Officieel heb ik vakantie. Meer vakantie dan ik wilde, want mijn reis naar Gaza volgende week gaat niet door.
Ik ben mijn vakantie maar begonnen met zo’n uur of tien te slapen. In de sauna, onder andere, waar mijn vaste saunamaatje Anneke er al aan gewend is dat ik de laatste tijd de helft van de tijd onder zeil ben. Een beetje omslachtig om naar een sauna te gaan om daar te slapen als je thuis een lekker bed hebt, maar het werkt vooral zo dat ik even uit de buurt van internet, post, telefoon en stapels verwijtende zaken die eigenlijk schreeuwen om afhandeling moet zijn om overdag een dut te mogen doen.
Verder komt nu de tijd van de lijstjes. Dat zijn pogingen om een illusie te scheppen dat ik mijn leven geheel in de greep heb. Nadat ik de lijstjes weer eens heb gemaakt heb ik even het gevoel dat alles op orde is, behalve dat ik alles dan ook nog moet doen.
Schrijven:
Stuk over islam en links voor de Tribune
Eindversie Palestina nota
Artikel over vrouwen voor het boek van Gon
Opzet artikel voor de vrouwengroep van de SP
Boek?
Voor weblog:
Van der Horst
Maurist Berger en de sharia
Boek van Marjo Buitelaar
Over schoolboekjes en antisemitisme en anti-arabisme
Lezen:
Rudi Visker, Vreemd gaan en vreemd blijven
Rawls
Kwame Anthony Appiah
Doen:
Fotocursus afmaken
Fotoarchief opruimen
Knipselarchief opruimen
Stukken maken voor Kifaia website
Afspraken huisartscontrole, tandarts, contactlenzen
Kleren en schoenen opruimen
Alle boeken op hun plaats
Alle ongelezen kranten weg
Dossiers Eerste Kamer opruimen
Schrijftafel helemaal leeg werken
PC opruimen
Declaraties schrijven
Zo, dat ruimt op.
Straks op ziekenbezoek bij Kobusje.
Voor de lieve belangstellenden: zie update bij 2 juli 2006
Mevrouw Meulenbelt,
Laat de weblog maar over Van der Horst. Het wordt het bekende deuntje: hij mag het wel zeggen ook als academicus, maar moet hij het ook (willen) zeggen.
Sterkte ermee.
Fijn dat jij al zo goed weet wat ik zal zeggen, Ottema. Dat scheelt, hoef je hier niet meer langs te komen en kun je wat leukers gaan doen.
Ik ben het, maar dan om een andere reden, eens met Teun. Het is hetzelfde toneelstuk, alleen staat het op een nieuwe plek op de planken: de universiteit.
Bij het volgen van de affaire was ik dan ook meer aan het nadenken over de planken dan het stuk.
ook wel een ‘leuk’ nieuwtje:
Uitgegeven: 6 juli 2006 12:46
Laatst gewijzigd: 6 juli 2006 12:48
AMSTERDAM – Voor het eerst is een Nederlands programma verkocht aan de Arabische televisiezender Aljazeera. Film- en televisieproducent IdtV heeft de BNN-docusoap Couscous & Cola verkocht aan de nieuwszender. Dat meldt BNN donderdag.
Aljazeera heeft het programma aangekocht omdat het programma ‘midden in de discussie over geloof staat en een andere kant van het wereldnieuws brengt’. Vanaf november zendt een nieuwe Engelstalige zender van Aljazeera de serie wereldwijd uit.
Anja, ik laat me graag verrassen door het tegendeel ….
Clara, ja dat zei ik, als academicus mag je ook meer of minder onderbouwde mening hebben – hij heeft nog feiten ook bij die mening.
je hebt me verkeerd begrepen, Teun. Jij hebt het over de academicus en dus het stuk, ik heb het over de universiteit en dus de planken.
Dat stuk ken ik nou wel.
Clara,
Een universiteit, die bij monde van een rector uitspraken doet en waarin een academicus een afscheidsrede houdt, daar heb je het toch over? Anders kan ik je niet volgen.
Het ‘stuk’ is bekend, Teun, overal in de kranten en op internet wordt al jaren stemming gemaakt tegen de islam. De argumenten pro en contra zijn ook al eindeloos bekend en dan wordt het dus alleen herhaling van zetten.
Wat hier opvallend aan was, zijn de ‘planken’. Dus dat het ‘stuk’ zich afspeelde in een universitaire setting. Maar ook daar hebben we het hier eigenlijk al uitgebreid over gehad, zie: http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2006/03/17/blank-is-ook-een-kleur/#comments
Voor mij was de essentie van de publieke discussie over de afscheidsrede van Van der Horst niet de vraag of hij had mogen zeggen wat hij had willen zeggen, ook niet de vraag of hij al dan niet gelijk had met wat hij had willen zeggen, maar wel het feit dat dit alles zich afspeelde in een wetenschappelijke context en niet op een of ander gezellig verjaarspartijtje. Als je de wetenschappelijke context als criterium neemt, gaf ik de rector gelijk.
Helaas ging de discussie vooral om die eerste zaken en is dat laatste punt daardoor m.i. onderbelicht gebleven. Onnodig te zeggen dat me dat verontrust, omdat het daarover hoort te gaan.
Clara,
Ik begrijp nog steeds niet wat je nu bedoelt: “ook niet de vraag of hij al dan niet gelijk had met wat hij had willen zeggen”.
Een universiteit lijkt me toch bij uitstek de plaats om feiten (het gelijk) of vermoede feiten naar voren te brengen om hetzij anderen die feiten te laten ontkrachten – en als dan niet gelukt is eventueel beleidsmogelijheden te formuleren – of om vermoede feiten te gaan onderzoeken?