Het is altijd leuk om een bos bloemen mee naar huis te krijgen als ik weer ergens in het land een spreekbeurt heb gehouden. Ik hou erg van tulpen. Nou houdt Jozefientje (tweede generatie allochtone poes, ouders komen uit Istanboel) ook erg van tulpen. Om ze dood te maken. Elke keer als ze langs komt, tandjes in een stengel, hang, tulp dood. Ze is in twee dagen door een bos heen. Ze doet dat alleen met tulpen en blauwe druifjes, andere bloemen interesseren haar niet. Dat geef ik hierbij vast door voor de volgende spreekbeurten.
Verder loop ik er vandaag qua weblog de kantjes af. Ik heb nog zeven en dertig dingen en dingetjes liggen, de een nog politiek correcter dan de andere, maar het komt er vandaag niet van. Ik doe alleen mijn burgerplicht en het huishouden. Volgende week weer een massa gebeurtenissen voor kleine reportages, de gemeenteraadsverkiezing, 8 maart internationale vrouwendag met een demonstratie voor de rechten van Iraanse vrouwen, ik doe nog wat op een dag met Koerdische vrouwen en nog het een en ander. Dus het komt weer goed.
Alleen nog een klein advies voor de mevrouw die zich afvraagt waarom ze een mens als mij nog steeds vrij rond laten lopen. Als u mij eerst uitmaakt voor misselijk mens, en u wilt me vervolgens uitschelden voor smerige jodenhaatster, en u denkt dat het handiger is om dat laatste maar even onder de schuilnaam Pietje Puk te doen, wat ik me voor kan stellen, dan is het niet handig om dat vanaf dezelfde computer te doen. Ik zie namelijk aan de IP direct dat u het weer bent. Bovendien helpt het ook niet echt om datzelfde bericht tien keer op te sturen, want misschien weet u dat nog niet, want u heeft de spelregels niet gelezen, maar niemand behalve u en ik kunnen uw reactie lezen zolang ik niet besloten heb die door te sluizen. En dat doe ik natuurlijk niet.
Sowieso hoeft iemand die mij uitmaakt voor jodenhater niet meer terug te komen, net zo min als de mensen die mij of een ander uitschelden voor fascist of landverrader. Moslimknuffelaar, vooruit, dat is nog wel gezellig, maar jodenhater, nee hoor. Dus als u het nog eens wilt proberen dan neemt u weer een andere naam aan en gaat bij de buren achter de computer zitten waarvan ik de IP nog niet ken, en dan herhaalt u uw vraag nog eens in beschaafd Nederlands. En dan wil ik die best beantwoorden. Waar ik natuurlijk niet zoveel zin in heb als u er weer bij voorbaat bij zegt dat ik een vies smerig wijf ben dat alleen maar lulkoek verkondigt. Het is maar een tip.
Zou het kunnen komen omdat de tulp oorspronkelijk uit Turkije komt (als ik mij niet vergis), en Josefientje een trauma heeft overgehouden uit Istanboel? En misschien vindt ze blauwe druifjes gewoon rare druiven? Wie zal het zeggen….. 🙂
Anja, waarom geef je “Pietje Puk” (de nickname van Pietertje Viespeuk) de tip om niet van dezelfde computer te mailen? Het is toch handig als je het IP-adres kent? Of zeg je dit om bij haar toch nog in het gevlij te komen? 🙂
Ik doe niet aan gevlij Olav. Zelfs mevrouw Pietje Puck kan nog een keer in de herkansing. En als ze het niet laten kan om te schelden pik ik haar er toch zo weer uit. Je hebt geen idee hoe snel de meeste mensen zichzelf verraden ook als ze het met een andere naam of andere IP proberen.
Die “Fientje” toch! :D. Mijn lieve oude Itan was gek op fresia’s en zijn moeder Pooky was dol op tuinbonen. Die gapte ze van mijn bord door heel voorzichtig een mooi zwart pootje uit te steken, een nagel naar buiten te steken en die in een tuinboon slaan en vlot ermee vandoor en lekker die tuinboon opeten. Itan vond ze ook erg lekker. Maar Pook was een meesteres is het jatten ervan! En ja, ik gaf gelegenheid… wat dacht je? 😀 In die tijd was ik al uitstekend getraind door deze kleine, wat bollige, zwarte poes. Ze wist exact hoe me te manipuleren. Jozefien bij jou ook. Je geeft de tulpen niet weg, maar zet ze gewoon toch neer, omdat ze er dan bij kan om kopjes te snellen…. Geef die tulpen voortaan een naam.. Elke tulp een andere naam en iedere keer als jouw Fientje weer een tulp om zeep heeft gebracht…. Zou het opluchten denk je? 😀