Vele keren ben ik op dit weblog bestookt door mensen die ons willen wijzen op een website die ons nu eens de waarheid over de moslims en de Arabieren uit de doeken doet: MEMRI. De mensen die dat zo’n belangrijke bron van informatie vinden zijn zonder uitzondering de lui die in de aanwezigheid van moslims in ons land een groot gevaar voor onze cultuur en onze toekomst zien, en niet toevallig combineren ze dat de laatste tijd met een blinde bewondering voor Israel. Israel is het westerse bruggehoofd tegen het ‘islamofascisme’, een dapper land dat stand moet houden tegen de Arabische, jodenhatende barbarij die hen de zee in wil drijven. De epistels zijn vaak voorzien van plukjes informatie over wat de Arabieren cq de moslims nou weer hebben gedaan of gezegd. En zijn afkomstig van MEMRI. Ook Leon de Winter is een gretig afnemer. Zelf geen deskundige op het gebied van de islam of de Arabische wereld, komt hij toch met interessante citaten of gebeurtenissen, allemaal extremistisch, jodenhatend en agressief. Als bewijs hoe erg die Arabieren zijn. Als bewijs voor de gedachte dat er met Arabieren en moslims niet te praten valt. Hij gaf het zelf een keer toe: zijn bron was MEMRI.
MEMRI presenteert zichzelf als een ‘onafhankelijke, onpartijdige, non-profit organisatie’ die ons in het Westen, die geen Arabisch lezen, wil voorlichten wat er leeft in de islamitische en Arabische wereld. Ze stellen zichzelf voor als een organisatie met een ideeel karakter, drijvend op de giften van onbekende mecenassen. Wat ze doen: selecties maken uit de Arabische pers, die in het engels vertalen en verspreiden onder belangstellenden, waaronder vooral ook Amerikaanse politici en regeringsadviseurs.
Nu is het inmiddels wel bekend wie de mensen zijn achter MEMRI, wat nog te achterhalen was voordat zorgvuldiger geheim werd gehouden wie er meewerken. Dat was Yigal Carmon, die twintig jaar werkte voor de militaire inlichtingendienst van het Israelische leger, vooral verantwoordelijk voor het werven van agenten en handlangers in Arabische landen. En man die onverbloemd achter de Groot-Israel gedachte staat en het nederzettingenbeleid steunt. De andere oprichter is Meyrav Wurmser, een Israeli die behoort bij de uiterste rechtervleugel van het zionistisch spectrum. Fel tegenstandster van de Oslo-accoorden en destijds adviseur voor Netanyahu.
Het kantoor van MEMRI is vooral na 9/11 enorm gegroeid, de artikelen worden nu behalve in het Engels ook in het Duits, Hebreeuws, Italiaans, Turks en Russisch vertaald, en gestuurd naar meer dan tienduizend adressen. Met de nieuwe technieken kunnen ook fragmenten uit tv uizendingen worden rondgestuurd. Het budget van MEMRI wordt geschat op miljoenen, wat niemand kan controleren, want namen van medewerkers, inkomsten en waar die vandaan komen worden geheim gehouden.
Voor wie anders dan de meeste Europeanen en Amerikanen Arabisch spreekt en leest, en de situatie in de Arabische landen enigszins kent, is het volstrekt duidelijk dat MEMRI geen enkele poging doet om een evenwichtig beeld te geven van wat er in de Arabische landen gaande is. Maarten Jan Hijmans heeft er in ZemZem (3/05) een goed gedocumenteerd artikel over geschreven. De berichten die worden geselecteerd en rondgestuurd, dan wel op de website gepubliceerd, hebben vooral de bedoeling om de Arabieren in een kwaad daglicht te stellen.
Citaten worden zo geselecteerd dat ze de Arabieren afschilderen als mensen die haat prediken tegen joden en westerlingen, geweld verheerlijken en enigerlei vreedzame regeling van het Palestijnse probleem afwijzen. Deze dienst geeft geen uitgebalanceerd beeld van de Arabische gedrukte media, omdat de eigenaars ervan pro-Israel en anti-Arabisch zijn.
Aldus Amerikaanse ex-ambassadeur William Rugh, die werkzaam was in de Verenigde Arabische Emiraten. Zijn het leugens die MEMRI verspreid? Helaas niet, zegt Hijmans. Wat verspreid wordt komt wel degelijk uit de Arabische pers.
Iedereen die vertrouwd is met de Arabische media weet dat er veel kaf onder het koren is, verhalen over samenzweringen, ongecheckte losse flodders en regelrechte onzin en soms antisemitische rommel.
Maar het probleem met MEMRI is dat het alleen de randverschijnselen selecteert die passen in het vijandbeeld, zeker niet de hoofdmoot waar de Arabische media het over hebben. Ook enige context wordt weggelaten. Zo krijg je een beeld voorgeschoteld als zou het Midden-Oosten alleen over jodenhaat, islamitisch extremisme en haat jegens het Westen gaan. Een overall beeld van wat de Arabische, Turkse en Iraanse tv-zenders vertonen zal men er tevergeefs zoeken, stelt Hijmans. Maar wie kan dat controleren? Alleen mensen die zelf Arabisch lezen of verstaan, toegang hebben tot de tv-zenders of de Arabische wereld kennen.
Zo werkt dit onderdeel van de propagandamachine. En er is weer een nieuwe loot aan de stam. Ik schreef er al over, een nieuwe website, www.giyus.org. Die gaan nog een stapje verder dan het verspreiden van artikelen en citaten. Wie zich inschrijft bij giyus krijgt dagelijks enige keren vanzelf pop-ups op de pc, waarin wordt opgeroepen om aangewezen doelen, westerse media, ambassadeurs, als anti-israelisch aangewezen weblogs te bestoken met mail. Wat de deelnemers moeten vinden, om Israel te steunen, is zorgvuldig voorgekauwd, de deelnemers hoeven nauwelijks meer moeite te doen dan de voorgeschreven handeling te volvoeren. Protest in three clicks.
Giyus heeft geleerd van de beginnersfout van MEMRI, en zorgt er voor dat niet te achterhalen is wie de organisatie of de mensen zijn die er achter zitten, en uiteraard ook niet wie het financiert. Dit weten we wel: dat het van harte aanbevolen wordt door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Israel:
Many of us recognize the importance of the Internet as the new battleground for Israel’s image. It’s time to do it better, and coordinate our on-line efforts on behalf of Israel. An Israeli software company have developed a free, safe and useful tool for us – the Internet Megaphone.
Please go to www.giyus.org, download the Megaphone, and you will receive daily updates with instant links to important internet polls, problematic articles that require a talk back, etc.
We need 100,000 Megaphone users to make a difference. So, please distribute this mail to all Israel’s supporters.
Do it now. For Israel.
Amir Gissin
DirectorPublic Affairs (Hasbara) Department
Ministry of Foreign Affairs, Jerusalem
Het door Israel gewenste aantal van 100.000 ‘Megaphone users’ is nog niet gehaald, het zijn er nu 15.000 – zegt de organisatie. Waarvan ik er een ben. Dus zeg maar 14.999 want ik gebruik de website voor mijn eigen doelen, en niet om Israel te ondersteunen. Het is interessant studiemateriaal, omdat het openlijk uit de doeken doet wat de doelen en de strategie is in de propagandaoorlog. Wat ik daarvoor vooral moest destilleren uit de pro-Israelische artikelen, websites en mij toegezonden emails staat hier nu overzichtelijk op een rijtje.
(wordt vervolgd)
Wat de deelnemers moeten vinden, om Israel te steunen, is zorgvuldig voorgekauwd, de deelnemers hoeven nauwelijks meer moeite te doen dan de voorgeschreven handeling te volvoeren. Protest in three clicks.
Ik was al gaan kijken op de website en kan je conclusies delen.
Maar in de wereld van de internetprotesten is het systeem van een al door een organisatie opgestelde brief of verklaring, met de mogelijkheid die met enkele klikken door te sturen, een middel dat natuurlijk niet exclusief is voorbehouden aan giyus.
Een auto is niet ineens een verderflijk ding omdat de tegenpartij er ook in rijdt, bedoel ik maar.
Beste mevrouw Meulenbelt,
Als u karaktermoord wilt plegen op MEMRI doet u er als wetenschapper en politica goed aan om wel volledig te zijn en te vermelden waar MEMRI voor staat: The Middle East Media Research Institute.
Dat u het Arabisch of Perzisch niet machtig bent is u niet aan te rekenen. Mensen die deze talen wel verstaan hebben echter aan een half woord genoeg. En laten we eerlijk zijn, de stemmen van gematigdheid en dientengevolge een alternatief geluid, zijn nu eenmaal moeilijk te vinden in de meeste media afkomstig uit het Midden-Oosten.
Toch zijn er wel degelijk dappere mensen die zich verzetten tegen het geïnstitutionaliseerde racisme en antisemitisme dat het Midden-Oosten kenmerkt. Kijkt u bijvoorbeeld eens naar deze veelzeggende fragmenten van Adonis, een dichter uit Syrië: http://www.memritv.org/search.asp?ACT=S9&P1=1076# of mevrouw Wafa Sultan: http://www.memritv.org/search.asp?ACT=S9&P1=1050
Misschien dat u ook eens tijd kunt maken om een meer diepgaande studie te maken van wat er nu eigenlijk staat in dat boek dat volgens de trotse aanhangers leidraad is voor meer dan een miljard mensen op aard.
Dat de Palestijnse zaak gekaapt is door godsdienstfanaten die er hun eigen agenda op na houden is u kennelijk ontgaan en dat is een kwalijke zaak. Dat u zichzelf heeft gebombardeerd tot de kanpioen van Arabieren en moslims in Nederland, mogelijk uit oogpunt van politiek gewin, is nog veel kwalijker. Denkt u nou echt dat u er u op grond van uw eerdere publicaties (De schaamte voorbij) nog een leven beschoren zou zijn in een maatschappij onder de knoet van de Qu’ran?? Als feministe gaat u voorbij aan de tweederangs positie van een half miljard ‘zusters’, en daar is inderdaad maar één woord voor: schaamteloos
Ik vind het jammer dat er maar weinig mensen in Nederland zijn die het vermogen hebben om net als Anja Meulenbelt dit conflict tussen de Moslims en Joden op een neutrale en eerlijke manier te benaderen.
Mijn Respect!
Ha! Meteen iemand die bijt. Karaktermoord op MEMRI? O ik heb verzuimd om te vermelden dat de naam staat voor The Middle East Media Research Institute. Mijn nederige excuses, nee, dan is alles goed. Met zo\’n mooie naam moet dat wel een buitengewoon betrouwbare organisatie zijn.
Er zijn meerdere mensen die het Arabisch of Perzisch wel degelijk machtig zijn, Neek, en juist daarom heel goed kunnen zien hoe eenzijdig MEMRI te werk gaat. Waaronder dus de ambassadeur die ik heb geciteerd. Zie verder het artikel in ZemZem. MEMRI kan nu juist misbruik maken van de mensen die zelf geen Turks, Arabisch of Farsi spreken.
Dappere mensen die zich tegen racisme en antisemitisme teweerstellen. Vast. Doet helemaal niets af aan wat ik heb gezegd.
Met de studie van dat boek bedoel je waarschijnlijk de koran. Is al gebeurd. Heb ik al veel over geschreven. Heeft mijn mening verdiept, niet veranderd. Zoals je weten kunt zijn er binnen de islam vele stromingen, en veel verschillende manieren om de koran te lezen, en naar gelang van waar je staat daar de koranverzen uit te vissen die het eigen standpunt illustreren. Niet nieuw.
Dat de Palestijnse zaak is gekaapt door godsdienstfanaten is een typische MEMRI leugen. Je vergeet even dat ik al twaalf jaar intensief in Palestina kom en er werk. Je hoeft mij echt niets wijs te maken.
Ik heb mezelf tot kampioen van niets gebombardeerd. Ik heb voor de positie die ik inneem geen stemmen nodig en ik doe ook niet aan politiek gewin. Het is misschien moeilijk voorstelbaar, maar ik kies zelf voor wat ik te zeggen heb, en dat ik opkom voor moslimmigranten in Nederland is hetzelfde wat ik altijd al gedaan heb, opkomen voor de \’minderheden\’ die in het verdomhoekje worden geschoven. Ik zie vooralsnog nog niet welk politiek gewin mij dat heeft opgeleverd. Of het moest nog komen.
Of mij nog een leven beschoren is \’onder de knoet van de Koran\’? Na 12 jaar Gaza kan ik dat zonder meer bevestigen, inderdaad. Ik leef nog. Ik heb nog een verrassing, de meeste Palestijnen, moslims zowel als christenen, zijn voor een seculiere staat. De moslims die ik ken zijn vergaand tolerant en vriendelijk voor mensen met een ander geloof. Inderdaad, er is in vele islamitische landen veel mis, zoals er ook veel mis is in andere landen in de wereld. En nee, dat verdedig ik niet. Maar nee, als je werkelijk geinformeerd wilt worden moet je dus niet bij MEMRI zijn. Kan ik uit de eerste hand verklaren.
En nee, ik ga als feministe helemaal niet voorbij aan de tweederangspositie van vrouwen waar dan ook, dus ook niet van moslimvrouwen. Integendeel. Vraag het ze eens. Veel van hen zien mij als een bondgenote in hun emancipatieproces. En terecht.
Niets van wat je hier zegt, Neek, spreekt wat ik te melden heb over de propagandaoorlog tegen. Je doet niets anders dan te proberen me in de beste MEMRI traditie verdacht te maken.
Nee, Claar, dat het voorgekauwd is vind ik niet het ergste, het ergste is natuurlijk de inhoud. Hoewel ik me van onze minister Bot niet echt voor kan stellen, met alle kritiek die ik op hem heb, dat hij zo\’n website met voorgekauwde inhoud gaat aanbevelen om een beetje meer gelijk te krijgen in de wereld.
Mijn doel met dit stukje is vooral bewustwording en informatie: de pro-Israelische propaganda is goed georganiseerd, en er wordt veel geld in gestoken. En verder blijft het iedereen vrij daar naar hartelust aan mee te doen. Of te geloven in wat er wordt rondgestuurd. Maar het kan vooral geen kwaad om te weten wie het doen, hoe ze het doen en waarom ze het doen. Vooral voor zover ze daar zelf niet erg eerlijk over zijn.
Het lijkt wel of we aan alle kanten worden gemanipuleerd, maar dank dat je ons waarschuwd voor die MEMRI. Wij doen alles via PC. maar kijk eens hoe we gemanipuleerd worden, met hulp van de westerse technologie. Voordeeld is China als men daar Tinnanmenplein invoert bij Google krijg men plaatjes van toeristen e.d. Chinese studenten weten ondanks internet niets van 1989. Met westerse technologie zorgen we voor dictatuur wij helpen dictatoriale overheden hun systeem van onderdrukking te verbeteren. Maar erger nog is dat elke kwaadwillende overheid dit kan doen. Massamanipulatie de gevolgen kunnen rampzalig zijn; denk maar aan de 2de Wereldoorlog het Nazi-regime dicteerde alle media, Het bijna op het Fascistische af democratische gekozen Berlusconie regime was een kapitalistische variant hierop. Internet zou vrijheid moeten vrijheid van informatie wereldwijde kennis. Helaas het blijkt dat elk soort regime er misbruik van kan maken, het ergste is dat de zogenaamde voorvechters van de democratie de grootste misbruikers zijn
Twaalf jaar Gaza en je bent de taal niet machtig?
Tijd voor een inburgeringscursusje.
Correctie: de namen van de mensen die achter de organisatie van Giyus staan worden niet genoemd, wel een reeks van joodse organisaties die het ondersteunen, blijkt, nu ik wat verder in de website ben gaan kijken.
Hartelijk dank voor je goede advies, Leo, ik was zelf nog niet op het idee gekomen.
@Franky(3):
Anja is niet neutraal, dat geeft ze zelfs eerlijk toe: “Ik bepaal op mijn weblog de onderwerpen en de agenda, en daarin ben ik zonder meer partijdig.”
Misschien kan meneer Neek Seresht ook eens een diepere studie maken van wat er in de Tora en/of de bijbel staat. Tel eens hoe vaak er staat: “En het volk deed wat slecht is in de ogen van de Heer en God strafte hen.” Als ze dan zo letterlijk naar de tekst leven moeten ze ook eens lezen: Leviticus 19: 33-37 “Iemand die als vreemdeling in jullie land verblijft, mag je niet onderdrukken. Behandel vreemdelingen die bij jullie wonen als geboren Israëlieten. Heb hen lief als jezelf, want jullie zijn zelf vreemdelingen geweest in Egypte. Ik ben de HEER, jullie God”. En Romeinen 12: 14 Zegen uw vervolgers; zegen hen, vervloek hen niet. Vers 17; Vergeld geen kwaad met kwaad, maar probeer voor alle mensen het goede te doen. 18. Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven. 19. Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters, maar laat God uw wreker zijn, want er staat geschreven dat de Heer zegt. Het is aan mij om wraak te nemen, ìk zal vergelden. 20. Maar als uw vijand honger heeft, geef hem dan te drinken, als hij dorst heeft, geef hem dan te drinken. Dan stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd. 21.Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede. Lees ook Deuteronomium 20 van 1 tot 10 maar eens. Ook staat er in de bijbel, Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet, en verwijder eerst de balk uit je eigen oog, voordat je de splinter bij de ander verwijdert. Dit wordt ook door veel christenen overgeslagen. Als zij er dan zo zeker van zijn dat Israel het door God beloofde, waarom vertrouwen ze dan nu meer op de wapens dan op God? Ik heb het vorige week zelf een Israeli horen zeggen. Dat hij op de wapens vetrouwt.
Anja,
Bedankt in ieder geval voor de informatie over MEMRI. Dan weet ik tenminste wat ik moet zeggen als mij daar eens naar verwezen wordt.
Ieder zinnig mens weet dat die oorlog van Israël met het Midden Oosten niets te maken heeft met semitisme of antisemitisme. In mijn jeugd ben ik vaak naar Marokko geweest. Daar was en is in Fes een joodse wijk. Ze leven daar gewoon naast Marokkanen. Ik vraag mij echt af of deze joden ook maar iets met Israël te maken willen hebben. Hoeveel joden in Nederland willen met die politiek van Israël te maken hebben? Israël heeft vanaf zijn oprichting het idee opgevat om ‘baas’ te willen worden in het midden Oosten, en de arabieren die toen in 1948 op het grondgebied, dat nu Israël heet, woonden, in feite de oorspronkelijke joden die niet de diaspora zijn ingegaan, mochten ‘oprotten’ of als 2e rangsburger in Israël blijven.
Ook toen al werd met de bewoners van dat gebied geen enkele rekening gehouden. In de jaren tachtig werd aan Russische joden, die tot hun grote vreugde eindelijk een uitreisvisum naar Israël hadden gekregen, bij voorkeur de huizen en stukken grond in de bezette gebieden toegewezen om er te wonen. Dan is toch sprake van moedwil, niet van misverstand.
Maar ondanks de politiek van Israël bloeit het Midden Oosten.
En de jaloersheid van Israël op ‘het nieuwe Parijs van het Midden Oosten’ , niet Haïfa of
Tel Aviv, maar Beiroet met zijn prachtige stranden is bon ton, zet zich om in bommen en granaten. Want een ontvoering van 2 mensen kan toch niet de werkelijke reden zijn voor deze vernietigende oorlog. Toch mooi dat het grootste deel van de wereld minachting heeft voor dat bommengekletter. Wij leven niet meer in de 19e eeuw waar een land met de bajonet op het geweer macht afdingt. Een land dat veel oorlogstuig in huis heeft en zelfs een kernbom, moet zich juist zeer terughoudend opstellen, en zich niet laten provoceren, om wat voor reden dan ook.
Elisabeth Spaan
Dag Neek,
Gisteren heb ik een interessante interview met Adonis op een Arabische zender gevolgd. En omdat ik goed Arabisch versta, wil ik zijn woorden voor u enigszins samenvatten:
* ten eerste: Hij was tegen het gebruik van geweld in de strijd tegen de Israelische bezetting. Dit was nauurlijk geen principieel bezwaar van zijn kant..het was eerder een praktisch bezwaar. Hij vond dat de gewapende strijd tot nu toe niets heeft opgeleverd….De Arabieren zijn gewoon te zwak om een oorlog te winnen…daarom moeten ze zich richten op andere middelen, zoals het steen en de pen (en wat mij betreft ook de tomaat)..De Arabieren hebben helaas tot nu toe geen oorlog kunnen dicteren..zij ontvangen voortdurend de klappen..Hij riep de Arabische bevolking op om in zichzelf te investeren en geen middelen te verliezen aan wapens en legers..het zal hun toch niet lukken om met deze lichte wapens de machtige Israel en de hele wereld achter zich te verslaan. Israel begint altijd de oorlog en de Arabieren moeten er een eind aan maken. Hij nodigde de Arabieren uit een ander soort oorlog te voeren: een morele oorlog…die oorlog kunnen ze wel winnen.
* ten tweede: hij kon heel goed uitleggen wat Amerika bedoelt met een “nieuw Midden-Oosten”. Hij zei dat Amerika het gebied wil splitsen in religieuze streken…met Tel aviv als Washington junior….het was heel duidelijk dat hij niet blij was met dit vooruitzicht
* ten derde: Adonis heef heel duidelijk zijn bewondering over Nasrallah geuit. Hij riep de Arabisch leiders zelfs op om iets van zijn morele kracht te leren..+/- “Mocht er ooit een epidemie ontstaan onder de Arabische leiders, dan hoop ik dat ze aangestoken raken door de morele kracht van Hassan Nasrallah: hij doet wat hij zegt en zegt wat hij doet.”
* ten vierde: Hij bekritiseerde de democratie in Israel die volgens hem gebaseerd is op de uitsluiting van de ander..Hij had tegelijketijd veel bewondering voor de democratie de diversiteit in Libanon.
* ten vijfde: Hij barstte in tranen uit toen hij zijn woord mocht richten tot de Libanezen. Hij zei: “Libanon is het licht van het Midden-Oosten en dat zal het blijven.”
Ik ben met jou eens, Neek! Adonis is erg dapper…maar vind je hem nog steeds een strijder tegen het racisme en het anti-semitisme. Ik wel!
Lieve Anja,
Je valt mensen zoals De Winter aan die hun “interesssante citaten” gewoon van Memri kopiëren.
Waarom vergeet je te vermelden dat je voor jouw artikel precies hetzelfde soort knip-en-plakwerk hebt verricht uit het stuk van dhr Hijmans? Je noemt zijn artikel terloops en citeert er af en toe uit, maar diverse passages die jij geschreven zou hebben, komen direct uit zijn artikel.
Hoeveel van dit stuk is eigen onderzoek, Anja? En indien weinig, waar zijn jouw bronverwijzingen, bijvoorbeeld naar Nijmans’ stuk?
(http://www.zemzem.org/site/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=21)
Wilfred
Het is dus niet verwonderlijk dat ik door alle desinformatie, leugens, propaganda van beide partijen niet meer weet hoe het zit met dat conflict. Er zijn voor mij alleen nog maar bad guys met vrouwen en kinderen als slachtoffer.
Je kunt je het eelt op je vingertoppen toetsen Anja, maar ik denk dat een rechtvaardige vrede er niet in zit. Dit gebied ligt op een breuklijn tussen oost en west. Schreef Rudyard Kipling al niet: east is east and west is west and never the twain shall meet? Arabier is Arabier en Israeli is Israeli en nooit…
Ik bewonder je Sysifus arbeid. IK hoop voor jou dat je rechtvaardige vrede voor de Palestijnen zult beleven.
Wilfred, ik neem Leon de Winter niet kwalijk dat hij een beroep doet op andere bronnen dan zijn eigen waarneming, dat doet iedereen. Ik neem hem kwalijk dat hij zijn feitenmateriaal bij het uiterst anti-Arabische MEMRI haalt.
En verder helpt het natuurlijk wel als je mening niet alleen gebaseerd is om andere bronnen, maar ook op eigen waarneming. Zo zal niemand mij na twaalf jaar werken in de Gazastrook meer wat wijs kunnen maken in de trant van ‘de islam is dit’ of ‘de Arabieren zijn dat’. Daarvoor ken ik te veel Palestijnen/moslims/Arabieren – in hun diversiteit. Het zijn net mensen, zou ik zeggen, Luyendijk citerende. Vandaar dat je bij mij niet aan hoef te komen zetten met uitspraken, zoals Leon de Winter, gesteund door MEMRI, dat regelmatig doet. En ook niet over beweringen dat het verzet tegen Israel alleen maar voortkomt uit het groeiende moslimextremisme. Ik heb de bezetting van heel dicht bij meegemaakt, en al jarenlang kunnen waarnemen hoe de situatie in Gaza erger werd, ondanks die zogenaamde ontruiming. Ik weet heel goed dat het succes van Hamas een gevolg is van de bezetting. En niet andersom.
Uiteraard zoek ik mijn bronnen bij de mensen of instanties die ik betrouwbaar vind. Die bijvoorbeeld de bezetting niet ontkennen, zoals MEMRI. Die bronnen geef ik aan, zodat iedereen zelf verder kan onderzoeken of ze vinden dat ik gelijk heb of niet. Zo hoort dat.
Anja,
Volgens mij is het nog veel erger. Je schrijft “dat het verzet tegen Israel alleen maar voortkomt uit het groeiende moslimextremisme”. Dat extremisme groeit juist door het politieke en miltaire handelen van Israel. Een van de eerste redenen die Bin Laden noemde voor de strijd van Al Qaida was het moslimvijandige optreden van Israel en de VS die Israel steunt.
Tja, Evert, dat het niet makkelijk is om in de chaos de grote lijnen te zien is waar. Maar niet onmogelijk. En het maar gooien op de clash of civilisations vind ik wel een erg luie. Zo van het kan nooit meer goed komen. Dat klopt volstrekt niet met mijn ervaringen en waarnemingen. Er zijn te veel historische voorbeelden van moslims en joden die heel goed samen kunnen leven, al zul je die inderdaad bij MEMRI niet vinden, ik ken te veel Palestijnen en Israeli\’s die bevriend waren, dat soms nog zijn, die samenwerken, hoe moeilijk dat nu ook is. Ik citeerde gisteren die andere De Winter, Harry, die ziet dat de joden en de Palestijnen broedervolken zijn – ik noem het vaak neefjes en nichtjes. En ik ervaar soms cultuurverschillen in mijn nauwe banden met Arabieren, maar ook veel overeenkomsten, die ik bij veel Nederlanders nou weer net niet vind. Ik ervaar een gigantische mentaliteitskloof met de meeste Israeli\’s, die nota bene wat cultuur betreft dicht bij mij als Europeaan zouden moeten staan. Ik wijt die verschillen alleen niet aan het jodendom, daarvoor heb ik te veel joodse vrienden, maar aan de rottige invloed van het leven in een onrechtvaardige staat. Die absolute scheidslijn tussen Israeli\’s en Arabieren is een sprookje, dat jij je eigen hebt gemaakt. Jammer, want inderdaad, daar schiet je geen bal mee op, behalve dat je achteruit kunt gaan zitten en denken er helpt toch niks dus ik hoef ook niks.
De werkelijke bron van het conflict is puur politiek: de stichting van een joodse staat die ten koste is gegaan van de daar al wonende bevolking, en een expansionistische houding van de opeenvolgende Israelische regeringen die nog meer land wilden. Dat is een visie die voor mij erg veel meer hout snijdt dan die gemakzuchtige (en eerlijk gezegd ook naar racisme neigende) never the twain shall meet.
Ik denk niet dat ik die rechtvaardige vrede nog mee zal maken, Evert. Dat zal mij er geen moment van weerhouden om daar wel aan mee te werken.
Anja,
De stichting van een joodse staat is inderdaad zeer ten koste is gegaan van de daar al wonende bevolking: executies en deporaties. Het is natuurlijk wat gefantaseer, maar hoe had het destijds anders kunnen gaan, in 1947 en 1948? Ik zou willen weten wat de Palestijnen (avant la lettre, dus de niet-joden in toenmalig Palestina) idealiter of realiter hadden gewild. Is daar iets over bekend? Misschien dat die kennis ook iets bijdraagt.
Lieve Anja,
Ik wil hierbij even zeggen dat ik zo ontzettend trots ben op vrouwen (en mannen) zoals jou. Vooral omdat je je inzet voor diegenen die jou het meest nodig hebben. Ik vind het ontroerend om hier getuigen van te mogen zijn, hier dagelijks op jou weblog.
Toen ik dit verhaaltje las van Leonardo da Vinci moest ik gelijk aan jou denken.
“De putter is een vogel waarvan wordt verteld dat als hij naar een zieke persoon toe wordt gedragen en als de zieke persoon op sterven ligt, de vogel zijn hoofd omdraait en hem nooit aankijkt; maar als de zieke man gaat redden, verliest de vogel hem nooit uit het oog, maar is hij er de oorzaak van dat hij van alle ziekte wordt genezen.
Evenzo is de liefde voor de deugd. Zij kijkt nooit naar iets dat laag of minderwaardig is, maar houdt zich juist vast aan zuivere en deugdzame zaken en gaat wonen in een edel hart; zoals vogels in groene wouden op bloesemtakken. En deze liefde laat zich eerder zien in tegenslag dan in voorspoed; zoals licht, dat het meeste licht geeft daar waar het het donkerst is.”
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Hans, dat is een grote vraag. Ik kan je, als je je echt wilt verdiepen, de boeken aanraden van historici als Ilan Pappe en Avi Schlaim, die ook de periode voorafgaand aan 1948 hebben onderzocht. Of het boek van historisch journalist Tom Segev, One Palestine, complete.
Het grote punt is dat het de Palestijnen zelf destijds niet is gevraagd. Die waren ook niet als nationale staat georganiseerd, het nationalisme is de Palestijnen als het ware door de geschiedenis opgedrongen. Wat je wel kunt weten is dat er vanaf het begin al verzet was tegen de zionistische onderneming, ook toen die nog geen andere vorm had dan het opkopen van land voor de eerste zionistische gemeenschappen. Dat land werd legaal gekocht van Palestijnse grootgrondbezitters. Het punt was dat de nieuwe zionisten meteen begonnen met het invoeren van \’hebreeuwse arbeid\’, dat wil zeggen de traditie te doorbreken dat de plaatselijke landarbeiders er mochten blijven wonen en werken. De eerste opstanden tegen de zionisten, nu graag afgedaan als typische Arabische jodenhaat, had dus een goede reden. Toen voorzagen een aantal Palestijnen al wat er met hun land zou gebeuren wanneer er nog meer zionistische joden uit Europa naar het land zouden komen. En daar hebben ze helaas meer dan gelijk in gehad.
Het moeilijke punt was dat de staat Israel vanaf het begin is opgericht als een joodse staat, waarin dus een joodse meederheid moest zijn, en dat dat gepaard is gegaan met vergaande onteigeningen, verdrijving en toen al het overtreden van de regel dat vluchtelingen na een oorlog het recht hebben om terug te keren naar huis en land. Je kunt je achteraf de vraag stellen of het project Israel ooit kans van slagen heeft gehad om een \’normaal land\’ te worden, gezien de manier waarop het met militair geweld midden in het Midden Oosten is neergezet. Je kunt je afvragen of de daar al wonende mensen ongelijk hebben gehad toen ze Israel zagen als een kolonialistische indringer uit het Westen, voor hen de nakba, een grote ramp. Je kunt ook zeggen: is er ooit een staat gevestigd zonder onrecht? Terugdraaien kun je het niet meer.
Maar wat je wel kunt constateren, en dat is ook door de genoemde historici geboekstaafd, is dat de staat Israel nooit op is gehouden met expansie. In 1967 was er een historische kans, toen de Westoever en de Gazastrook werden veroverd op Jordanie en Egypte, om het verleden te laten liggen en te helpen met het opbouwen van een Palestijnse staat. Dat dat niet is gebeurd is een grote oorzaak achter het huidige conflict. Arafat, en de meerderheid van de Palestijnen toen, deed een hele grote historische concessie door de staat Israel te erkennen op 78% van het oorspronkelijke mandaatsgebied, op voorwaarde dat die overige 22% dan ook werkelijk een zelfstandige Palestijnse staat mocht worden. Daar is nooit gepast op gereageerd, integendeel, er is alles aan gedaan om die 22% voor een flink deel te annexeren en steeds opnieuw tot onderhandelingen over te gaan over dat laatste stukje, waar de Palestijnen al hudje mudje op elkaar waren gedrongen – zeker in de Gazastrook. Dat heeft nog veel meer kwaad bloed gezet. Palestijnen, maar ook de omringende Arabische bevolkingen zien Israel nu als een militaire, westerse staat die nooit serieus heeft geprobeerd om deel te worden van het Midden Oosten, maar zich als koloniale westerse mogendheid opstelt die vooral streeft naar totale heerschappij over de regio. En natuurlijk kwam daar verzet op, en natuurlijk zegt Israel dan dat ze zich wel moeten verdedigen.
Ja, het had dus op verschillende momenten anders gekund, maar daar heb je nu niet veel meer aan dan dat je beter kunt begrijpen waarom er inderdaad Arabische leiders zijn die het zionisme zien als een westers koloniaal kwaad, en Israel het liefst in de zee zien verdwijnen. Zelfs als je wilt, wat ook de meest kritische Israeli\’s willen, dat Israel blijft bestaan kun je inzien dat de woede van de Palestijnen en de omringende Arabische landen wel degelijk ergens op gebaseerd is.
Anja,
Dank je voor je informatie en verwijzing.
Opvallend vond ik dat ook voor de Zesdaagse Oorlog de Gazastrook onder Egyptisch bewind viel en de Westelijke Jordaanoever onder Jordaans bewind. Hoe dat zo gelopen is weet ik niet. Hoe hebben de Palestijnen dat ervaren? Heeft dat bewind volgens jou ook bijgedragen aan “het nationalisme is de Palestijnen als het ware door de geschiedenis opgedrongen”?
Telkens draaien oorlogen met Israel uit op expansie van Israel. De laatste wellicht eens niet!
@Hans: Het is inderdaad zo dat de Palestijnen destijds niets is gevraagd, dat vond helemaal niemand toen nodig.
In het VN partitieplan heeft men het nog gewoon over Arabieren. Palestina zou verdeeld worden tussen een joods deel en een Arabisch deel waarbij de Palestijnen onder Jordaans en Egyptisch bestuur zouden komen. Dat hele streven naar een eigen staat bestond nog niet, is ook vooral een Westers concept.
In 1964 werd de PLO opgericht met (toen) als hoofddoel de vernietiging van Israel. Na de zesdaagse oorlog kwam het streven naar een eigen staat pas op de agenda te staan omdat het met hulp van Arabische buurlanden oprollen van Israel niet zo erg wilde lukken. Je kan zeggen dat de hele Palestijnse identiteit hangt aan de strijd tegen Israel.
Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid durf ik te stellen dat zonder de stichting van Israel de Palestijnen gewoon onder Jordaans en Egyptisch bestuur zouden vallen en ze zouden bovendien erg arm zijn omdat ze niet over de technologische skills beschikken om het land vruchtbaar te maken en voldoende water voor zichzelf te regelen.
De opmerking van Anja over de “historische kans” die door Israel in ’67 gemist zou zijn is wat naief, zo werken conflicten niet.
Arabische staten probeerden Israel de zee in te vegen en als dat dan vervolgens dramatisch mislukt kan je niet de volgende dag op de stoep staan om het gebied weer terug te eisen. Zeker niet omdat het om de derde grote Arabische aanval sinds ’48 ging en zoals we nu weten niet de laatste. Dat je met Israel land kan ruilen voor vrede bewijst het latere akkoord met Egypte en teruggave van de Sinai.
Het boekje “De geschiedenis van het Midden-Oosten in een noedop.”, van Jan van Oudheusen is ook heel interessant. Dr.Jan van Oudheusden is historiculs en docent. Hij is hoofdredacteur van het tijdschrift Kleio en schreef mee aan diverse schoolboeken en publicaties. Het begint met de oude culturen van het Midden-Oosten ± 10.000 v. Chr. tot en met de oorlog in Irak in 2003. Ik geloof dat het een goed onderbouwd en onafhankelijk geschreven boek is en goed leesbaar.
Hoi Anja,
Een korte reactie om je te laten weten dat ik heel blij ben met jouw berichtgeving hier. Alle respect voor je volharding!
Aanstaande zondag trouwens Zomergasten waarin Joris Luyendijk in gesprek gaat met Leon de Winter. Niet echt zin in, maar vermoed dat de tv toch wel aangaat.
Roger, je bijdrage is een schoolvoorbeeld van hoe Israel graag wil dat we de geschiedenis zien. Je presenteert het als feiten, bronnen geef je niet. Het is weer een en al de Arabieren vielen aan en Israel moest zich wel verdedigen. Terwijl je het belangrijkste feit gewoon weg laat. De staat is gesticht op het land waar al mensen woonden, die zijn onteigend en verjaagd.
\’Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid durf ik te stellen dat zonder de stichting van Israel de Palestijnen gewoon onder Jordaans en Egyptisch bestuur zouden vallen en ze zouden bovendien erg arm zijn omdat ze niet over de technologische skills beschikken om het land vruchtbaar te maken en voldoende water voor zichzelf te regelen\’.
Waar haal je die zekerheid vandaan, eigenlijk? De suggestie dat de Palestijnen zonder de Israelische bezetting \’arm\’ zouden zijn geweest, is puur neo-kolonialisme. Zo zeiden de blanke overheersers in Zuid Afrika ook dat de zwarten zonder hen er erger aan toe zouden zijn geweest, kijk maar naar de buurlanden, zeiden ze. Het is vooral smerig als je ziet hoe de Palestijnen er in de Gazastrook onder de Israelische bezetting aan toe zijn, met de meerderheid van de bevolking onder de armoedegrens.
De mythe dat Israel de woestijn tot bloeien heeft gebracht is oud en taai. Het Palestina van voor 1948 was vruchtbaar, de landbouw behoorlijk ontwikkeld voor die tijd. In feite is een deel van de rijkdom van Israel te danken aan de onteigening van vruchtbaar en goed onderhouden land van de er toen wonende Palestijnen. Die stonden bekend om hun citrusvruchten, bijvoorbeeld, en hun olijven. Dat ze niet voldoende water zouden hebben is ook zo\’n leugen. De waterschaarste van de Palestijnen is, alweer, een gevolg van de bezetting. In de Gazastrook kregen de kolonisten zeven keer meer water per persoon dan de er wonende Palestijnen. Dat de landbouw in de Palestijnse gebieden vergaand is verkommerd is door de sluiting van de grenzen, en het wegpompen van water dat vervolgens weer terug gekocht moet worden. Zie Sara Roy. Een ander punt is dat Israel gigantische fouten heeft gemaakt met de technologische nieuwe landbouw, die slecht is geweest voor het milieu, zoals het aanplanten van katoen en sinaasappels in droge streken waardoor er te veel water aangevoerd moest worden en de aquivers niet de tijd kregen zich op natuurlijke wijze aan te vullen. Je kunt zeggen dat de oorspronkelijke landbouwmethode van de Palestijnen eenvoudig was, maar het was genoeg om de bevolking in leven te houden en het ging niet ten koste van het milieu en de watervoorraad. En ik dacht niet dat de bezetting bedoeld was om de Palestijnen betere landbouwmethoden te leren.
Dat Israel land kan ruilen voor vrede, zeker. Dat zouden ze kunnen en dat zouden ze ook moeten doen. En niet alleen met Egypte, wat een makkie was want Israel heeft niet de wens gehad om ook Egyptisch gebied in te lijven bij Israel. Ze hebben wel de wens het gebied in te lijven, of in ieder geval een groot deel daarvan, dat in principe nog overblijft voor de Palestijnen. En daar gaat het om.
Het zijn de oude mythes die Israel graag verspreid, Roger. Ze zijn stuk voor stuk al tig keer weerlegd. Zoals ik al zei: lees de historici die ik al heb genoemd.
En wil je zo vriendelijk zijn om een mening die niet overeenkomt met de jouwe niet \’naief\’ te noemen, het is een cliche dat niet maakt dat ik jouw opinie meer serieus neem.
Hans, de geschiedenis van het Midden-Oosten is een lappendeken van bezettingen, koloniale mogendheden die de buit verdeelden zonder op de inheemse bevolking te letten, en onderlinge strijd. Als je je daar echt in wilt verdiepen moet je bij de historici zijn. Zoals gewoonlijk zul je de mening van onder de voet gelopen inheemse bevolking niet snel ergens vinden: de geschiedenis is altijd die van de overwinnaars. Maar een historicus als Ilan Pappe probeert wel de geschiedenis van de regio te contrueren vanuit het gezichtspunt van de bevolking zelf, en niet van de heersende mogendheden.
Over de opkomst van het Palestijnse nationalisme is wel het een en ander geschreven, zoals bijvoorbeeld door Rashid Khalidi: Palestinian Identity. The construction of modern national consciousness. Inderdaad kwam de behoefte, of de noodzaak, zich als Palestijnen te verenigen, in plaats van zich te identificeren met het dorp of de stam waar ze vandaan kwamen pas werkelijk op gang met de opkomst van het zionisme. De Palestijnse vlag, het Palestijnse volkslied, zijn tamelijk nieuw. Wat de tegenstanders vaak tot de uitspraak brengt dat de Palestijnen niet echt bestaan, dat het naamloze Arabieren zijn. Dat is niet waar, Palestijnen hechtten erg aan de grond waar ze eeuwen hebben geleefd, en vraag je een kind in een van de vluchtelingenkampen waar hij of zij vandaan komt dan zeggen ze nog steeds uit Haifa, of Kowkaba, plaatsen die ze zelf nooit hebben gezien. Maar de noodzaak om zich als een volk, met een vlag, te verenigen kwam pas met de bedreiging van hun land en hun leefwijze.
Wat ik weet over de vraag wat de Palestijnen zelf van de verschillende bezettingen vonden is kort door de bocht, maar dit heb ik onthouden: dat de Ottomaanse, de Jordaanse, de Egyptische en zelfs in grote mate de Engelse bezettingen het gewone leven van de bevolking grotendeels intact lieten. De Palestijnen behielden hun eigen stamverband, hun locale leiders. Zelfs het Engelse koloniale regime werkte vergaand samen met de al bestaande bestuur. En ik denk niet dat er voor de bewoners van de Westoever en de Gazastrook veel veranderde onder Jordanees en Egyptisch gezag, behalve de vraag aan wie ze belasting betaalden. Ik kende, voordat hij stierf, nog de mukhtar van Kowkaba, een Arabisch dorp in Israel dat met de grond gelijk is gemaakt, die in Bureje kamp nog steeds burgemeester en rechter was over de vluchtelingen die oorspronkelijk uit dat dorp kwamen. Wat het verzet tegen de zionistische/Israelische bezetting zo heftig maakte, is dat die ook het priveebezit van de Palestijnen onteigende, en het onmogelijk maakte voor de Palestijnen om hun eigen levenswijze voort te zetten. Geen van de andere \’bezetters\’, cq de mogendheden waar de Palestijnen onder vielen, had het land, de dorpen, de steden van de Palestijnen zo vergaand verwoest, of was zo ver gegaan in de pogingen ze te verdrijven. Hetzelfde geldt voor de Bedouinen, waar heel weinig aandacht voor is, die beroofd werden van de mogelijkheid om als nomaden met hun vee te leven, en nu meestal een kommervol bestaan hebben in nieuwe kampementen die het meest lijken op de townships van het Zuid Afrika van de apartheid.
Maar zoals gezegd, dit is wat ik me herinner van de historische boeken die ik daarover heb gelezen. Als je het echt goed wilt weten moet je die zelf lezen.
Anja, de Serven herdenken nog de slag tegen de Turken op het Merelveld in 1389. Die slag was een inspiratie-bron voor de Serven in de Balkan Burgeroorlog. De headcount is alle eeuwen door gegaan. De boekhouding van eeuwen speelt heden nog een rol.
De opeenhoping van onvrede in het Midden-Oosten is teveel voor vrede. Er gaat eerder een tank door het oog van de naald dan dat er vrede komt in Jeruzalem. Met elke door een F-16 afgeworpen bom en met elke Katjoesja verkleint de mogelijkheid van vrede.
Evert, jij herhaalt nog eens een keer jouw sombere visie. Nou, erg optimistisch dat er spoedig vrede zal zijn ben ik niet, dat blijkt wel. Maar jij doet niets anders dan de zaak hopeloos te verklaren, en wat voor een doel dien je daarbij? Ik hou me vast aan een paar ontwikkelingen in de geschiedenis die laten zien dat niet alles voor eeuwig vast hoeft te zitten. Zuid Afrika bijvoorbeeld. Ik kon mijn ogen niet geloven toen die voormalige \’terrorist\’ Mandela de gevangenis uitliep en vervolgens president werd van het land dat hem jarenlang gevangen hield. Als we het niet zelf hadden meegemaakt zou je dat toch niet kunnen geloven.
Een ander historisch feit is dat het tussen Duitsland en Nederland weer goed is gekomen, en zelfs tussen Duitsland en Israel. Ook dat hadden we destijds niet voor mogelijk gehouden.
Dat is niet zomaar gebeurd. Het is dus belangrijk om te kijken naar de voorwaarden om tot vrede te komen. Daarvoor is de allereerste dat het onrecht stopt.
Dat van die Serven weet ik, ik haal dat nog aan in een artikel dat ik pas op dit weblog zette, De doornenkroon van het lijden. Daar geef ik ook een paar van die voorwaarden aan: erkenning van het onrecht, een oprechte poging om recht te doen en recht te zetten, ruimte voor rouw. Dat is waanzinnig moeilijk maar niet onmogelijk.
En gek genoeg zijn het de Palestijnen zelf die me bij die les houden. Ik zal het niet kunnen bewijzen, tot het zover zal zijn, maar ik weet zeker dat de meerderheid van de Palestijnen in staat is en bereid tot een verzoeningsproces. Ik ken Palestijnen die al in de Oslo-periode, toen het er nog even naar uit zag dat het beter zou gaan, al bezig waren om \’vredesonderricht\’ te geven op de scholen, om de getraumatiseerde kinderen van hun vijandbeeld over Israel heen te krijgen. Het spreekt vanzelf dat dat weer is gestaakt, want onder de huidige bezetting waarbij kinderen joden alleen maar tegenkomen als kolonisten en soldaten is dat onbegonnen werk. Onze beste vriend in Gaza, zelf gehandicapt, heeft al in de gevangenis waar hij zeven jaar zat, een droom ontwikkeld van een vriendschappelijke basketballwedstrijd tussen de Palestijnen en Israeli\’s die in de strijd gehandicapt waren geraakt. Hij heeft zelfs geprobeerd dat te organiseren nadat hij uit de gevangenis kwamen. De gehandicaptenorganisaties wilden wel, de Israelische regering stak er een stokje voor. Die droom heeft hij ondanks alles nog steeds. Hij is het die me op het hart drukt om mijn joodse vrienden mee naar Gaza te nemen, en niet te vergeten mijn banden met Israelische organisaties, waar dat kan, te koesteren. Dat is een belangrijke les, dat iemand die zelf in de meest onrechtvaardige situatie zit mij kan leren om niet alleen maar woedend te zijn.
Zeker zullen er ook Palestijnen zijn die zo beschadigd zijn, dat het voor hen onmogelijk is om ooit aan vrede en verzoening te denken. Zoals die er ook zijn, of waren, onder de joodse overlevenden van de holocaust. Ik ga er van uit dat dat een minderheid is. Het zal de taak zijn van de Palestijnen zelf, mocht het zover komen dat de bezetting werkelijk wordt opgeheven, om voor die mensen te zorgen, ze in het gareel te houden, ze een kans te bieden om een nieuw leven te beginnen en niet terug te vallen in de strijd. Daar zullen ze onze hulp zeker bij krijgen. Ik heb, met een team van mensen, ook dergelijk werk gedaan in de landen van het voormalig Joegoslavie, ik heb gewerkt met Serven, Kroaten en Bosniers. En soms, voorzichtig, in combinatie. Het is niet makkelijk, maar het kan.
En dat is waarom ik niet meega met jouw principiele pessimisme. Zoals mijn moeder al zei, nee heb je, ja kun je krijgen. En het leeft beter, vind ik, als je het niet opgeeft.
Het meest ontroerende fragment in de documentaire Peace, Propaganda and the Promised Land uit 2004 — toch al niet arm aan hartverscheurende taferelen — vond ik het fragment waarin Israëli’s aan de slag gaan om Palestijnen te helpen met het opbouwen van hun huizen, nadat die door het leger vernield zijn. Het is eigenlijk bijna een futiel gebaar, binnen de kortste keren worden de huizen weer gesloopt, maar het toont de vastberadenheid, de loyaliteit, de oprechte keuze om zich aan de kant van de slachtoffers te scharen. Er zijn meer zulke fragmenten, de gezamelijke mars naar Jeruzalem van de joodse en de Palestijnse vrouwen in het zwart, bijvoorbeeld, en ook de interviews met de Israëlische rabbijn, en de Israëlische militair, die zich allen verzetten tegen de misdaden tegen de Palestijnen. “Dit is niet wat het Joodse geloof ons leert”, zeggen ze, “dit is niet in het belang van Israël.” Maar dat fragment raakte me het meeste.
Kijken. Echt.
Anja,
Het is geen toeval dat je 2 conflicten noemt waarbij religie geen rol speelde. Zuid-Afrika had een racistisch regime en Duitsland was fascistisch. Zodra fascisme en racisme in die landen waren verslagen was er ruimte voor verzoening.
Met religie als belangrijk motief ligt het anders. Net als bij de Serven, Kroaten en Bosnische Moslims speelt religie een belangrijke rol in de oorlog van Palestijnen en Israeli’s.
Religie zit diep in individu en maatschappij van het Midden-Oosten. Dat aspect verdwijnt niet zo makkelijk als racisme of fascisme. Een Jood het Jodendom/Zionisme afzweren? Een Palestijn de Koran als leidraad voor het leven verwerpen? Ik zie het niet gebeuren. Bekennen van ongelijk in dit conflict is blasfemie.
Het verloop van de tijd is waarden-vrij. Het toevoegen van moraal aan het verloop van de tijd, geschiedenis, is willekeurig. Ook in die zin is het putten van hoop uit geschiedenis drijfzand.
Je maakt dezelfde fout die wel meer mensen maken, Evert. Om te denken dat het tussen Israel en Palestina gaat om een religieus conflict. Hamas en Hezbollah zijn in het conflict nieuwe verschijnselen, waaraan je kunt zien dat ze er eerder een gevolg van zijn dan een oorzaak. Het verzet tegen de bezetting is in Palestina niet begonnen door religieuze groeperingen. De PLO en Fatah zijn en waren seculier. Het verzet gaat door alle geledingen van de Palestijnse samenleving heen, gelovig, minder gelovig en niet gelovig. Je haalt aan de andere kant, Israel, ook van alles door elkaar. Het zionisme was van huis uit een seculiere beweging. Judaisme is niet hetzelfde als zionisme, al is dat voor sommige groeperingen wel met elkaar verbonden geraakt. De huidige regering is vergaand seculier, en er zijn ook orthodoxen die de staat Israel niet eens erkennen en op gond van hun geloof anti-zionistisch zijn.
Het helpt dus helemaal niet om het probleem te herleiden tot religie. Er is ook geen reden voor, hoewel het door vele Israel aanhangers wordt gesuggereerd, om uit te gaan van een onoverbrugbare tegenstelling tussen islam en judaisme. Er zijn veel te veel historische voorbeelden van vreedzaam naast en met elkaar leven van joden en moslims. Het probleem is de bezetting.