Zoals Duyvendak van Groen Links het tijdens onze bijeenkomst formuleerde, de opluchting om niet meer zo in het defensief te hoeven zitten, zo hoor en zie ik ook opluchting bij de – hoe zullen we het nu weer eens noemen, migranten en kinderen van migranten, de mensen die opgesloten zaten in het woord allochtoon. Zo schrijft ´eighty´die vast nog geen tachtig is op de weblog van Wij blijven hier een gedicht over hoe ze zich nu voelt:

Plotseling maakte mijn stem luid geluid.
Plotseling maakte mijn stem wel wat uit.

Lees verder op wijblijvenhier.

Mohammed Benzakour, de regelmatig terugkerende scherpe gast op dit weblog deelt de opluchting maar ten dele. Hij ziet naast de overwinning ook de prostitutie groeien, schreef hij in het Parool, 15 maart. Ik zie het ook gebeuren, politici die tot op heden migranten vooral zagen als een probleem, ontdekken plotsklaps dat het burgers met stemrecht zijn. Dus ook Rutte haast zich nu op weg naar de Marokkaanse buurtvader die het nog druk gaat krijgen met al dat wervende bezoek, kom bij ons, wij zijn nog veel leuker dan de PvdA. Citaatje van Benzakour (morgen het hele stuk):

Het lijkt alles zo mooi en nobel. Maar het zal, vrees ik, de allochtoon vergaan als het meisje dat door haar vrijers met kado’s wordt overladen: ze zal blozen, het stijgt haar naar het hoofd en ze begint er zelfs ongemerkt mee te koketteren. Maar, en dat voorpel ik, alvorens haar liefde goed en wel volgroeid is zal ze reeds ontgoocheld achterblijven. Tranen zullen haar overmannen. De liefde bleek schijnliefde. Betaalde liefde. Porno in ruil voor geld en dure drankjes.
Wie in deze etnische prostitutie een emancipatoir ontwaken ziet, heffe zijn hand.

Ik ben er niet zo negatief over als Mohammed. Ik zie de verkiezingsuitslag wel degelijk als een flinke stap voorwaarts in de emancipatie van migranten. Het doet toch goed, tegen de moedeloosheid in, dat je met het eenvoudige uitbrengen van een stem blank Nederland zo in rep en roer kunt krijgen. Het doet mij ook goed. De vraag is natuurlijk hoe het nu verder gaat.

Twee grote thema´s waren er die voor de verschuiving bij de verkiezingen hebben geleid, de groeiende armoede en de stem van de allochtonen – twee thema´s die elkaar overlappen. Marcel van Dam vanochtend over het gemopper van rechts dat links zo behoudzuchtig is geworden en geen modernisering wil van de verzorgingsstaat. Onzin, zegt hij. Sinds het einde van de 19de eeuw heeft links gevochten voor een verbetering van de leefomstandigheden van mensen onder aan de maatschappelijke ladder. Het is niet de vraag of de verzorgingsstaat moet worden gemoderniseerd, aangepast aan nieuwe omstandigheden, maar hoe. En dat is niet los te zien van het ´verdelingsvraagstuk´, waar links en rechts nu eenmaal anders over denken. Ook links is er voor dat de sociale zekerheid niet tegen moet houden dat mensen worden gestimuleerd om in het arbeidsproces te reintegreren, maar links verwacht niets van de privatisering en de klassieke overheidsmonopolies.

In feite gaat het over de vraag welk type samenleving we willen. Ons solidaire model of het Angelsaksische model van de prestatiemaatschappij gericht op zoveel mogelijk prikkels tot presteren en een zo groot mogelijke groei van het nationale en particuliere inkomen. Je kunt het ook zien als een keuze tussen het streven naar zo veel mogelijk welzijn voor iedereen of het streven naar zoveel mogelijk welvaart voor iedereen afzonderlijk naar rato van zijn prestaties. De keuze van rechts is voor een prestatiemaatschappij.

En daar heeft het kabinet zich in verslikt, stelt Van Dam. Die dachten dat ze het electoraat massaal naar rechts op zagen schuiven inzake vreemdelingen en integratie, en dachten dat dat een algehele verrechtsing inhield. Maar een groot deel van het electoraat heeft nu gekozen tegen de afbraak van solidariteit en cohesie. Het CDA heeft er nu last van dat ze tegenstrijdige doeleinden nastreeft, het wil de prestatiemaatschappij combineren met een sociaal gezicht. En zo werkt dat niet. Cohesie, betrokkenheid en solidariteit zijn loten aan een stam. Je kunt de solidariteit niet afbreken en de cohesie behouden. En het is ook niet waar dat je de solidariteit moet afbreken om Nederland te moderniseren.

Ook de VVD is in moeilijkheden, stelt Thomas van der Dunk. Ze waren bezig met het winnen van de vorige oorlog. Door maar op de integratie-agenda te hameren onderschatten ze het toenemende belang van de sociaal-economische problematiek. Door met harde taal over moslims achter de laatste LPF-kiezer aan te jagen joeg zij de ontluikende Turkse en Marokkaanse middenklasse weg.

Nu dreigt met de als links-liberaal bekendstaande Rutte een geloofwaardigheidsprobleem. Of Rutte verloochent zichzelf en houdt vast aan de tamelijk rabiate rechtse koers van de VVD tot nu toe, of hij verlegt de koers naar het midden en neemt afstand van de VVD inbreng tot nu toe waarmee de VVD de heropstanding van de fortuynisten probeerde te voorkomen.

Op een aantal essentiele punten heeft de VVD zich van een liberale invalshoek verwijderd. De burgerrechten. Vanwege het terrorisme is de VVD tot veel concessies inzake vrijheid bereid. Het pluralisme. Dankzij Verdonk hebben we nu een inburgeringsdictatuur, stelt Von der Dunk, die zich op een wijze met religie wil bemoeien die twintig jaar geleden door de VVD nog voor socialistische staatsopvoeding zou zijn uitgemaakt. En in haar gehengel naar de xenofobe Wildersstemmen verraad de VVD de kosmopolistische handelsgeest van de oude liberale koopmanselite. Kortom, als Rutte nog geloofwaardig wil zijn, dan zal hij snel afstand moeten nemen van de harde lijn van Verdonk en bereid moeten zijn om het veld ter rechterzijde over te laten aan Pastors en Wilders.

Verdonk geeft ondertussen nog steeds geen krimp. De Raad van Europa is met een rapport gekomen waaruit blijkt dat het zeer twijfelachtig is of Nederland nog voldoet aan de mensenrechten als het gaat om vluchtelingen. `Kinderen gevangen zetten om ze te kunnen uitzetten, mensen uitzetten naar onveilige landen, in Nederland gewortelde kinderen te dwingen te vertrekken, mensen op straat zetten zonder voorzieningen – dit zijn dingen die niet door de beugel kunnen´, schrijft Peter Abspoel (van VluchelingenOrganisaties Nederland) in de Volkskrant van vanochtend. Maar in een recente discussie presenteert Verdonk datzelfde rapport doodleuk als ´positief´. Abspoel:

Ik heb het al bij diverse gelegenheden gezegd, en voel me nu gesteund door de Raad van Europa als ik het zeg: als de minister dit beleid wil doorzetten, kan ze beter openlijk zeggen dat ze zich niets gelegen laat liggen aan mensenrechtenverdragen. Dan weten de vluchtelingen waar ze aan toe zijn. En dan hoeft de uitzichtsloze situatie waar veel asielzoekers zijn beland niet tegen het gebruikt te worden, als een ´bewijs´ dat het allemaal profiteurs of leugenaars zijn.

Rotterdam. Daar wordt het moeilijk, dat wisten we al. En nu wil Martin Sommers van de Volkskrant de migranten die op de PvdA hebben gestemd verwijten dat ze een ´etnische politiek´ voeren, en zich als migranten meer betrokken voelen bij hun eigen gemeenschap dan bij de stad. Etnische belangenpolitiek helpt de gezamenlijkheid niet vooruit, stelt hij. Wat migranten dan hadden moeten doen, doorgaan met over zich heen laten lopen zeker, dat zegt hij niet. Ik moest maar weer eens een opiniestuk, en heb dat net opgestuurd naar de Volkskrant. Want hier worden volgens mij een aantal zaken op zijn kop gezet. Kijken of het geplaatst wordt. Ja of te nee, daarna zet ik het op dit weblog.