Bij de crematie van Joop Admiraal las Cas Enklaar vanochtend dit gedicht van Jan Hanlo:

Zo meen ik dat jij ook bent

zoals de koelte ´s nachts langs lelies
en langs rozen
als wit koraal en parels diep in zee
zoals wat schoon is rustig schuilt
maar straalt wanneer ik schouwen wil
zo meen ik dat jij ook bent

als melk
als leem
en ´t bleke rood van vaal gesteent
of porcelein
zoals wat ver is en gering
en lang vergeten voor het oud is

zoals een waskaars en een koekoek
en een oud boek en een glimlach
en wat onverwacht en zacht is en het eerste
en wat schuchter en verlangend en vrijgevig
gaaf maar broos is
zo meen ik dat ook jij bent