Dagboek 19 maart 2006

In de media zijn ze flink aan het klieren. Nou gebeurt er wat iedereen graag wou: allochtonen die voor zichzelf opkomen, gaan stemmen, hun plek vinden binnen dit democratische systeem. Gebeurt het, is het weer niet goed. Moet Wouter Bos zich verantwoorden of de PvdA niet de Partij van de Allochtonen aan het worden is (Parool 17 maart) en of al die lui die verkozen zijn het wel kunnen. En of dat niet gaat betekenen dat alle blanke autochtonen nu uit de PvdA vertrekken. (Als er mensen zijn die dat zouden doen hoorden ze om te beginnen niet bij de PvdA zou ik denken, maar ik ga daar natuurlijk niet over). En of de PvdA nu niet terug gaat vallen op een soft integratiebeleid. Bos verdedigt zich ook nog, door er op te wijzen dat de PvdA voor de Rotterdamwet heeft gestemd. Nee, dat was geen ´soft integratiebeleid´ kun je wel zeggen, en ik herinner me gelukkig hoe dapper Margriet Meindertsma stand heeft gehouden tegen de erg discriminerende Rotterdamwet (zie hier en hier), ondanks de druk van Bos die helemaal naar de Eerste Kamer kwam om zijn fractie in het gareel te krijgen.

Ik voorspel dat de commentaren de komende tijd bol staan van het nieuwe modewoord: clientelisme. Want het schijnt dat al die mensen uit andere culturen meer last hebben van voor-wat-hoort-wat dan normale Nederlanders die nooit stemmen uit eigenbelang of etnisch bepaalde oordelen en nooit iets terug verwachten voor hun stem. En het wordt natuurlijk niks met de politiek als de partijen echt gaat luisteren naar wat die mensen willen. Je zou je eens laten beinvloeden.

Bos zegt overigens dat hij tegenwoordig een uitstekende relatie heeft met de SP sinds die een stuk rechtser is geworden en ze hun aanhang nu ook halen uit de intellectuele elite. (Volkskrant 18 maart) Als lid van de intellectuele elite die door de SP binnen is gehaald- ik dacht trouwens niet dat de SP daarmee rechtser is geworden, dank ik Bos daarvoor van harte.

Vrolijker werd ik gelukkig van wat Jan Marijnissen in dezelfde Volkskrant zei. Op de vraag of de SP zijn achterban nog wel uit kan leggen dat besturen en regeren ook water in de wijn doen is. Ik weet dat de SP al heel lang zachtjes de achterban aan het voorbereiden is op de mogelijkheid dat de SP niet alleen maar in de oppositie blijft. Je kunt uiteraard niet blijven groeien, ferme ideeen hebben over hoe het beter, rechtvaardiger, eerlijker kan in Nederland, en dan weigeren om dat ook in de praktijk te laten zien als die kans er is. Wat Marijnissen wil doen, mocht hij in een komende regering zitten?

Mijn achterban begrijpt heus wel dat niet ons hele programma werkelijkheid wordt. Als we maar kunnen laten zien wat we wel voor elkaar krijgen. We halen de scherpste kantjes af van de zorgwet, we beperken de hypotheekrente-aftrek, we regelen het generaal-pardon voor die 26 duizend asielzoekers, we maken een eind aan die schandelijke herkeuringen voor de WAO en we stoppen onmiddelijk met de generaliserende toon die het integratiedebat nu beheerst.

Gisteren hield ik een kleine inleiding over de geschiedenis van de soc-fem beweging, de stroming die binnen de vrouwenbeweging opkwam voor socialisme en binnen links voor de vrouwenissues. Leuk om terug te kijken, boeken weer te lezen, Feminisme en socialisme, het artikel over de economische functie van huishoudelijke arbeid in Te Elfder Ure, dertig jaar terug. Helaas is niet alles wat we toen zeiden al achterhaald. We noemen het nu alleen anders: we hebben het nu over zorg en mantelzorg, en zijn al haast vergeten dat we eens moesten uitleggen dat al dat onbetaalde werk dat vrouwen deden echt werk was. Maar de grote vraag: hoe verdeel je betaald en onbetaald werk beter, hoe zorg je ervoor dat het niet steeds maar de vrouwen zijn die ook economisch zwakker staan omdat ze nog steeds het grootste deel van de zorg voor hun rekening nemen, die is akelig actueel, en de grootste oorzaak van het stagnerend emancipatieproces.

Ik kwam nog een oud citaat tegen, van Marx.

Vrouwen zijn onderworpen aan een georganiseerde tirannie van mannen, zoals arbeiders zijn onderworpen aan een georganiseerde tirannie van profiteurs. Alle twee de onderdrukte groepen moeten beseffen dat zij zelf hun emancipatie zullen moeten bevechten.
Vrouwen zullen bondgenoten vinden tussen de betere mannen, zoals arbeiders bondgenoten vinden tussen de filosofen, kunstenaars en dichters.
Maar de een heeft niets te verwachten van mannen als groep en de laatste niets van de burgerlijke klasse.

Citaat uit 1887. En voordat iemand zegt, ik wist niet dat die Marx zo voor vrouwen was, dit is niet de oude Karl maar zijn dochter Eleanor. Het citaat werd medeondertekend door haar man en bondgenoot Edward Aveling.

Ik ben bezig aan een mooi verslagje over mijn inspirerende dagen in Kampen, over de islam. Ik ga zo naar mijn kerk, en heb het niet af voor die tijd. Daarna.

11 gedachten over “Dagboek 19 maart 2006

  1. Hallo Anja,
    Woorden, woorden, woorden. Een oneindige bron van misverstand en manipulatie! Waar het om gaat is de daad die we stellen.
    Zo ook bij de “meester”-manipulator Bos. De verkiezings uitslag is hem uiteindelijk een beetje in het verkeerde keelsgat geschoten, – niet, dat de PvdA er op vooruit gegaan is, oh nee, – maar dat de SP zo gegroeid is. – Daar heeft hij blijkbaar wat moeite mee. Dus gaat meneer wat vreemde verhalen vertellen. Dan zeg ik tegen hem: “Goed zo jongen, we kunnen alle hulp gebruiken, ook uit jouw hoek. De afrekening komt nog wel.”
    Groet,
    Amita

  2. Voor de verkiezingen hoorde ik op mijn werk niemand zeggen :ik ga PvdA stemmen. De blanke autochtonen gingen op Aboutaleb stemmen (of op een andere partij). De meeste autochtone PvdAstemmers zijn dus niet bang voor al die allochtone raadsleden. Maar als Bos het niet ziet zitten kan hij misschien ergens anders terecht ( zijn kind heeft hij ook al aangemeld voor de witte school in zijn buurt). Als Aboutaleb de PvdA gaat leiden komt er misschien volgend jaar een PvdA die echt met de SP wil gaan regeren (of ben ik nu te optimistisch over Aboutaleb?)

  3. Wat ik in de krant gelezen heb is dat Wouter Bos zich zorgen maakt over al die nieuwelingen en niet alleen de migranten-nieuwelingen. Gezien eerdere ervaringen, ook bij de SP, is het misschien wel goed dat hij zich zorgen maakt. Het is altijd een gok en we kunnen alleen maar hopen dat iedereen het gewoon goed gaat doen.

  4. Anja schrijft: In de media zijn ze flink aan het klieren.
    Nou, zeg dat wel.

    Feit: een groot percentage allochtonen brengt stem uit op links en in de raden van met name de grote steden neemt het aantal raadsleden met een migrantenachtergrond zienderogen toe.
    Je kunt daar als krant een hoop over zeggen, van blij verrast tot je bedreigd voelen, tot benieuwd hoe dat uitpakt tot nieuwsgierig naar die nieuwe raadsleden zelf tot onderzoek naar wat hierachter zit.
    Maar de journalisten schieten massaal in de groef “kunnen ze dat wel, die allochtonen?” en “oei, leidt dat niet tot cliëntelisme, al die allochtonen?”

    Ik kan me niet herinneren, ooit eerder te hebben meegemaakt dat een nieuwe probleemstelling zo duidelijk door de media zèlf wordt opgeworpen.
    Het zegt veel over de manier van denken van het journaille en de rol die de media zelf spelen in de opinievorming.

    Mijn eerste indruk is dat sommige journalisten als in een reflex kiezen voor het instandhouden van het ‘oude’ denken en de verkiezingsuitslag eveneens met alle geweld willen verklaren vanuit het oude denken. Terwijl je op basis van deze uitslag mag aannemen dat een hele hoop Nederlanders ongeacht hun achtergrond volstrekt genoeg hebben van dit oude denken, kunnen journalisten er kennelijk niet genoeg van krijgen.
    Dat roept onmiddellijk de vraag op, welk belang journalisten hierbij hebben. Het belang is evident: het bevestigt hun eigen dominantie in het heersende krachtenveld. En met schrijven over veronderstelde onderliggende machinaties scoor je beter dan met schrijven over onuitgesproken verlangens die in de lucht hangen. Ik vind dat niet alleen een geur van perversiteit hebben, ik vind dat ook tamelijk verontrustend.
    Ook – zelfs – hoogleraar grotestedenbeleid Scheffer opent afgelopen zaterdag een paginagroot NRC-artikel (De sputterende emancipatiemachine) met een eerste kolom vol aannames waar ik grote vraagtekens bij heb. In elk geval bij het wetenschappelijk gehalte ervan. Hoe serieus moet je hem langzamerhand nog nemen als wetenschapper? Mij is hij in elk geval kwijt.

    Mijn tweede indruk is dat de ondervraagde politici geen antwoord hebben op deze insteek van de media. In plaats van te antwoorden: ‘sorry jongens, maar zolang niet nader is onderzocht wat deze uitslag kan verklaren houd ik het erop dat mensen kennelijk het oude denken net zo spuugzat zijn als ik en als u het niet erg vind ga ik nu zelf maar onderzoeken wat er gaande is, omdat jullie journalisten daar duidelijk geen zin in hebben’, proberen ze de journalist krampachtig te geven waar hij om vraagt. Met als gevolg kromme citaten, nog meer commotie en zo krijgt de insteek van de media een nog zwaarder gewicht.

    Mijn derde indruk is, dat ook het publiek weer blind en slaafs achter het nieuwe speeltje van de media aanholt. Ikzelf heb op geen enkele manier ervaren dat de massale ruk naar links bij de laatste verkiezingen ook maar enig verband houdt met een dreigend cliëntelisme. Veronderstellen dat nieuwe raadsleden van allochtone komaf niet in staat zouden zijn, hun taak waar te maken bezorgt me bovendien bijna de slappe lach. Waarom heb ik dan nooit ergens gelezen over het schokkend lage niveau van allochtone wetenschappers, chirurgen, nieuwslezers? Schei toch uit. Hoe dom wil je het hebben.

    Met andere woorden: ik doe hier niet aan mee.

  5. Clara (6):

    Ook zelf heb ik grote vraagtekens bij het wetenschappelijke gehalte van Paul Scheffer. In het TV-programma “Buitenhof” gisteren vond ik zijn opstelling opvallend bevooroordeeld. Hij bleef maar doorgaan over het gevaar van politiek langs ethnische lijnen (in plaats van als PvdA-er verheugd te zijn over de grote steun van allochtone kiezers!), en had het zelfs over het gevaar van “eigen volk eerst!” bij allochtonen. (Letterlijk!). Tweede Kamerlid Nibahat Albayrak (ook PvdA)diende hem stevig van repliek, gelukkig.

  6. Clara, je hebt heel aardig uitgelegd hoe de media manipuleren.
    Bos kan dat ook – en dan nog een graadje erger. Hij weet op zo’n manier altijd het grote gelijk naar zich toe te praten. Als dat soms eens iets anders uitpakt, sorry – dan hebben we niet goed geluisterd. – dat soort verhalen, daar is hij een meester in.
    Groet,
    Amita

  7. En wat als “die allochtonen” het vele malen beter blijken te doen dan tot nu toe onze eigen vertrouwde autochtoontjes? En dat ze objectiever en socialer blijken te zijn? Dan hebben niet alleen rechtse politici een probleem, maar vrijwel alle media. Mag lijen dat het zo uitpakt!

  8. dag Amita, om er zeker van te zijn dat je zelf niet door de media gemanipuleerd wordt, kun je hier de oorspronkelijke tekst van het interview met Wouter Bos in het Parool vinden. Het interview waar nu al die commotie om is.
    http://claars-notes.nl/www/060318%20Parool%20wouter%20bos.pdf

    Voor Lydia (L.M.Lembeck): ik ben raadslid en ik kan je verzekeren dat je vraag een retorische is.
    Maar het gaat er volstrekt niet om, Lydia, of raadsleden van eigen teelt het beter of slechter doen dan raadsleden met een niet-Nederlandse achtergrond.
    De vraag opwerpen of allochtonen het beter zullen doen dan autochtonen houdt die verschrikkelijke tweedeling waar we onmiddellijk vanaf moeten even hard in stand als de even onzinnige veronderstelling dat allochtonen het slechter zullen doen.

    Bereid je er maar gewoon op voor dat er wel degelijk koeien van fouten gemaakt zullen worden door allochtonen èn door autochtonen. Dat er strebers zullen zijn bij allochtonen èn autochtonen. Dat er incidenteel sprake zal zijn van cliëntelisme bij allochtone raadsleden – zoals ik je concrete en bewijsbare voorbeelden kan geven van cliëntelisme bij autochtone raadsleden. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Die dingen zijn van alle tijden.

    Houd er rekening mee dat er na 7 maart goede en slechte raadsleden zijn geïnstalleerd. Ongeacht van welk merk ze zijn en ongeacht van welke politieke kleur. Dat is altijd al zo geweest en zal altijd zo blijven. Niets menselijker dan een raadslid.

    Maar waar ik me bezorgd om maak: zolang we onszelf collectief gevangen blijven houden in het heilloze denken in wij (goed tot het tegendeel bewezen is) en zij (fout tot ze het tegendeel zelf hebben bewezen) zullen juist de allochtone raadsleden en kamerleden ongenadig hard afgerekend worden op hun gedrag en hun fouten.
    En zullen talloze mensen in kranten en op internet en aan de borreltafels roepen: Zie je nou wel!
    De bodem daarvoor wordt op dit moment gelegd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *