Vandaag een naar bericht in de Volkskrant: Hamas vermoordt ontvoerde Israeli na arrestatiegolf. Het nieuws in de media van afgelopen dagen: na een ontplofte bom die veel doden veroorzaakte in Gaza schoot Hamas raketten af op Sderot, aan de andere kant van de grens. Vervolgens voerde het Israelische leger dagenlang een vergeldingsactie uit, bombardementen op de Gazastrook, een paar gerichte liquidaties. Zo klinkt het dus door in de Nederlandse media: de Palestijnen doorbraken de wapenstilstand, en Israel reageerde met een vergeldingsactie.

Wat we in de Nederlandse media niet gehoord hebben, of het moet in een miniberichtje zijn weggemoffeld, dat in de nacht van vrijdag 23 september door het Israelische leger een inval werd gedaan in het dorp Ilar bij Tulkarm op de Westoever, waarbij vele arrestaties werden verricht en drie mannen werden gedood. Het Israelische leger zegt dat het gezochte jihadstrijders waren die werden die ze al op de verdachtenlijst hadden. Twee dagen later werden opnieuw ’s nachts in een inval in het vluchtelingenkamp van Tulkarm vijf mensen gedood, waaronder twee ongewapende tieners. Bron: Haaretz.

Dit was dus pertinent tegen de afspraken van de wapenstilstand. En Israel weet heel goed dat het vrijwel onmogelijk is voor Abbas om de radicale groeperingen in Gaza en de Westoever in bedwang te houden vanaf het moment dat Israel weer begint met razzia’s, arrestaties, opsluitingen zonder proces en liquidaties, waarvan altijd achteraf wordt beweerd dat het ‘gezochte’ mannen waren, maar waar niemand enige controle over heeft omdat de feiten nooit worden vrijgegeven. Het ziet er dus naar uit dat het Sharon is die na de succesvolle ontruiming van de nederzettingen gewoon weer terugvalt in het oude patroon van repressie, heel goed wetende dat dat de spiraal van geweld weer in werking zet. En als voorheen weet hij de westerse media te laten geloven dat het de Islamitische Jihad en Hamas zijn die opnieuw begonnen zijn. Zodat hij kan zeggen: zie je wel, het is daar een broeinest van terrorisme.

Zo hoorde ik ook in Netwerk dat het de Palestijnen, met name Hamas is die het ‘vredesproces’ torpederen. Niemand vraagt zich af welk vredesproces. Sharon heeft binnenskamers luid en duidelijk laten weten dat hij niet van plan is om over vrede te gaan onderhandelen. Er is ook geen enkele afspraak over gemaakt.

Een tweede obstakel dat Sharon opwerpt om niet naar de onderhandelinsgtafel te hoeven en daar de andere kant de schuld van te kunnen geven is de mededeling dat het onacceptabel is als Hamas aan de verkiezingen deel neemt. Israel is in staat om de verkiezingen te torpederen, al was het alleen maar omdat alle gebieden zodanig kunnen worden afgesloten dat mensen niet naar de stembussen kunnen en observatoren niet worden toegelaten. Ook dit is een Catch22, want aan de ene kant wordt er gezegd: zolang de Palestijnen geen democratie hebben kunnen we niet met ze onderhandelen. Maar als ze, zoals al eerder, democratische verkiezingen hebben waar Hamas nu aan mee doet, dan is het duidelijk dat zij kans hebben op eenderde van de zetels in de Wetgevende Raad, het Palestijnse parlement, en ook dan heeft Sharon een excuus om niet te onderhandelen. Dus wat moet Abbas nu doen? Geen verkiezingen, dan is het geen democratie. Wel verkiezingen, dan heeft de bevolking het recht om te kiezen wie ze willen, en Abbas kan niet 30% van de bevolking uit gaan sluiten, of Hamas, waarvan het hem net is gelukt om die aan de wapenstilstand te krijgen, en deel te laten nemen aan het normale politieke proces uit te sluiten zonder een burgeroorlog te ontketenen. Abbas zit dus klem. Precies waar Sharon hem wil hebben.

De Wereldbank heeft ondertussen laten weten dat er geen kwestie van is, ook niet na de ontruimingen van de nederzettingen, dat de Palestijnse gebieden economisch zelfstandig kunnen worden zolang Israel de grenzen gesloten houdt en geen doorgang toestaat tussen Gaza en de Westoever, en de Palestijnse gebieden op de Westoever onderling.

En in Gaza is het weer noodtoestand. ’s Nachts vliegen aan de lopende band straaljagers boven Gaza, die door de geluidsbarriere heengaan, en harde knallen veroorzaken. Ook worden er geluidsbommen afgeworpen, die geen schade veroorzaken maar wel een geweldig lawaai. De kinderen zijn in paniek, niemand slaapt. Behalve een paar doelen die met enige moeite nog als een militair doel kunnen worden gezien is er ook een school gebombardeerd. Er is een aanval gepleegd op Beit Hanoun en Beit Lahya in het noorden. De tanks staan weer klaar bij alle grensovergangen om opnieuw de Gazastrook in te rijden waar ze net waren vertrokken. De Gazanen kunnen nergens heen, ze zitten als ratten in de val, de grenzen zijn ook voor mensen met vergunningen weer hermetisch gesloten.

Mijn Kifajaploegje heeft tickets en vergunningen om vrijdag weer naar Gaza te gaan. Maar de berichten zijn onheilspellend, tot nu toe. Voor de VN medewerkers geldt alasmfase 4, dat is de fase voor evacuatie. De Vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken in Ramallah heeft ons bezworen niet te gaan. Normaal sturen ze altijd een routinebericht waarin ons wordt afgeraden om naar Gaza te gaan, hoewel ze weten dat we ons daar weinig van aantrekken, want anders zouden we nooit meer ons werk daar kunnen doen. Maar deze keer was het serieus, lieten ze weten. Vandaag overleggen we met onze collega’s in Gaza hoe ernstig de situatie is. Wanneer zij niet willen dat we komen, omdat ze te bang zijn voor onze veiligheid, dan gaan we niet. We willen niet dat zij zich, behalve voor henzelf en hun families, ook nog zorgen moeten maken om ons.

Ondertussen heb ik in de werkgroep buitenland van de SP de nieuwe nota Palestina/Israel besproken. Die leek sommigen eerst wat te somber. Dat is inmiddels over. Over een paar weken wordt de nota in de fractie besproken, en kan dan waarschijnlijk na correcties naar buiten.