Te gast: Els Fongers met een verslag van de discussie in Groningen waar veel mensen niet bij konden zijn omdat er ook een discussie was in Amsterdam:

Baukje Prins, Nahed Selim en Naima Azough zouden spreken, maar helaas was Naima verhinderd.

Het was in de universiteit en ik vond de opkomst tamelijk mager.Ik schat ongeveer dertig vrouwen, waarvan 3 moslima’s. Misschien, dat het ook wel te maken had met de prijs, het duurde 3 uur en kostte E 10.

Respect, daar ging het deze dag over. Baukje Prins: Wat is respect? Moet je het verdienen? Is het een recht? Hebben sommige mensen meer respect verdiend als anderen? Kun je respect eisen? Als iemand dingen doet om respect te verdienen en de omgeving ziet het niet als iets om te respecteren, kun je geen respect verdienen. Het hangt dus af van de omgeving. Wie respecteert wie niet, in het geval met de imam, die Verdonk geen hand wilde geven? Verdonk, omdat ze zijn geloof niet respecteert of de imam, omdat het hier in Nederland een teken van respect is, om iemand een hand te geven. Het ligt er dus maar net aan wie je het vraagt.

Respect krijgen: conformiteit(dat je net zo als anderen bent) of distinctie (dat je je onderscheidt)

Dit bestaat uit 2 fasen: 1) erkenning(dat je dus bestaat) en 2) bevestiging( erkenning van je waarde) Als het tegenovergestelde van toepassing is Krijg je i.p.v. erkenning, ontkenning, wat resulteert in vernedering, woede of wraak en de neiging je te gaan afreageren op de nog lagere klasse. Bijv. een vrouw,die vergadert met mannen. Zij doet een voorstel en niemand reageert. Even later komt 1 van de mannen met exact het zelfde voorstel. Iedereen reageert heel enthousiast en prijst de man voor zijn inbreng. Als je waarde miskent wordt, voel je je beledigd.(maar je bent in elk geval wel gezien of gehoord) Vele moslims voelen dit bij de uitspraken van Ayaan Hirsi Ali.

Iets wat voor jezelf “heilig”is, is een deel van jezelf. Bijv: Een Iraanse man, die door het regime in Iraan de islam verafschuwt en overtuigd atheist geworden is. Als er dan in negatieve zin iets over de islam gezegd wordt, “raakt” hem dat wel. Zijn ouders en familie, waar hij van houdt, zijn wel moslims. Of een Turkse advocate. Ze werkt op een advocatenkantoor, gekleed in een keurig mantelpakje.Maar zij ervaart het als zeer onprettig, als er met minachting over vrouwen met hoofddoeken gesproken wordt. Er wordt dan immers ook over haar eigen moeder gesproken. Het komt er dus op neer, dat je er zelf wel kritiek op mag hebben, maar een ander moet van je familie, geloof of gemeenschap afblijven.

Voorafgaande deze studiedag hebben we o.a. gedeeltes uit het boek van Nahed Selim uit het boek “De vrouwen van de profeet” toegestuurd gekregen. Dit alles hadden we dus al gelezen en vandaar dat het toch wel jammer was, dat zij haar lezing alleen vulde met het voorlezen uit dit werk.

We hadden het in de discussie natuurlijk ook wel even weer ………..over Ayaan Hirsi Ali. Baukje Prins , die zelf overtuigd atheiste is, gaf aan, dat ze eigenlijk niet begreep, dat A.H.A. toch maar steeds alles blijft betrekken op de islam. Ze snapte dus niet, dat als je het afgedaan hebt met je geloof, dat dat geloof je nog steeds zoveel kan interesseren en zo bezighoudt. “Misschien wraak?” was het eerste wat bij mij opkwam.

Dat de emancipatie van de moslimvrouwen zeker bezig is, waren we het wel over eens. En, zoals dat bij emancipatie natuurlijk altijd het geval is, gaat het niet over rozen. Nahed Selim vertelde over Afrikaanse vrouwen in Frankrijk. De vrouwen klaagden dan ook, dat ze in de gemeenschap veel verzet kregen en werden gezien( en behandeld) als ontspoorden of nog erger als hoeren. Waarbij een z.g.n. ontspoord meisje door een groep jongens uit deze gemeenschap verkracht werd. Terwijl buitenstaanders deze vrouwen als onderdrukt betitelden en niet zagen, wat voor gevecht ze aan het leveren waren.

En dan is 13.15 uur en dan is het afgelopen. Of liever gezegd, dan begint het pas.Dan komen de echte gesprekken opgang. En ook niet onbelangrijk, je breidt je netwerk weer uit. Dan toch nog maar even over de kermis, want het is per slot van rekening maar 1 keer per jaar meikermis. En dan naar huis.

Was het nou geweldig? Nou, niet echt (met Naima Azough erbij was het zeker interessanter geweest)maar ik had het niet willen missen