Waren we van plan om een uitstapje naar Middelburg te maken. Had het de majesteit net behaagt om met haar gevolg daar een prijsuitreiking bij te wonen. Zoeken wij de rust op van een afgelegen provincie. Reist de koninklijke familie ons achterna. Historisch centrum vol met politie en dranghekken. Uitgeweken naar Vlissingen.
Ik had ongelijk, de ophef over Hirsi Ali neemt nog toe en heeft nu toch nog de voorpagina’s bereikt. Waarom nu pas kamervragen over haar leugens, als we die in essentie toch al wisten. Weet ik ook niet.
De Ayaan fanclub furieus, uiteraard, en ziet nu dikke complotten van links. ‘Wij’ zijn bezig om Hirsi Ali er uit te werken, uit wraak voor haar linkse afvalligheid enzo. Of ik haar kapot wil maken? Of ik blij ben als ze straks naar een islamitisch land wordt uitgezet? Nou nee. Ik heb van links nog niemand horen zeggen dat ze uitgezet zou moeten worden en ik vind dat ook niet. Ik vind wel dat er met twee maten gemeten is en dat andere vluchtelingen die gelogen hebben dan ook niet uitgezet zouden moeten worden. Tenslotte mag je die niet bestraffen voor het feit dat ze niet de connecties en privileges hadden die Hirsi Ali wel heeft gehad. In het complotdenken van de Ayaan fanclub valt het kennelijk niemand op dat de enige die sugereert dat ze uitgezet zou moeten worden Nawijn is, van de VVD, en dat Verdonk een onderzoek heeft aangekondigd. Ook VVD. We zullen zien.
Artikel gelezen van Dick Pels, Volkskrant 12 mei. Bidden is buigen, is de titel. Ik lees de artikelen van Pels graag, ook al ben ik het vaak niet met hem eens, maar wat hij er nu van bakt. Links is in wezen atheistisch, zegt hij. (Nooit gehoord van de christelijk-socialistische stromingen? Die hebben anders al een lange traditie.) Maar tegenwoordig is links nogal lief voor religie.
Diehard marxisten zoals de Internationale Socialisten tonen een verbazende toegeeflijkheid jegens de islam. En in de Socialistische Partij lijkt onder leiding van studentenpastor Huub Oosterhuis zoiets als een bekeringsgolfje te heersen. Anja Meulenbelt is lang niet de enige die haar politieke zendingsdrang in een godsgeloof heeft omgezet.
Gedver, Pels. Wat een flauwekul.
1. De IS zien migranten, ook moslimmigranten in de eerste plaats als migranten en doen niet mee om ze allemaal onder het etiket van hun geloof te definieren. En waren de eerste om te zien dat er sprake is van racisme, met de islamitische migranten als doelwit. Met ’toegeeflijkheid’ jegens de islam heeft dat niets te maken, en hoezo toegeeflijkheid, Pels? Staat de islam bij jou ook al per definitie in de beklaagdenbank?
2. Er heeft geen bekeringsgolf plaats in de SP. Oosterhuis doet niet aan bekeren. SPers zijn eigenwijs. Ik heb nog niet een bekering meegemaakt. Wat wel gebeurt is dat er meer discussie is over religie. Sommige SP leden die het al waren spreken daar nu meer over. En de aanleiding daarvoor is veel meer de mogelijke connecties met links binnen het CDA.
3. En ik heb mijn ‘politieke zendingsdrang’ niet omgezet in een godsgeloof, Pels. Als je er iets van snapte wist je dat dat heel goed samen kan – als je het dan al zo nodig zendingsdrang moet noemen.
Verder wordt het artikel ook niks. Je moet een atheist ook net zo min vragen om een recensie te schrijven over boeken over geloof als je iemand die doof is moet vragen om een concert te verslaan. Wat krijg je dan: een oogetuigeverslag over iemand die heel mooi met een stokje stond te zwaaien. Weet je dan iets over de muziek? Niets.
Volgende keer beter, Pels.
Een interessantere atheist in Trouw, de Franse filosoof Michel Onfray. ‘Ook de atheist kent het heilige’. Hij zegt: ik besloot om te laten zien dat je atheist kunt zijn en toch waarden kunt hebben’. Niet dat ik daaraan zou twijfelen. ‘ We hebben geen religie nodig, maar wijsheid. Die moeten we hervinden, evenals een zekere spiritualiteit. ‘ Kan ik me ook goed in vinden. Gedeelde waarden zijn voor mij ook vel belangrijker dan gedeeld geloof. En een mooie zin, als hij beschuldigd wordt van ‘pamfletisme’: ‘Het probleem is dat de werkelijkheid zo gewelddadig is dat men mij tot pamflettist bestempel zodra ik haar beschrijf’.
Ga ik in ieder geval lezen.
PS. Anneke en ik bij het ontbijt van poffertjes met aardbeien vanwege moederdag die we alletwee, hoewel moeders, waren vergeten: als we nou eens een mooie actie op touw zetten, Generaal Pardon voor iedereen, inclusief Ayaan Hirsi Ali? Lijkt me een leuk idee.
Correctie: Nawijn is niet lid van de VVD. Hij was lid van de LPF, maar is nadat hij uit de LPF werd geknikkerd een eenmansfractie begonnen, ‘groep Nawijn’.
‘Verder wordt het artikel ook niks. Je moet een atheist ook net zo min vragen om een recensie te schrijven over boeken over geloof als je iemand die doof is moet vragen om een concert te verslaan. Wat krijg je dan: een oogetuigeverslag over iemand die heel mooi met een stokje stond te zwaaien. Weet je dan iets over de muziek? Niets.‘
Het is onduidelijk of deze uitspraak nou door jou of door Pels is gedaan. Vind jij een atheist die een recensie schrijft over boeken over geloof hetzelfde als een doof persoon die een concert verslaat, of vind je dit juist een slechte vergelijking?
Raad eens, Wouter. Zou Pels in een artikel dat hij als atheist schrijft over twee boeken over geloof zelf zeggen dat een atheist geen artikel over boeken over geloof zou moeten schrijven?
Verder heb je gelijk: Nawijn was niet van de VVD, wel hoofd van het IND.
Ik ken de goede man alleen van naam, dus over zijn geloofsovertuiging weet ik al helemaal niets. Je hebt nergens genoemd dat het artikel een recensie was van twee boeken, dus mijn vraag lijkt me legitiem.
Nu je met een omweggetje hebt verteld wie de uitspraak heeft gedaan, kan ik mijn visie op je vergelijking geven.
Denk je dat Beethoven, die al stokdoof was toen hij nog een deel van zijn werken schreef, wellicht tot een beter oordeel van een concert zou kunnen komen dan ‘iemand die heel mooi met een stokje stond te zwaaien’?
Mensen die van hun geloof zijn gevallen kunnen net als Beethoven de denkwijze nog prima herinneren, en van daaruit een oordeel geven. Ik weet niet over welke boeken het gaat, maar in veel gevallen kunnen juist mensen die zelf ongelovig zijn objectiever over religieuze literatuur oordelen. Bovendien kunnen atheisten zonder daadwerkelijk in God te geloven, een spirituele visie op het heelal hebben, zoals je Onfray aanhaalt die stelt dat atheisten ook waarden hebben.
Vond je het niet gewoon een slecht artikel, en schuif je dat op zijn atheisme?
Ayaan is niet de enige die loog. Helaas meent mijn lief [ die zelf asielzoeker was en twee jaar in de opvang zat] dat het merendeel van de asielzoekers loog. Men lachte hem uit om zijn naiviteit.
Daardoor ook is het voor de IND een onmogelijke zaak geworden hun werk goed te doen. Ik zou niet graag in hun schoenen staan. Echter, in plaats van aan de bel te trekken hebben zij er intern een wanorde en ongelofelijke zooi van gemaakt. Zou iemand die beerput nog durven open te trekken?
I.p.v iedereen terug te sturen: Pardon voor wie er nog is.
Met alle voor- en nadelen vandien.
En dan proberen een menselijke, rechtvaardige organisatie op te bouwen. Wat mij betreft zonder mevrouw Verdonk,maar die zal haar handen vol hebben aan haar VVdtje.Weet nog steeds niet of ik haar de VVD toe moet wensen en vise versa, of niet
Wat een trieste vertoning toch al dat gescheld over en weer.
Ik vind mezelf vaak een beetje dom , maar als ik dan anderen lees of hoor wordt alles weer relatief.
Raar is dat, die plotse commotie over het deels gefabuleerde vluchtverhaal van Ayaan Hirsi Ali. Ik had dat ooit allang ergens gelezen, ik geloof zelfs in een interview met haarzelf. De VVD wist het ook, zeggen ze nu.
Het lijkt erop dat het feit dat het nu in de openbaar is in elk geval één nuttig ding doet: het maakt al haar uitspraken minder absoluut. Of je nou wil of niet.
Ik heb het al eerder gezegd: ik vind dat je heel goed moet blijven luisteren naar wat ze zegt en hoe haar denken zich ontwikkelt. Of je het nou wel of niet met haar eens bent. Goed luisteren naar wat er onder haar woorden zit. Want wat ze zegt, zegt niet alleen iets over haar eigen denkbeelden, maar ook over de mensen die haar gebruiken (misschien wel misbruiken) voor hun eigen agenda. In Nederland en daarbuiten. Mijn gevoel is, dat wat ze zegt steeds minder over haarzelf gaat, want ze verliest terrein. Maar steeds meer over de mensen die haar goed kunnen gebruiken. Het zou me niet verbazen als dat de reden is waarom nu op deze manier op deze kleine hype wordt gereageerd.
In elk geval vind ik de manier waarop nu op het verzonnen vluchtverhaal wordt gereageerd veelzeggender dan het feit van het deels verzonnen vluchtverhaal zelf.
Wouter, ja ik had er even bij moeten vermelden dat het ging om een recensie. Nee, die vergelijking met Beethoven gaat natuurlijk niet op. Beethoven werd op late leeftijd doof en kon de muziek nog heel goed horen in zijn hoofd. Oordelen over geloof gaat niet over ‘objectiviteit’, maar over er iets van snappen. Dick Pels snapt er helemaal niets van. Dat kan ik beoordelen omdat hij oordeelt, en van alles beweert, over wat voor mij een ervaringsfeit is en voor hem heel duidelijk helemaal niet. Ik zeg niet dat iemand die niet gelooft geen artikel zou kunnen schrijven over, zeg maar, de werking van religie op maatschappelijk vlak, bijvoorbeeld. Dat wat je ook als ongelovige kunt waarnemen. Maar als je je eigen vak, als wetenschapper, als commentator serieus neemt, dan ben je je ook bewust van de zaken waar je niet ‘bij’ kunt omdat die zich aan je waarneming onttrekken en dan past enige bescheidenheid. Dat heb ik in dit artikel, in mijn ogen een zwaar geval van de klok horen luiden, erg gemist. Voorbeeldje, behalve de onzin die ik hierboven al vermeldde: “de functie van het religieus ritueel is immers dat je je gedachteloos voegt in wat anderen van je verwachten”. Wat een kul! Als ik zondags in de kerk brood en wijn deel, een religieus ritueel, zit ik me dan gedachtenloos te voegen in wat anderen van mij verwachten? Helemaal niet. Het is een moment van bewustzijn op een ander niveau dan het dagelijkse – ik kies daar heel persoonlijk voor omdat het mij wat zegt. Er zijn veel te veel verschillende invullingen en vormen van religie om er zulke dikke planken van te zagen.
En dikke planken, die vallen me van een denker als Pels erg tegen.
Nu kan de regering nog zeggen dat je sinds Verdonk niet meer mag liegen en dat ze alle oude gevallen (uit het pré-Verdonk tijdperk) ontzien. Stel je voor dat ze die oude gevallen allemaal opnieuw zouden gaan beoordelen. Dat zou tot het gedwongen vertrek van velen leiden. Lijkt me geen goede zaak. Taïda Pasic komt overigens na de zomer weer op legale wijze terug naar Nederland.
Ik hou ook niet van dikke plankenzagers, en had het gevoel dat je zelf weer iets te dikke planken zaagde over atheisme. Dat mensen niet geloven in het bestaan van een God, betekent niet dat ze automatisch dikke planken zullen zagen over religieuze onderwerpen, noch dat ze zich niet kunnen voorstellen hoe bepaalde onderdelen van een geloof aanvoelen. Dat Pels daar in zijn stuk blijkbaar niet in is geslaagd leek mij onvoldoende reden tot zo’n conclusie te komen.
Ik krijg trouwens plotseling ontzettende zin om een dutje te doen na al dat gepraat over planken zagen. Zzz… 😉
De affaire Ayaan Hirsi Ali wordt gedomineerd door frustratie en persoonlijke rancune bij verschillende partijen. Links is gefrustreerd over het harde beleid van Verdonk, en dit is voor Zembla reden om Ayaan te gebruiken om Verdonk klem te zetten. Nawijn is waarschijnlijk boos omdat Ayaan heeft gezegd dat het Vlaams belang een racistische partij is en Nawijn zich juist verbonden heeft met deze partij.
En de marokkaanse Nederlanders dansen al bijna op het graf van Ayaan, zie de fora van maroc.nl en marokko.nl. Beste Ayaan, je kunt maar beter vertrekken naar een echt vrij land, bijvoorbeeld de VS, in dit kleine naargeestige land zul je toch nooit serieus genomen worden.
Hier en daar wordt het begrip atheist gebruikt. Mij valt op dat er aan dit begrip vaak de connotatie van ‘verzet tegen’ een godsgeloof kleeft, terwijl het begrip niet anders inhoudt dan dat degene die zich zo noemt zich alleen maar zelf van een dergelijk godsgeloof onthoudt, abstinent is op dit punt.
De ‘a’ in het woord atheist ‘berooft’ – als alfa privans het woord van zijn betekenis, net als in a-religieus en a-select. Een atheist kiest gewoon zelf niet voor een geloof in een god, maar verzet zich in principe ook niet tegen iets dat hij als voor hemzelf immers als irrelevant beschouwt – laat staan dat hij zou strijden tegen de diverse vormen van godsgeloof.
Wel kan hij bezwaar maken tegen bepaalde gevolgen ervan (vb. geen condooms verstrekken aan het door Aids geteisterde Afrika).
Hoi,
Ik dacht ik draag ook eens wat bij aan deze discussie. Heb een leuk artikel gevonden in mijn universiteitsmagazine (magazine van de universiteit van Rotterdam). In het artikel verteld o.a een atheistische onderzoeker over z’n onderzoek naar godsdienst. Vind zijn bijdrage interessanter dan die van Pels.
HOOP EN VERTROUWEN
April is de Maand van de Filosof ie. Ger Groot en Jos de Mul, beiden filosoof aan deze universiteit, komen elk met een nieuw boek. Groot onderzoekt als atheïst de aantrekkelijkheid van godsdienst. De Mul houdt een pleidooi voor een tragische leefwijze.
tekst Ad Hofstede
We leven in het tijdperk van wetenschap en techniek. Met onze ontnuchterde rede proberen we de wereld logisch te verklaren en technologisch te beheersen. En toch, zo verwondert Ger Groot in ‘Het krediet van het credo’ zich, toont religie zich ondanks dat alles, opmerkelijk resistent in onze leefwereld. Okay, het onverklaarbare wordt alsmaar verder teruggedrongen en in het universum is voor God steeds minder plaats, maar godsdienst als fenomeen blijkt opvallend taai te zijn en bestand tegen de aanvallen van de verlichte rede. Een ‘schandaal’, aldus Groot en hij vraagt zich vanuit een ‘atheïstische overtuiging’ af wat de aantrekkingskracht is van het christelijke geloof en hoe het zo hardnekkig weerstand blijft bieden.
‘Er bestaat aan gene zijde van de rede kennelijk iets dat zich hardnekkig verzet’, schrijft Groot. Zijn conclusie is dat niet het geloof godsdienst immuun en aantrekkelijk maakt voor de moderniteit, maar de religieuze praktijk, het rituele, kortom: zijn materialiteit. ‘Niet wat de gelovige gelooft (zijn credo) is in mijn visie het doorslaggevende in de godsdienst als reëel en praktisch verschijnsel, maar de meerwaarde (het krediet) die de feitelijke praktijk aan het leven van de gelovigen verleent.’
En die meerwaarde is zingeving. In ons wetenschappelijk universum is God misschien wel verdwenen, maar in onze leefwereld klinkt Zijn echo als hoop nog na in de rituele traditie. ‘Om het Credo (‘het geloven dat…’) kan het in het geloof van de moderniteit dan ook niet meer gaan. Wat rest is hooguit het krediet van een vertrouwen dat zich niet meer kan grondvesten in enige kosmische realiteit, maar dat het leven van de gelovige niettemin als een geschenk overkomt.’
Groots boek is vooral een persoonlijk document. Het weerspiegelt zijn relatie tot de filosofie, die eerder literair is dan universitair. De Mul kiest wel voor een academische benadering. Maar goed, hij dan ook hoogleraar. Gelukkig doet hij qua stijl en helderheid weinig voor Groot onder, wat zijn werk zeer verteerbaar maakt.
In ‘De domesticatie van het noodlot’, houdt De Mul een pleidooi voor een ‘tragische levenswijze’. In ons streven het broze aardse geluk dat wij soms bezitten ook te behouden, ontwikkelt de mens strategieën om met noodlottig toeval te leren leven. Domesticatie van het noodlot, noemt De Mul dat. In onze tijd is dat de techniek. Maar ondanks onze pogingen om via de technologie de wereld te beheersen en het noodlot uit te bannen, blijft de mens speelbal van onvoorziene krachten. Dat is deels ook inherent aan technologie, die altijd onverwachte, noodlottige kanten kent. ‘In de twintigste eeuw zijn we hardhandig geconfronteerd met de tragische dimensie van de moderne technologie.’ Opheffen van de technologie is echter geen optie, weet ook De Mul, we kunnen niet meer terug. Beheersing van de technologie lukt evenmin, dat is een fictie. De oplossing ziet hij in een andere (levens)houding ten aanzien van de technologie. Hij grijpt daarvoor terug op de tragische cultuur van het oude Griekenland. ‘De Griekse tragedies (bijvoorbeeld Antigone of Oedipus van Sophocles, AH) tonen helden die in onmogelijke situaties terechtkomen omdat hun in vrijheid genomen beslissingen even ongewild als onafwendbaar afstevenen op een catastrofe.’
Wat we nodig hebben is een nieuw, (postmodern) tragisch bewustzijn. We zullen de noodlottige kanten van de moderne techniek onder ogen moeten zien en accepteren dat het een gevolg is van onze vrije keuze. Dat betekent niet dat we manhaftig, met opgeheven hoofd onze ondergang tegemoet gaan. We kiezen in vrijheid. En daarmee dragen we verantwoordelijkheid. ‘Op dit moment staan we nog steeds zelf aan het roer’, schrijft De Mul. In het tragische is er blijkbaar nog hoop.
Jos de Mul: ‘De domesticatie van het noodlot. De wedergeboorte van de tragedie uit de geest van de technologie’, uitgeverij Klement, Kampen, Nederland, ISBN 9077070869 , prijs € 23,50
Ger Groot: ‘Het krediet van het credo. Godsdienst, ongeloof, katholicisme’, Uitgeverij SUN, ISBN 9085062632 (140 blz.), prijs:€ 17,50
Ik zei niet dat atheisten dikke planken zagen, ik zei dat Pels dat deed. En verder, inderdaad, GAAP, en laat verder maar zitten.
@10 Jan zei: “Beste Ayaan, je kunt maar beter vertrekken naar een echt vrij land, bijvoorbeeld de VS, in dit kleine naargeestige land zul je toch nooit serieus genomen worden.”
Ik denk dat het beter is dat ze blijft en dat er een mentaliteitsomslag met ruimte voor discussie in Nederland komt. Als velen Nederland zouden verlaten om de naargeestigheid zou het er raar uitzien in Nederland.
De belangrijke bijdrage van Salima over twee verschenen werken, van resp. Groot en de Mul laat zien dat ook een atheist zinnige waarnemingen kan doen over het verschijnsel godsdienst, althans over de uiterlijke verschijningsvorm…anders dan Pels, die om de krant te vullen aan de ‘columnistenneiging’ heeft toegegeven om te chargeren en een beetje uit te dagen.
In zogenaamde ‘primitieve’ godsdiensten bestaat de behoefte aan een bij daarvoor in aanmerking komende gelegenheden als tegenspoed, geboorte, huwelijk en dood een gezamenlijk ondergaan van een ritueel, waarbij bewust een roes wordt nagestreefd, omdat men meent in die toestand beter contact met het goddelijke te kunnen hebben (denk aan de draaiende derwishen die alleen al door dat draaien in een duizelige roes raken).
In onze kerken kunnen samenzang en de bekende rituelen een vergelijkbaar effect van zich-opgenomen-voelen bewerkstelligen. (Dit gaat zelfs zover dat, na een kerkdienst, men soms de straat oversteekt zonder eerst naar links en rechts te kijken, zich niet realiserend, dat de Allerhoogste deze activiteit aan de mens gedelegeerd heeft die hierbij op eigen kompas zal moeten varen).
Dat een wetenschapper het ‘hardnekkige’ bestaan van godsdiensten een ‘schandaal’ zou noemen is naar mijn idee wel wat vreemd, want juist een atheist zou het logisch, ja, zelfs goed moeten vinden dat de veelheid der dingen om ons heen, en dus ook de veelheid van godsdiensten, een natuurlijk, positief te duiden gegeven is, zoals er verschillende diersoorten en mensenrassen naast elkaar bestaan…
Juist het zich blijvend kunnen verwonderen over de ons omringende wereld en over de keuzes die mensen daarin maken, zou eerder passen bij degene die zich niet ‘bekent’ tot een der vele godsdiensten.
Mul houdt een pleidooi voor een ’tragische levenswijze’, die in de richting van een humanistische levenswijze lijkt te gaan, met de mens als zelfverantwoordelijke voor zijn daden en keuzen, het wisselvallige noodlot moedig ondergaande – als de oude Griekse helden.
Geen gek idee, maar ik realiseer me dat velen andere keuzes zullen maken, voor éen van de bestaande variaties op het brede thema dat godsdienst heet, de daarbij behorende vormentaal en ‘rituelen’ kunnen – maar nu spreek ik even voor mezelf – ook voor flexibele non-believers ontroerend en inspirerend zijn.
Anja, volgens mij is hier sprake van een generatiekloof of ben ik gewoon heel onduidelijk. Nog een keer duidelijk, dat ik zeker weet dat we elkaar begrijpen.
– Wat betreft het slaapverwekkende: dat was een grapje naar stripverhaaltjes waar slapende figuren altijd een denkwolkje hebben met een zaag die in hout zaagt 😀
– Wat betreft de atheisten: in je verhaal waarin je aangeeft dat Pels te algemene conclusies trekt over gelovigen, doe je zelf hetzelfde door een te algemene conclusie te trekken over atheisten, getuige de tekst van Bernard. Misschien was het collateral damage bij het aanpakken van die luis in je Pels, maar bij deze mijn bezwaar aangetekend. 😉
Allerlaatste keer, Wouter, ik trok geen algemene conclusies over atheisten, ik had het over Pels.
Beste Anja,
Even voor de goede orde: dat Wouter meent dat uit mijn reactie (nr.15) op te maken zou zijn dat je ’te algemene conclusies trekt over atheisten’ vind ik merkwaardig; ik neem aan dat hij doelt op mijn laatste alinea waarin ik wees op dat ook een ‘flexibele non-believer ontroerd en geinspireerd kan worden door de bij godsdiensten behorende vormentaal en rituelen.’
Hieruit kan toch moeilijk opgemaakt worden wat Wouter ervan maakt…en uiteraard dacht ikzelf ook niet in die richting! Eerlijk gezegd gaan mijn gedachten best vaak uit je analyses en je boeiende waarnemingen, maar toen ik dat opschreef, was dat net even niet het geval.
hartelijke groet, bernard
Nog nooit heeft links, en dan vooral de VARA erger kunnen blunderen dan met deze onnozele aktie. Wie de bal kaatst moet hem terug verwachten. Nadat Hirsi Ali is uitgezet mag ik mij verheugen op de uitzetting (deportatie zoals links dit noemt in demagogentaal) van al die miljoenen andere leugenaars en etnische profiteurs. Mogen wij ons echter voor hen verheugen op akties van links dwz kerkbezettingen, demonstraties, geschreeuw als onrecht en andere kinderachtigheden? Want massale uitzettingen is wel het gevolg al beseft links dat niet in zijn blinde haat jegens een overloper naar rechts en dus verrader. Waarom eigenlijk nooit een haatcampagne gestart tegen lieveling Femke Halsema die echt bij de Wiarda Beckmanstichting heeft gewerkt en nu naar (s)links is opgeschoven (zogenaamde ex-maoïsten en stalinisten en dus verraders van het ergste soort) Links van nu zijn niets anders dan linkse racisten die niet kunnen verdragen dat een zwarte vrouw Nederlanders met de neus op de feiten drukt. Nadat Pim Fortuijn was vermoord wist links niet hoe snel zij zijn gedachtengoed moesten overnemen. Grotere huichelaars dan socialisten en iedereen die onder deze vlag vaart heb ik nog nooit meegemaakt. Nog nooit was het zo duidelijk voor mij waarom Drees de PvdA de rug toe keerde. Hun gedrag is ronduit weerzinwekkend temeer daar Zembla zijn werk niet eens ‘goed’ deed maar uit was om een ander af te maken. Het is lekker toeven bij socialen die dit woord gelijkstellen met humaan.
En de allerlaatste keer van mijn kant. Het is nu duidelijk dat je het niet zo bedoeld heb, maar ik las in de volgende zin:
‘Verder wordt het artikel ook niks. Je moet een atheist ook net zo min vragen om een recensie te schrijven over boeken over geloof als je iemand die doof is moet vragen om een concert te verslaan. Wat krijg je dan: een oogetuigeverslag over iemand die heel mooi met een stokje stond te zwaaien. Weet je dan iets over de muziek? Niets.’
Ik bedoelde te zeggen dat ook atheisten zinnige dingen te zeggen kunnen hebben, op rationeel maar ook gevoelsmatig vlak. Excuses Bernard als ik je heb aangevoerd als case in point, dat stukje was inderdaad waar ik op doelde.
Het is duidelijk dat we hier niet uitkomen, laten we concluderen dat ik gevoelig ben voor de manier waarop je als atheist op sommige vlakken terzijde kan worden geschoven. Dat doe je op het andere vlak (waarden) gelukkig juist niet, Anja, dus ik tel mijn zegeningen en zo is de kous voor mij af. 🙂
Er had kunnen staan een atheist als Pels, want dat is wat ik bedoelde, wat je kunt zien uit het feit dat ik daarna in gunstige zin schrijf over een andere atheist die ook een boek over geloof heeft geschreven. Dus nog eens, dit ging niet over atheisten in het algemeen, (sommige van mijn beste vrienden enzovoorts) maar over Pels, die in mijn ogen over geloof schrijft als een dove over muziek.
Helemaal duidelijk Anja! 🙂