Jan Mulder vanochtend in de Volkskrant:
Pet: D66. Petter: VVD. Petst: CDA.
Petje af: PvdA. Petje affer: SP. Petje afst: PvdA Rotterdam.
Harde akelige koude kille klap: Kamp. Harde akelige koude kille klapper: Hoogervorst. Harde akelige koude kille klapst: Verdonk.
Extra gemotiveerd om op dezelfde voet met de noodzakelijke ingrepen door te gaan: het kabinet. Extra gemotiveerd om op dezelfde voet met de noodzakelijke ingrepen door te gaander: zie Pet, Petter, Petst. Extra gemotiveerd om op dezelfde voet met de noodzakelijke ingrepen door te gaanst: Balkenende.
Zonder volk: de regering
Zonder volker: VVD Wassenaar.
Zonder volkst: Delfzijl.
Gisteren nog de hele dag dat gevoel dat ik als kind had als ik jarig was. Het is als je altijd in de oppositie zit, en je al jarenlang moet aanzien hoe de coalitie doorgaat met de afbraak, en je die ondanks doorwrochte verhalen in de Eerste Kamer niet tegen weet te houden een heerlijk gevoel om eens ruimschoots te winnen. Nou leer je van verliezen meer dan van winnen, en het is absoluut geen tijd om op de lauweren te rusten, er moet gewerkt en nagedacht, maar voor even is het wel heel erg bemoedigend. Ik word bedolven onder de felicitaties van vrienden, ook van PvdA en GroenLinks stemmers en geniet.
En spel de kranten. Ik had nog lang niet alle afdelingen genoemd die van niks meteen naar een paar zetels zijn geschoven. Erg prettig voor ze, want als je voor het eerst in de raad moet is het niet makkelijk om dat ook nog in je eentje te moeten doen. Den Helder, van niks naar vier. Zaanstad, van twee naar vijf. Middelburg van twee naar drie. Almelo, van niks naar drie. Hengelo, van drie naar vijf. Enschede, van niks naar drie. Utrecht, van drie naar vijf. Diemen, van niks naar drie. Zaanstad, twee naar vijf. Velsen, van niks naar vier.
En dan de deelraden van Amsterdam. Mijn afdeling, Centrum, van niks naar vijf! Hartstikke gefeliciteerd, jongens! Ook in de andere afdelingen waar de SP meedeed gaat het goed. In Osdorp, waar de SP deze keer niet meedeed had de PvdA een geweldige winst. Edward Vos gaf loyaal toe dat ze de SP stemmen erbij hadden gekregen.
O, en Farshad Bashir van de SP komt met 408 voorkeursstemmen in de raad van Leeuwarden en wordt daarmee het jongste raadslid van Nederland, twee dagen jonger dan Lilian Marijnissen die 18 was toen ze in 2002 in de raad werd gekozen. Wist niet dat je zo jong was, Farshad! gefeliciteerd, jij ook.
Jean Tillie, politicoloog, die al jaren onderzoek doet naar het stemgedrag en de politieke activiteiten van allochtonen is verrast. Het Imes, Instituut voor Migratie en Etnische Studies waar hij aan verbonden is, kwam tot de conclusie dat 80 procent van de allochtonen op de PvdA heeft gestemd. (Plus zeven procent op GroenLinks en vijf procent op de SP) Vooral in Rotterdam was de opkomst hoog: 49 procent. Volgens Tillie betekent dat dat de allochtonen bij de volgende verkiezingen door alle partijen serieus genomen gaan worden, en dat is zonder meer winst. Sadik Harchaoui, van Forum, is het opgevallen dat de opkomst vooral onder de nieuwe allochtonen, Marokkanen en Turken, hoger is dan onder de oudere groepen migranten, Surinamers en Antillianen. Behalve in Rotterdam, waar de opkomst onder Antillianen ook hoog was. Ik denk: het zijn vooral de ´nieuwe´ migranten die het meest geleden hebben onder het repressieve regeringsbeleid en de opkomst van de Leefbaren, die nu besloten hebben om in beweging te komen. Het is ook opvallend dat de meeste migranten kozen voor een grote linkse partij, en alleen in Den Haag twee migrantenpartijen zetels hebben gekregen, Islam Democraten en Solidair Nederland. Die krijgen nu de kans om te laten zien of het meer zin heeft eigen partijen op te richten, dan een voet tussen de deur te krijgen in de grotere partijen.
De Leefbaren zijn aanzienlijk gekelderd. In Rotterdam maken ze nog steeds eenderde uit van de stemmen, maar Leefbaar Utrecht is gedaald van veertien naar drie zetels, den Haag van vier naar nul. In Hilversum gingen ze achteruit, in Amsterdam verdwijnen ze geheel en namen ook maar meteen de telefoon niet meer op. Extreem Rechts is nergens aan de bak gekomen, behalve een zeteltje in Ridderkerk voor Nieuw Rechts. Op de websites hoor je ze al brommen: dat komt door de islamieten en al die moslimknuffelaars bij links. Het land gaat naar de afgrond.
De eerste beschouwingen komen langs. Twee factoren worden genoemd bij de verschuiving naar links: dat veel Nederlanders genoeg hebben van het harde beleid van deze regering en zich zorgen maken over hun economische positie. Armoede ondanks beloften dat het niet zou gebeuren gegroeid, de euro, de huurverhogingen, de zorgverzekering, de afgekalfde uitkeringen, te weinig werk, en te veel voedselbanken. Plus de migranten die in beweging zijn gekomen.
De regeringspartijen moeten dus nadenken. Van Aartsen is vertrokken. Waarschijnlijk wordt Mark Rutte de nieuwe aanvoerder van de VVD. Dat betekent een toewending naar de sociaal liberale kant van de VVD, in plaats van zoals het de laatste tijd ging, een wending steeds verder naar rechts. Ik ben benieuwd of Hirsi Ali nu maar niet serieus werk gaat maken van haar internationale carriere.
En het CDA moet zich gaan bezinnen. Balkenende doet alsof zijn neus bloedt en denkt nog steeds dat de kiezers nog een jaartje de tijd hebben om door te krijgen dat al die akelige maatregelen in hun bestwil waren. Doekle Terpstra (Volkskrant vanochtend), een van de meer sociale CDAers ziet het anders.
Het wordt tijd voor een diepe analyse. Hoe gaan we om met onze principes? Zitten we wel goed met die hele harde conserverende lijn? Of erkennen we dat bijvoorbeeld het asielbeleid zich slecht verhoudt met een aantal CDA-uitgangspunten: barmhartigheid, naastenliefde, er zijn voor alles wat kwetsbaar is.
Ik dacht dat we in de jaren negentig geleerd hadden om te luisteren. In plaats daarvan straalt dit kabinet uit: wij weten hoe de werkelijkheid in elkaar zit en wij regelen het op die vierkante kilometer in Den Haag. We hebben geen vriendschappen gecreeerd in de samenleving. De traditie van het overleg en de consesnus is door het CDA verwaarloosd, terwijl die in onze genen hoort te zitten. We kunnen niet zomaar overgaan tot de orde van de dag.
En nu. Nu gaat de coalitievorming spannend worden. In principe zijn er nu 39 gemeentes die een linkse coalitie kunnen vormen. De vraag is of en waar dat ook echt gaat gebeuren. Dat zal ook erg van de lokale omstandigheden afhangen, maar het is duidelijk dat de PvdA bang is om het middenveld te verliezen als die vinden dat de PvdA te duidelijk deel uitmaakt van een links machtsblok. En ik denk dat verdere polarisatie het laatste is wat ze willen. We zullen zien. Ik denk eerlijk gezegd dat er veel gemeentes zijn waar de SP beter eerst flink wat ervaring op kan doen voordat ze gaan meebesturen. Maar wanneer er in een paar gemeentes een linkse coalitie komt, kan de SP die soms nog kampt met een oud activisten imago laten zien dat er best met ons te werken valt. Een actiepartij is de SP nog steeds, maar tegelijkertijd uitgegroeid naar een brede partij waar veel mensen die om welke reden dan ook voor eerlijker delen en meer rechtvaardigheid zijn zich in verzamelen. En Rotterdam blijft nog even heel spannend. De PvdA heeft van Leefbaar gewonnen, maar Leefbaar is in Rotterdam nog niet weg. Pastors wil niet met de PvdA samen besturen. Dus wat gaat de PvdA daar doen?
Als links aan de macht komt, kunnen we dan het onwettige rechtse Kamp niet voorgoed naar huis sturen? Wie maalt er nog om die racistische “pet-“ventjes? De PvdA is gewoon te voorzichtig!
Petje afst voor Jan Mulder! 🙂
Ik herken het gevoel van “jarig zijn”.
Een van de beelden op die mooie verkiezingsavond: bedat op RTV West tusen de fractievoorzitters van de PvdA, VVD en de meneer die zojuist in de raad was gekozen als Moslem Democraat.
De vrouw van de PvdA was een plezier om naar te kijken: open, bevlogen, assertief in de beste zin des woords. Als leider van de grootste partij ging ze op woensdag met alle betrokken partijen praten, kondigde ze aan.
De meneer van de Moslem Democraten zei expliciet, dat dit een linkse partij was. Waarop de PvdAster met warmte zei, dat ‘iedere partij in de raad’ een mogelijke bondgenoot was om het sociale programma van de PvdA te helpen uitvoeren. (Dat kan drammerig klinken, de diplomatieke toon typ je niet makkelijk mee.)
Als dit betekent, dat een aantal moslems in laat ons zeggen de schilderswijk over 4 jaar moslem democratisch stemmen ipv PvdA ben ik alleen maar blij. Ik gun de PvdA mooie overwinningen, maar graag ook een serie ‘echte’ linkse partijen om ze bij de les te houden.
Beste Anja,
Van harte gefeliciteerd met de mooie overwinning van linkse partijen. Eerlijk gezegd ben ik heel erg veel trots op de allochtonen die aan deze resultaat actief gewerkt hebben.
Ik ben net zo gelukkig als jij, maar omdat ik in Rotterdam woon voel ik me toch half blij, leefbaren zijn niet weg en 14 zetels zijn ook niet weinig.
Bedankt Anja, ik zal mij best doen om Leeuwarden socialer te maken!
@ Wanda
“onwettig”?
Is rechts dan verboden? Is er maar één politieke kleur toegestaan?
“Racistisch”?
Licht dat eens toe?
“het rechtse kamp VOORGOED NAAR HUIS sturen”
Klinkt dictatoriaal, niet goed…
Verkiezingen.
En toch mis ik visie, bij iedereen.
Mis ik natiewijde consensus over waar we met zijn allen en de wereld (we hebben open grenzen tenslotte) naartoe willen.
Ik mis de meetlat waarlangs ons handelen gelegd kan worden en waaraan onze voornemens getoetst kunnen worden, objectief en meetbaar.
Ik mis de vertaling van “socialer samenleving” in richtingen, in te bereiken doelen.
En hoever die laatsten soms ook verwijderd kunnen zijn, het is van belang om ze te benoemen, om lichtjes aan het eind van tunnel op te hangen, opdat wij allen weten waar we heen gaan, zodat men (het volk dus) te nemen maatregelen kan begrijpen en billijken.
Dan gaat de discussie niet meer over waarheen, maar over hoe we er gaan komen.
De verkiezingen zijn nu keer op keer een gevecht van elkaar bestrijdende eigenbelangen (partijprogramma’s) al of niet smakelijk gebracht (cadeautjes als koopkrachttoezeggingen) en gelardeerd met spotjes, folders, uit hun Ivoren toren gedaalde en lachende retorieke kopstukken. Ze zouden zo bij Loekie kunnen tussen de waspoeder en de nieuwe auto. Die poging zieltjes te winnen (klantenbinding) gaat bovendien gepaard met niet waar te maken beloften over wat men de komende 4 jaar (als het mee zit, of tegen natuurlijk) allemaal gaat bereiken. Helaas wijst de praktijk vaak uit dat die te korte termijn zorgt voor hap snap werk én ad hoc oplossingen en veel invloed van de waan van de dag op de koers om het dan nog maar niet eens te hebben over het ernstig verwateren van beloften onder de kreet “coalitiebesprekingen.”
Kortom, politiek in zijn huidige opzet, met de daarmee gepaard gaande verkiezingen, is een veel geroemd instrument om de mensen die er geen deel van uitmaken niet te geven wat ze nou eigenlijk wel graag zouden willen. Duidelijkheid.
Willen we allemaal een auto? Willen we allemaal 3000 euro per maand (netto)?
Welnee.
Wat we willen is serieus genomen worden, duidelijkheid. Weten waar we aan toe zijn.
Geen mens wil dat een ander voor hem wezenlijke beslissingen neemt, beslissingen dus die zijn leven behoorlijk tot zelfs dramatisch kunnen beïnvloeden. En laten we eerlijk zijn, in een vrij land zou dat ook niet moeten kunnen maar dat doet het wel. Het gebeurt en “we” werken er aan mee, met zijn allen. We noemen het (parlementaire) democratie en, met lede ogen soms maar toch, leggen “we” ons neer bij een besluit van de meerderheid want zo gaat dat in een democratie.
Consequentie (voorbeeldje) een dramatische ontwikkeling in gezinnen waarvan de kostwinner wordt herkeurd en een flink deel van diens uitkering kwijtraakt.
Zelfs noem ik dat, hoe democratsch dat besluit ook genomen is, verduistering (diefstal) omdat men (de overheid) inpikt wat feitelijk van een ander is.
Een nieuw regime voor nieuwe uitkeringen kan ik billijken, maar handen af van bestaande.
Waar we het individue respecteren als het hoogste goed dient de consequentie daarvan te zijn dat we die individue ten volle respecteren in diens wezenlijke keuzes.
Sociaal benoemt men doorgaans als gelijke kansen voor iedereen.
De taak die de samenleving daardoor lijkt te hebben is ervoor te zorgen dat het individue zijn keuzes in vrijheid kan maken en dat daartoe alle invloeden die een persoon zelf niet kan beïnvloeden dienen te worden geneutraliseerd.
Als we eens zouden beginnen om DAT lampje op te hangen, dan kan iedereen zelf beoordelen of om het even welk besluit in Den Haag ook genomen, strookt met de richting die dat licht aangeeft. Dat lijkt mij van aanmerkelijk wezenlijker belang dat winst of verlies bij verkiezingen.
Want als dat het lampje eenmaal hangt, als het doel eenmaal is omschreven, maakt het niet uit wie het pluche warm houdt want in een tunnel zijn doorgaans geen zijpaden.
In een ECHTE democratie zijn verkiezingen niet meer nodig.