In het kort, voor de nieuwe bezoekers, hoe het toegaat op dit weblog:
1. Bijdragen worden niet automatisch geplaatst. Ik bepaal op mijn weblog de onderwerpen en de agenda, en daarin ben ik zonder meer partijdig. Ik selecteer de bijdragen, of ik ze interessant en de moeite waard vind. Het criterium is niet of ik het er mee eens ben, wel of ik vind dat de discussie er mee gediend is. Dit onder andere om eindeloze herhalingen te voorkomen.
2. Probeer je aan een maximum van 250 woorden te houden. Alleen als er echt een goede reden voor is neem ik bijdragen op die daar bovenuit gaan. Stuur dus geen complete artikelen van derden mee.
3. Over het algemeen sta ik gescheld, geschamper en aanvallen op de persoon niet toe. Ook de geijkte aanvallen op de islam als geheel, op migranten als groep en dergelijke zaken maken weinig kans. Dat het allemaal de schuld is van de Palestijnen zelf hoeven we ook niet meer te horen. Blijven doordrammen als je je punt al gescoord hebt maakt je ook niet geliefder.
4. Hou dus rekening met het feit dat sommige discussies al uitgebreid hebben plaatsgevonden. We beginnen niet elke discussie steeds opnieuw. Ga in op wat voorgangers hebben gezegd, haak aan, hou je aan het onderwerp en laat mensen met andere meningen in hun waarde.
5. Bijdragen zonder geldig emailadres kunnen zonder verder bericht geweigerd worden. Je emailadres is normaal alleen voor mij en de webmaster leesbaar. Kies je ervoor om je emailadres of website openbaar te maken, hou er dan rekening mee dat er websitestalkers aan het werk zijn.
6. Veelplegers van gescheld en valse trucs hoeven niet meer terug te komen en krijgen ook geen bericht meer als ik hun bijdragen niet plaats.
De technische kant: dit weblog format is standaard, ik kan dat niet veranderen. Voor wie een commentaar intikt lijkt het alsof het al is opgenomen. Dat is niet zo. Het is alleen leesbaar voor jezelf en voor de webmaster. Dat is te zien aan het nummer van het aantal reacties bovenaan, dat niet verschuift. Je commentaar komt in de wachtstand. Minimaal twee keer per dag scan ik de bijdragen. Dan pas blijkt welke reacties zijn opgenomen en zijn die ook leesbaar voor anderen.
Ondanks deze strenge voorwaarden, wie zich aan de spelregels houdt is welkom, bijdragen worden zeer gewaardeerd.
Voor wie meer wil weten over mijn motieven om het zo te doen: ga hierheen.
Beste Anja,
Je schijnt je spelregels nogal streng te vinden, maar mij komen ze als een vanzelfsprekendheid voor, hoewel ik er ook wel eens tegen zondig. Maar dat komt dan juist vaak weer, doordat ik me laat provoceren door degenen, die die regels géén vanzelfsprekendheid vinden. En dat kan wel eens behoorlijk escaleren, want mijn reactie werkt dan ook weer provocerend. Enzovoort.
Ik kom net van het weblog van Jan Marijnissen vandaan, maar kon er even niet meer tegen. Ik wou, dat hij ook dergelijke spelregels ging hanteren, maar hij zal zijn redenen hebben om dat (nog?) niet te doen.
Alleen de regel van dat je bijdragen kunt weigeren, als ze je niet interesseren, vind ik wat minder. Maar goed, dat is jouw keuze. En ik geloof, dat ik de achtergrond daarvan wel begrijp.
Jammer, dat je over het algemeen onderwerpen aan de orde stelt, waar ik niet zo snel iets zinvols aan kan bijdragen. Veelal te weinig parate, adequate kennis en te weinig tijd om me er in in te lezen. Anders zou ik me graag – vrijwillig – aan je strenge regels onderwerpen.
Zo, ik ben weer wat gekalmeerd. Terug naar het weblog van Jan.
Vriendelijke groeten,
Een reden om niet zo intensief in te gaan op reacties als ik dat doe, en dus ook om tamelijk intensief te selecteren kan ik je wel noemen, Wilbert: het kost een sloot tijd.
Dat ik bijdragen niet opneem als ze me niet interesseren is waar maar wel erg kort door de bocht. Ik vind het niet interessant wanneer mensen met eindeloos dezelfde herhalingen komen, steeds weer teruggrijpen op oude discussies die al uitgebreid gevoerd zijn. En ik let er ook op of mensen niet maar in het wilde weg dingen beweren die aantoonbaar niet kloppen. Ik vind de onderwerpen waar we het hier over hebben te ernstig om te doen alsof het alleen maar gaat om meninkje tegenover meninkje, alsof elk meninkje evenveel waar is, ongeacht de moeite die iemand doet om naar een ander te luisteren of eens de feiten te bekijken.
Inderdaad, voor mensen die de tijd niet hebben, of de wil niet, of andere prioriteiten, om zich in te lezen valt er hier niet zoveel bij te dragen. Ik stel behoorlijk hoge eisen, dat is waar. Maar gelukkig kun jij om je eigen ei te leggen dan weer naar het weblog van Jan Marijnissen die lang zo streng niet is als ik.