Dagboek 13 juli 2006

Stand van gisteren. 23 doden in Gaza. Waaronder opnieuw, vrouwen en kinderen.

Nu ook gedonder aan de grens met Libanon. Hezbollah doodde zeven Israelische militairen, en ontvoerde er twee. Ook is een Israelische vrouw gedood door een raket. Het Israelische leger heeft reservisten opgeroepen, en is nu de grens met Libanon overgestoken.

Elke dag probeer ik weer eens toe te komen aan andere onderwerpen, er ligt nog zoveel. Het zal ook vandaag denk ik niet lukken. Haagse vriendin belt me, Ingrid, die al jaren in Khan Younis in de gazastrook een project begeleid voor kinderen, voor Stichting Hope, kinderen die weer een beetje heel kunnen worden door kunst te maken. Dagelijks belt ze met Khan Younis. Omdat het zomervakantie is gaan ze juist nu door met de kunstclub voor de kinderen, er doen er een paar honderd aan mee. Dan hebben ze een beetje afleiding en een beetje plezier, kunnen ze zich een beetje uiten, zich afreageren. Maar makkelijk is het niet. Op het kantoor gewone practische problemen: de inkt voor de printer is op, het papier ook bijna. Het geld dat door Stichting Hope is gestuurd blijft ergens mysterieus bij een bank hangen en komt niet door. Khan Younis, in het zuiden, is nu afgesloten van het noorden. Veel van de staf kon niet naar het werk, en de kinderen worden nu door de mensen begeleid die in het zuiden wonen. Gisteren hielden ze wel vroeger op, want de kinderen werden bang van de tanks en wilden naar huis.

We proberen elkaar maar een beetje moed in te spreken, Ingrid en ik. Het is onverdragelijk om dit allemaal vanuit de verte aan te moeten zien en zo weinig te kunnen doen. Af en toe zitten we echt te janken, wat je krijgt als je de mensen daar kent. Als je het voor je ziet. Ook Ingrids geduld met mensen die nog steeds oogkleppen ophouden en Israel maar blijven verdedigen, of die nog steeds in het paradigma zitten van ‘waar er twee vechten hebben er twee schuld’ raakt op, net als het mijne. Maar we merken ook dat er steeds meer mensen zijn die zeggen: maar dit kan toch niet?

Op 22 juli is er een demonstratie in Amsterdam, waarschijnlijk op het Beursplein. Tijd wordt nog bekend gemaakt. Geef het door! Ook voor de mensen die anders niet zulke demonstratiedieren zijn, doe deze voor de verandering maar een keer wel.

15 gedachten over “Dagboek 13 juli 2006

  1. Anja, vergeet niet dat 27 libanezen slachtoffers en vannacht zijn gevallen, waaronder een gezin dat uit een 10-tal mensen bestond, tgv Israëlische repercussie en invasie van Libanon. Dit naast infrastructuren (Beirut Airport, verbindingsbruggen in het zuiden etc).

  2. Je hebt gelijk, Nadia. Dank, zelfs met mijn neus er bovenop en weinig anders dat ik doe raak ik de tel met al die doden wel eens kwijt.

  3. Hier volgen we het nieuws iedere minuut.(Ik woon in het nooorden van Israel). Op het moment komen er weer vliegtuigen over, zoals de hele nacht al, en ik denk, die gaan zometeen Libanon bombarderen.Zag net op haaretz dat israel heeft gedreigd dat ze residential areas in beiroet gaan bombarderen. De bevolking van haifa is opgeroepen om naar de schuilkelders te gaan.Ik ben er tamelijk nerveus van. Hoe gaat dit aflopen.

  4. {Een Amerikaanse regeringsfunctionaris in het gevolg van de president Bush, die momenteel in Duitsland is, zei dat het Witte Huis wel “het recht van Israël erkent zich te verdedigen”.}

    Tja, die lui hebben een muur voor hun ogen.

  5. Compleet doorgeslagen! Israël wil kennelijk een hele grote oorlog of anders alle Palestijnen uitroeien of zo? En denken dat dat het probleem oplost? De bevolking van Beirut – wat in vredesnaam heeft DIE ermee te maken? Zijn ze van de pot gerukt daar in Israël? Ik kan niet geloven dat alle Israëli’s hier achter kunnen staan. Snap er steeds minder van. Wat is in Gods Naam de meerwaarde van oorlog, dood, vernietiging en verminking en een economische val naar NUL???

  6. Trees, veel sterkte gewenst! Het is zoals Anja zegt, ik merk het ook in mijn omgeving: mensen hier, ook die uitgesproken voor Israel zijn, beginnen zich openlijk af te vragen wat Israel bezielt om zo tekeer te gaan en zo grof uit te zijn op burgerdoelen.

    Ik vind de prijs van al dit blinde geweld onaanvaardbaar hoog. De doden, de trauma’s, de schade aan de infrastructuur en burgereigendommen.

    Blijf alsjeblieft allemaal druk uitoefenen op je vertegenwoordigers in het parlement en het Europarlement. Dat is het enige wat we kunnen: laten horen dat je niet wil dat dit doorgaat.

    In de brief die gestuurd is door Adri Nieuwhof and Jeff Handmaker staan uitstekende argumenten.
    http://www.anjameulenbelt.nl/weblog/2006/07/13/action-not-words-are-needed/

  7. Resident Area’s bombarderen? Dat mag toch niet?

    A.s. zaterdag is er een demo op het Buitenhof in Den Haag (dichtbij de Israëlische ambassade), georganiseerd door NPK en Palestijnse Gemeenschap. 13.00 – 14.00 uur

  8. Het is inderdaad onaanvaardbaar wat er gebeurt. Hier ziet iedereen de uitkomst van de neoconservatieve buitenlandse politiek in Amerika en van het redeloze pro-Israëlisme in Europa. Wat Olmert en Mofaz aanrichten is niet alleen misdadig, maar ook irrationeel en zelfs suicidaal. Ze vertrappen zelf alle kansen op een vreedzame coëxistentie.

  9. Helaas ziet het voor Libanonen en uiteindelijk voor het hele Midden Oosten niet goed uit. De oorlog zal daar uitbreiden, zoals het er nu uit ziet. Israël heeft Syrië ook al bedreigt. En niet te vergeten ook andere Arabische landen zijn weer opnieuw bedreigt. Tevens zit ook nog de andere westerse legers in die regio en zullen steun bieden aan Israël, waardoor ook zij de rest van het Arabische volk meetrekken in de oorlog.
    Gezien hun optereden in Irak en de houding t.o.v. Iran en Saoedie Arabië, zal er niet veel babies, kinderen en vrouwen gespaard blijven. Dus waar wachtewe op?

  10. Hajo Mayer heefdt het al duidelijk gezien in 2003. Zie zijn boek “De andere kant van Israel.` Hij werd getrokken door intervieuws met fanatiek religieuze kolonisten in de bezette gebieden. Zij verdedigen hun agressie, pogroms en moordaanslagen met verwijzingen naar de Tora. Hij verwijst naar Jozua; 8 vers 24tot 28. Daar wordt verslag gedaan van de verwoesting van de stad AI en de door God opgedragen moord op alle twaalfduizend inwoners. Jozua 10 vers 28 tot 39 vertelt dat de steden Makkeda, Libna Lachis, Gezer, Hebron en Debir met de grond gelijk worden gemaakt en telkens wordt herhaald dat geen levende ziel de aanval overleefde. Jozua 21 vers 44 beschrijft vervolgens de gezegende omstandigheden in een land waar met succes een etnische zuiveringg is uitgevoerd En de Here gaf hun aan alle zijden rust … niet één van al hun vijanden heeft tegenover hen kunnen standhouden. Hajo verwijst ook nog naar Richteren 9 vers 45 , 1 Samuel 15 vers 3 en 18 en Samuel 27 vers 27 vers 9 en 11. Hij schrijft: het is nauwelijks te geloven maar heden ten dage (2003) rechtvaardigen joodse godsdienstfanaten hun optreden met deze bijbelteksten. Hij waarschuwt er dan al voor dat als Israel zo doorgaat, de joodse staat zou gaan behoren tot de groep van meest gehate en verachte pariastaten ter wereld en alle Joden waar ook ter wereld daar de dupe van zullen worden. Ik ben bang dat we nu met zulke godsdienstfanaten aan het roer te doen hebben. En de wereldleiders laten dit allemaal gebeuren.
    Ik heb me al eens afgevraagd, zou onze regering ook zo tekeer gaan in Afghanistan als er een paar soldaten gevangen genomen zouden worden.

  11. Ik heb vandaag gehuild, het is zo vreemd, ik zie al deze beelden, ik zie al dat leed en ze kwamen zo ontzettend dichtbij toen ik een stukje las uit het dagboek van Etty Hillesum.
    Eventjes had ik ’t gevoel alsof ik voor de wereld huilde.

    ” het stijgt steeds opnieuw als een kleine, verwarmende golf in me op, steeds weer, ook na de moeilijkste ogenblikken: wat is het leven toch mooi. Het is een onverklaarbaar gevoel. Het vindt ook geen steun bij de realiteit, waarin wij nu leven. Maar er zijn toch andere realiteiten dan die, die men in de krant vindt en in de gedachteloze en verhitte gesprekken van opgeschrikte mensen? Er is ook nog de realiteit van die kleine rose-rode cyclame en van de grote horizon, die men toch altijd weer ontdekken kan achter de rumoeren en de verwarringen van deze tijd.-”

  12. Ligt het aan mij of is het gewoon erg stom wat ze doen? Het heeft jaren geduurd voor er in Libanon een min of meer democratische regering kwam en men uiteindelijk de Syrische troepen het land uitzette. Iedereen was TEGEN de Syrische “bezetting”. En nu vluchten diezelfde mensen naar: Syrië. Door het bombarderen vluchten mensen waarmee wellicht normaal gesproken zou kunnen worden over alles, nu naar Syrië. Ze wenden zich opnieuw tot de Syriërs. Mij lijkt dat echt het stomste dat Israël had kunnen doen. Vijanden erbij maken in plaats van vrede in de regio proberen te krijgen. Libanon, Syrië en wie weet strakjes Egypte, maar zeker ook Iran hebben een enorme hekel aan Israël. Dit is een uitgelezen moment om aan te vallen, nu de aandacht zo verdeeld is over twee fronten in Gaza en het nieuwe front in Libanon. Ze zouden wel eens minder goed kunnen gaan opletten aan de Syrische grens. Waar zijn die idioten toch mee bezig? Ik blijf dat 7-jarige meisje zien die op het strand haar hele familie is kwijtgeraakt en vandaag een schattig jochie met een hoofdwond. Wat een ogen heeft dat kind. Zo’n klein manneke heeft toch het volste recht om in vrede groot te worden?

  13. Dinsdagavond j.l. werd op TV1, nota bene door de EO, de documentaire “Israel en de Arabische wereld, bedriegelijke vrede” uitgezonden. In tegenstelling tot wat ik verwachte was het een zeer objectief verslag van de pogingen van Clinton om Barak en Arafat tot een overeenkomst te brengen die tot een alomvattende vrede zou leiden in het Midden-Oosten. De toekomstige status van Jeruzalem was de hindernis die de onderhandelingen tenslotte deed stuklopen.
    Wat mij het meest trof in de documentaire was het verschil in benadering van het conflict van Clinton met die van Bush. Clinton, duidelijk innerlijk bewogen en respectvol voor de beide leiders en Bush die we hebben leren kennen als de botte, gevoelloze vertegenwoordiger van hen die het gemaakt hebben in de wereld. Zonder omwegen werd ook de kwalijke rol belicht van Sharon die bewust de Palestijnen zodanig provoceerde dat de 2e intifada het gevolg was.
    Dat Israel deze man vervolgens verkoos tot premier deed ons het ergste vermoeden. En inderdaad, hij wist in de kortste keren een einde te maken aan het hele Oslo proces dat had moeten leiden tot vrede. In samenwerking met Bush wist hij Arafat van gezien leider tot meelijwekkend figurant te maken en zo de Palestijnen te beroven van een forum op wereldniveau.
    Ik zal niet de enige geweest zijn die geen enkel medelijden kon voelen toen Sharon tenslotte door een herseninfarct werd geveld.

    Maar wie had verwacht dat het optreden van vandaag het visitekaartje van de nieuw gekozen premier Olmert zou zijn. Zijn performance is klaarblijkelijk kenmerkend voor de hoogmoedswaan die zijn regering lijkt te hebben getroffen. Zoals Bush jr. ernaar heeft gestreefd de job van zijn vader in Irak af te maken, zo lijkt Olmert bezeten van het idee alsnog eenzijdig te kunnen verwezenlijken wat zijn voorgangers niet gelukt is door de overweldigende macht van zijn leger in te zetten om desnoods het hele Midden-Oosten in brand te zetten.

    Toch is de kans groot dat deze politiek er juist toe zal leiden dat de aandacht van de hele wereld voor het eerst na de dood van Arafat weer volop zal worden gericht op de Palestijnse kwestie. En misschien zou op termijn, ditmaal serieuze hervatting van onderhandelingen daarvan het gevolg kunnen zijn. Dat hoop ik tenminste.

  14. De ellende gaat door. israel is als een dolle stier om zich heen aan het slaan. Gisteren over de honderd katusyas op Noord Israel afgeschoten. Een paar van die dingen zijn terechtgekomen op Karmiel, zo’n 6 kilometer hier vandaan, en op het arabische dorp Mazd Al Krum, dicht bij Karmiel. Wrsl. een foutje in de besturing. 25 gewonden, waarvan 5 ernstig. twee katyushas op Haifa. Volgens Israel is dit de reden voor escalatie. Nu gaat men Beiroet bombarderen, maar dat had men toch al gedaan gistermorgen. Mijn man Ali was in Haifa, en heeft het allemaal gezien. Geen gewonden of doden.Het vreemde van deze hele zaak is dat hezbollah ontkent dat men deze raketten op Haifa heeft afgeschoten,terwijl men voor de anderen volle verantwoording neemt. De roddels hier zijn dat het zeer wel mogelijk is dat Israel zelf deze dingen heeft afgeschoten om een voorwendsel te hebbben om nog meer te keer te gaan in Libanon. Ik weet Het niet. Maar het is raar. We wachten af.

  15. Olmert en zijn trawanten lezen teveel die delen in de Tora waar over zulke oorlogen gesproken wordt. Zie bovenstaande stuk van mij over Hajo Mayer. Ze slaan andere delen over waar juist het tegenovergestelde verkondigd wordt. Zij denken blijkbaar dat ze nog in duizend jaar of langer vóór christus leven in plaats van 2006 na Christus.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *