Dagboek 18 juli 2006

Gisteravond actievergadering voor de demonstratie op 22 juli, zaterdag. Luid de noodklok! Er zat van alles om de tafel, SP, Groen Links, Internationale Socialisten, Palestina Komitee, mensen van de Palestijnse Gemeenschap, van de PPMS, van Een Ander Joods Geluid. Marokkaanse Nederlanders die zich erg betrokken voelen. Toen de demonstratie werd bedacht, en er in vliegende vaart een tekst, pamfletten, een persbericht werden gemaakt wist niemand nog dat de toestand zich uit zou breiden tot Libanon. De urgentie is nog groter geworden, maar de Palestijnen dreigen in het nieuws weer ondergesneeuwd te raken door ‘het tweede front’.

De plaats staat vast, Beursplein, 13.00. Sprekers worden gevraagd. Discussie of er ook nog een lopende demonstratie moet komen. Ben ik niet vreselijk voor. Is heel veel meer werk, want nu moet er ook een grote ordedienst georganiseerd gaan worden. Er moet met de politie onderhandeld gaan worden. De route vastgesteld. Ook nog sprekers aan het eindpunt. Voor de media hoef je het niet te doen, die komen even een paar plaatjes maken en gaan dan weer naar huis. Ik ben persoonlijk niet zo dol op dat gesjouw door de stad heen. Maar anderen wilden het juist wel. Okee. Veel gesproken over hoe je het geheel een beetje in bedwang kunt houden. Slogans die over de schreef gaan, jongeren die best een beetje willen rellen. En veel gelachen. Bijna iedereen vind het prettig om even in een groep mensen te zitten die dezelfde woede deelt. Dat even niet uit te hoeven leggen. Het ter plekke aangestelde actiecommittee heeft nog een boel te doen.

Bericht in Haaretz, en ik had telefonisch de geruchten al gehoord, misschien gaat grensovergang Rafah een dag of een paar uur open. Dan kunnen de Gazanen die al dagen wachten bij de grens weer naar huis. En de patienten die in Egypte behandeling nodig hebben er uit. En misschien, insha’Allah, kunnen onze Palestijnse vrienden die hun visa al hebben er ook doorheen. En komen ze toch. Wie weet.

Kranten. Redactioneel in de Volkskrant. Die laten het verhaal beginnen bij de drie militairen die door Hamas en Hezbollah zijn ontvoerd. En natuurlijk kan Israel ‘de provocaties niet onbeantwoord laten’. Het is alleen niet gerechtvaardigd om daar de Libanese en Palestijnse bevolking voor te laten boeten.

Met dat laatste ben ik het eens. Het is alleen opnieuw interessant om te zien waar je het verhaal laat beginnen, alsof alles in orde was – tot die militairen werden ontvoerd. Ongemerkt kun je het hele perspectief verschuiven door de beslissing waar je een verhaal laat beginnen. Laat je het beginnen met de ontvoering, dan zijn de Palestijnen de dader, en Israel die zich daar tegen verdedigt. Zo kun je het gezichtspunt van de lezers manipuleren, zonder dat expliciet te maken.

Zo schrijft Een Ander Joods Geluid:

In het Palestijns-Israëlische conflict begint de geschiedenis vaak vandaag, vooral als het aan Israël ligt. Zo ook op de dag dat de Israëlische soldaat Shalit werd ontvoerd.

Israël heeft de Palestijnse actie aangegrepen om de Gazastrook binnen te vallen en te bombarderen. Het excessieve Israëlische geweld richt zich rechtstreeks tegen de burgerbevolking: bruggen, waterleidingen, openbare gebouwen en een elektriciteitscentrale zijn verwoest. Honderdduizenden Palestijnen raken verstoken van water en elektriciteit, ziekenhuizen kunnen hun apparatuur niet meer gebruiken. Deze collectieve vergelding is in strijd met internationale afspraken over de bescherming van de burgerbevolking in oorlogssituaties.

Is het allemaal begonnen met de gevangenneming van Shalit en een paar verdwaalde Qassamraketten? We hoeven nog geeneens zover in de geschiedenis terug te gaan om het beeld van die eeuwige Palestijnse terroristen te nuanceren.

Israël heeft in de afgelopen maanden een harde boycot ingezet tegen de Palestijnse Autoriteit en de bevolking als collectieve straf voor de verkiezingszege van Hamas. De targeted killings werden flink opgevoerd. In de afgelopen vier weken zijn daarbij meer dan 30 Palestijnen omgekomen, meestal onschuldige passanten. Dieptepunt was de dood van een bijna complete Palestijnse familie van zeven personen op het strand van Gaza.

Begint de geschiedenis dan met de verkiezing van Hamas? Hebben de Israëli’s niet steevast eerst Arafat en later de gematigde president Abbas in hun hemd gezet? Steeds waren het de Palestijnen die een eerste stap moesten zetten. Zij moesten zich vooral niet verzetten tegen de jarenlange bezetting van hun gebied, zij moesten genoegen nemen met het ordinaire landjepik in de vorm van de uitdijende Israëlische nederzetten en de bouw van de Muur op Palestijns gebied. En als het dan wat rustig was werden de Palestijnen getart door de immer doorgaande targeted killings, het uitvoeren van de doodstraf zonder enige vorm van proces. Israël slaat het nemen van krijgsgevangenen gewoon over als het even kan.

Lees het hele stuk, De dag dat de geschiedenis begon.

Levy2.jpg
(Gideon Levy, foto 2001)

Ik heb een artikel van Gideon Levy op het weblog gezet, hieronder. Ik heb veel bewondering voor de volharding van Levy, die onvermoeibaar doorgaat met beschrijven wat de bezetting van Westoever en Gaza in werkelijkheid betekenen. Dit artikel gaat over de mensen die niet alleen gewond, maar gehandicapt raken. De mensen waar wij met Stichting Kifaia mee te maken krijgen. Wie engels leest, lezen.

En nu ga ik eindelijk eens het stukje schrijven over het boek van Luyendijk. Sluit hier mooi op aan. Als het leven er weer niet tussen komt.

17 gedachten over “Dagboek 18 juli 2006

  1. laten we met duizenden komen naar het beursplein. neem iedereen mee die je mee kan nemen. het is van grote betekenis dat we daar staan en onze stem laten horen. Tot zaterdag!!

  2. Is dit aanstaande zaterdag Anja?
    Moeten we dan niet groots uitpakken?
    Kunnen we vanuit de SP een grote e-mail campagne opzetten om zoveel mogelijk mensen te laten komen?
    Er staat nog niks op de landelijke site, ook niet bij GL.
    Als mensen zouden weten dat Nederland zich weer eens verdekt achter Amerika opstelt, is het dan niet verstandiger om nog even te wachten zodat het plein echt vol staat met 500 duizend mensen?

  3. SP doet al mee, maar niet centraal geregeld. Maar ga je gang, Kaatje, bestook afdelingen. Wel lastig als iedereen ergens in de zon ligt, maar zet ‘m op.

  4. Tuurlijk, Kaatje. Ga ook even langs bij de website van het Palestina komitee, die hebben de officiele flyer.
    Aan sprekers ed wordt gewerkt, Harry van Bommel spreekt voor de SP. Zo gauw ik meer weet zet ik het op het weblog.

  5. Een optocht is een hoop werk, kans op escalatie, en inderdaad voor de pers hoeft het niet. In Dublin hebben we het laatst wel gedaan. Voordeel was dat we onderweg een boel voorbijgangers hebben kunen aanspreken en befolderen.

    De wereld weet misschien weinig over Ierland, maar de Ieren aan de periferie van Europa, weten ook niet gek veel over de wereld. De media berichten natuurlijk over de situatie (en langzaamaan minder pro-Israel), maar echte discussie wordt er in de pers niet gevoerd. In gesprek met mensen merk ik dat ze heel slecht zijn geinfromeerd.

  6. Anja, ik heb een mailtje gestuurd naar landelijk om even alle afdelingen te mailen, anders moet ik ze van a tot z invullen. Ik heb jou ge bcc’t op je sp email adres. Het is alvast een beginnetje, als er meer info komt, staat het ook wel op de landelijke site, maar dan kunnen de afdelingen alvast beginnen met doormailen.

  7. Ik heb het net gelezen Christine, ik probeer in ieder geval de SP afdelingen hun mensen te laten benaderen, hoe meer mensen hoe beter natuurlijk.
    Over het ierse conflict ben ik in de gelukkige omstandigheid geweest er een keer met Bono over te praten, maar dat is weer een andere kwestie; ik snap wat je bedoelt.

  8. Heb net het stuk gelezen van Rabbijn Evers (een persoon waar in veel respect voor heb), en ik ben er nog niet uit waarom hij ‘Wij staan als een man achter Israel’schrijft. De noodzaak om je als land te verdedigen begrijp ik, dat is ook Israels volste recht. Maar ik kan er nog niet uit komen waarom zo’n beschaafd iemand, een land kan steunen dat honderden onschuldige slachtoffers heeft gemaakt. Het lijkt mij ook dat juist iemand die Israel en zijn burgers wil beschermen, juist die moet nu in actie komen TEGEN de oorlogsmisdaden die nu voor ’t oog van de wereld aan de gang zijn. Als het zo door blijft gaan zonder dat de beschaafde wereld er een halt aan toeroept, dan zal het anti-semitisme groter worden dan het ooit was. Het lijkt me dus juist in het belang van Israel en van de strijd tegen het terrorisme dat Israel ophoudt met het aansteken van brandhaarden in Palestina en Libanon.

  9. Dat veel autochtone Nederlanders moeite hebben om sympathie voor Palestijnen op te brengen wist ik, maar ik ben nu in gesprek met een moslim met een allochtone naam (ik vermoed Turks) die vindt dat Palestijnen maar tevreden moeten zijn met hun (in zijn woorden) autonome gebied. Hij wijt het Palestijns terrorisme (verzet mag ik het van hem niet noemen) aan jaloezie op het economische succes van Israël. De oproep voor de demonstratie vindt hij eenzijdig omdat niet gerept wordt over Palestijns terrorisme, en hij maakt zich er druk over dat er nogal wat Arabische namen onder de oproep staan. Mijn mond viel open. (Dit wilde ik alleen even met jullie delen. ’t Is voor het eerst dat ik dit van een moslim hoor. Zeker goed geïntegreerd.)

  10. Anja, ik zal persoonlijk heel teleurgesteld zijn als jij niet ook spreekt. Je weet persoonlijk heel veel van af. Voor jou is Gaza geen abstract begrip maar vrienden en kennissen.

    Je hoeft niet voor de SP te spreken, spreek gewoon voor jezelf en vooral voor de Palestijnen in Gaza. Ik heb sowieso mooite ermee dat dit een “partijpolitieke” kwestie wordt.

  11. Ik hoop dat ik kan komen. Ik zou er heel graag bij zijn. Maar mijn moeder van 93 heeft zondag haar heup gebroken. Vanavond naar toe geweest. Ze was erg in de war. Ik sta nu erg in dubio.
    als ik niet kan ben ik in ieder geval in gedachten bij jullie

  12. Er zijn al veel sprekers, Charles. Ik wil graag dat Harry van Bommel spreekt namens de SP, want hij is woordvoerder buitenland. Als het voor de verandering een beetje meezit spreekt er een Palestijn voor de Palestijnen. Die kan het absoluut beter dan ik. Als het hem niet lukt om er te zijn dan zien we wel weer.
    Het is zeker niet alleen partijpolitiek, maar wel ook. De tweede kamer moet druk uit oefenen op onze regering en op Europa.

  13. Mijn Turk (#12) speelt nu open kaart. Arabieren zijn niet te vertrouwen. Toen Turken in het MO nog de lakens uitdeelden en iedereen de sjaria respecteerde heerste er vrede. Het is een straf van God omdat de Arabieren met de Engelsen in zee gingen. Politiek te gevoelig om je als moslim mee in te laten… Inderdaad, het zijn net mensen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *