Het lekte natuurlijk meteen uit, en buiten stonden de journalisten al te wachten. Een besloten onderonsje tussen vertegenwoordigers van de drie linkse partijen in Den Haag, pratend over mogelijke samenwerking.
Het was een besloten bijeenkomst, nu nog niet meer dan een reeks verkenningen, wat bindt ons, waar verschillen we in, wat willen we met elkaar. Ik ga ook niet vertellen wat er is gezegd. Behalve dat ik het er erg plezierig vond. Ik heb ook niet zo’n last van oud zeer en vetes van vroeger. Als Eerste Kamerlid kom ik niet op de lijst voor de verkiezingen en misschien hoeven we daarom minder te scoren om stemmen van anderen af te troeven. In ieder geval vind ik het heel vanzelfsprekend dat we met elkaar praten. Het was in ieder geval ook gewoon heel gezellig.
En of dit later, terugziend, een historisch moment zal blijken te zijn geweest, of een aardige maar mislukte poging tot samenwerking, de tijd zal het leren.
Opvallende afwezige, Wouter Bos.
Zoals áltijd wordt Adri Duijvestein ingezet om de linkse PvdA’ers tevreden te houden (en te doen alsof ze de SP tof vinden) terwijl Bos ondertussen gewoon rechtsaf schuift.
Komt er linkse kritiek vanuit de PvdA op Bos, is het nóg geregisseerd dat ’t van Adri komt. Die pakt mooi de linkse interne vookeurstem van Bos weg, maar heeft ondertussen daar ook de opdracht toe gekregen.
Leve het konkelen!
Het kleine vastgeroeste potdichte denkraam van Martijn – die zonder enige kennis van zaken of van afspraken of agenda zo al meent te weten wat’ie heeft gezien en het niet alleen denkt, maar ook opschrijft – is hoop ik niet de maat van de meeste denkramen.
Goed initiatief! Het ziet er op de foto alleen uit alsof Agnes op het punt staat gewurgd te worden 😉
Kom op Martijn, niet zo achterdochtig: Marijnissen en Halsema zie je ook niet op de foto’s. Die drinken ook heus wel eens een kopje koffie met elkaar, maak je geen zorgen. Prima dat er wat meer met elkaar wordt gekeken naar wat samenwerking aan meerwaarde kan opleveren!
Martijn, ook ik ben een beetje achterdochtig naar de PvdA en ik reken ook niet op een linkse coalitie na de volgende verkiezingen. Zelfs niet als dat cijfermatig mogelijk is. Bos’ voorkeur gaat uit naar het CDA, en dat zal de linkse coalitie nog een tijdlang in de weg zitten.
Neemt echter niet weg dat ik de linkse samenwerking toejuich. Ik ben geen politicus uit ijdelheid, maar bezield met de wil om de leefwereld van mezelf en mijn naasten te verbeteren. Iedere medestander inzake een standpunt danwel een grove lijn is wat mij betreft dan ook van harte welkom aan mijn zijde. Een sterk links moet worden nagestreefd. De PvdA komt vanzelf wel, al mag het dan niet vandaag of morgen zijn.
Een beetje optimisme, Martijn…
Meer foto’s vind je hier http://www.denhaag.pvda.nl/nieuwsbericht/842
Jan, alles goed en wel, maar jij zegt in één reactie 1. dat je zelf achterdochtig bent naar de PvdA, 2. dat je denkt dat Bos wel met het CDA zal willen, 3. dat een linkse coalitie er voorlopig niet inzit, 4. dat jij best de PvdA naast je wilt, 5. dat een linkse coalitie sterk moet zijn en 6. dat de PvdA “vanzelf wel komt”.
Dus volgens jou komt die linkse coalitie er a. niet en b. wel. En dan zeg je nog tegen Martijn 7. dat hij optimistisch moet zijn.
Wat ik zou willen, is dat er door alle linkse partijen uit een hele andere invalshoek en met een andere attitude naar een noodzakelijke toekomstige samenwerking op links wordt gekeken. Ik bedoel de invalshoek van daadwerkelijk samenwerken als regering, want daar hebben we het over. Van de PvdA kun je in elk geval vaststellen dat ze ruime ervaring hebben met het dragen van regeringsverantwoordelijkheid. Je kunt het ermee eens zijn of niet, maar daar gedragen ze zich dus ook naar.
Dàt veroorzaakt bij jou de achterdocht, Jan. Je reageert bijna als vanzelfsprekend niet als potentiële regeringspartij, maar als oppositie. Ook als opponent van de PvdA dus. Maar het wordt tijd dat de kleinere linkse partijen, als het over mogelijke samenwerking gaat, die eeuwige oppositiehouding durven loslaten.
Dat eist gewoon een andere manier van denken, Jan. Het komt me voor dat je je in je denken laat weerhouden door de verschillen. Ik zou zeggen: ga eens actief op zoek naar de overeenkomsten. Neem een aantal grote regeringsvraagstukken en speel daarbij in gedachten regerinkje. Niet meer opposietietje dus, maar regerinkje. Wat zou je aan voor jou werkelijk wezenlijke zaken moeten inleveren, om met een grote partij als de PvdA een coalitie te kunnen maken bij het te lijf gaan van elk afzonderlijk vraagstuk? En wat wil je bijdragen aan een gezamenlijk standpunt? Ik doe zulke exercities vaak en merk dat de werkelijke verschillen tussen de linkse partijen kleiner zijn dan die tussen de rechtse partijen. Het vereist wel, dit spel, dat je je verdiept in het gedachtegoed van de andere partijen.
Je zegt ook: Ik ben geen politicus uit ijdelheid, maar bezield met de wil om de leefwereld van mezelf en mijn naasten te verbeteren. Iedere medestander inzake een standpunt danwel een grove lijn is wat mij betreft dan ook van harte welkom aan mijn zijde.
Ik moet zeggen dat deze opstelling bij mij veel irritatie oproept. Want wat je in feite zegt, is dat de SP het primaat heeft op de wil, de wereld te verbeteren. De andere partijen en politici dus niet, Jan? En wat betekent het dat je het in dit verband nodig vindt toe te voegen dat je niet uit ijdelheid politicus bent?