(with summary below)
Voorpagina Volkskrant: Steun Nederlanders voor Israel brokkelt af. Ruim eenderde van de Nederlanders is negatiever over Israel gaan denken. En volgens 55% heeft de regering zich onvoldoende ingezet. Mag Bot in zijn oortjes knopen, in de EU hoort Bot bij de ministers van Buitenlandse Zaken die vonden dat een oproep tot onmiddelijke stopzetting van de vijandelijkheden te ver ging. Hij herhaalt het nog eens; Hezbollah is begonnen. Zij hebben de strijd ontketend. Dat Israel hier en daar misschien te sterk heeft gereageerd komt ook tot uitdrukking, vindt hij.
Hier en daar. Misschien. Een beetje te sterk.
Bot vindt zichzelf heel realistisch. Ik vind vooral dat hij oogkleppen op heeft, veel te veel aan de kant van Israel staat, waarmee hij uiteindelijk Israel ook gene dienst bewijst. En gezien de 55% van de Nederlanders die ook vindt dat de regering niet genoeg doet, wordt het dus tijd om hem naar huis te sturen en te laten vervangen door iemand met een wat bijdetijdser idee van ‘realistisch’. Zie ook weblog van Jan Marijnissen.
Een realistischer punt: de EU heeft Hezbollah niet op de lijst van terroristen gezet. Dat ze dat met Hamas wel hadden gedaan heeft de zaak ontzettend vastgezet. De EU stond met lege handen omdat ze zichzelf hadden verboden om het de nieuwe Hamasregering van de Palestijnen te praten. In plaats van onder ogen te zien dat Hamas in staat en bereid was tot een wapenstilstand, meer dan ooit bereid was om de strijd voort te zetten via politieke kanalen, en zeker een aantal mensen kon leveren waar wel degelijk mee te praten viel volgde er een rampzalige boycot die de situatie in Gaza aanzienlijk verslechterde – met meer aanhang voor Hamas als gevolg.
Iets dergelijks lijkt nu in Libanon te gebeuren. Zie de brief van een Libanese vrouw hieronder. Ze is absoluut geen aanhangster van fundamentalisme, ze had erg veel kritiek op Hezbollah, maar betrapt zich er op dat haar sympathie voor de groep die zich zolang weet te verzetten tegen het Israelische leger groeit.
Ze schrijft: “I don’t agree with their principles, or politics. But in all my life there has never been an Arab leader who stood up against Israel. Now Hizbullah is accomplishing what for the last quarter of a century, no Arab leader dared dream of. And for that, they are starting to gain my respect.”
Iets dergelijks gebeurt in Palestina. Ik vang de geluiden op. Met de manier waarop Israel zijn militaire macht inzet, misbruikt, groeit de sympathie van de bevolking in Arabische landen voor elke groepering die standvastig verzet pleegt. En daalt de sympathie voor het Westen, dat toekijkt, toestaat, niets doet, nog verder.
Goed stuk van Dries van Agt en Martin Siepermann in de Volkskrant. “Het partijdige Nederlandse Midden-Oosten beleid is onwaardig voor een land dat voor mensenrechten is”. Ik zal Martin de tekst vragen voor dit weblog.
Gisteren was beloofd dat de grens met Rafah twee dagen open zou gaan. Gisteren was die nog dicht. Volgens Fatma kamperen er nu drieduizend mensen bij de grens die er door moeten. Onze vriend en collega Khaled die al weken wacht tot hij eindelijk gebruik kan maken van het visum dat met moeite is veroverd heeft zijn koffer opnieuw gepakt en wacht. Wel goed nieuws: Icco heeft de subsidieaanvraag van het NCCR goedgekeurd. Ze kunnen het geld heel goed gebruiken, want de nood steeg. Dat is tenminste iets dat we ze vanuit Nederland kunnen bieden. Fatma, die moet vechten tegen de depressies vanwege de uitzochtsloze situatie was vanochtend aan de telefoon weer helemaal vrolijk. Alleen jammer dat haar oudste dochter Fida die mee zou komen nu niet kan, omdat ze binnenkort weer naar school moet, en ze het risico niet kunnen nemen dat ze Gaza wel uitkomt maar er niet weer in. Ze had zich er zo op verheugd.
Ik ga naar Rotterdam, waar de SP een protestbijeenkomst heeft georganiseerd: dichters voor de vrede.
(Summary for our English speaking friends. The support for Israels acts is waning in the Netherlands. One third of the population now says they think more negatively about Israel than before. And 55% of the population thinks our government is not doing enough! Never before was the support for Israel as low as it is now. Many critical articles appear in the papers. The protest is continuing. Finally things are changing. And soon we will have elections and we hope for a better government, that follows our people.)