Ingezonden stuk in Trouw, van Miriyam Aouragh en Pepijn Brandon.
De huidige crisis geeft de Verenigde Staten de mogelijkheid om via Israël de positie van Syrië en Iran te ondermijnen.
De berichtgeving over de oorlog in Libanon toont opnieuw Israëls uitzonderlijke capaciteit zichzelf de slachtofferrol toe te bedelen. De wekenlange wurggreep waarin het de burgerbevolking in Gaza heeft gehouden en de brute kracht die het nu tentoonspreidt in Libanon hebben dat beeld nog nauwelijks aangetast.
Het aloude beeld van ‘klein, belegerd Israël’ strookt niet met de realiteit van het huidige conflict. Alleen de dodenaantallen aan beide zijden wijzen hier al op. De bombardementen hebben in Libanon tot nu toe aan 380 mensen het leven gekost, vrijwel allen burgerslachtoffers. Aan Israëlische zijde vielen 36 slachtoffers, van wie de helft militairen. Deze aantallen zijn een weerspiegeling van de reële verhoudingen aan de grond. Er is in de afgelopen dagen veel gesproken over het vernietigende bereik van de raketten van Hezbollah. Maar deze capaciteit valt in het niet bij de kracht van het Israëlische leger, veruit de sterkste militaire macht in de regio en bovendien de enige met een nucleair arsenaal.
Vooraanstaande kritische Israëliërs hebben er al op gewezen hoe absurd het is de Israëlische verklaringen over de aanleiding van deze oorlog klakkeloos over te nemen. De operatie die nu gaande is, is een stap verder op een route die door Israël lang is voorbereid. Volhouden dat de ontvoering van de Israëlische militairen de huidige ronde van geweld heeft geopend, kan alleen als we afzien van de voortgaande annexatie van delen van de Westoever, de pogingen om de democratisch gekozen Palestijnse regering te ondermijnen en de bloedige bombardementen op Gaza in de maand voor de ontvoering.
Misschien wel het belangrijkste element voor een begrip van de verhoudingen in dit conflict is de internationale dimensie. Ja, Hezbollah ontvangt wapens en diplomatieke steun van Iran en Syrië. Maar dit is niet de enige vorm van buitenlandse inmenging. Israël ontvangt zijn wapens en diplomatieke steun van de VS, de enige overgebleven militaire supermacht in de wereld. Ook de EU, inclusief Nederland, kiest ervoor de schuld van de huidige crisis bij Hezbollah te leggen en verder af te wachten – een houding waarvan alleen Israël voordeel heeft.
Alleen door het huidige optreden van Israël te zien in de context van het Amerikaans-Britse project voor het Midden-Oosten en de ‘oorlog tegen het terrorisme’ kunnen we de etnische valkuilen ontwijken die verscholen liggen in de situatie. Dit is geen conflict tussen de Joden en de Arabieren, hoe graag sommige partijen aan beide zijden het conflict ook in deze termen zouden willen zien. Aan de ene kant houden de Arabische staten die het nauwst verbonden zijn met de VS zich angstvallig stil, aan de andere kant zijn er gelukkig groepen als ’Een Ander Joods Geluid’ en individuen als Noam Chomsky die Israëls claim op het alleenrecht te spreken voor de Joodse publieke opinie aanvechten.
Ook de Amerikaanse steun voor Israël moet niet gezien worden in etnische termen. Niet een bijzondere voorliefde voor Joden bij christelijk rechts in de VS, maar Israëls positie als enige stabiel pro-westerse mogendheid in het meest olierijke gebied van de wereld vormt de achtergrond voor Israëls voorkeursbehandeling.
Door de huidige crisis te gebruiken om via Hezbollah indirect ook de positie van Syrië en Iran in de regio aan te vallen, bewijst Israël opnieuw zijn nut voor zijn grootste donorland. Vooral Iran heeft altijd een sleutelpositie ingenomen in het streven naar ‘hervorming’ van het Midden-Oosten, waarmee de neoconservatieven in het Witte Huis de ‘oorlog tegen het terrorisme’ begonnen. Maar dit grote project lijkt vast te zijn gelopen in het zand van Afghanistan en Irak. De verkiezing van de Hamas-regering bevestigde hoezeer de VS niet in staat zijn de ontwikkelingen in de regio te sturen.
De VS raken steeds verder verstrikt in deze knoop. Terugtrekken uit Afghanistan en Irak zou het grootste Amerikaanse gezichtsverlies sinds Vietnam betekenen, in een strategisch veel belangrijkere regio. Een nieuwe sprong naar voren door het openen van een extra front leek tot op heden geen optie door de problemen waarin de VS in Afghanistan en Irak al verkeren. Israël deelt deze Amerikaanse zorgen, maar wordt niet geremd door hun militaire problemen. Hoe disproportioneel het huidige Israëlische geweld ook is, vanuit het Witte Huis bekeken creëert het openingen naar een nieuwe verschuiving van de krachtsverhoudingen in het Midden-Oosten in Amerikaans voordeel.
Natuurlijk heeft de Israëlische premier Olmert zijn eigen agenda in de huidige confrontatie, en opereert hij niet alleen als kwartiermaker voor de VS. Israël ziet zijn kans af te rekenen met twee belangrijke tegenstanders: de Hamasregering in de bezette gebieden en Hezbollah. Maar als die belangen niet zouden samenvallen met de belangen van de VS hadden we een heel andere ontrafeling van de diplomatieke ontwikkelingen gezien.
Het voorstel voor een internationale vredesmacht zoals dat nu op tafel ligt, en dat Israël steunt, verandert hier weinig aan. Israël mag nu zijn gang gaan, omdat het in essentie ook Amerika’s oorlog voert. En in dat kader is het goed ons te herinneren wat die oorlog de wereld tot nu toe heeft gebracht: de verwoesting en bezetting van twee landen, de schande van Guantanamo Bay, Abu Ghraib en Hadita, en een toename in plaats van afname van het terrorisme wereldwijd. Verdere escalatie in het Midden-Oosten zal hieraan niets positiefs toevoegen. Tegenstanders van de Amerikaanse politiek in het Midden-Oosten moeten consequent zijn en eisen dat het Westen zijn openlijke en stilzwijgende steun voor Israël staakt.
Miriyam Aouragh is mede-organisator van de demonstratie ‘Luid de noodklok’ afgelopen zaterdag in Amsterdam. Pepijn Brandon is hoofdredacteur van het maandblad De Socialist.
proficiat nederland met de betoging vorige week. We zagen beelden op de belgische TV. Ik wil even wijzen op de internetpetitie die gelanceerd is als steun aan de libanese burgerbevolking (al 140000 handtekeningen op zeven dagen). Zie http://julywar.epetition.net (het duurt even om binnen te raken op de site, we zullen maar aannemen dat datr ligt aan het hoge aantal reageerders). groet!
Schitterend stuk! Kan me er helemeaal in vinden…Momenteel lees ik Amos Oz ‘Een verhaal van liefde en duisternis’. Daarin wordt nog eens haarfijntjes de rol van de Britten en Europa uit de doeken gedaan. Dit kan niet vaak genoeg verteld en herhaald worden, is essentieel in deze context.
Pingback: C L O S E R » Blog Archive » C L O S E R - Terroristen en/of Vrijheidsstrijders
“De huidige crisis geeft de Verenigde Staten de mogelijkheid om via Israël de positie van Syrië en Iran te ondermijnen.”
– Het Regime in Iran is een bedreiging voor de wereldvrede. Als ze die bom hebben zullen ze hem zeker gebruiken! beter voorkomen dan genezen vooraleer er miljarden doden zijn. Iran heeft kennis vergaard over het maken van atoombommen; die hebben ze niet nodig voor vreedzame doeleinden.
“De berichtgeving over de oorlog in Libanon toont opnieuw Israëls uitzonderlijke capaciteit zichzelf de slachtofferrol toe te bedelen. De wekenlange wurggreep waarin het de burgerbevolking in Gaza heeft gehouden en de brute kracht die het nu tentoonspreidt in Libanon hebben dat beeld nog nauwelijks aangetast.”
– wie sturen hun kinderen (geinspireerd door geestelijke leiders die haat prediken en vernietiging van de staat Israël) met zelfmoord bommen op pad om israelische burgers te vermoorden?
– Wie heeft met steun van Syrië en Iran duizenden raketten op Israël gericht?
– Wie houdt heel Libanon in een wurggreep?
Wat zou U doen als het U zou overkomen…als uw kinderen zouden omkomen, je leven elke dag weer in gevaar is door terreur. Gaan Israël’s critici in de vuurlinie staan of hizbullah , die helemaal niets te zoeken hebben in Libanon, ontwapenen?
– Israël was in gaza omwille van de lands veiligheid, ze waren zo stom um zich daar trug te trekken en dat gebied volledig aan de palestijnen te geven, met als gevolg dat er duizenden wapens in gaza werden gesmokkeld en dag in dag uit raketten op israël neerkwamen. Ja idd… dan maar weer binnenvallen. Israël krijgt geen vrede in ruil voor land maar Terreur! Goh, het zouden je buren maar zijn.
– Slachtoffers? helaas wel zoals bij elke oorlog. hoeveel zijn er moeten vallen om Nederland te bevrijden uit Hitlers klauwen?
– Je kàn gewoon geen vrede sluiten met terreur dat geen vrede wilt.
– De roep om de vernietiging van de staat Israël is er al sinds de eerste dag van hun bestaan op 14 mei, 1948.
Iets wat tot nadenken stemt en wat u eens moet bezien in het licht van wat er gebeurt omtrent Israël. Bijbelcitaat van ca 3000 jaar oud:
1 Godsspraak, het woord des HEREN, over Israël.
Aldus luidt het woord van de HERE, die de hemel uitspant en de aarde grondvest, en de geest des mensen in diens binnenste formeert. 2 Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond; ja ook tegen Juda zal het gaan bij de belegering van Jeruzalem. 3 Te dien dage zal Ik Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen, zullen zich deerlijk verwonden. En alle volkeren der aarde zullen zich daarheen verzamelen.
Walter, het is weer veel oude koek, die hier ook al omstandig is beantwoord. Je praat mee met Israel en met de VS. Je zegt dat Gaza was terug gegeven. Niets is minder waar. Je doet elk verzet tegen de bezetting af als terreur. En je komt weer met een bijbelcitaat aan om Israel te verdedigen. Doe maar niet. De gemiddelde lezer op dit weblog is ondertussen veel te goed op de hoogte om zulke verhalen nog te slikken.
Beste Anja,
Het is een goed initiatief om een andere geluid te laten horen.
Als ecoloog zou ik het evenwicht in ‘people, profit, planet’ willen benadrukken.
Van de reeds meer dan 900.000 vluchtelingen in Libanon bestaat vermoedelijk het grootste deel uit kinderen.
Wat dit voor psychische sociale gevolgen voor de toekomst heeft valt alleen maar te raden.
Door de bombardementen op Libanon is er een hele grote olieramp ontstaan voor de kust van dit prachtige land met hoge biodiversiteit (naast grote culturele diversiteit).
Het lijkt hier vooral om ‘profit’ te gaan. Grote broer USA steunt Israel naar mijn mening vooral omdat het van hieruit de olie (profit) in haar macht wil houden.
Alleen wanneer de drie p’s in evenwicht zijn kan er sprake zijn van duurzaamheid en dus ook van vrede en voorspoed.
Daar zouden de (ouderwetse)machthebbers eens op moeten letten in plaats van telkens weer de dollarbril op te zetten en naar de wapens te grijpen.
Beste Anja,
Nog even over profit people planet.
In het westen speelt kapitalisme een grote rol.
OK. Waarom niet de Palestijnen 300 miljard dollar geven voor het land dat hun met overmacht is afgepakt.
Dan is Israel afgekocht geheel volgens het procede zoals dat in elk vrij westers land gaat. Als je eigendom wil moet je het kopen.
En daarna leefden ze nog lang en gelukkig in een prachtig land (people and planet). En dat geld is een peuleschil vergeleken wat USA aan wapens uitgeeft.
Is dit niet een aardig idee?
Eigendom kopen gaat zelfs in het kaitalisme op grond van vrijwilligheid, Jan. De Palestijnen willen hun land terug, of in ieder geval een kwart daarvan. Dat geld kan er wel bovenop, vanwege alle geleden schade en verwoestingen. De Duitsers betaalden ook Wiedergutmachung, en kijk, tussen Israel en Duitsland is het nog behoorlijk goedgekomen.
Hallo Anja,
Tussen Duitsland en Israel is het toch behoorlijk goed gekomen, gelukkig.
Dus als er even in de buidel wordt getast zou het best wel eens goed kunnen komen tussen Israel en de arabische staten? Ik weiger te praten over Joden en Arabieren.
Is dan met zo’n genereuze ‘donatie’ (niet meer dan billijk denk ik) misschien gelijk de religieuze angel van het Islamitisch en Joods fanatisme eruit? Joepie.
Maar wanneer er niet betaald wordt zit er wel iets mis…
Hoe dan ook transparantie hebben we in ieder geval nodig om verder te komen. Vertrouwen in elkaar dus…
Ik zei eerst land, Jan.
Natuurlijk Anja.
Terug naar de grenzen van vóór 1967 én geld voor het land.
Maar dan ook samen leven in vrede in the land of plenty.
Als we het daarover eens zijn dan hoeven we alleen nog maar de strijdende partijen te overtuigen….
Anja,
Het lijkt erop dat jij, zoals vele andere mensen, het meeste geeft om de burgerslachtoffers. Dat is natuurlijk begrijpelijk. Dat doe ik ook. Maar als je bedenkt dat dit allemaal voorkomen had kunnen worden, door de Libanese regering! Hoe? In 2000, toen Israel zich terugtrok uit Libanon, en de macht overgaf aan de Libanezen, had hun regering een enorme kans om Hezbollah weg te drijven uit hun land. Die kans grepen ze niet. Dus toen kon Hezbollah door blijven gaan met het inzamelen van wapens en kon zich weer verschuilen zonder bang te hoeven zijn voor de regering. Toen, in 2003, kregen de Libanezen weer een kans. Maar weer grepen ze die niet. En nu heeft Hezbollah zich weer in kunnen graven en zich weer kunnen verschuilen tussen de onschuldige burgers. En ze bleven dus doorgaan met hun terroristische activiteiten, ook al was Israel al weg uit Libanon. Waarom? Omdat ze maar een doel voor oog hadden: de totale vernietiging van de staat Israel. En deed de regering nog iets? Nee. Die keken toe hoe hun land langzaam werd overgenomen door de terroristische beweging, en daar moeten de Israelische, maar ook vooral de Libanese burgers voor boeten.
Hoi Anja,
Ik vraag mij af wie die ‘vooraanstaande kritische Israëliers’ zijn. Heb je misschien van enkele hun naam?
Dan nog wat over de inhoud van het betoog:
Het verschil in het aantal dodenslachtoffers is allereerst te verklaren door het verschil in burgerbescherming, welke in Israël goed is (velen zijn uit het Noorden gevlucht en vele zitten in schuilkelders) en in de Arabische steden, zoals Nazareth, is de burgerbescherming juist slecht. Vele arme mensen hebben daar niet eens ’n schuilkelder.
Een tweede verklaring voor het hoge aantal burgerslachtoffers in Zuid-Libanon is de plaats van waaruit Hezbollah hun raketaanvallen voorbereidt en uitvoert en de plaats waar Hezbollahleiders zich schuilhouden. Veel Libanese burgers werden als menselijk schild door Hezbollah gebruikt, doordat Hezbollah haar wapenmaterieel opslaat in woonwijken en woonhuizen. Zo vond het bombardement op de luchthaven van Beiroet plaats omdat die plek als doorvoerplaats diende voor wapens en munitie. Ook een televisiestudio waar Hezbollah’s communicatiecentrum gevestigd was, werd doelwit. Bruggen en wegen werden gebombardeerd om snelle verplaatsingen van de lanceerinstallaties van de Khatusha raketten te belemmeren. Helaas gebruikt Hezbollah vaak flatgebouwen en huizen als opslagplaats voor wapens en munitie. Door de Israëlische luchtmacht wordt ruim voor aanvang van een bombardement door middel van strooifolders aan de bewoners kenbaar gemaakt dat zij hun huizen moeten verlaten. Een deel van de Libanese bevolking is evenwel te arm, te oud of te ziek om het strijdgebied te kunnen verlaten. Burgers zijn voor Israel nimmer het doelwit van de strijd. Het ging altijd om het treffen van Hezbollah en zijn infrastructuur. Dit in tegenstelling tot Hezbollah, die de burgers van Israël als voornaamste doelwit heeft.
Ik ben het met je eens dat Israël militair sterker staat dan Hezbollah vanwege de steun van de VS. Toch is het Hezbollah die tot het huidige staakt-het-vuren als grote winnaar uit de bus komt. Namelijk omdat het zo lang stand heeft kunnen houden tegen Israël. Stel nou dat Hezbollah straks kernwapens en/of chemische wapen van Iran geleverd krijgt. Dan zijn ze militair even sterk, maar zullen dan al helemaal winnen omdat deze stadsguerilla’s gewoon betere vechters zijn. Men zal Hezbollah moeten stoppen voordat het te laat is. Hezbollah is duidelijk een terroristische organisatie die uit is op de vernieting van Israël. Nazrallah zei dat letterlijk in 2002 in een gesprek met de Lebanon Daily Star. Ik vind dat EU Israël in deze strijd moet helpen.
Kun je zeggen hoe die vooraanstaande kritische Israëliërs heten?
Uri Avnery, Adam Keller, Michael Warschawsky, Jeff Halper, B’Tselem, Ilan Pappe, Gideon Levy, Allegra Pacheco, Machsom Watch, Bath Shalom, Naomi Chazzan, Shulamith Aloni, Amira Hass, PCATI, en nog zo een stel. En minderheid in Israel, dat zeker.
En dat Hezbollah gestopt moet worden, militair lukt dat dus niet. En de EU helpt Israel al. Daar schiet Israel uiteindelijk ook niets mee op, zolang de bezetting zelf niet aan de orde wordt gesteld. Want daar doet Israel zichzelf de das mee om.
En dat burgers nimmer een doel zijn voor Israel is niet waar, Frank.
Maar dat is allemaal al uitvoerig besproken hier op dit weblog.