Beloofd, twee van de speeches van de Genoeg is genoeg! demonstratie.
De eerste van Ozden Kutluer, namens de migrantenvrouwen, de tweede van Jaap Hamburger, namens de joden.

Ook wij, migrantenvrouwen roepen “Genoeg is genoeg”!
Ook wij hebben een aantal vragen waarop wij antwoorden willen hebben.
Hoe kan het, dat een overheid zegt onze emancipatie te willen bevorderen, terwijl de “afhankelijke verblijfsduur” die vaker migrantenvrouwen benadeelt van 3 naar 5 jaar wordt verhoogd?
Wie kan mij dit uitleggen?

En wat moet er met vrouwen gebeuren die in landen van herkomst achtergelaten worden?
Ik zie, behalve droge verontwaardiging door de regering, geen duidelijk beleid.

Waarom worden aan ons onredelijke eisen gesteld wanneer wij onze echtgenoten hierheen willen halen? En het gaat niet alleen om een onredelijke inkomenseis; we worden geconfronteerd met onredelijke toetsen en belachelijke taaltesten op de ambassades. Dit alles in de hoop dat velen van ons zullen falen en niet naar Nederland zullen komen. Hoe rijmt dit met de Europese Richtlijnen die het recht op gezinshereniging beschermen?

Er moet een einde aan komen dat wij buiten de samenleving worden gehouden en dat er tegelijk van ons wordt verwacht dat wij ons volledig integreren.

Het is hoog tijd dat wij in Nederland als volwaardige burgers worden gezien en geaccepteerd. Wij dromen nog steeds van een land waar alle vrouwen en mannen, in al hun diversiteit kunnen en willen leven met elkaar. Zoals de grote Turkse dichter Nazim Hikmet eens schreef:

Leven
op zichzelf en vrij
als een boom
en als een bos
zo broederlijk
dat is ons verlangen

En dan Jaap Hamburger, van Een Ander Joods Geluid:
(Op de Dam liet hij een stukje weg, dat begint met: Omgekeerd doe ik een beroep op u. Ik vond het te belangrijk om weg te laten)

MENSEN!

De organisatie waar ik voor spreek is Een Ander Joods Geluid. Zij komt op voor gelijke politieke en burgerlijke rechten voor Palestijnen en Israëlis, en voor twee gelijkwaardige, onafhankelijke staten. Gelijke rechten dan in het Midden-Oosten, maar ook gelijke rechten voor allen die in Nederland leven en werken.

Ons manifest ‘Genoeg is Genoeg’ richt zich tegen de riskante tweedeling die in sociaal en ethnisch opzicht de Nederlandse samenleving onder druk zet. De gemengde samenleving vertoont breukvlakken waar we niet meer op hadden gerekend. Nederlanders waarvan alleen de naam nog herinnert aan hun ethnische herkomst, ontdekken soms op pijnlijke wijze dat anderen hen niet als ‘echte Nederlanders’ meer zien. De waarde van gastvrijheid is door onze regering ingewisseld voor de norm van terugsturen. Vroeger werden mensen geofferd aan de goden, tegenwoordig aan het beleid. Over vijftig jaar verschijnt het rapport, waarin wij lezen dat dit hardvochtige politiek was, en waarin spijt wordt betuigd.

Een Ander Joods Geluid houdt er niet van de joodse geschiedenis voor van alles en nog wat te gebruiken. Hier maakt het een uitzondering: joden weten vanouds bijna als geen ander wat het betekent om aan de grens teruggestuurd te worden, of om apart gezet te worden vanwege een naam. Onze Abraham weet hoe jullie Achmed zich voelt onder een misprijzende blik. Emancipatie gaat van ‘au’, een volwaar-dige plek onder de maatschappelijke zon kost strijd en tijd. Als u aanloopt tegen de misplaatste argwaan van anderen, kunt u rekenen op begrip en steun van Een Ander Joods Geluid. Allerlei initiatieven getuigen ervan dat die steun niet alleen komt van ons, maar van joodse zijde in het algemeen.

Omgekeerd doe ik een beroep op u. Ik weet: de meningen over het Midden-Oosten-conflict tussen Palestijnen en Israëlis zijn ook onder u zeer verschillend. Maar loopt niet in de val om in Nederland de tegenstelling ‘voor’ of ‘tegen’ Israël aan te scherpen. De jarenlange steun aan Israël vertoont hier nu gelukkig grote scheuren en barsten. Het verhaal van de Palestijnen wordt in alle windstreken gehoord. In Israël zelf klinken kritische stemmen. Iedereen weet dat Sharon een als premier vermomde generaal is. Iedereen heeft door, dat als de Israëlische regering zegt zich te verdedigen, zij in de aanval is. Dat zij het schaarse land van de Palestijnen annexeert. Daarom, en dat wil ik u zeggen, is het nu het slechtste moment voor u, om joden te vereenzelvigen met Israël, en Israël met agressie en dat alles op één hoop te vegen en ‘anti’ te zijn. Daarmee bevordert u tegen uw wil effectief de solidariteit met Israël. Wees ‘anti’ met nuance, hoe moeilijk het u ook gemaakt wordt! Ik zeg het, in het besef dat zeer velen van u mijn aansporing niet nodig hebben.

Tenslotte: belangrijk blijft de tegenstelling tussen hen die klakkeloos achter iets of iemand aanlopen, en zij die zelf blijven denken. Daarom: laat ons kritisch zijn over anderen, maar ook over onszelf. Zo kunnen wij gezamenlijk als kritische Nederlanders elke tweedeling de baas, waar anderen ons in op willen sluiten.