Toen ik gisterochtend de Volkskrant las kon ik al weten hoe het dinsdags in de Eerste kamer zou gaan, met het debat over de uitvoering van de zorgverzekeringswet. Twee artikelen. Een uitstekend artikel van vijf van mijn collega’s uit de Eerste Kamer, tegelijk een voorproefje op de mogelijke linkse samenwerking: door Jan Hamel en Kim Putters (PvdA), Jos van der Lans en Tof Thissen (GroenLinks) en Tineke Slagter (SP)
het is hier te vinden, op de SP website.
(Vandaag overigens nog een artikel van twee andere senatoren, Rudi Rabbinge van de PvdA en Tiny Kox van de SP, over de aftrekbaarheid van smeergeld in Trouw. De Eerste Kamer geeft wat betreft de linkse samenwerking het goede voorbeeld)
Maar op de eerste pagina van de Volkskrant van gisteren een berichtje dat de CDA fractie, lees Hanny van Leeuwen, vindt dat minister Hoogervorst van Volksgezondheid tussen 150 en 200 miljoen euro apart moet houden om mogelijke problemen bij de invoering vand e nieuwe zorgwet op te kunnen lossen. De CDA fractie verbindt dit als voorwaarde aan haar steun voor de zorgpolis. En dat omdat bijna alle fracties bagn zijn dat sommige groepen burgers er financieel op achteruit zullen gaan. En verder eist het CDA dat de minister garandeert dat het aantal onverzekerden, nu een kwart miljoen, niet zal stijgen.
Dan weten we dus dat het CDA en de minister het buiten de kamer al op een accoordje hebben gegooid, en dat het eindresultaat van het debat al bekend is. Want Hanny van Leeuwen heeft wel heel erg veel kritiek op de zorgwet, zoveel dat je je werkelijk afvraagt hoe ze daar ja op kan zeggen, maar zoals zo vaak eerder, zal ze niet tegen de regering stemmen. Wat ze heeft gedaan is er een paar verzachtende omstandigheden uit te slepen, en op grond daarvan stemt ze voorstelbaar voor, en in dat geval krijgt ze de meerderheid van de coalitiepartijen mee. Elegant is het helemaal niet, dat je op voorhand al de reparatie in gaat bouwen omdat je weet dat de wet vol gaten en kuilen zit, en dat het nog volstrekt onduidelijk is welke mensen er op achter uit zullen gaan. Waaronder mensen die al op het absolute minimum zitten en helemaal niks meer achteruit kunnen gaan. Die zitten straks al dik in de schulden wanneer het stroppenpotje geld gaat uitdelen om het weer een beetje goed te maken.
Tineke Slagter heeft zich geweerd:
Drie weken geleden werd hier in deze Kamer een unaniem door de Tweede Kamer aangenomen wet tegen het smeergeld betalen op kosten van de schatkist, door CDA en VVD om zeep geholpen, met als argument dat er onvoldoende duidelijkheid was over de rechtsbescherming van de met het smeergeld in verband gebrachte belastingplichtige. Het heeft mij verbaasd dat deze partijen zoveel zorg ten toon spreidden voor een kleine, wellicht niet al te fijne burgers, terwijl zij nu niet in staat zijn geweest om met het oog op de Zorgverzekeringswet rechtsbescherming en zekerheid voor de burgers te scheppen. En zo vraag ik maar op de vrouw af aan mevrouw van leeuwen of zij ook met mij vindt, en nu gebruik ik haar eigen woorden: we moeten hoe dan ook voorkomen dat we ons straks kapot schamen voor een slechte wet!
Het moment dat ik dit schrijf komen nog minstens twee termijnen in het debat, repliek van de minister, dan nog eens de kamerleden – volgende week hoofdelijke stemming. Maar het zal me verbazen als Hanny van Leeuwen, die nogal gestoken reageerde op de kritiek van links haar zin niet krijgt.
Nawoord:
Ik was al naar huis, want het ging weer nachtwerk worden voor Tineke en Tiny, maar vanochtend las ik het verwachte resultaat in de krant. De Eerste Kamer heeft ingestemd met de invoering van het zorgstelsel. De minister heeft inderdaad een stroppenpot toegezegd, maar wil zich niet vastleggen op de hoogte van het bedrag. Over enige tijd kunnen we dus weer ons bekende we-hebben-het-toch-gezegd laten horen. Een van de doelen van het kabinet is dat het gehele systeem van sociale zekerheid en zorg transparant en eenvoudig moet zijn. Daar komt natuurlijk niets van. Niet alleen is het voor de meeste mensen onbegrijpelijk, omdat de nieuwe wetten zoveel gaten laten vallen komen er vervolgens allerlei reparatiewetjes en extra maatregelen, waardoor zelfs de uitvoerders niet meer weten waar ze aan toe zijn. Net als de waarschuwingen die we hebben laten horen bij de invoering van de nieuwe wet op de Kinderopvang. Te veel mensen kunnen dat niet meer betalen, en de kwaliteit gaat achteruit. Vervolgens moet er weer van alles worden verzonnen om de allerergste schade tegen te gaan. Zo blijven we aan de gang. Leve de marktwerking.
Anja,
In de verschillende kranten was er verschillend nieuws. De ene schreef dat Hoogervorst een stroppenpot toezegde, de andere krant zei dat hij dat juist NIET ging doen.
Kan ik hieruit opmaken dat de pers ook iets te vroeg naar huis was gegaan, of was Hoogervorst gewoon niet duidelijk?
Ik hou m’n hart vast met die nieuwe zorgwet. Niet zozeer voor mezelf, maar voor alle zwakkeren in de samenleving. Voor hun gaat dit juist een enorme klap worden.
Ik geef tegenwoordig bijnamen aan wetten en ander soort ongein van het kabinet van… (vast wel een paar Nederlanders maar niet van mij):
Het zorgstelsel heet Katrina, de WMO heet Rita…
Het rammelt aan alle kanten. Ik las in de krant dat Postbus 51 geen antwoord heeft op de meeste vragen (geen wonder, er is nog niets bekend). Wij kregen een formulier in de bus om belastingcompensatie te vragen, maar we weten nog niet wat het ons gaat kosten. Waar moeten we dan om vragen?
Het was natuurlijk te verwachten. De coalitiepartijen hebben er letterlijk ALLES voor over om een kabinetscrisis en daardoor mogelijk nieuwe verkiwzingen te voorkómen. Ze weten immers dat ze dan worden geminimaliseerd. Juist daarom proberen ze de komende tijd nog van alles door te drukken, nu het nog kan. Die minister Hans Worst is daarvan een schrijnend voorbeeld. Of hij de eerste minister zal worden die WEL cosequenties aanvaardt van fouten: het zal mij benieuwen.
En “Straaljager-Hannie” is niet meer dan een papieren tijger. Volgens Radio 1 vanmorgen heeft de minister GEEN ENKELE concrete toezegging gedaan over een “stroppenpot”! In feite is deze Hannie (“we moeten hoe dan ook voorkomen dat we ons straks kapot schamen voor een slechte wet”) gewoonweg schaamteloos. “We hebben het toch gezegd”…..
Gisteren in de Volkskrant ook de overlijdingsberichtjes van Ria Lavrijssen. Verschrikkelijk dat een vrouw die de samenleving in al haar diversiteit zo erg waardeerde, goed werk deed met jongeren, vrouwen en artiesten, overleden is. Ik kende haar en zij was iemand die met recht de titel van wereldburger mocht dragen.
De Overheid gaat bij de berekeningen over het nieuwe Zorgstelsel enkel en alleen uit van het gemiddelde aan nominale premie. Bij de bepaling van het door eenieder te betalen bedrag van euro 1100 gaat men er vanuit dat iedereen de no-claimkorting krijgt,wat voor grote groepen mensen niet het geval zal zijn. Men kan alleen in premie ongeveer gelijk blijven t.o.v. de premie nu,als men GEEN aanvullende verzekering neemt.
Verbazingwekkend vind ik het wel wat ik nu net lees.
Hanny van Leeuwen beweerde eerder (werd uitgezonden op TV) dat met de nieuwe zorgwet NIEMAND meer onverzekerd hoeft te zijn.
Dat de werkelijkheid dit snel zal inhalen (schat zelf zo rond april,mei volgend jaar) is een zekere voorspelling.
Dat mevrouw van Leeuwen echter eist in de kamer dat het aantal van 250.000 onverzekerde niet zal stijgen vind ik dus pure volksverlakkerij.
Dat mensen in deze gewoon naar huis gaan als deze verkapitalisering en het proces naar een verdere tweedeling weer een stap “in de goede richting” maakt vind ik ook onbegrijpelijk.
Een bittere pil:
De fysiotherapeut knijpt er tussenuit.
De logopedisten zijn sprakeloos.
De podotherapeut zit met kromme tenen.
De KNO-arts krijgt er een brok van in de keel, voelt zich bij de
neus genomen en wordt een oor aangenaaid.
De oogarts ziet het somber in.
De neuroloog krijgt er de zenuwen van.
De verloskundige zit met de naweeën.
De gynaecoloog baart het zorgen.
De uroloog voelt aan zijn water dat dit niet goed gaat.
De anaesthetist is knock-out.
De cardioloog aanschouwt het met bloedend hart.
De dermatoloog krijgt er kippenvel van.
De geriater krijgt er grijze haren van.
Voor de chirurg snijdt het mes niet meer aan twee kanten.
De hematoloog wordt het bloed onder de nagels vandaan gehaald.
De gastro-enteroloog heeft er zijn buik van vol.
De internist wordt binnenstebuiten gekeerd.
De diëtiste kan geen pap meer zeggen.
De psychiater snijdt het door de ziel.
De traumatoloog ergert zich bont en blauw.
Voor de apotheker is het een bittere pil.
De tandarts ziet er geen gat meer in.
Oh ja en de patiënt? Die is er goed ziek van
leuk!