From my home, I saw what the ‘war on terror’ meant
by Robert Fisk
The Independent
14 July 2006
All night I heard the jets, whispering high above the Mediterranean. It lasted for hours, little fireflies that were watching Beirut, waiting for dawn perhaps, because it was then that they descended.
They came first to the little village of Dweir near Nabatiya in southern Lebanon where an Israeli plane dropped a bomb on to the home of a Shia Muslim cleric. He was killed. So was his wife. So were eight of his children. One was decapitated. All they could find of a baby was its head and torso which a young villager brandished in fury in front of the cameras. Then the planes visited another home in Dweir and disposed of a family of seven.
It was a brisk start to Day Two of Israel’s latest “war on terror”, a conflict that uses some of the same language – and a few of the same lies – as George Bush’s larger “war on terror”. For just as we “degraded” Iraq – in 1991 as well as 2003 – so yesterday it was Lebanon’s turn to be “degraded”.
That means not only physical death but economic death and it arrived at Beirut’s gleaming new £300m international airport just before 6am as passengers prepared to board flights to London and Paris.
From my home, I heard the F-16 which suddenly appeared over the newest runway and fired a spread of rockets into it, ripping up 20 metresThe flight indicators told the whole story: Paris no flight, London, no flight, Cairo, no flight, Dubai, no flight, Baghdad – from the cauldron into the fire if anyone had chosen to take it – no flight. Someone was playing “Don’t Cry For Me, Argentina” over the public address system.
Then the Israelis went for the Hizbollah television station, Al-Manar, clipping off its antenna with a missile but failing to put the station off air. That might be a more understandable target – “Manar”, after all, broadcasts Hizbollah propaganda. But was it really designed to find or recover the two Israeli soldiers captured on Wednesday? Or to take revenge for the nine Israelis killed in the same incident, one of the blackest days in recent Israeli Army history although not as black as it was for the 36 Lebanese civilians killed in the previous 24 hours.
An Israeli woman was also killed by a Hizbollah rocket fired into Israel. So, in the grim exchange rate of these wretched conflicts, one Israeli death equals just over three Lebanese; it’s a fair bet the exchange rate will grow more murderous.
And by afternoon, the threats had grown worse. Israel would not “sit idly by”. It ordered the entire population of the southern suburbs – home to Hizbollah’s headquarters – to flee their homes by 3pm.
Save for a few hundred families, they stubbornly refused to leave. Everywhere in Lebanon could now be a target, the Israelis announced. If Israel bombed the suburbs, the Hizbollah roared, it would fire its long-range Katyushas at the Israeli city of Haifa. One of them had apparently already damaged an Israeli air base at Miron, a fact concealed at the time by Israeli censors.
It certainly frightened Lebanon’s Gulf tourists who packed the roads from Bhamdoun in their 4x4s, fleeing for the safety of Syria and flights home from Damascus. Another little economic death for Lebanon.
But what did all this mean, this ranting and threatening? I sat at home in the early afternoon, going through my files of Israeli statements. It turned out that Israel had threatened not to “sit idly by” (or occasionally “stand idly by”) in Lebanon on at least six occasions in the past 26 years, most famously when the late Israeli prime minister Menachem Begin promised that he would not “stand idly by” while Christians were threatened here in 1980 – only to withdraw his soldiers and leave the Christians to their bloody fate three years later.
The Lebanese are always left to their fate. Israel’s Prime Minister, Ehud Olmert, says he holds the Lebanese government responsible for the attacks on the border that breached the international frontier on Wednesday.
But Mr Olmert and everyone knows that the weak and fractious government of the Lebanese Prime Minister Fouad Siniora isn’t capable of controlling a single militiaman, let alone the Hizbollah.
Yet wasn’t this the same set of Lebanese political leaders congratulated by the United States last year for its democratic elections and its freedom from Syria? Indeed, a man who sees Bush as a friend – perhaps “saw” is a better word – is Saad Hariri, son of the ex-Lebanese prime minister Rafik Hariri who built much of the infrastructure that Israel is now destroying and whose murder last year – by Syrian agents? – supposedly outraged Mr Bush.
Yesterday morning, Saad Hariri, the son, was flying into Beirut when America’s Israeli allies arrived to bomb the airport. He had to turn round as his aircraft skulked off to Cyprus for refuge.
But it was the undercurrent of terror-speak that was particularly frightening yesterday.
Lebanon was an “axis of terror”, Israel was “fighting terror on all fronts”. During the morning, I had to cut across an interview with an Australian radio station when an Israeli reporter stated – totally untruthfully – that there were Iranian Revolutionary Guards in Lebanon and that not all Syria’s troops had left.
And the reason why the Israelis had attacked Beirut’s infinitely secure and carefully monitored airport, used by diplomats and European leaders, a facility as safe as any in Europe? Because, so said the Israelis, it was “a central hub for the transfer of weapons and supplies to the Hizbollah terrorist organisation.” If the Israelis really want to know where that hub is, they should be looking at Damascus airport. But they do know that, don’t they?
And so it is terror, terror, terror again and Lebanon is once more to be depicted as the mythic terror centre of the Middle East along, I suppose with Gaza. And the West Bank. And Syria. And, of course, Iraq. And Iran. And Afghanistan. And who knows where next?
Afschuwelijk, afschuwelijk, wat een barbaren. In NOVA gisteravond had die Israelische Abassadeur het over piraten. Wie zijn hier nou piraten. Dan de heer van de Broek. Die had een uitstekend verhaal. Ik hoop dat die nog zoveel macht heeft dat ze de daar in EU eens naar willen luisteren. Die z.. van een Hans van Baalen van de VVD in “Met het oog op morgen” staat nog steeds pal achter Israel en legt de schuld geheel bij Hamas en Hezbollah. Hoe naif ben je dan.
Het is niet naief, Corrie, je kunt aan de vanzelfsprekendheid en de superieure toon waarmee Van Balen de dingen zegt, horen dat hij zich veilig voelt in deze opinie, het is namelijk helaas nog steeds de overheersende opinie.
Overigens erger ik me buitengewoon aan de weinig onafhankelijke en open manier van vragenstellen van Clairy Polak en in het algemeen aan de manier waarop de actualiteitenrubrieken en media vooral vanuit het Israelisch perspectief berichten.
Van de Israëlische ambassadeur zul je niets goeds verwachten. Hij is een zionist en daarmee is zijn positie duidelijk.
Heer van Baalen had vroeger contact met neo-nazi groepen en omdat hij zijn verleden niet heeft afgelegd, heeft hij dat gemoderniseerd., namelijk met de haat tegen Moslims en arabische volkeren is hij verder gegaan. Trouwens bij vele rechtse politieke partijen, waaronder ook christelijke, in Europa is de haat tegen Islam, Moslims en Palestijnen de richtssnoer van hun handelen. Niet het belang van de bevolking van Europa of anderen is voor hen belangrijk. Al doen ze dat door camouflagekletsen anders voorkomen.
Dus er is niets nieuws onde de zon
Ieder intelligente Moslim weet trouwens dat met terrorisme bestrijding Moslimbestrijding wordt bedoeld. Hopelijk begint de wereld dat door te krijgen. Verzet en actie daartegen is noodzakelijk voor het behoud van deze volkeren.
Nu Hizbullah de strijd tegen Israël opvoerd, brengt VS het conflict in breder verband. Het is oorlog van het westen tegen de Moslims.
In CNN van 11:45 vandaag wordt de verbanden gelegd met aanslagen in Indonesië, Fillipijnen, Israël, Europa en VS.
Ook Rusland heeft zich nu ook openlijk aangesloten bij de coalitie van Bush, voorafgaand aan G8 hebben ze gezamenlijk dezelfde strijd tegen terrorisme verklaart. En strijd tegen terrorisme betekent voor hen strijd tegen de Islam, Moslims, Arabische volk en Palestijnse volk
Koelbloedige moordenaars die niet konden wachten op deze kans,havikken zijn t!Zou Israél anders gaan denken als Hamas en Hez-bollah worden uitgesloten?Ik dacht van niet,dus da s een excuus,alweer een excuus om de genocide voor te zetten,want zo zie ik dat!Inderdaad,barbaren zijn t!Israël bedreigt de werled vrede niet andersom!
Ja, ook ik vind Clary Polak nogal pro-Israel, maar de heer van de Broek had zijn antwoorden goed voor elkaar. Overigens merk ik bij Max van Wezel, die anders toch ook pro-Israel is/was, een andere toon. Vanmiddag had hij die Jordaanse of Libanese/Nederlandse (ik ben even zijn naam vergeten)politicoloog op bezoek en die liet hij toch goed zijn verhaal vertellen ook al was het anti-Israel. Zouden ze (de media) eindelijk wakker worden en zien dat ze het niet meer kunnen maken om hoofdzakelijk de kant van Israel te kiezen.
Hier een beschrijving van een van de laatste heldendaden van de Israelis.
het dorpje Marwahin, in zuid libanon werd vanmorgen opgeschrikt door luidsperekers van het Israelische leger dat alle dorpelingen het dorp moesten verlaten. Er is geen Hezbollah in het dorp.De dorpelingen gingen naar de dichtsbijzijnde UN post, die weigerden de mensen op te nemen, men ging naar een tweede Un post, waar Uners van de Fiji zijn, ook die weigerden de dorpelingen op te nemen. De dorpelingen wisten niet waar naar toe te gaan, en zijn toen uit het dorp vertrokken , te voet, met auto’s, een heel konvooi van vrouwen kinderen, oude mensen. een kilometer buiten het dorp is het Israelische leger op ze gaan schieten. Zonder reden. het laatste aantal doden via Al jazeera nieuws om 21.00 uur staat op 23.Hieronder de link naar de engelse website van Al jazeera.
Op het t.v. nieuws zei men dat de reden dat de Un soldaten ze weigerden was dat ze geen zin hadden in een tweede Qana’an. In 1997 zijn er in het Zuid-Libanese dorp Qana’an tegen de 100 burgers omgekomen . Onze “vredesduif” Peres had opdracht gegeven om dit dorp zonder reden te gaan beschieten, het was net voor de verkiezingen. De dorpelingen zijn gevlucht naar een UN post en daar is het Israelische leger op gaan schieten. En deze keer hadden de Uners daar geen zin in. Men wist dus wat voor gevaar deze dorpelingen vandaag liepen.
http://english.aljazeera.net/HomePage
ben benieuwd of we dit terug vinden in de nederlandse media.
De UN wordt geleid door VS en Israël en racistisch EU. Moslim en Arabische vluchtelingen kunnen nergens terecht. We hebben nu vele shebrenica’s. (Ook daar werden Moslims niet geholpen, omdat het Moslims zijn. Alle andere onderzoeken hebben dat onder tafel geveegd.) Ook de Britten sturen nu hun vloot naar het gebied om Israël te helpen bij hun strijd tegen Moslims en Arabieren.
De atoomraketten zullen nu wel op Iran gericht zijn. Dus de wereld begint nu echt te branden.
De wereld is Bush, Bush is de wereld. Slavernij, racisme en barbarij met chantage en geweld voor voornamelijk niet-blanken zullen ieder dag plaats vinden. Even ter informatie: de veiligheidsraad heeft ook Noord Korea veroordeeld voor hun oefeningen. Dit land en het volk zal dus ook bloeden, door boycots en mogelijke invasie. Omdat Busch successen boekt, zal hij door blijven gaan. De neo liberalen steunen hem en andere staten worden gechanteerd en onde druk gezet. Wanneer is China aan de beurt? Tibet en Taiwan willen VS graag helpen om China te boycotten en om uiteindelijk binnen te trekken. Dus hoe veroveren we de wereld terug? Verkiezingen en demonstraties hebben geen tot weinig resultaat. Een andere strategie zal nu noodzakelijk zijn.
Harry, je vraagt hoe we de wereld terugveroveren. Je zegt dat verkiezingen en demonstraties geen tot weinig resultaat hebben.
Dat een andere strategie nu nodig is.
Maar welke strategie bedoel je dan? Ik kan geen enkele strategie bedenken dan het recht op vrije verkiezingen en het recht van demonstratie. Elke andere strategie helpt die rechten binnen de kortste keren om zeep en dan ben je net zo ver van huis als wanneer je van burgers het recht op privacy beperkt om het recht op privacy te beschermen.