Terug! De rituelen van terugkomen, de massa mail en de stapel kranten. Oef. Op de weegschaal. Au. Weblog. Natuurlijk. Terwijl ik weg was zijn er nog steeds meer dan tweeduizend mensen per dag langs geweest, wat doen jullie hier toch als ik weg ben?

Zonder weblog, zonder kranten, nauwelijks tv – opeens had ik ondanks de excursies een zee van tijd. Dus stevig bijgelezen. Niet alleen het boek van Nagieb Mahfoez, In een roes op de Nijl, zo passend om het daar te lezen, ook niet alleen een heel mooi boekje van Karen Armstrong, Mythes, dat ik van Anneke op mijn verjaardag kreeg, want ik bleek opeens jarig.

Verder: een artikel over Hirsi Ali, deze keer niet over haar zelf, want wat valt daar nog voor nieuws over te zeggen, maar een analyse van het verschijnsel, hoe komt het dat zij een fenomeen is geworden dat zoveel groter lijkt dan zij zelf? Interessant. Kom ik op terug. Het dikke nummer van Eutopia gelezen, Moslim in Nederland. Erg goed stuk van Maurits Berger over de sharia – kom ik ook zeker op terug. Eutopia is sowieso een dikke aanrader. En interessant boek van Leo Platvoet en Maarten van Poelgeest, Groenlinksers, over de stad als ‘emancipatiemachine’ – veel inspirerende gedachten die de vastgelopen clichees over achterstandswijken, vluchtende witte middenklasse, integratie die mislukt zou zijn, zwarte scholen weer eens een beetje losschudden – het zette mij in ieder geval erg aan het denken. Wil ik het ook over hebben. En boek met artikelen onder de titel Is multiculturalism bad for women? Komt ook, zeker. En dan nog het boek van Stella Braam over haar vader en de ziekte van Alzheimer. Of ik dat allemaal nog op mijn weblog krijg? Wat een luxe, de tijd om dat te lezen, aantekeningen te maken, er nog eens over na te denken.

En ik geloof dat er aan het eind van de week, toen ik vreselijk uitgerust was en vol met gedachten was een boek is geboren. Nee niet geboren, verwekt. Voor driekwart zie ik het al voor me, heb ik het materiaal al, de lijn, de hoofdstukken. Ik hoef het alleen nog te schrijven.

Ik ben pas halverwege de kranten. De ergernis slaat meteen weer toe. De Volkskrant is me dierbaar, dat is toch de krant waar ik het meeste in streep, het meeste uitscheur om te bewaren, het vaakst uit citeer. Maar Alex Burghoorn, die over Palestina en Israel schrijft vind ik helaas geen aanwinst. Hoe komt hij er nou toch toe om te denken dat Sharon bezig was met het vredesproces, waar is dat vredesproces dan? Hoe komt hij er bij dat Sharon van plan was om de nederzettingen op de Westoever op te ruimen en niet alleen de onrendabele kleine die niet te verdedigen zijn omdat ze aan de verkeerde kant van de muur terecht komen, kan hij dan niet even gaan kijken naar de feiten? Gelukkig waren er ook alweer ter zake doende reacties die ook zijn opgenomen. Ik heb de artikelen van Uri Avnery nog niet gelezen. Die komen ook.

En dan Verdonk, ach jee Verdonk die tien miljoen wil besteden om nog iets moois te doen met allochtonen en autochtonen. Is bezig om allochtonen aan te schrijven of die ‘ambassadeur’ willen worden voor de goede zaak. Ik denk niet dat ze er veel zal vangen. Too little, too late. Mohammed Benzakour schreef een hele scherpe brief aan Verdonk waarom hij er geen zin in heeft. Hij stuurde hem op voor het weblog, ook van andere kanten werd hij ingezonden, hij staat hieronder, als reactie bij Over de Nijl (1) en ook op het weblog van Wijblijvenhier. Goede reden om daar nog even langs te gaan.