Stukje in de Volkskrant, over het uitdijende bloggers-universum. Elke seconde komt er een nieuw weblog bij, ergens op de wereld, elke vijf maanden wordt het aantal verdubbeld. Dat zijn er inmiddels 14,2 miljoen. Het aantal weblogs heeft een keerzijde, stellen de onderzoekers, want de meesten worden zelden bezocht. En de meeste weblogs liggen er na enkele weken al weer verweesd bij. Want het is wel werk, kan ik als ernstige blogger beamen, het is net de hond die je minstens twee keer per dag uit moet laten ongeacht het weer of de aanwezigheid van zin.
Van alle nieuwkomers zet 55% drie maanden na het begin nog nieuwe bijdragen online. Slechts dertien procent van allle bloggers ververst zijn pagina minstens een keer per week. De rest van de persoonlijke pagina’s raakt al snel in coma.
De vraag is of er publiek is voor al dit liefdewerk oud papier, zegt Technocrati, de onderzoeker. Doet me denken aan de tijd dat ik nog bij Feministische Uitgeverij Sara werkte. Daar kwamen wekelijks de manuscriptjes met gedichten binnen. Die waren meestal onpubliceerbaar, want er waren kennelijk veel meer mensen die gedichten wilden schrijven dan die van anderen wilden lezen. En dan al die boze en verdrietige reacties van afgewezen dichteressen: jullie zijn toch feministisch en ik ben toch feministisch en de gedichten zijn feministisch, WAAROM NOU NIET?
Er zijn dus langzamerhand meer mensen die bloggen dan die blogs willen bezoeken. Het gros van de Nederlandse weblogs trekt amper vijf bezoekers per maand, stelt Paul Molenaar van het Eindhovense bedrijf Ilse Media. HA! Ik ga nu het komkommert en er toch niemand oplet mezelf even uitvoerig op de borst kloppen. Want bijna elke dag minstens een nieuw stuk. En ook in de zomertijd niet meer dan een kleine verlaging van het aantal dagelijkse bezoekers, dat waren er vorige week 1400 gemiddeld per dag. (Ik kan het nu even niet meten vanwege computerpanne) Toen ik vroeger vaker lezingen gaf dan nu, was de grootste zaal publiek die ik ooit bij elkaar kreeg evenveel, bijna anderhalf duizend mensen. Het was in Hamburg. Dus dat zie ik voor me: dat zijn er VEEL. Stel dat je die op je stoep hebt staan. Stel dat je die te eten moet geven. Stel dat je die ALLEMAAL persoonlijk te woord moet staan (want er zijn nog steeds weblogbezoekers die denken dat ze recht hebben op een PERSOONLIJK gevoerde ruzie achter de schermen als ik niet doe wat ze zeggen).
Van de bloggers is zestig procent vrouw en tussen de 15 en 30 jaar, staat in het artikel. Ik ben honderd procent vrouw en tussen de 60.
Het verbaast me niet dat je weblog zo succesvol is; je blogt gemiddeld meerdere keren per dag, steekt je mening niet onder stoelen of banken, en weet waar je het over hebt. Je weblog werkt bovendien als een levendig archief van wat er op de voor jou interessante gebied gebeurt. Nu al interessant, een potentieel pareltje in de toekomst.
Keep up the good work!
🙂 Gefeliciteerd! Waar ligt dat, tussen de 60? Ik ben tussen de 38, ook onmiskenbaar vrouw, en ik krijg zo’n vijfhonderd bezoekers per dag. Ook best veel om voor te koken. En mijn bezoekers zijn allemaal zomaar aan komen lopen, ik was nog niet bekend & beroemd toen ik twee jaar geleden begon. Kunnen we daar niet een aparte categorie voor maken?
Ik ga ook even wat op mijn site zetten want ik wil bij de doorzetters horen!
Ha, en ik geef de eerste reactie op je nieuwe onderwerp.
Leuk om te lezen Anja. Ikzelf zou geen weblog kunnen beheren want zoals je al aangeeft je moet iedere keer de pagina’s ververversen.
Er persoonlijk heel veel tijd insteken.
Ik besteed die vele uren tijd veel liever aan mijn zoon van 11 jaar. En daarnaast heb ik echt een hond die ik wel 4 keer per dag uitlaat. Vanmorgen was ik iets later met uitlaten en heb ik er meteen een hele lange wandeling van gemaakt door ons dorp heen via de Melkweg naar het dierenpark bij het oude gemeentehuis naar de markt dan via de Kerkstraat en dan door de Ganzenstraat sla af naar de straat die Neptunes heet en dan de Mercurius dan Herderstasje en dan volgt de laatste straat die ik door wandel en die heet Klaproos en dan ben ik bijna thuis.
Een klein uurtje onderweg geweest en mijn hondje is bekaf.
Ikzelf ben ook behoorlijk moe, maar ik doe dat veel liever dan dat ik al die tijd moet besteden achter een weblog.
Alhoewel nu ben ik thuis en geef ik een reactie op jouw weblog.
Ik vind het in ieder geval geweldig dat jij nog een eigen weblog beheerd. Ik kom in ieder geval heel graag bij je op bezoek op je weblog. Je hebt zulke interesante onderwerpen waar ik graag op reageer. Mijn complimenten hiervoor Anja.
Ik vind het in ieder geval geweldig wat je doet met je weblog
dat wilde ik in ieder geval eventjes kwijt.
Hartelijke groeten van Paula
Bloggen is fantastisch en het bijhouden leuk om te doen, vind ik. Het is een hele nieuwe vorm van elkaar ontmoeten. Geinig alsof je elkaar in de kroeg tegenkomt (seuries afgewisseld met wat geklets in de ruimte) of bijvoorbeeld een nieuwe vorm van lotgenotencontact, die fantastisch werkt.
Die cijfers van jou kan ik niet aan tippen, ik ben niet tussen de 60, ook niet tussen de 15 en 30, maar wel vrouw!
Net als de hond uitlaten brengt het bloggerisme, behalve een zekere verplichting, ook veel prettigs, lijkt me. De hond beloont je, dankzij het regelmatige uitlaten, met een betere lichamelijke, en zelfs ook geestelijke conditie, is mijn ervaring. En met het weblog krijg je een beetje een geestelijke massage, niet? Want ook ergernis scherpt je denken.
Je bent “honderd procent vouw”, zeg je? Maar je hebt ook mannelijke hormonen, Anja, zoals ik ook vrouwelijke heb. Vergeet dat niet. 🙂
Overigens: als je dit niet plaatst, kom ik je thuis opzoeken, hoor! Ruzie achter de schermen is mij dan niet genoeg! 🙂
vervolg verbetering: mijn zoon komt bij mij op de eerste plaats en dan heb ik geen tijd om een eigen weblog te beheren.
Alle aandacht en tijd gaat uit naar mijn kind en daarnaast heb ik nog huisdieren waaronder mijn hond die ik vier keer per dag uitlaat.
(de rest van de vorige reactie klopt wel)
Anja, jij had gisteren 1482 visits, die bekeken 5267 pages op 8092 files vanaf 994 sites…..en dat voor 1 dag!
Zelf had ik gisteren 1273 visits, voor 4046 pages en 8557 files vanaf 968 sites…..ook niet gek.
Zelf besteedde ik een paar dagen geleden weer eens aandacht aan de statistieken, het webnarcisme en de zomerdip:
http://theocornelissen.sp.nl/weblog/2005/08/02/webnarcisme/
webloggen blijft een intrigerend fenomeen en voor mij een nieuw wapen in de strijd voor een beter Rotterdam in een betere wereld.
Ha die Theo, ouwe brother in crime. Als we zo doorgaan worden we er van beschuldigd een zogenaamde mutual back patting society te worden, de vereniging ter bevordering van onderlinge schoudersklopjes. En ik krijg toch al van die boze reacties dat mijn weblog er alleen maar is voor de mensen die het zo met me eens zijn. Zo van ja ja als je maar genoeg slijmt bij die Meulenbelt kom je er wel op. Want ik kijk ook met plezier naar jouw weblog, omdat ik denk dat het echt een goeie funktie heeft in het Rotterdamse. En ik heb de jouwe ook zien groeien en heb daar plezier in.
We doen stiekum een afspraakje Theo. Laten we eens vrolijk met elkaar in de concurrentie, we houden het leuk. Hou die metertjes in de gaten. De dag dat jij er meer hebt dan ik krijg jij een fles champagne. Kom ik brengen want ik kom graag in Rotterdam.
Of maken we een feestje voor die anderhalf duizend van jou en anderhalf duizend van mij ? (er zit wel enige overlap tussen) en dan wel met eigen champagne meenemen, want met onze afdrachtsregelingen zijn we niet rijk genoeg om ze allemaal te feteren. De cola vooor de moslims kan ik nog wel betalen.
Farshad, zet jij hem ook op.
Hoi Anja,
Misschien behoor ik wel tot de categorie die 5 bezoekers per maand krijgt, maar ik vind dat eerlijk gezegd helemaal niet erg. Ik ben mijn blog ooit begonnen als uitlaatklep voor mijn belevenissen tijdens de periode die ik nu al woon in Warschau en als informatiebron voor “de achterblijvers”. De bezoekers? Enkele familieleden, dat is het eigenlijk wel. Heel incidenteel kennissen, maar ook niet meer.
(Oh, met dit bericht probeer ik echt niet meer bezoekers te trekken hoor…!)
Waarom zou je niet mogen werven voor je weblog, Arno? Mensen, ga even bij hem langs en jaag zijn bezoekersaantal eens een dagje de hoogte in. Vertel ons meer over Warschau, Arno. Van mij krijgen ze steeds maar Gaza.
Wat grappig, door dit stukje ben ik gelijk mijn statistieken eens gaan bekijken. Ik blog sinds april en mijn persoonlijke rompslomp trekt sinds mei gemiddeld 20 bezoekers per dag. Op de drukste dag had ik er 95! Ik heb tot nu toe pas 2017 bezoekers gehad en haal het dus niet bij jou en anderen, maar ben wel populairder dan ik dacht…
al surfend over ’t internet
kijk aan wat zie ik daar
een wedstrijd tussen hem en haar
verwonderd blijf ik kijken
ja ’t gaat er echt op lijken
de kindertijd al ver voorbij
en toch heel even willen zij
terug naar vroeger naar ’t verleden
een sportieve wedstrijd in ’t heden
dus toch ondanks al die technologie
is hetgeen wat ik hier zie
wat leuks zo tussen al die zorgen
en vraag me af wat brengt dit morgen
Lees altijd met veel plezier jullie log’s 🙂
Een op kop lopende feministe uit de Jordaan,
aarzelde niet om met haar tijd mee te gaan.
Haar weblog bleek al snel geen exclusief verschijnsel te noemen,
toch bleef ze vooruit door racisten en extremisten naar elders te doemen,
en wederom aan de kop van een noodzakelijke beweging te staan.
(het regent en bloggen is nu zo lekker…)
2. Hoi Ace, dan zijn wij de van dezelfde leeftijd ook ik ben tussen de 38, let wel precies 38 en onmiskenbaar vrouw.
6. Hoi Olav Meijer, gezellig om weer een berichtje van je te lezen wij kennen elkaar al iets langer dan vandaag.
Hoe gaat het met je?
Paula, nog even volhouden en je reacties hier zijn gewoon een eigen weblog geworden, echt waar. Want zo gaat dat, zo krijg je de smaak te pakken. En dan zet je meteen je boek on line en komen wij het lezen.
groet,
claar
90-100-90
16. Hmmmmmmm Claar, daar had ik nog niet aan gedacht dat mijn reacties hier gewoon een eigen weblog worden als ik hier lang reageer op de weblog van Anja. Maar het klopt wel je krijgt de smaak te pakken. Hmmmmmmm ook een idee om mijn boek op een weblog te zetten maar dan moet ik alles overnieuw typen want het is best ingewikkeld om te lezen denk ik en ik moet nog namen veranderen omdat ik niet iedereen herkenbaar in mijn boek wil laten staan.
Wel mijzelf want het is een auto-biografie over een zware periode die ik mee gemaakt heb. En nog sommige namen waarvan ik weet dat het wettelijk wel mag. Maar dat leg ik mischien ooit nog wel eens uit, nu moet ik nog even een hele tijd brainstormen want ik krijg zulke goede ideeën van jullie hier.
Als ik mijn boek on-line zet dan kijk ik ‘s-avonds helemaal geen televisie meer want daar heb ik dan geen tijd voor omdat ik alles moet overtypen. Ik moet echt even gaan brain stormen wat ik nu met mijn boek wil. Nogmaals jullie komen met zulke goede ideeën.
Ik beloof jullie in ieder geval dat ik laat weten wanneer mijn boek uitkomt zodat jullie het kunnen lezen.
Ik heb nu weer veel hoop dat mijn boek er echt komt.
Dank je wel Claar.
Groetjes van Paula
@Paula:
Ik weet even niet meer hoe het heet, maar ik had op mijn computer voordat hij de laatste keer crashte een programma staan dat getypte teksten herkent die je scant en dan omzet in een gewone tekst in Word-bestand. Ik ben de naam even kwijt (ik ben net verhuisd en moet de cd-rom nog even zoeken) maar zo’n programmaatje zou je een hoop typwerk kunnen besparen…