After the Evacuation

Ingezonden door Trees Kosterman uit Sakhnin:

Ik wil graag iets aankaarten. Ik denk dat het feit dat Sharon zo graag die settlers uit Gaza wil hebben is dat hij dan vrij spel heeft in Gaza. Als ik mijn meest cynische gedachten laat gaan dan denk ik dat men het zo makkelijker vind om de Gazanen in toom te houden. Hoppa een bom erop, en Israel heeft er geen last meeer van. Ik vond net een artikel van enkele vooraanstaande Israeliers die helaas dezelfde ideeen hebben als ik. Ik zeg helaas omdat ik niet zo’n doemdenker wil zijn, en hierin eigenlijk helemaal geen gelijk wil krijgen.
De terugtrekking uit Gaza gebeurt niet omdat Sharon de Palestijnen een plezier wil doen, of omdat hij gelooft in een vredesproces, hoewel de hele wereld dat gelooft, of het wil geloven. I denk dat we met zijn allen kunnen proberen om Wassim zijn mooie tekeningen te laten maken, door deze mogelijkheid onder ogen te zien, en dit artikel te lezen en onze naam toe te voegen aan een lijst van mensen die ook bezorgd zijn.

www.counterpunch.org/davis07162005.html
July 15, 2005

What May Come After the Evacuation of Jewish Settlers from the Gaza Strip
A Warning from Israel

By URI DAVIS, ILAN PAPPE, and TAMAR YARON

We feel that it is urgent and necessary to raise the alarm regarding what may come during and after evacuation of Jewish settlers from the Gaza Strip occupied by Israel in 1967, in the event that the evacuation is implemented.

We held back on getting this statement published and circulated, seeking additional feedback from our peers. The publication in Ha’aretz (22 June 2005) quoting statements by General (Reserves) Eival Giladi, the head of the Coordination and Strategy team of the Prime Minister’s Office, motivated us not to delay publication and circulation any further. Confirming our worst fears, General (Res.) Eival Giladi went on record in print and on television to the effect that “Israel will act in a very resolute manner in order to prevent terror attacks and [militant] fire while the disengagement is being implemented” and that “If pinpoint response proves insufficient, we may have to use weaponry that causes major collateral damage, including helicopters and planes, with mounting danger to surrounding people.”

We believe that one primary, unstated motive for the determination of the government of the State of Israel to get the Jewish settlers of the Qatif (Katif) settlement block out of the Gaza Strip may be to keep them out of harm’s way when the Israeli government and military possibly trigger an intensified mass attack on the approximately one and a half million Palestinians in the Gaza Strip, of whom about half are 1948 Palestine refugees.

The scenario could be similar to what has already happened in the past – a tactic that Ariel Sharon has used many times in his military career – i.e., utilizing provocation in order to launch massive attacks.

Following this pattern, we believe that Prime Minister Ariel Sharon and Defence Minister Shaul Mofaz are considering to utilize provocation for vicious attacks in the near future on the approximately one and a half million Palestinian inhabitants of the Gaza Strip: a possible combination of intensified state terror and mass killing. The Israeli army is not likely to risk the kind of casualties to its soldiers that would be involved in employing ground troops on a large scale in the Gaza Strip. With General Dan Halutz as Chief of Staff they don’t need to. It was General Dan Halutz, in his capacity as Commander of the Israeli Air Force, who authorized the bombing of a civilian Gaza City quarter with a bomb weighing one ton, and then went on record as saying that he sleeps well and that the only thing he feels when dropping a bomb is a slight bump of the aircraft.

The initiators of this alarm have been active for many decades in the defence of human rights inside the State of Israel and beyond. We do not have the academic evidence to support our feeling, but given past behavior, ideological leanings and current media spin initiated by the Israeli government and military, we believe that the designs of the State of Israel are clear, and we submit that our educated intuition with matters pertaining to the defence of human rights has been more often correct than otherwise.

We urge all those who share the concern above to add their names to ours and urgently give this alarm as wide a circulation as possible.

Circulating and publishing this text may constitute a significant factor in deterring the Israeli government, thus protecting the Palestinian population in the Gaza Strip from this very possible catastrophe and contributing to prevent yet more war crimes from occurring.

Please sign, circulate, and publish this alarm without delay!

Please send notification of your signature to Tamar Yaron tiyaron@hazorea.org.il

WE WOULD ALSO APPRECIATE RECEIVING NOTIFICATION IF THE ALARM WAS PUBLISHED IN ANY MEDIA AND/OR IF IT WAS SENT TO A GROUP DISTRIBUTION LIST.

Uri Davis, Sakhnin, uridavis@actcom.co.il , Ilan Pappe, Tiv’on, pappe@poli.haifa.ac.il, and Tamar Yaron, Kibbutz Hazorea, tiyaron@hazorea.org.il

4 gedachten over “After the Evacuation

  1. Inderdaad, Trees, een doemscenario dat helemaal niet zo onrealistisch is. Als frequent bezoeker aan de Gazastrook stoor ik me vreselijk aan het beeld dat nu gecreëerd wordt van Sharon, die van havik nu opeens een vredesduif zou worden. Want ook als Israel zich teruggetrokken heeft blijft de Gazastrook één grote gevangenis, waar geen sinasappel in- of uit kan zonder toestemming van de Israeli’s. Ook al neemt de ruimte voor de Gazaanse Palestijnen met meer dan 25% toe, het blíjft een zwaar overbevolkte, armoedige en volledig afgesloten enclave, met bar weinig perspectief. Na de ontruiming, als de gemeenschappelijke vijand (even?) op afstand is zullen er ongetwijfeld intern enorme spanningen uitbreken, mogelijk/waarschijnlijk met het nodige geweld. De palestijnse autoriteit, intern toch al niet uitblinkend in het op één lijn zitten, is m.i. onvoldoende bij machte om de gemoederen te bewaken, onder controle te houden. Het leger, de politie, ze zullen niet voldoende bij machte zijn om de orde te handhaven. Voor Israel ongetwijfeld een vrijbrief om met een overdaad aan geweld “aan te vallen” als er weer een aanslag wordt gepleegd. Dus weer het bekende scenario van geweldsspiralen. En het is inmiddels al heel vaak vertoond dat Israel volledig lak heeft aan wat zo cynisch “collateral damage” wordt genoemd. Ik houd mijn hart vast. Voor mij zit de enige hoop voor een échte oplossing van dit conflict in het aan beide kanten opstaan van een ware leider, die met charisma, overtuiging en realiteitszin in staat zijn bruggen tussen beide volkeren te slaan. Mensen als Mandela, Tutu, Ghandi. Maar ik vrees dat deze hoop wel erg naïef is

  2. De kolonisten krijgen 1.1 miljoen dollar per gezin ter compensatie.
    Allemaal geld uit Amerika. De Nederlandse regering heeft geen
    enkele belangstelling getoond voor het aanbod van de Israelische
    om de overdracht van de land- en kasbouw aan nieuwe Palestijnse
    ondernemers te verzorgen. De Gaza strook heeft een zeer hoog aandeel in de export aan bloemen en groenten. Dit zal allemaal
    verloren gaan zodat men daar van buitenlandse hulp afhankelijk
    blijft. Hier is niets tegen te doen.

  3. nbnb ‘Strategic Assessments Initiative’ is een in Washington gestationneerde onafhankelijke organisatie die zich toelegt op de verstrekking van juridisch en politiek advies aan partijen die onderhandelen in conflict en post-conflict situaties. Ze is werkzaam geweest in gebieden zoals Kosovo, Oost Timor en Macedonia, maar heeft waarschijnlijk de meeste expertise betreffende het Palestijns-Israelische conflict. Haar President, Amjad Atallah, is een Palestijn die ooit lid was van het Departement voor Onderhandelingszaken van de Palestijnse Autoriteit.

    Recentelijk heeft deze organisatie, overigens niet onder de leiding van Atallah maar die van een andere medewerker, Jarat Chopra, docent internationaal recht aan de Brown Universiteit, een door de Nederlandse en Canadese regering gefinancierde studie gemaakt van de veiligheidssituatie in Palestina na de dood van Arafat.

    De samenstellers van het eindrapport stellen dat zij voortdurend contact hebben onderhouden met de Amerikaanse Generaal Ward, de internationale coordinator van de veiligheidsaspecten van de Israelische terugtrekking uit Gaza.

    De New York Times van gisteren vermeldt enkele conclusies van het rapport. “Het rapport ziet mortier en raket aanvallen, komende van de Islamietische Jihad of kleinere militante groepen die niet betrokken zijn bij het Palestijnse politieke proces, aanvallen door Israelische kolonisten die bedoeld zijn ‘een gewelddadige Palestijnse reactie uit te lokken’ en het Israelische leger in de zaak te betrekken en de voortdurende onzekerheid over de bedoelingen van het Israelische leger, als de grootste risico’s voor een succesvolle Israelische ontruiming (van Gaza).”

    Die “voortdurende onzekerheid over de bedoelingen van het Israelische leger” ligt ook ten grondslag aan de vrees van Uri Avneri c.s. over wat de Gazanen nog te wachten kan staan. Het rapport vermeldt als een mogelijkheid dat geweld van Palestijnse zijde het Israelische leger aan zal sporen een bufferzone met het Palestijnse gebied te scheppen, een operatie die waarschijnlijk zal leiden tot felle botsingen, het doden van non-combattanten en het in elkaar klappen van de effectieve coordinatie van beide partijen.

    Het lijkt me dat Sharon’s ‘spiel’ betreffende de veiligheidssituatie altijd gebaseerd was op, enerzijds, het uitlokken van Palestijns geweld, dat hem een voorwendsel bood om de Palestijnse Autoriteit ‘die de situatie niet afdoende in de hand hield’ in het verdomhoekje te zetten; en, anderzijds, op het onthouden van effectieve middelen tot geweldsbestrijding aan de PA.

    Het conflict dat Israel drie jaar geleden uitvocht met het Palestijnse veiligheidsapparaat vernietigde veel van de infrastructuur daarvan en volgens het rapport zijn ammunitie en wapens waar het de beschikking over heeft van lage en steeds verder achteruit gaande kwaliteit. Desondanks heeft Israel niet willen voldoen aan het verzoek van Generaal Ward de Palestijnen toe te staan nieuwe pantserwagens en wapenvoorraden te importeren. Ward moet deze week verslag uitbrengen aan de “House Appropriations Committee”. Laat ons zien wat hij van dit punt maakt.

    Overigens kan men zijn twijfels hebben aan het politieke resultaat van deze geweldsbestrijding aan Palestijnse kant. Sharon’s politieke adviseur, Dov Weisglass, klapte uit de school toen hij onthulde dat het vredesproces bij voorbaat op ‘formaldehyde’ was gezet. Sharon piekert niet over de pre-1967 grenzen als uitgangspunt voor onderhandelingen – noch is hij bereid Oost-Jeruzalem op te geven.
    Palestijnse geweldloosheid kan misschien leiden tot grotere buitenlandse politieke ‘good will’, maar wschl. alleen die van in dit conflict betrekkelijk machteloze naties.

    Arie Brand

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *