Te gast: Mohammed Benzakour. Column uit de Dordtenaar.
De verkiezingskaravaan draait op volle toeren en we zullen het weten ook. Terwijl Leefbaar Rotterdam in ideeën grossiert die Goebbels in zijn graf doen grinniken (zwarte vrouwen tot abortus dwingen), begon gisteren het Kabinet met de campagne Nederland Tegen Terrorisme. ‘De bevolking’ zou behoefte hebben aan informatie over terreurbestrijding. Dus zullen we worden doodgegooid met folders, websites, tv- en radiospotjes die ons alert moeten maken op mensenmassa’s en achtergelaten koffertjes.
Het kan aan mij liggen, maar volgens alle peilingen lijkt ‘de bevolking’ vooral behoefte te hebben aan één ding: een ander Kabinet. Maar ja, ons autistische regime heeft er flink de P dat die treinbom maar niet wil ontploffen. Dus wordt de angst er nog maar even gauw extra ingeramd via spotjes en foldertjes. Een beetje christenpremier had opgeroepen om verdwaalde koffertjes keurig af te geven bij Gevonden Voorwerpen – waarden & normen, nietwaar?
Dit weekend was ik uitgenodigd in Amsterdam. Daar discussieerde ik met onder meer Ed van Thijn en Hans van Mierlo. Beiden behorend tot een categorie die op uitsterven staat. We waren het snel met elkaar eens: Tolerant Nederland is een sprookje waar we lang in geloofden.
Het was een beschaafd, historisch verantwoord debat. Tot ineens een man in krijtjespak opstond en omstandig een homo-onaardig stuk tekst begon te declameren. Het leek op bijbelproza, maar verdomd, het kwam uit de koran. Ziet u, riep hij, moslims zijn een bedreiging voor onze homo’s! Stilte. Toen pakte Anja Meulenbelt de microfoon: ‘Meneer, u zou blij moeten zijn met moslims, want dankzij hen is de homo-emancipatie op volle gang. Verwarring. Anja: ‘Sinds de ontdekking van de koran is plotseling héél Nederland geweldig vóór homo’s. Inclusief Andries Knevel!’ De zaal barstte in lachen uit.
Mijn stem staat al vast.
Mohammed Benzakour
Noem me een muts, maar ik ben dan gelijk nieuwsgierig welke passage dat dan wel niet was…
Citaat: “….. Ed van Thijn en Hans van Mierlo. Beiden behorend tot een categorie die op uitsterven staat.”
Is het niet waat aardiger hun nog een lang en gezond leven toe te wensen? 🙂
Mooie column, Mohammed.
Ohja, in het vorige log, Anja, wil je er Lydia onder poten? Sorry daarvoor!! Bedankt!!!
Hier de reactie voor dit log: kort maar krachtig: IK HAAT DIE GANGSTA SUITS! Je ziet dan ook vrijwel alleen VVD-ers en andere rechtse tiepjes in zo’n ding rondlopen. Zelfs Verdonk en Van den Anker lopen in een streepjespak! GRUWELIJK gewoon! 😉
In plaats van de campagne ‘Nederland tegen terrorisme’, lijkt ‘de bevolking’ volgens Mohammed vooral behoefte te hebben aan één ding: een ander Kabinet. Volgens mij vergist hij zich daarin. Ik denk namelijk dat ‘de bevolking’ niet hunkert naar een ander Kabinet, maar wel naar een beleid dat boven het partijpolitieke gekissebis uitstijgt. Daarmee moet namelijk het angstaanjagende terrorisme probleem, dat alomvattend en dus niet partijpolitiek gebonden is, adequaat aangepakt kunnen worden.
Voor die broodnodige aanpak is het noodzakelijk om “de mondiale strijd tegen het terrorisme” te vertalen als: “Het in praktijk brengen van het besef dat wij als mensheid een ‘family of man’ vormen”. Dit besef leidt vanzelf tot het inzicht dat als we de ander terroriseren we tegelijk onszelf terroriseren, dus benadelen. Wij, als mensheid, vormen immers één reusachtig gezin. Een ‘giga-eenheid in verscheidenheid’ die alleen kan overleven door s a m e n te leven: to survive is to convive. De moeilijkheid van de politieke vertaling van dit feestelijk samenleven wereldwijd, schuilt hierin, dat wij daarvoor allereerst de terrorist in onszelf moeten uitschakelen, dus de hand in eigen boezem moeten steken. Anders gezegd, zonder oog voor ‘het rotzakje in onszelf’, zijn we alleen in staat dat in de ander te localiseren. De logische consequentie daarvan is dat we de ander daardoor niet als mede- maar enkel als tegenstander zien, wat zich automatisch vertaald in het zich afzetten tegen elkaar, waarvan het terrorisme de meest angstaanjagende vorm is. De ludieke vorm daarvan vormen verkiezingen. Evenals de campagne ‘Nederland tegen terrorisme’ zullen verkiezingscampagnes echter nooit leiden tot een mondiale eenheid, dus tot een mensheid die zich in zijn doen en laten laat kennen als een ‘family of man’.
Desondanks is dat geen onbereikbaar ideaal, omdat de mondiale (huis-)regels die voor deze mondiale familie gelden in 1948 zijn geproclameerd, te weten: de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Deze verklaring heeft geen andere bedoeling gehad dan alle mensen hier op aarde te laten leven als mensen in de volle, rijke zin van het woord. De strijd tegen het terrorisme zal zich dan ook moeten richten op de verwerkelijking van de mensenrechten. Daarvoor zullen allereerst de uitzichtloze (door de VS gedomineerde) machtsverhoudingen in de VN doorbroken moeten worden, waarvoor een grondige reorganisatie van onze volkerenorganisatie een eerste vereiste is. Artikel 109 van het VN-Handvest biedt daartoe de mogelijkheid.
Kortom: om de strijd tegen het mondiaal terrorisme effectief te voeren zal Den Haag allereerst met één mond moeten leren spreken, wat mogelijk is door de perspectiefloze campagne ‘Nederland tégen terrorisme’ te vervangen door de hoopgevende campagne ‘Nederland vóór fundamentele VN-hervorming’. De moeilijkheid voor die vervanging is wel, dat Den Haag daarvoor de grootheid moet opbrengen om de terrorist in zichzelf ruiterlijk te erkennen, waardoor regering en parlement eindelijk oog zullen krijgen van ‘de balk ……. ‘ en zij in staat zijn daarnaar te handelen. Met als uiteindelijk resultaat dat er een definitieve punt zal worden gezet achter het weinig verheffende partijpolitieke spelletje zwartepieten. Het periodiek terugkerende verkiezingsritueel op zowel landelijk als plaatselijk niveau, dat door ons (het zogenaamd ‘Verlichte Westen’) – onder aanvoering van de VS – wereldwijd wordt aangeprezen als ‘democratisch’. In het democratisch ‘belang van het algemeen’, de verwerkelijking van het VN- of vredesideaal, wordt het tijd deze aanprijzing als onjuist te bestempelen.
Man in krijtjespak? Bij die bijeenkomst was ik ook en ik kan me geen enkele man in krijtjespak herinneren die met een dergelijke tekst kwam. Wel kan ik me de snedige opmerking van Anja herinneren maar die was in antwoord op niemand en was geheel spontaan. Anja, kan je er duidelijkheid over brengen?
Goede column van Benzakour en natuurlijk een prachtige opmerking van Anja. Mijn moeder zei het laatst nog tegen me. Dankzij moslims omarmt Nederland homo’s! Dat vond ik toen een geweldige bevinding. Heel toeval dat ik het een paar weken later teruglas op je weblog.
Ik word er zo moe van mensen die dit soort argumenten tegen moslims gebruiken om te ‘bewijzen’ dat moslims niet deugen.
Ik citeer:
“ie Goebbels in zijn graf doen grinniken”
(…)
“, ons autistische regime heeft er flink de P dat die treinbom maar niet wil ontploffen.”
(…)
“Een beetje christenpremier had opgeroepen…”
etc.
Met zulke vrienden hoef je geen vijanden te hebben.
Anneke, Mohammed heeft de dichterlijke vrijheid genomen om twee verschillende bijeenkomsten bij elkaar op te tellen. De opmerking van mij klopte, de man in het pak was van een andere bijeenkomst.
@ Bicat (7):
Overdrijving is een algemeen door columnisten toegepaste stijlfiguur, om de inhoud scherper over te brengen. In welke mate hier van overdrijving sprake is: dat zal voor de een wat anders liggen dan voor de ander.
Anja, bedankt voor de verduidelijking. Ik vraag me wel af of deze gepeperde column niet weer een column van de andere partij legitimeert en zo zal leiden tot een eindeloze spiraal van columnistengeweld.