Altijd interessant om te kijken hoe verschillende kranten reageren op dezelfde gebeurtenis. De demonstratie van moslims op de Dam zaterdag. Geheel rustig en waardig verlopen, maar helaas, na afloop waren er een paar jongens die begonnen te rellen.
NRC: ‘Moslims die zaterdag op de Dam demonstreerden tegen de Deense cartoons vonden het vervelemd dat een groep jongens probeerden een rel te schoppen. “Ze maken ons te schande” ‘. Genoemd aantal demonstranten: tweehonderd. Begeleidende foto: biddende mannen.
Parool. De kop: Betoging op Dam eindigt in chaos. Onderkop: Jongeren schoppen rellen aan eind van vreedzame demonstratie tegen Deense cartoons. Onder de foto: Agressieve jongeren op de Dam. Genoemd aantal demonstranten: ongeveer honderd. Begeleidende foto: schreeuwende jongeren.
Dezelfde gebeurtenis, verschillende visies.
Ook in alle kranten: dat de film Paradise Now, van Hany Abu-Assad, genomineerd voor een Oscar door Israelische diplomaten en joodse lobbygroepen geen Palestijnse film genoemd mag worden. Nou is de maker een Palestijn, het onderwerp Palestijns (het volgt twee mannen die van plan zijn om een aanslag te plegen) de plek waar het is opgenomen is Palestina, maar, zeggen de joods-Israelische lobbygroepen, Palestina bestaat niet, want het is niet uitgeroepen tot een staat. Dus mag het geen Palestijnse film heten. Lijkt wel op Golda Meir, die destijds zei: Palestijnen? Die bestaan niet.
Ironisch vooral in de tijd dat dezelfde lobbies vinden dat je niet met de democratisch verkozen regering van eh, Palestina, oeps, het Palestijnse Gezag, mag praten als die de staat Israel niet erkennen. Waarop de Palestijnen, sorry, de mensen die denken dat ze Palestijnen zijn, zeggen, wacht even, welk Israel moeten wij erkennen, is dat het Israel inclusief onze bezetting? Waar liggen de grenzen van dat land?
En wordt het niet een beetje moeilijk om een andere staat te erkennen als ze zelf niemand zijn?
Het is dinsdag. Den Haag dag. Vandaag gaat vooral Ronald het laat maken en hard werken. Werkgroep buitenland. Fractie. Commissie Sociale Zaken, over de WW wetjes. Tiny en mijn artikelen voor Spanning, het SP blad zijn af. Weer een klusje afstrepen op mijn nooit eindigende lijstje DOEN.
Het doet me denken aan de situatie van mijn man( palestijn) die tentijde van de geboorte van ons eerste kind illegaal in nederland was. Hij mocht haar niet erkennen, want illegaal dan besta je dus niet en kun je dus ook geen kinderen verwekken en erkennen. In zijn aanwezigheid werd ze door mijn vriendin bij de gemeente aangegeven. De ambtenaar vulde bij het kopje vader in : onbekend. Kafka ten top.
Goedemorgen Fien, jij ook vroeg op.
Ja, er zijn allerlei mensen die kennelijk geen mensen mogen zijn. Als ik bij Ben Goerion wordt ondervraagd krijgt de grenspolitie, of wat zijn het, ook nooit het woord Palestijnen over hun lippen. Ze hebben het over ’those people’. Ben je bij ‘die mensen’ thuis geweest. Nee, lieg ik dan altijd, mijn enige leugen want verder mogen ze alles weten, maar ik ga geen namen noemen van vrienden, ik vind niet dat ze dat aangaat. Ik werk daar alleen maar, zeg ik. En weet je wat, Fien, dat geloven ze. Dat ik daar al tien jaar kom en niet bij ‘die mensen’ thuis kom. Probeer maar eens een dag in Palestina te zijn en geen vrienden te maken.
Jouw verhaal is ook wel weer om treurig en cynisch van te worden.
Hallo Anja,
Vergeet ook niet de mensenmassa die vandaag naar Straatsburg gaan, om aldaar te demonstreren tegen de Bolkenstein richtlijnen!.
Groet,
Amita
Wat een toestand, Fien: kind gewenst maar de vader niet.
Over Paradse Now: Ik las in de krant dat Israel lobby’t om de classificering van de film als Palestijns gewijzigd te krijgen. Dat een zichzelf als ‘democratisch’ kenschetsende natie de behoefte heeft om invloed uit te oefenen op een cultureel evenement, vind ik wel droevig. Israel laat zich wel erg kennen.
En nu het goede nieuws: Israel gaat zich beroepen op een VN-resolutie om het Palestijnse gezag economisch nog verder, namelijk helemaal droog te leggen omdat het ’terroristisch’ zou wezen. En nu gaan de VN (in onze dromen) tegen Israel zeggen: als u zich op een VN-resolutie beroept, moet u eerst alle VN-resoluties waaraan u sinds jaar en dag uw achterwerk afveegt, volledig en zonder voorbehoud uitvoeren.
Waarna Israel zich terugtrok uit alle bezette gebieden, het recht op terugkeer van de verdreven Palestijnen erkende, zelf door de hele Arabische wereld werd erkend, en zij leefden nog lang en gelukkig.
(En Paradise Now is een indrukwekkende film die een Oscar verdient, om het even voor wat voor land of gezag.)
Ruben