke verbetering van de positie van de Marokkaanse vrouwen. Aspecten als de ‘verplichting tot gehoorzaamheid van de vrouw aan de man’ en polygamie zijn bijvoorbeeld ongewijzigd gebleven.
Begin 2004 zijn er een aantal wijzigingen doorgevoerd in het Marokkaanse familierecht.
Principieel blijft het Marokkaanse familierecht achterlopen als het gaat om polygamie, en recht op echtscheiding zonder voorwaarden. Desalniettemin is het voor de vrouw mogelijk geworden om in haar huwelijksakte een clausule(bepaling) op te nemen dat bepaald dat de man geen tweede vrouw mag nemen. Daarnaast is het recht van de man op seksuele gemeenschap en de plicht van de vrouw tot gehoorzaamheid uit het nieuwe familierecht verdwenen.
Een vrouw mag haar huwelijk laten voltrekken zonder de aanwezigheid van een mannelijke voogd. Tevens is het mogelijk voor de Marokkaanse vrouw in Nederland om haar huwelijk te laten sluiten voor een ambtenaar van de burgerlijke stand in Nederland.
Wel dient dit gebeuren volgens de Marokkaanse gebruiken. Het meenemen van twee molsim getuigen en met medeneming van de bruidsschat is daarbij een voorwaarde.
Naast het wettelijke aspect laat de sociaal-economische positie van de Marokkaanse vrouw te wensen over. De eerste generatie en een deel van de tweede generatie vrouwen ‘’kiest’’ ervoor onderdruk van het wenselijke om thuis te blijven. Bovendien kampt een deel van de jonge vrouwen met uitsluitingsmechanismen op de arbeidsmarkt.
De focus op de islam heeft tot gevolg dat de aandacht voor de positie van vrouwen met een islamitische achtergrond, incluis de Marokkaanse vrouw, vooral van cultureel/religieuze aard is. In de discussie verdwijnt de maatschappelijke en sociaal-economische component van emancipatie uit het zicht. Dat geldt ook voor de negatieve effecten op het emancipatieproces van door de omringende gemeenschap opgeworpen barrières.
Het is daarom van belang de discussie zodanig te verbreden, dat naast de aandacht voor de culturele of religieuze dimensie ook ruimte geboden wordt aan de zwakke sociaal-economische positie van veel vrouwen, al dan niet van Marokkaanse afkomst. En er dient aandacht besteed te worden aan de belemmeringen die maatschappelijk worden opgeworpen door zowel stereotypering, uitsluiting evenals insluiting.
Het terrein van de invloed van het Marokkaanse familierecht op Marokkaanse vrouwen in Nederland is zo groot dat niet op alles uitputtend ingegaan kan worden. Daarnaast komt de vreemdlingenwetgeving daarboven op. De Marokkaanse vrouw is de dube van zowel de Marokkaanse als de Nederlandse wetgeving. Vechten tegen de bierkaai dus!!
De regel dat je pas na drie jaar een zelfstandige verblijfsvergunning krijgt geldt inderdaad ook voor mannen die trouwen of gaan samenwonen met een Nederlandse partner. In de praktijk zijn vrouwen natuurlijk eerder slachtoffer van misbruik, maar soms zie je dat ook mannen slachtoffer zijn. De opmerking dat de verscherping van deze wetgeving vooral Islamitische vrouwen treft, snap ik niet. In de praktijk zie ik ook dat bijvoorbeeld Braziliaanse, Filipijnse of Russische door hun man totaal afhankelijk worden gehouden en misbruikt.
De wet op het Nederlanderschap bepaalt overigens dat je na drie jaar huwelijk of samenwonen in Nederland en als je in het bezit bent van een verblijfsvergunning, tot Nederlander mag naturaliseren. Of wil Verdonk deze termijn ook aangepassen..
Dit zijn de vrouwenrechten in praktijk.
Als je het echt over de problemen zelf praat en dus ook over concrete oplossingen kom je twee dingen tegen
Als het gaat om de het familierecht in Marokko dan krijg je dit te horen: Nederland kan Marokko niet dwingen om zijn wet aan te passen.
En daarmee is de kous af
Als het gaat om vrouwenmishandeling krijg je deze vraag:
Wat wil je dan dat ze al die mannen opsluiten? Dat is niet mogelijk.
En daar moet je het met doen.
Needless to say dat als de discussie gaat over de afkomst van de daders en vooral hun geloof dan duurt de discussie uren en uren en uren.
wie wil erkennen dat nederland en andere westerse landen hard bezig zijn vrouwen en andere mensensoorten buiten de deur wil te houden, maakt een start aan een zinnige discussie????? Het gaat hier niet om vrouwen man relatie. Of om de houding en de verantwoordelijkheden van een overheid ten opzichte van haar niet gewilde onderdanen. Het gaat hiet om het uistuiten van mensen uit afrika en andere delen van de wereld die het het westen altijd heeft onderdrukt. wanneer ga we deze discussie voeren? Wat is er te doen aan de toenemende mate van haat en achterstelling van niet westerse mensen in het westen en in landen van herkomst? Hoe kunnen we het egoistische en blinde kapitalimse een halt toeroepen zonder verlies van een 2de hyphoteek?