Het gebeurt niet zo vaak dat moslimvrouwen in de media aan het woord komen, ik heb dat al eerder geconstateerd. Dus vermeld ik dit even: Nora Kasrioui, afgestudeerd als docent maatschappijleer, en draagster van een hoofddoek, in het NRC van 26 augustus, kop: blijf af van de hoofddoekmeiden.
Toen in 2003 een onderzoek gehouden werd vond de meerderheid van de Nederlanders het geen probleem als overheidsfunctionarissen een hoofddoek dragen. Inmiddels vindt 57% van de bevolking het een probleem wanneer een lerares een hoofddoek draagt, en dat percentage stijgt wanneer het gaat om politieagenten of rechters. Er is dus in de loop van een paar jaar een probleem geschapen.
Nora Kasrioui:
Ik ken in mijn directe kring als student en docent zeer veel hoofddoekmeiden. Wat mij is opgevallen is dat zij het erg goed doen in de Nederlandse samenleving. Ze studeren en/of werken hard om een positie binnen de Nederlandse samenleving te bevechten. Deze hoofddoekmeiden hebben het moeilijk genoeg. Dus: blijf van hun hoofddoek af. Zij veroorzaken geen maatschappelijke problemen. Zij zijn niet degenen die in naam van hun hoofddoek of van wie dan ook de Nederlandse samenleving terroriseren of aanslagen plegen.
De Nederlandse burger reist heel de wereld rond om cultuur op te snuiven, maar in eigen land heeft de meerderheid van de Nederlandse bevolking moeite met een hoofddoekambtenaar. Dit is Nederland op z’n smalst. Vroeger vond men het totaal geen probleem om les te krijgen van een non, nu vindt 57 procent van de Nederlandse bevolking het een probleem wanneer een lerares een hoofddoek op heeft. Waar zou deze omgekeerde ontwikkeling mee te maken hebben? Je zou toch denken dat het goed is dat leerlingen kennis maken met allochtone docenten die een hoofddoek dragen. Zo leren ze dat de samenleving ook uit andere mensen bestaat.
Mijn klas bestond de ene keer uit ‘witte’ leerlingen, de andere keer waren de klassen overwegend gemengd tot ‘zwart’. Ik heb totaal geen last gehad van leerlingen en/of ouders die zich achtergesteld of gediscrimineerd voelden omdat ik een hoofddoek opheb. Integendeel. Men vond mij een aanwinst voor de school en wilde mij maar al te graag houden. Waarom? Omdat de school, zoals het hoort, mij op mijn capaciteiten en kwaliteiten wist te beoordelen en niet op mijn uiterlijk.
Het stelt mij enorm teleur dat zoveel Nederlanders niet verder willen of kunnen kijken dan de hoofddoek. Ik begrijp best dat de hoofddoek, gezien de recente ontwikkelingen, geassocieerd kan worden met het onprettige imago van de islam. Maar de hoofddoekmeiden mogen nooit voor die ontwikkeling verantwoordelijk worden gesteld. Zij zijn niet degene die aan dat imago hebben gewerkt. Hun imago is veelbelovend. Afblijven dus.
Heerlijk stukje, ze heeft helemaal gelijk. Weet je dat het negatieve nieuws over de hoofddoek (en hoe mensen het vinden als een juf er een zou dragen) mij wel degelijk beinvloed? Ik moet maandag bellen om mijn stageplek te bevestigen. Ik doe de pabo (ben dus aanstormend leerkracht) en ben weer ingedeeld op een ‘witte school’ en voel me door het bericht dat 76% mij bij voorbaat al niet ziet zitten nu niet echt sterker in mijn schoenen gaan staan.
Ik bedoel natuurlijk 56%…
57% (ik ben net wakker)
Goed stuk! Het moet maar eens uit zijn met die spastische houding ten aanzien van de hoofddoek.
In Frankrijk hebben we net een hoofddoekdiscussie achter de rug en de anti’s hebben gewonnen: leerlingen mogen geen hoofdoeken meer op op school. En toen ik hoorde van een moeder met hoofddoek die zo niet welkom was op de rapportbespreking, brak mijn klomp in duizend stukken.
Ambtenaren mochten dat al langer niet. Als vertegenwoordigers van de neutrale “republique”. (NB: Wanneer de overheid een standpunt inneemt over religieuze tekens, is zij in feite niet neutraal meer, natuurlijk)
Wat ik ook merk, is dat het bedrijfsleven de overheid imiteert en in het hoofddoekenvebod op scholen een vrijbrief ziet om werknemers et dwingen hun hoefdoek af te doen. “Want wij zijn een, neutraal bedrijf” Waarop een lofzang op La République volgt en een discours over de Lodewijk de XIV en de door God gelegitimeerde politieke macht, dat we ons daar eindelijk van hebben bevrijd. En daarom dus geen hoofddoeken. (in de jaren 70 mochten trouwens ook priesterkleden niet gedragen worden in de openbare ruimte) Ammehoela, meneer de directeur is gewoon bang dat een eventueel bezoekende cliënt aanstoot neemt aan gehoofddoekte dames.
Ik heb een tijdje bijgeklust in een call center, waar bij het introductiegesprek direct verteld werd dat hoofddoeken bij de deur af moesten. Sowieso verwerpelijk, maar bij een CALLCENTER!!! Hòòr je dat, wanneer de enquetrice haar hoofd heeft bedekt?
Dus graag méér verhalen als die van Nora Kasrioui. Op den duur dringt de boodschap wel door.
Goed stuk. Ik snap niet waarom er zo moeilijk wordt gedaan over hoofddoekjes, of waarom het dragen van een hoofddoekje getuigt ‘van een slechte integratie’.
Laatst zag ik een meisje met een hoofddoek met een Burberry-ruitjesmotief, waarop ik dacht: kun je alsjeblieft wat minder geïntegreerd zijn? Burberry… bah!
… en beïnvloedt is met dt, juf! 🙂
Amna, je kunt je natuurlijk laten ontmoedigen door die 57%. Maar je kunt er jouw 100% motivatie tegenoverstellen.
De kinderen die jij straks les gaat geven lezen echt geen kranten of onderzoeken. Die zien alleen jou en jijzelf bent hun maatstaf. Er zullen er bij zijn die jou een toffe juf vinden. En bij andere zul je minder goed liggen. Maar ik denk dat voor geen kind je hoofddoek daarbij een rol speelt.
Dat van die 100% motivatie daar heb je natuurlijk gelijk in Claar, maar kinderen komen natuurlijk ook wel degelijk op school met een verkleinde versie van de mening van hun ouders, om die ouders zelf niet uit te vlakken. Kijk tussen mij en die kinderen komt het wel goed, daar ben ik niet bang voor. Ook vorig jaar zagen ze de hoofddoek op het laatst niet meer (hoewel ze bij aanvang dachten dat ik de schoonmaakster was). Maar de ouders? Ook daar heb je wel degelijk een goed contact mee nodig om prettig te kunnen werken.
Ik vind de hoofddoekendiscussie soms toch echt wel lastig. Uiteraard ben ik voor vrijheid van klederdracht. Iedereen zou zelf moeten weten hoe hij/zij eruit ziet. Dat dat soms consequenties bijhoren moet je wel voor lief nemen, hoe erg oneerlijk dat ook is. Voorbeeld, een alto met piercings, tatoes en sloeberkleding zal niet zo snel worden aangenomen op de parfumerie afdeling van de Bijeenkorf. Heel oneerlijk, ik weet het, maar de Bijenkorf zal je ‘niet representatief genoeg’ vinden en de Bijenkorf is daar uiteraard ook vrij in. Dat geldt vind ik dan ook voor de hoofddoek. Of zeg ik nu iets heel erg verkeerds???
Vreemd, Anja: in Turkije zijn hoofddoekjes verboden in openbare ruimtes en op scholen! Waarom zouden wij deze norm niet overnemen?
Ik denk dat je met die hele hoofddoekjes discussie pragmatisch moet omgaan.
Ik vind dat iemand die een openbare functie bekleedt in het gezicht moet kunnen worden gezien. Dus: Géén Niqaab (zo’n alles verhullend gewaad, dat alleen de ogen vrijlaat). Ik zou het tenslotte ook niet goed vinden als een loket ambtenaar met een bivakmuts op gaat zitten/staan.
Maar zo’n hoofdddoekje? Waar maken we ons druk over. Je hoort toch ook niemand zeuren over de tulband van een Sikh?
Verder: Er is uiteraard meer aan de hand. Racisme en discriminatie zijn in Nederland weer “salonfähig” geworden. Mensen van Noord-Afrikaanse komaf worden bij de bouw geweerd als stagiaire; hoog opgeleide mensen met zo’n achtergrond worden niet aangenomen op een baan van hun nivo. En: Daarin scoort Nederland het slechtste van alle westerse landen! (Zie een artikel vandaag in De Volskrant)
Hoezo tolerant en gastvrij?
Laten we het maar gewoon onder ogen zien. Nederland is relatief tamelijk ongastvrij – behalve als je centen komt brengen – en intolerant. (Mevrouw Verdonk, bent u daar nog??!!)
En daar zullen we wat aan moeten proberen te doen. Het duidelijk maken dat we hier met een ander – vervelend – soort “Dutch disease” te maken hebben kan daarbij misschien helpen.
Mazzel & broge, Evert
Je lijkt me op het eerste gezicht niet iemand die vindt dat wij Turkije na moeten gaan doen of vergis ik me, Chemere? Of alleen als het gaat om hoofddoeken te verbieden? Ik heb het al meerdere keren gezegd: ik ben net zo goed tegen de dwang om ‘m op te doen als om ‘m af te doen. Ik ben namelijk tegen dwang. Dus je zou mij bij wijze van spreken in een demonstratie in Turkije tegen kunnen komen voor de vrijheid om een hoofddoek te dragen, net zo goed als ik mee zou demonstreren in een ander land voor de vrijheid om die niet te dragen.
Ik wil eigenlijk even terug naar Nora, want dat ze de krant haalde hiermee vind ik (hier) interessanter dan waarmee.
Nora: chapeau!
Hoi Imad,
Het verschilt per draagster. Sommige vrouwen dragen hem als een symbool, zo van ‘ik ben moslim’, daarbij zou ik het in sommige gevallen nog kunnen voorstellen dat mensen dat hetzelfde vinden als een hanekam of een tatoeage. Als iemand het echter als plicht ziet richting God, kun je niet verwachten dat zij hem af doet.
Ik zag trouwens van de week zoiets prachtigs: een vrouw met niqaab (zwarte sluier voor het gezicht) en haar man, alletwee op de fiets. 😀 Ahhh, de voordelen van een AZC aan de overkant van de weg.
kledingvoorschriften:
onderstaande heeft niet zo veel met de ‘hoofddoekjesdiscussie’te maken, maar wel met kledingvoorschriften (jawel Imad) ik vond het te vermakelijk om te laten liggen….
‘Minirokjes alleen voor vrouwen met mooie benen’
Uitgegeven: 27 augustus 2005 18:40
Laatst gewijzigd: 27 augustus 2005 18:41
BOEDAPEST – Een conservatieve deelstadburgemeester uit de Hongaarse hoofdstad Boedapest heeft zich veel woede op de hals gehaald door zijn invulling van de kledingvoorschriften op het gemeentekantoor. Alleen vrouwen met mooie benen mogen van hem in minirokjes op het werk verschijnen.
Erg mini mogen de rokjes overigens niet zijn, want ze mogen niet meer dan 3 centimeter boven de knie eindigen.
De Boedapestse burgemeester Gabor Demszky had maar een woord over voor het voorstel van burgemeester Gyorgy Mitnyan van het 12e district: “onbeschoft”.
Mitnyan legde op de internetnieuwssite index.hu uit dat in zijn district voor elk seizoen een kledingvoorschrift geldt. Hij heeft dat ingevoerd omdat veel employees er volgens hem onverzorgd bijliepen. Zowel mannelijke als vrouwelijke medewerkers moeten verplicht een blazer of een kostuum dragen. Ook zijn leren schoenen verplicht.
Hahaha Thea, ja geestig. Enne Wouter, je hebt natuurlijk gelijk. Ik zeg ook niet dat je hem af moet doen, de sluier dan, maar wel dat je moet accepteren dat je het moeilijk gaat krijgen als je hem omdoet. En dus niet op de parfumerieafdeling van de Bijenkorf kunt werken. Maar goed, wie wil daar eigenlijk werken?:)
Nog wat aanvullende informatie van de site van het centrum van islam in Europa geplukt:
Hoewel in het Westen de islamitische wereld nog vaak beschouwd wordt als een monolithisch blok, is het zo dat een grote diversiteit van opinies bestaat, ook wat betreft het dragen van hoofddoekjes.
Vooral vanaf de 19de eeuw kwam mede onder invloed van het liberale gedachtengoed van Mohammed Abduh in de Arabische wereld een emancipatiestroming op gang tegen de onderdrukking van de vrouw, haar ongelijke kansen qua onderwijs, seksuele segregatie en beperking van haar bewegingsvrijheid door isolatie binnenshuis. In 1923 werd de hijab in de Arabische wereld een symbool voor vrouwenonderdrukking toen de Egyptische Huda Sha’rawi bij haar terugkeer van de Internationale Vrouwenconferentie in Rome in publiek haar sluier van zich afgooide en het voorbeeld werd voor veel vrouwen die zich wensten af te zetten tegen hun ondergeschikte positie.
Door veel moslimmannen en -vrouwen werd dit echter aangevoeld als uit het Westen geïmporteerd gedachtengoed en geassocieerd met kolonialistische bemoeizucht. In een aantal Arabische landen keerden veel mensen zich na de onafhankelijkheid door de beperkte democratische uitlaatkleppen (parlementen en politieke partijen worden grondig gecontroleerd) tot religieuze uitdrukkingsvormen.
Het spreekt vanzelf dat in een maatschappij waar normen en waarden betreffende kledij zo belangrijk zijn, het seksuele aspect een grote rol speelt. Volgens Fatima Mernissi is de segregatie van de geslachten, die in de praktijk neerkomt op de isolatie van de vrouw, het gevolg van het feit dat de vrouw in de islamwereld, in tegenstelling tot de christelijke opvatting, gezien wordt als seksueel actief. Dit is gevaarlijk want het leidt de man af van zijn religieuze en sociale verplichtingen, die hem superieur maken aan de vrouw.
De hoofddoek als symbool van de traditionele deugden kuisheid en gehoorzaamheid propageren: de reputatie van een jong meisje heeft een directe invloed op de eer en het aanzien van haar familie en voor veel moeders vergroot het dragen van hoofddoek of sluier de kans op een goede partij voor hun dochter. Ook schoonmoeders appreciëren een deugdzame echtgenote voor hun zoon en een gehoorzame schoondochter. Met de overgang echter van grote familiestructuren naar gezinseenheden is de controle van familieleden afgenomen. De toenemende financiële onafhankelijkheid van de buitenshuis werkende vrouwen verstoort daarenboven de traditionele rolverdeling waarbij de vrouw in ruil voor haar arbeidskracht, voortplantingsvermogen, gehoorzaamheid en totale beschikbaarheid van het lichaam in haar financiële behoeften voorzien wordt door haar echtgenoot. Met de inschakeling van de vrouw in het professionele leven worden de regels betreffende de kledij meer en meer als hinderlijk ervaren. Jongere en hoger opgeleide vrouwen zijn niet meer akkoord met de diepgewortelde ongelijkheid binnen het huwelijk, wat leidt tot conflicten over kledij en activiteiten buitenshuis.
Voor meer tekst: http://www.flwi.ugent.be/cie/CIE/goethals1.htm
Groetjes,
Inderdaad, hoe lang is het geleden dat “nonnen” met enorme kappen op voor de klas stonden op de meisjesscholen.
Zelf kreeg ik, op de jongensschool, in die tijd les van broeders in zwarte toog.
Maar ook toen er meer en meer lekenkrachten op de school verschenen namen wij absoluut geen aanstoot aan die zwarte toog. Belangrijk was dat ze goed les gaven en met de jeugd konden omgaan.
Ik ben nog van vòòr de oorlog en ik herinner me duidelijk dat er zelfs een tijd was dat het dragen van hoofddoeken door vrouwen mode was. Ik denk in de jaren vijftig? Of was het misschien tijdens de oorlogsjaren?
Wat ik daarom bijzonder leuk vond is, dat ik nog maar enkele dagen geleden in het dorp waar ik woon een tienermeisje zag bij een groepje jongeren op straat die een hoofddoek droeg. Ik weet zeker dat de Islam daar helemaal buiten stond. Het zou best wel eens kunnen dat het verbieden van een hoofddoek juist een averrechts effect heeft op onze pubers, allochtoon èn autochtoon. Lekker dwars zijn!
Een serieuzere zaak zijn de zgn. bekeringen. Als katholieke christen sta ik daarbij niet te juichen natuurlijk.Het is jammer dat onze kerken geen antwoord kunnen vinden op het zoeken naar de zin van het leven waaraan veel jeugdigen toch wel behoefte blijken te hebben.
Maar wat mij betreft gun ik hen graag het geluk zich opgenomen te weten bij gelijkgestemden. Van mij mag God ook gerust Allah worden genoemd. Elk Godsbeeld is maar naar menselijke maatstaven gemaakt.
Waarmee ik wel blijf zitten is de manier waarop de Islam aankijkt tegen “bekeringen” vanuit de Islam naar Chrisdendom, het omgekeerde dus. Ik ben bang dat in dat geval de omgeving minder tolerant zal zijn dan wat van òns wordt verwacht.
Tolerantie is daarom waarschijnlijk toch een onderdeel wat bij de inburgering bijzondere aandacht nodig heeft. Hoewel, er zijn natuurlijk ook vele autochtonen die blijkbaar moeite hebben met mensen die, hoe dan ook, wat met godsdienst hebben en daarvan blijk durven geven.
Ik kan me nog herinneren, dat mijn moeder altijd bij een nieuwe jas een nieuwe hoofddoek kocht en die ook daadwerkelijk droeg.Dat was in de zestiger jaren. Of het daarvoor ook zo was weet ik niet, want toen was ik nog niet geboren. Als het regent, zie je nu nog wel oudere vrouwen met een hoofdoek op.
Wat ik me ook nog wel kan herinneren, Johan, is het spreekwoord” Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen” En daar werd bijvoorbeeld een Katholiek, die met een Protestant wilde trouwen mee bedoeld.Terwijl ze allebei wel het christelijke geloof beleden en geboren en getogen waren in Nederland.
Amna schrijft: Maar de ouders? Ook daar heb je wel degelijk een goed contact mee nodig om prettig te kunnen werken.
Ja, die ouders zullen er zeker zijn, daar kun je donder op zeggen. Ik ga dat ook niet weg lopen relativeren.
Maar vergeet niet dat je a. jezelf inbrengt en je capaciteiten, b. een schoolbestuur achter je hebt dat jou heeft benoemd en waarop je dus in geval van problemen terug kunt vallen en c. in de eerste plaats met de kinderen te maken hebt.
In het ongunstigste geval halen zulke ouders hun kinderen van school. Het zij zo. Dat lijkt me dan voor alle betrokken partijen (behalve het kind in kwestie) de beste oplossing.
Ik draag sinds een paar maanden ook een hoofddoek alleen tijdens mijn werk draag ik geen hoofdoek.
Voor het eerst ook met de vakantie, wat een verschil daar iedereen die feliciteert je en zijn blij en hier kijken ze je vies aan.Maar er is hoop voor de hoofddoek gister was ik in walibi, tijdens een show worden altijd mensen uitgezocht die
mee mogen doen en wie mocht er mee doen jawel deze dame lachen op laast liep ik in een struisvogelpak , ik maakte nog wel de opmerking van dat dit zeker de eerste struisvogel was met een hoofddoek. De rest van de dag werd ik steeds gedag gezegd op het park kreeg hele leuke reakties dus mensen er is nog hoop.
Johan,
Ik ben het met je eens dat tolerantie moet worden aangeleerd bij de inburgering van nieuwkomers, maar ik denk dat dit hypocriet en niet geloofwaardig zou zijn. Waarom zouden onze allochtone medemensen wèl tollerant zijn, terwijl de autochtonen mogen haatzaaien wat ze willen?
Kortom: tolerantie niet alleen aan nieuwe Nederlanders, maar ook aan oude Nederlanders aanleren.
Toen ik jong was wilde ik ook alles doen wat om te beginnen mijn ouders zouden afkeuren (viel trouwens bitter tegen!). En dan pak je het meest controversiële mogelijk. Pubers rebelleren, en kiezen meestal de kant van de underdog.
Kunnen we het geen “welkom in multicultureel-Nederland cursus” noemen en iedereen mee laten doen?
@ Imad al Kaka (9):
Volgens mij zeg je toch wel iets een beetje “heel erg verkeerds”. Zoals Evert Wesker (11) ook al zegt: er is meer aan de hand. Vrije keuze van kleding, als uitdrukkingsmiddel van een eigen, zelf verkozen levenswijze en -visie, hoort bij een ontwikkelde samenleving waarin persoonlijke vrijheid en openheid als een groot goed geldt. Natuurlijk worden door het dragen van een bepaalde kledingstijl sociale reacties opgeroepen. Maar bij het verbieden van een hoofddoek -te vergelijken met de Joodse keppel , het Katholieke kruis en de Sikhse tulband- is naar mijn mening sprake van religieuze, en in bepaalde mate ook ethnische, discriminatie. Alleen zwaar wegende argumenten kunnen in bepaalde situaties verboden redelijk doen zijn (b.v.: gymnastiekles).
Dag zeer geachte medeburgers,
Wat fijn jullie reacties!
Het doet mij goed te lezen dat er nog enig draagvlak in Nederland is ten aanzien van het dragen van een hoofddoek in publieke functies. Statistisch gezien weet ik heus wel dat 43% van de burgers het GEEN probleem vindt wanneer een hoofddoekmeid als overheidsfunctionaris haar beroep uitoefent. Alleen lijkt het soms alsof die 57% die daar wel een probleem mee heeft in de media en in de praktijk te domineren. En de meiden waar het over gaat worden helaas te weinig om hun mening gevraagd.
En door jullie reacties en de andere positieve reacties die ik tot nu toe ontvangen heb wordt ook die 43% in de praktijk lichtelijk tastbaar. Ik hoop dat andere hoofddoekmeiden dit ook mogen voelen. Dank!
En hoofddoekmeiden in overheidsfunctie….GO FOR IT. Jullie imago is veel belovend.
Hartelijke groet,
Nora Kasrioui
Welkom, Nora! Ik was blij met je stuk in de krant, niet eens zozeer om wat je zei, want daar ben ik het allang over eens, maar omdat ik me zo verschrikkelijk erger hoe vaak er over moslima’s-met-hoofddoek wordt gepraat in plaats van met. Het wordt toch hoog tijd dat er eens geluisterd wordt naar wat de vrouwen zelf te zeggen hebben. Dus zet ‘m op, en mij heb je naast je.
Ik begrijp niet wat je wil zeggen met je lappen tekst Imad.
Dwang om meisjes te sluieren is geen rechtvaardiging voor hoofddoekverbod. Beide gaan voorbij de keuze van de vrouw zelf.
Beide gaan de over de invulling wat een ander heeft over de vrouw.
Gesluierde meisjes zien er netjes uit en besteden veel aandacht en geld aan hun uiterlijk. Een bedrijf dat ze weert is dief van eigen portemonnee.
Als de meisjes nou zich dat ook realiseren dat zei een aanwinst zijn en mensen geld aan hun verdienen kunnen ze hun positie versterken.
Stel je voor dat meisjes ook niet meer winkelen bij winkels die hun weigeren of geen gebruik maken van diensten van bedrijven die hun weigeren. Dan zal je zien wie het laatst lacht.
Veel gesluierde meisjes betekent veel consumenten, veel consumenten betekent veel inkomen.Think about that!
Moslims roepen al op tot een boycot van Blokker vanwege de discriminerende uitspraken van Jan.
Sinds ik moslim ben heb ik de behoefte om dat ook op een of andere manier zichtbaar te laten zijn. Ik weet niet goed wat dat is. Geldingsdrang, onzekerheid? Nu zie ik niets in ‘islamitische’ kleding (van die woestijngewaden). Als man hoef ik geen hoofddoek te dragen. Ik heb het geprobeerd met een Indonesisch ‘pedji’, zoals Indonesische leiders die dragen (mijn islamwortels liggen in Indonesië). Maar dat wordt hier niet herkend als islamitisch en het staat me niet. In Mekka raakte ik onder de indruk van tulbanddragers, niet op z’n Sikhs, maar een vierkante doek om het hoofd gewonden. Sinds februari draag ik dat op straat en in de moskee en soms bij bijeenkomsten van moslims. Af en toe wordt er iets geroepen, maar ik had meer agressie verwacht. Ik krijg ook wel eens complimentjes.
Ik werk op een wit advocatenkantoor waar men wel veel begrip voor (mijn) islam heeft. Maar een advocaat met hoofddoek gaat ze toch nog te ver, vernam ik uit betrouwbare bron.
De Nederlandse Gelijkebehandelingswet is duidelijk over hoofddoeken (d.w.z. religieuze kledingvoorschriften): moet altijd worden toegestaan, behalve in door de wet bepaalde uitzonderingsgevallen (rechters, politie, hoewel de wet daar nog niet duidelijk in is). Niqaab is een ander verhaal, want dat belemmert de communicatie.
Ik voel zelf meer voor het Duitse model: een werkgever heeft ook te maken met werksfeer en moet zijn zaak een bepaalde uitstraling kunnen geven. Als hoofddoeken daar volgens hem niet in passen heeft hij de vrijheid die te weigeren. Ik solliciteer zelf ook niet overal. Je moet wel ‘in het team passen’. Maar een zekere objectiviteit mag je wel van een werkgever verwachten. Hoofddoeken weigeren bij callcenters gaat mij toch echt te ver.
Schoonmaaksters hebben een hoofddoek.
Wij putten heel veel troost uit dit gegeven.
Het zou wreed zijn om ons deze zekerheid in onzekere en beangstigende tijden te ontnemen.
Farshad, dat Elsevierstuk is er afgehaald, op last van de redactie van het blad. Was een overtreding.
hey ik wou even kwijt dat het een goed verhaal is zelf draag ik ook een hoofddoek en merk veel negatieve reactie’s bij de mensen ik heb maar 1 wens en dat is dat de mensen de islam eens met rust laten om het in een kwaad dachtlicht testellen en voor alle duidelijkheid de vrouwen worden niet onderdrukt als zij hoofddoek dragen
gelukkig mag ik zelf wel weer op school hoofddoek dragen nadat er een gesprek was geweest.
groetjes aischa