Hoe het is om uitgerangeerd te worden, letterlijk. Stapte dromend en denkend op de gewone tijd op het gewone perron in de trein. Ik rij trein omdat ik graag droom en denk. Kranten, papieren voor de vergadering, bekertje koffie, landschap. Tijd om te denken. Ik heb eens geleerd om auto te rijden. Zei Bep, mijn instructrice vriendelijk maar licht bestraffend: Anja, je denkt. Je moet opletten, niet denken. Opletten op zoiets stoms als verkeer, dat lukt me maar een minuut of tien, en dan begint het in mij weer te denken. Dus maakte ik mijn verloofde van toen wijs dat ik niet kon rijden als ik aan een boek werkte, want dan moest ik denken. Wist hij nog niet dat ik altijd aan een boek werkte. Tien jaar later en tien boeken later, en de verloving was uit, kon ik natuurlijk niet meer rijden. Dus ik rijd trein. Dan hoef ik niet op te letten.
De trein reed weg, netjes op tijd, dacht ik. Tien minuten later stond hij stil. Nou ja, dat gebeurt wel vaker. Een half uur later stonden we er nog. Geen stem uit de luidsprekers. Maar die zijn ook wel eens stuk. Ik ging maar eens kijken. Bleek ik alleen in die trein te zitten. Een vriendelijke meneer die bezig was om de trein schoon te maken vertelde me dat ik beland was bij de werkplaats. Ging voor me bellen. Die trein zou pas over drie uur weer terug rijden naar Amsterdam. Hielp me er uit te klimmen. Liep met me mee over de rails. Vroeg nog of ik koffie wilde. Hindert niet, mevrouw, gebeurt wel vaker, dat mensen niet opletten in welke trein ze stappen. Wees me in de verte op de bushalte voor de bus terug naar Amsterdam. Jammer dat ik mijn camera niet bij me had. Dan had ik er een werkbezoek van gemaakt, van de mannen die de graffiti van de trein af krabben. Mijn fractie gebeld dat ik laat zou zijn vanwege onverwacht werkbezoek en te veel lopen denken. Opnieuw in een trein gestapt. Heel goed opgelet. In den Haag aangekomen.
Hele korte plenaire met Pechtold. Motie aangenomen zonder een stemverklaring. Vijf minuten later sloot de voorzitter de vergadering. Hele korte commissie Sociale Zaken. Met mijn fractiegenoten gepraat. Onder andere dat het voor oprechte socialisten toch meer vanzelfsprekend is dat je de vrijheid van meningsuiting die je al hebt niet alleen gebruikt voor jezelf, maar dat vrijheid ook de verantwoordelijkheid impliceert om rekening te houden met anderen. Voorbij het liberalisme waarbij we alleen maar individuen zijn. Gaat Tiny nog eens wat over schrijven, zei hij.
Buiten een demonstratie van de Vereniging van Iraanse Academici in Nederland, tegen de martelingen en executies, en de steeds verder aangetaste mensenrechten. Harry van Bommel deed een kleine speech, voor vrijheid van de politieke gevangenen. Zal er vragen over stellen in de kamer. Een klein spreekkoor erna. Mujahedeen Yes, Mullahs No. Niet helemaal de samenvatting van wat ik zei, mompelde Harry naast me.
Met vriendin naar Kijkduin om te eten. Vriendin is antropologe, bekeerd tot de islam, weet veel van Indonesie, komt er vaak. Ook daar strijd voor mensenrechten. Ik vertelde dat ik als kind in mijn eentje naar het Tropenmuseum ging, ik moet een jaar of tien, elf zijn geweest. Belde mijn vader vooruit, komt een meisje aan. Met twee dubbeltjes, een voor de entree en een voor een reep chocola. Ging ik luisteren naar het gamelanorkest, of kijken naar Indra Kamadjojo, die danste. Ik heb nog foto´s zei ik. Van Ome Willem in Indie. Het koloniale verleden, waar niemand in de familie zich voor schaamde, behalve ik, hoe weinig politiek ik toen ook nog was. Die foto van een breed grijnzende blanke man in tropenkleding, bij een paar vrouwen met blote borsten. Balineesche dansmeiden, stond er achter op. Ik zoek de foto´s weer op. Vind ze nog net zo erg. Maar ze zeggen ook wat over de vrouwen van toen. Misschien moeten ze naar een archief. Vriendin belooft me een gamelan concert.
Dat was dinsdag.
Beste Anja, wat een hilarisch verhaal! Ik kan me voorstellen dat het op dat moment niet zo leuk was maar achteraf is het toch wel heel grappig lijkt me, zo alleen in een treinstel zonder het door te hebben. Je komt nog eens ergens!
Hartelijke groet,
Berthe.
Ooit had ik een vriendje, die machinist was bij de Spoorwegen. Hij rangeerde dan de trein tijdelijk, tot het volgende spitsuur en in de tussentijd hadden wij samen veel plezier… 😀
Treinen zijn mijn favoriete vervoermiddelen. Omdat je zo veel kan zien van het landschap en de menselijke nederzettingen, die met een steeds wisselend decor aan je voorbijtrekken. Prima plek om te lezen, maar ook om te kijken en teksten te bedenken. (Ik “schrijf” wel eens gedichten in treinen). Er is ook een keerzijde: als je tijdens het spitsuur moet staan, is het wel wat minder. Zeker met al die opdringerige ring-tunes en medische dossiers, die je gratis te horen krijgt. Maar er is ook veel grappigs te zien aan menselijk gedrag.
Vanuit een kletsnat, stormachtig Nederland reisde ik jaren geleden in oktober naar Thessaloniki. Oostenrijk verkeerde in een prachtige staat van metamorfose: gedeelterijk nog groen, gedeeltelijk veelkleurig herfstblad, al wat sneeuw in de dalen. Het weer werd steeds beter; in Griekenland was het zonnig en aangenaam van temperatuur. Wat een heerlijke, geleidelijke overgang dankzij de trein!
Ik racete een keer naar het Utrechts perron waar de trein naar Den Haag altijd om een bepaalde tijd gereed staat. Gelukkig, net gehaald! Het fluitje had al geklonken en ik glipte nog net door een dichtslaande deur. Na enige tijd bemerkte ik dat we richting Amsterdam reden. Net die keer waren kennelijk perrons geruild om voor mij onbekende redenen. Via Haarlem en Leiden kwam ik toch nog in Den Haag, en dankzij hard rennen kwam ik op de seconde op tijd bij de rechtszaal waar ik moest zijn. Maar bij de rechtbank waren binnen files ontstaan, zodat ik ruim de tijd had om uit te blazen. En het drong tot me door: op een of andere wijze sluit alles toch weer goed op elkaar aan, zoals het moet zijn…..
@ Lydia (2):
Hopelijk ben je niet te snel “uitgerangeerd” geraakt? 🙂
Mmmmmm 😀 😀
Hahah, je zou toch denken dat Harry van Bommel beter ingelicht zou zijn over Iran en zijn groeperingen. 😀 De voorzitter van de genoemde vereniging is namelijk openlijk aanhanger van de mujahedin-e khalq. Voor het geval niet bekend: de mujahedin-e khalq wordt door veel Iraniërs uitgekotst omdat zij voor en na de shah (vanuit Irak) terreuraanslagen hebben gepleegd op Iraanse doelen. Na 11 september is de groep dan ook op veel terreurlijsten terecht gekomen. Interessant gegeven is dat de groep door sommige feministen werd geroemd om de belangrijke rol die vrouwen in de organisatie spelen. Als je een foto ziet van een vrouw met Iraanse hoofddoek en AK-47, dan kun je er vanuit gaan dat het een MEK-aanhangster is.
‘Maar ze zeggen ook wat over de vrouwen van toen.’
Ik ben heel benieuwd wat je met die opmerking bedoelt. 😀 Zou je je nader kunnen verklaren?
@Wouter: Nog erger de MEK (mujahedin-e khalq) is een paramilitaire groepering met bases in Irak, ook toen Saddam Hussein daar aan de macht was. Ik ben ook door een aantal Iraniërs gewaarschuwd dat de SP beter afstand kan houden tot de MEK en de genoemde vereniging. Harry van Bommel zou goed aan doen dit pagina over de MEK van de Israëlische organisatie ICT te lezen. Uit “mensen achter ICT” blijkt dat ICT naauwe banden heeft met de Israëlische veiligheidsapparaat, dus ik neem aan de informatie misschien gekleurd, maar wel van goede kwaliteit is.
Wouter: als ik vroeger naar die foto´s keek zag ik alleen de kolonialen. Nu bedenk ik dat ze evenzeer iets zeggen over de vrouwen die er op staan. Meer bedoelde ik niet.
Wouter en Charles, jullie hoeven je echt geen zorgen te maken of Harry wel goed op de hoogte is. De afweging in zo´n geval is altijd of je kiest voor een gelegenheid om iets te zeggen over de schendingen van mensenrechten in Iran, of niet, ook als je twijfels hebt over de groepen die meedemonstreren. Harry heeft zijn afweging gemaakt en een speech gehouden, over executies en martelingen. Dat kleine terzijde tegen mij: daar kun je dus uit opmaken dat hij heel goed wist wat er gaande was.
@Charles: voor en na de shah betekent dus ook tijdens het regime van Saddam. 😀
Ik zou persoonlijk elke kans van dergelijke groeperingen om zich te legitimeren dankzij een toespraak van een tweede kamerlid uit de weg gaan. Het is ook niet zo dat een klein groepje van de organisatoren mujahedin (aanhangers) waren, het was georganiseerd door de aanhangers. Daarom vind ik Harry’s beslissing een foute inschatting. 🙂 Als dat een bewuste keuze is geweest vind ik dat al beter dan dat hij het überhaupt niet wist.
Wat betreft die Balinese vrouwen, ik dacht dat je misschien bedoelde dat Balinese vrouwen toen nog topless rondliepen. Dat kan ik namelijk onderschrijven. Op vakantie aldaar liepen ik en mijn reispartner een tuin in van zo’n familiehotel, waar een oude vrouw (ze zag er uit als 80+) topless in de tuin liep. Je kan begrijpen dat dat een diepe indruk heeft achtergelaten. 😉
Ik vind dat Wouter recht heeft dat het een foute inschatting is. Ik heb mij toevallig vorig jaar wegens een concreet geval in de mujahadin verdiept. De organisatie draait voor een groot deel om de persoonlijkheden van de leiders Massoud Rajavi en zijn vrouw Maryam Rajavi. Volgens Human Rights Watch heeft de organisatie mensen gemarteld in haar kampen in Irak. Leden werden door de beweging ook gedwongen om van hun echtgenoten te “scheiden”. Mijn eigen gevoel is dat het een zeer schemerige en nare organisatie is. De mujahadin-e khalk is trouwens al sinds 2000 door de EU als terroristische organisatie bestempeld maar opereert onder diverse namen en via diverse “front organizations”.
Ik zie niet hoe men zo een organisatie in lijn kan brengen met de beginselen van de SP.
Rustig maar Charles, jij ook, Harry heeft niet meer gedaan dan een speech over mensenrechten waar niets mis mee was. We gaan nog geen fusie aan met die club hoor. Dus er hoeft verder niets ´op een lijn´. Behalve protesteren tegen de schendingen van mensenrechten. Het lijkt me dat je dat bij elke gelegenheid kan en moet doen.
Ik stapte nog niet lang geleden in Roosendaal in de trein. Je moet daar altijd even wachten tot ze het ding schoon hebben gemaakt, maar de bordjes waren keurig op eindbestemming Zwolle gesprongen. Ik pakte mijn boek, de trein ging rijden, stopte na een paar minuten, reed terug, stopte weer en tegen de tijd dat ik doorkreeg dat er iets niet goed ging, zag ik nog net een machinist met grote stappen over de sporen weglopen. Hadden ze me afgerangeerd, ergens helemaal achteraan op het spoorwegcomplex.
Begin van de avond, niemand in de trein, deuren gingen niet open. Ik had nog maar een heel klein beetje batterij in m’n mobiel en vroeg bij inlichtingen naar de spoorwegpolitie Roosendaal. Die namen niet op. Heb ik op mijn laatste streepje batterij een vriendin in Roosendaal gebeld die het enig vond dat ze mij aan de lijn kreeg. Nee, nee, geen tijd, ik moet gered! Zij moest eerst bijkomen van het lachen, vervolgens op haar man wachten want ze kon de kinderen niet alleen laten, maar ze zou me komen redden. Mijn mobieltje miste haar laatste woorden.
Drie uur later komt een man over de sporen aanlopen, doet de deuren open en zegt “Maor vrouwke, wa hedde nou toch gesjouwd?” Ja, hallo, ik niet! Jullie!
Bleek dat ze wel beneden de trein op passagiers hadden gecontroleerd, maar niet boven.
Ik was heel benieuwd wat ze met me gedaan zouden hebben als ik geen mobiel bij me had gehad.
Dan hadden ze me ’s ochtends om vijf uur dertig naar Vlissingen gereden.
Even iets, denken jullie dat H. van bommel niet weet wat hij doet en niet weet waar hij mee omgaat?
Beste Wouter en Charles, ik wou even reageren op jullie reacties tegen de PMOI (MeK dus).
Tuurlijk, het is makkelijk om sites erbij te pakken die tegen het iraanse verzet zijn, maar je moet niet leugens erbij halen en de waarheid onder de tafel schuiven. Pas geleden is er in Nieuwsspoort een seminar geweest met 700 handtekeningen van Nederlandse advocaten die om de verwijdering van de PMOI vroegen en aantoonden dat de PMOI(MeK) geen terroristische organisatie is. Ze sloten zich aan bij de overige 7.000 advocaten in europa die ook willen dat de pmoi van de terreur lijst af gaat. In Irak hebben 12.000 advocaten gevraagd voor verwijdering van pmoi van de zwarte lijsten. Dit geeft HEEL VEEL aan.
Jack straw, was minister van buitenlandse zaken toen de PMOI de lijst in ging. Hij heeft zelf op BBC en CNN toegegeven dat hij de pmoi in de terreur lijst heeft geplaatst door onderhandelingen met het iraanse regime. Wat wil je nog meer. Er is een boek uitgebracht door een Parlementaire groep in de Europese Parlement met allemaal bewijzen en feiten dat mojahedin geen terroristische organisatie is. Hier het boek:
http://www.jtwnetwork.nl/missie-rapport-NL.pdf
Met vriendelijke groet
Goed gezegd Rick. Mensen ik kan jullie alleen aanraden om je te verdiepen in de organisatie. Ik had ook niet echt een bepaald goed beeld van mojahedin, door de slechte publiciteit over ze. Maar wanneer je erin verdiept, zie je ook dat ze helemaal niet zo zijn als hoe ze beschreven worden. Het leuke ervan is, wanneer je naar de “aanhangers” van de mojahedin gaat, zijn ze altijd klaar om je vragen te beantwoorden. Dus mensen zoals Wouter en Charles, ga je aub informeren. En dan bedoel ik niet mensen zoals die van Charles, Iraanse mensen die slecht over mojahedin praten weten niets van mojahedin of zijn van de Iraanse regime.
Betreft de terroristenlijst…. Niemand maar dan ook niemand, heeft ooit bewijzen kunnen neerleggen dat de Mojahedin terroristen zijn. De coalitietroepen in Irak, hebben stuk voor stuk leden van de Mojahedin ondervraagt en gecontroleerd. Niemand is beschuldigd van terrorisme. Jack Straw heeft zoals Rick van Dijk zei, ze in de lijst gezet voor de Iraanse regime.
Kijk verder dan je neus.
Hoge bomen vangen veel wind.
In de afgelopen 20 jaar hoor en lees ik veel over een oppositiebeweging die tegen de Iraanse fascisten strijdt en dat is de Mojahedin-e Khalg Organisatie van Iran of PMOI.Ik lees b.v.dat de Europese Unie tegen de Iraanse regering gezegd heeft als ze uranium gaan verrijken, dan halen we de naam van de PMOI uit de terroristenlijst, of de woordvoerder van het Witte Huis zegt dat de VS de PMOI op de lijst had geplaatst als een teken van goede wil jegens de hervormers onder leiding van Khatami, of ik lees ergens anders dat Jack Straw de minister van de Engelse BZ zegt dat PMOI in de lijst is gezet omdat de mullahs regime dat tegenover de lucratieve contracten had geeist, of ik weet dat de Iraanse inlichtingendienst mensen omkoopt om tegen de PMOI misleidende voorlichting te geven en publiciren, en ik weet ook dat deze oppositiebeweging in de Europese landen en in de V.S. zeer actief is en dat soms tot 35000 Iraniers in de demonstraties tegen het regime deelnemen, en ik weet dat aanhangers van de Sjah en de leden van zijn geheime dienst SAWAK of agenten van de geheime dienst van mullahs, die in Nederland wonen en spioneren of Iraniers die elk jaar met facantie naar Iran reisen, niet als goede en vertrouwbare informatie bron over de PMOI gebruik kunnen worden. De Organisatie is precis tegenovergestelde van wat de heren Charles en Wouter van deze agenten van de Sjah en Mullah hebben gehoord.
De organisatie is zeer democratisch en menselijk, die volgens Jan Mulder geen imagoprobleem hebben en zijn maar van één ding bezeten: het misdadige regime in het geboorteland en de verlossing ervan.
Hoge bomen vangen veel wind.
Sadri 6 april 2006