(Haider Abdel Shafi, bij de wake van Vrouwen in het Zwart in Amsterdam)
Ik herinner me een gesprek met dr. Haider Abdel Shafi, jaren geleden, in Gaza. Abdel Shafi was eens de aanvoerder van de onderhandelingen in Madrid. Een vooraanstaand man, in de tachtig en helaas te oud (vindt hij zelf) om zich nog actief in de politiek te begeven, onkreukbaar en onafhankelijk. Iemand die behoorlijk wat kritiek had op Arafat, die in zijn ogen nooit de handtekening onder de Oslo overeenkomst had mogen zetten, niet had mogen zeggen dat hij er mee accoord ging dat de staat Israel gevestigd zou zijn op 78% van het oorspronkelijke mandaatgebied Palestina, zonder garantie dat Israel zich zou houden aan de ontruiming van de Palestijnse gebieden. De taxichauffeur die me eens naar het huis bracht van Abdel Shafi zei het kort: ‘doctor Haider, he clean’.
Dit is wat hij tegen me zei: ‘in Gaza zal Hamas nooit de meerderheid krijgen, meer dan 30% krijgen ze nooit. Wij Gazanen zijn daarvoor veel te ongelovig’.
Daar dacht ik aan toen ik het kleine berichtje vanochtend in Trouw las, onder de kop: ‘steeds meer Palestijnen voor vernietiging van Israel’.
Uit een onderzoek van Near East Consulting zegt nu 55% van de Palestijnen voor de vernietiging van de staat Israel te zijn, tegen 44% in juni en 24% in januari. Ze spreken zich in toenemende mate uit voor Hamas. Bovendien zegt 97% pal achter Hezbollahs strijd in Libanon tegen Israel te staan.
Nog maar 51% is voor vredesoverleg met Israel, dat was in juni nog 76%.
En ik herinner me een ander gesprek, tien jaar geleden, met Eyad Sarraj, toen nog de enige gediplomeerde psychiater in Gaza, en een kritisch commentator, niet alleen op Israel, uiteraard, maar ook op Arafat, wat hem nog op een paar dagen gevangenisstraf is komen te staan. Hij reed met mij en Marieke mee over de grens bij Erez – toen kon dat nog, per auto – in de hoop dat de Israelische grenspolitie, met ons buitenlanders erbij, hem geen uren vast zou houden en hij het vliegtuig in Tel Aviv niet zou hoeven te missen. Dat lukte. Onderweg zei hij: ‘weet je, wij Palestijnen hebben altijd twee tegenstrijdige gedachten. Met mijn hart denk ik: laten die Israel’s verdwijnen, de zee in. Maar met mijn hoofd denk ik: Israel bestaat, daar moeten we nu eenmaal mee leven, en daar moeten we dus vrede mee sluiten’.
(Sarraj, bij hem thuis in Gaza)
Het is duidelijk welke van die twee gedachten het in het huidige Palestina, en zeker in Gaza wint. Westerse commentatoren willen dat graag wijten aan de opkomst van het extremistische islamisme. Je zou die opkomst, die niet te ontkennen valt, natuurlijk ook als een gevolg kunnen zien van een uitzichtsloze situatie in Gaza zelf. Wat ons regelmatig wordt wijsgemaakt is het stank-voor-dank mantra. Ik kan ze inmiddels tellen in de Nederlandse media, deze week vind ik er weer een in de HP in een column van Dirk-Jan van Baar: ‘Uitgerekend uit die ontruimde gebieden (van de Gazastrook en Zuid-Libanon) wordt Israel onder schot genomen, wat laat zien dat Hezbollah en Hamas niet echt op duurzame vrede uit zijn’. Met andere woorden: Israel is zo vriendelijk en ruimdenkend om geheel eenzijdig de Gazastrook terug te geven, en wat doen ze als dank, ze schieten raketten af. Met de impliciete conclusie: je kunt ze beter onder bezetting houden, je moet ze wel met geweld in toom houden, want ze willen geen vrede.
Een variant op dat thema kom ik ook regelmatig tegen, ook in de reacties op dit weblog; die vaste overtuiging dat het gaat om een religieus conflict, een botsing van beschavingen. Want zijn Hamas en Hezbollah niet extreem islamistisch?
Voor wie zoals wij van de Kifaia ploeg regelmatig in Gaza komt, en voor wie de meer kritische analyses heeft gevolgd, is het duidelijk dat er geen moment van een werkelijk vrijgeven van de Gazastrook sprake is geweest. Inderdaad, de nederzettingen zijn teruggetrokken. Dat gaf binnen de grenzen van Gaza wat meer ruimte, die zeer welkom was in dat overbevolkte gebiedje. Ik was er bij toen Palestijnse families voor het eerst gingen kijken naar het prachtige strand in het zuiden dat al voor vele jaren bezet werd gehouden door de kolonisten. Er waren kinderen bij uit Khan Younis die de zee hun korte leven lang alleen in de verte konden zien schitteren, maar er ook in de loeiende hitte van de zomermaanden niet heen mochten. En er zijn helaas ook in die eerste dagen een paar kinderen verdronken die de zee in renden zonder te kunnen zwemmen, tot er toezicht en reddingsdiensten waren georganiseerd. Ook werd er een begin gemaakt met de opbouw van de groentekassen, met Amerikaans geld. De VS hadden die gesponsord, met een in het contract opgenomen bepaling dat de groente bedoeld was voor de export en niet voor eigen consumptie. Het was bovendien eindelijk weer eens een beetje nieuwe werkgelegenheid, en Condoleezza Rice had bij Israel bedongen dat de Karni Crossing, de enige grensovergang waar goederen in- en uitgelaten kunnen worden onder strenge controle van Israel, open gehouden zou worden. In Gaza waren sommige mensen voorzichtig een beetje optimistisch, misschien zou het nu eens een beetje beter gaan, misschien zouden de grenzen ook weer opengaan voor de Palestijnse arbeiders die als bouwvakkers en schoonmakers in Israel werkten. Misschien hadden ze het ergste van de bezetting nu gehad. Gazanen ken ik in doorsnee als onverbeterlijke optimisten. Elk sprankje verbetering is reden voor nieuwe hoop. Of misschien moet je het anders zien. Zoals een vriend tegen me zei: ‘wanhoop is een luxe die we ons hier niet kunnen permitteren’. De meer politiek onderlegde Palestijnen waren niet zo vrolijk, die doorzagen dat de zogenaamde ontruiming niet meer was dan een hergroepering van het leger, van binnen de grenzen naar buiten de grenzen. De eenzijdige ontruiming van Gaza was niet meer dan een onderdeel van het al door zoveel regeringen doorgezette plan om zo veel mogelijk land bij Israel in te lijven met zo min mogelijk Palestijnen er op. Om die Palestijnen op te sluiten in zo klein mogelijke en vergaand omsingelde ‘bantoestans’, die met elkaar nooit een zelfstandige Palestijnse staat zouden kunnen vormen. De muur op de Westoever, vooral de loop daarvan, bewees dat al. En als de omsingeling van de Palestijnse gebiedjes klaar zou zijn, kon Israel de sleutel van die gevangenissen weggooien en roepen, kijk, we hebben de bezetting opgeheven, ze moeten het nu verder zelf maar uitzoeken.
De pessimisten hebben vreselijk gelijk gekregen. De Gazastrook werd helemaal geen ‘vrij gebied’. Het bleef geheel omsingeld, land, lucht, en zee. De grenzen werden steeds vaker potdicht gehouden. Ook de Karni Crossing, zodat de oogst uit de nieuwe kassen, overeenkomstig het verdrag met de VS, vernietigd werd. De arbeiders konden weer naar huis. De werkloosheid steeg, de armoede dus ook. Wat iedereen had kunnen weten die de kleine lettertjes van het ‘ontruimingsplan’ had gelezen, zoals de econome Sara Roy dat wel had gedaan. Israel was van plan de Palestijnse arbeid in Israel terug te brengen tot nul. De reden dat de nederzettingen in de Gazastrook waren opgedoekt waren strategisch en economisch, en in het geheel geen begin van een werkelijke teruggave van Palestijns gebied. In het overbevolkte Gaza, met een behoorlijk militante bevolking, was de bescherming van de nederzettingen eenvoudig te kostbaar. De vaste ploegen militairen die er voor nodig waren liepen ongeveer een op een, een soldaat per kolonist. Land was er verder ook nauwelijks meer aan Gaza te onttrekken, de bevolking groeit nog steeds, de bevolkingsdichtheid is al te vergelijken met die van Manhattan, en aangezien zonder de dekmantel van een oorlog de Palestijnen niet nog verder over de grenzen te duwen zijn was dit de beste oplossing, je sluit ze op in een zo klein mogelijk reservaat. Iedereen die dat had willen weten had dat kunnen zien. Al was het maar omdat onderussen de nederzettingen op de Westoever nog verder werden uitgebreid. De Westoever is groter en aanzienlijk minder dicht bevolkt – daar kan Israel nog doorgaan met land te onttrekken aan de Palestijnse bevolking, voor ze ook daar in hun gevangenissen worden opgesloten. Zelfs de conservatieve Wereldbank zei dat er op deze manier geen enkele mogelijkheid was dat de Palestijnen zelfstandig in hun levensonderhoud zouden kunnen voorzien.
En wat ook duidelijk werd: het leger werd om het ommuurde Gaza gegroepeerd, en kon elk moment weer binnenvallen en de strook zoals voorheen weer in stukken van elkaar isoleren. De bombardementen om er voor te zorgen dat de bevolking vooral bleef weten wie er in Gaza echt de baas was gingen door, onder andere met geluidsbombardementen die geen enkele andere functie hebben dan de bevolking uit de slaap te houden en alle kinderen bang te houden zodat ze wederom massaal in hun bed plasten. Een vorm van psychologische oorlogsvoering die niet kon zolang er nog kolonistenkinderen aanwezig waren geweest die anders ook totaal verzenuwd zouden zijn geraakt. De liquidaties van Palestijnse leiders gingen ook gewoon door, met zoals bekend veel burgerslachtoffers.
De gevolgen zijn bekend, maar niet voor iedereen het oorzakelijk verband. Hamas won de verkiezingen, om meerdere redenen die op dit weblog ook al vaker zijn beschreven. Het verzet groeide weer, onder andere met de zelfgemaakte kassem-raketten. De situatie verergerde nog verder door een totale economische boycot van de VS, met behulp van de EU die Hamas op hun lijst van terroristen had gezet, en dus alleen noodhulp wilde bieden en dat alleen via Fatah, die nou juist wegens corruptie door de bevolking was weggestemd. Voor wie dacht dat het dieptepunt aan armoede en schaarste inmiddels was bereikt, het kon nog erger. En Israel liet zien dat de militaire omsingeling inderdaad heel praktisch was, want behalve de beschietingen via de lucht en vanuit de zee, konden binnen een paar uur de tanks Gaza weer binnenrijden. En konden weer doorgaan met de verwoestingen van bouwland en huizen die met veel buitenlandse hulp net weer een beetje waren opgebouwd.
Nu de vraag: is het een gevolg van het opkomend islamisme dat de bevolking van Gaza er niets tegen zou hebben als Israel morgen in de zee verdwijnt? Is dat weg te declareren als ‘Arabische jodenhaat’ ? Of kunnen we ons dat ondertussen een beetje voorstellen dat van die twee gedachten, Israel bestaat, en daar moeten we dus mee zien in het reine te komen, en wel willen ze weg hebben, hoe dan ook, de laatste het nu begint te winnen?
Norman Finkelstein, heeft (onder andere) studie gemaakt naar andere staten die gevestigd werden op al bewoond gebied, waarbij korte metten werd gemaakt met de inheemse bevolking die daarbij in de weg liep, en is de geschiedenis nagegaan van de indianen in Amerika. Dat was de koloniale tijd waarin weinig westerlingen zich al te zeer bekommerden om het lot van inheemse bevolkingen. Ik ben in mijn jeugd nog grootgebracht met de boeken en films waarin de indianen altijd de bad guys waren en de cowboys gelukkig altijd wonnen. Het is nog maar een beetje doorgedrongen dat dat westerse propaganda was om een vergaande genocide te verbergen. Maar dat was vroeger. Toen deden we dat zo. Israel heeft de pech wat laat te komen als koloniserende mogendheid, veel kleinere bloedbaden dan die gepleegd worden op de indianen van destijds zijn dezelfde dag al te zien op CNN. Het mag niet meer. Er moeten nu dus meer ideologische wapens ingezet worden om ons te vertellen dat Israel geen agressor is, geen bezettende macht, maar dat ze niets anders doen dan zich te verdedigen tegen die militante Arabieren die hen de zee in willen drijven. Een manier is om te blijven hameren op het leerstuk dat die islamitische Arabieren altijd al de joden hebben gehaat, en dat het hun religie is die hen opzet tegen Israel en tegen het Westen. Finkelstein maakt een vergelijking: zouden wij van het verzet van de indianen destijds, die op hun beurt niet misselijk waren als ze een paar bleekgezichten van hun scalp konden beroven ook als ‘anti-christianisme’ of als ‘anti-Europeanisme’ kunnen beschuldigen? Azmi Bishara, Palestijns Knessetlid met Israelisch staatsburgerschap, zei het nog korter: ‘alsof het ons wat uitmaakt of het joden of Japanners zijn, waar het om gaat is dat ze bezetters zijn’.
(Azmi Bishara, bij een conferentie in Nederland)
Reactie van iemand die de stukken op dit weblog goed bestudeerd heeft en ons zijn mening mee komt delen. Het was geplaatst bij een stuk over de demonstratie. Jullie nemen me niet kwalijk als ik dergelijke bijdragen niet altijd plaats.
Auteur Kotsbakkes
E-mail: vuilisbelt@anja.hoer
URL:
Reactie Ik hoop echt dat jullie een keer goed in elkaar getrapt worden smerig schijnheilig gepeupel. Lieden zoals jullie maken heel Europa onbewoonbaar, de rekening krijg je nog, liefst van mij persoonlijk.
walgelijk posting 1…, lijkt mij een dreigement, aangifte doen?
Vind dat je zoiets nooit moet plaatsen en een abuse melding naar zijn provider moet sturen! Wat een walgelijk bericht!
Mike, Thea, dat soort troep krijg ik aan de lopende band. Uiteraard bijna altijd heel dapper anoniem. Die rotzooi krijgt iedereen die zich openlijk voor moslims of voor Palestijnen inzet. Ik laat het alleen voor een keertje staan om te laten zien waar we mee te maken hebben. Ik vind het niet de moeite om daar aangifte van te doen of er anderszins energie aan te spenderen. Ik bewaar het wel, voor het geval het nog eens nodig is.
Ik vraag me af of je gelijk hebt. In Libanon is toch al zeker 6 jaar geen sprake meer van een bezetting ? Dan was er voor Hezbollah toch geen reden meer om een zo uitgebreid wapenarsenaal op te bouwen ? Want aan het feit dat men duizenden raketten vanf mobiele lanceerinstallaties afvuurt kun je toch aflezen dat Hezbollah zich de laatste jaren met bewapening heeft beziggehouden. En géén defensieve, maar uitsluitend aanvalswapens.
En dat terwijl Libanon een economische en culturele revival doormaakte (Denk in dit verband aan de demonstratie van Libanese jongeren na de moord op Hariri, waarbij men het vertrek van Syrië eiste).
Hezbollah gedraagt zich als een Fremdkörper binnen Libanon. Neemt deel aan de democratie, maar heeft tegelijkertijd een militaire macht opgebouwd die zich aan iedere democratische contrôle onttrekt.
Zo wordt de meerderheid van het Libanese volk door Hezballah gegijzeld.
Hoe kun je al deze zorgvuldig geplande activiteiten van de Hezbollah’s nog linken aan een bezetting van 6 jaar geleden ?
Waarom ? Het ging juist goed met het Libanese volk !
Het gaat er niet om of ik gelijk heb, Henk, dit stuk is niet door mij geschreven maar door iemand met erg veel meer kennis van zaken. Dus als iemand die Libanon heel goed kent ons uitlegt hoe het zit, en dat Hezbollah geen Fremdkorper is, maar een onderdeel uitmaakt van de Libanese samenleving, met alle complicaties van dien – want dat het daar niet simpel ligt dat is wel duidelijk – wie ben jij dan om het beter te weten? Op grond van wat eigenlijk?
Op grond van het feit, Anja, dat ik zelf ook kan nadenken en conclusies kan trekken. Ik neem niet snel iets voor zoete koek aan, hoe deskundig sommigen zichzelf ook vinden. Bijna het hele artikel handelt over Gaza en niet over Libanon. Nergens wordt duidelijk wat Hezbollah’s doelstellingen zijn en, belangrijker, wat hun legitimiteit is.
Ik concludeer dat Hezbollah politiek gezien binnen Libanon slechts één van de velen in het Libanese parlement is, maar wél een legermacht met aanvalswapens heeft opgebouwd en gestationnerd heeft op Libanees grondgebied.
Is het dan niet meer dan logisch dat ik van een Fremdkörper spreek ? Men neemt voor de vorm deel aan de democratie (je weet nooit wat het oplevert), maar schedt vervolgens diezelfde democratie door een eigen legermacht te vormen en die buiten iedere parlementaire contrôle te plaatsen.
Aangifte doen heeft geen enkele zin, de politie treedt alleen op als het concrete doodsbedreigingen zijn. Ik werd na de moord op Van Gogh (het begon zodra de moord bekend werd) via het gastenboek van mijn site wekenlang bestookt met dergelijke troep, tientallen per dag, steeds dezelfde mensen vanaf verschillende computers. De politie vond het wel ernstig maar ik kon helaas geen aangifte doen want ik werd niet bedreigd. Ze zouden het in onderzoek nemen, nooit meer wat van gehoord.
@Anja: Nee, dat ben ik echt niet met je eens. Dat is een authoriteitsargument, “omdat ik het zeg” (of omdat iemand anders het zegt), en daar moet je echt heel erg mee uitkijken. Ik bedoel, Arend Jan Boekesteijn heeft ook enorm veel kennis van zaken, maar kan zich toch heus vergissen. En het kan ook dat je gewoon een andere analyse hebt dan een ander, omdat je andere uitgangspunten hebt. Daar draait de hele wetenschap om: om het interpreteren van gegevens en het formuleren van analyses waar die gegevens in passen. Dat is — dat kan ik je uit eigen ervaring vertellen — ontzettend lastig, want elk feit kan op honderd verschillende manieren geïnterpreteerd worden, en elke analyse is ook alleen maar een analyse.
Houd die mogelijkheid alsjeblieft altijd open. Je hoeft hem heus niet altijd zelf te voeren, maar om een discussie af te kappen met “hij heeft ervoor doorgeleerd, dus wij moeten onze mond houden”, daar ga ik ontzettend van steigeren.
He clean. He dirty. Ja..dat hoor ik overal om me heen. Naar analogie van de “terrorist” en “anti-terrorist” indeling hier in het westen, gebruiken de Arabieren meestal de “clean” en “dirty” indeling. “Clean” is die persoon die zich niet schuldig heeft gemaakt aan samenwerking met de vijand (lees: Israel, Amerika, bezetter, kolonialist enz.)en die zich onvoorwaardelijk inzet voor de belangen van het eigen land.
De “dirty” heeft daarentegen zich vies gemaakt aan gratis consessies en heeft bovendien gediend als middel tegen de belangen van het eigen land.
De populariteit van Hamas en Hizbollah heeft volgens mij alles te maken met deze indeling…zij zijn clean. Daarom probeert Amerika hun integriteit aan te tasten door te doen alsof ze een middel zijn in de hand van een buitenlandse mogendheid (Iran en Syrië). Het volk weet echter dat Hizbollah Iran en Syrië enkel GEBRUIKT om hun EIGEN doelen te bereiken. Hizbollah is dus geen spel en/of middel in de handen van een buitenlandse mogendheid..Hizbollah is en blijft clean in de ogen van de overgrote meerderheid van de Arabieren.
Deze indeling is volgens mij ook één van de redenen dat het zo uit de hand liep in Irak…Amerika loopt daar allerlei mensen te besmetten (dirty maken) door er zo bovenop te zitten.
Wil Amerika inderdaad rust en democratie introduceren in het Midden-Oosten (mijn excuses voor deze ongeloofwaardige veronderstelling), dan moet het vooral afstand nemen…zich voorlopig blind, doof en stom houden ten opzichte van de gebeurtenissen in het Midden-Oosten.. alles overlaten aan een voor de Arabieren meer betrouwbare instantie. Niet voor niets probeert de Syrische oppositie zich te distantiëren van Amerika..hoewel ze wel enig steun kunnen gebruiken, willen zij hun geloofwaardigheid(clean zijn)niet riskeren.
en wat Nederland betreft: Mocht Nederland iets wil bereiken in het Midden-Oosten, dan moet het vooral luisteren naar het hart van het volk…Nederland mag natuurlijk zijn bedenkingen hebben tegenover een radicale beweging..maar mag nimmer zijn rug laten zien na een democratische verkiezing…Nederland mag ook niet zwijgen als er massaal gedood en vernietigt wordt. Wie nu zwijgt, mag nooit meer spreken!!!!
Sorry, verwarring. Ik dacht dat de reactie van Henk ging over het stuk van Lara Deeb, hieronder. En daar legt ze voor mij heel helder uit waarom je Hezbollah niet kunt zien als ´vreemd´ aan Libanon. Het stuk hierboven is wel degelijk van mijn hand. En dat gaat inderdaad voornamelijk over Gaza, want daar weet ik erg veel meer van dan van Libanon. En inderdaad, ik heb het dus in dat stuk niet over de doelstellingen van Hezbollah, voor Hezbollah verwijs ik dus graag terug, naar het artikel van Lara Deeb.
Anne Marie, tussen je mond houden omdat je er niet voor hebt doorgeleerd en overal ongeacht enige kennis van zaken een mening over verkondigen ligt een breed veld. Ik erger me behoorlijk aan de mensen, neveneffect van de openheid van het internet, die denken dat elke mening van gelijk soortelijk gewicht is, ongeacht feitenkennis, ervaringskennis, inzicht. Meningen, die gaan een dubbeltje per kilo.
Ik denk dat het een discussie dus aanzienlijk helpt als mensen om te beginnen zeggen vanuit welke ervaring, kennis, visie ze reageren. Als ze om te beginnen meer proberen een onderscheid te maken tussen feiten en interpretatie, in principe een goede journalistieke regel, maar zelden toegepast.
Om een voorbeeld te geven, mensen die aan komen zetten met dikke uitspraken over de islam is dit of de islam is dat, en dat meestal in het negatieve, uiteraard, daar kan ik niets mee beginnen. Ik weet uit ervaring dat je zo niet over een miljoenen koppen tellende bevolkingsgroep kunt praten, want ik weet hoeveel diversiteit er is, en wel uit eigen hand. En als iemand die ervaringskennis niet als geldig kan accepteren zijn we heel erg gauw uitgepraat.
Ik schort mijn mening over Hezbollah op tot ik er meer van weet. Ik doe er ook mijn best voor om er meer van te weten te komen. En ik zou heel graag willen dat meer mensen er meer voor over hadden om hun meningen te toetsen, om eerst eens een beetje meer te proberen er achter te komen wat die feiten zijn, wat de context is, hoe de geschiedenis is verlopen. Iets van die context, voor zover ik die inmiddels ken, over Gaza en ook over de rol van Hamas daarin probeer ik over te dragen. Dan kun je er nog steeds anders over denken dan ik. Maar het helpt wel of je je wilt verdiepen in wat er daar de laatste jaren is gebeurd. En daar weet ik in ieder geval wel wat van.
Als ik tijdig door had gehad dat Henk niet reageerde op het stuk van Lara Deeb maar op mijn stuk, dan had ik gezegd, ga dat even lezen. En als je op mijn stuk wilt reageren reageer dan op wat er in staat en niet op wat er niet in staat.
Voor de duidelijkheid.Mijn reactie had betrekking op de uitspraak “It’s the occupation, stupid”. Ik heb die conclusie in twijfel willen trekken waar het Hezbollah betreft, omdat in Libanon al 6 jaar geen sprake meer is van bezetting.
Datgene wat ik schreef over het opereren als Fremdkörper binnen Libanon door Hezbollah, dát had ik gelezen in Lara Deeb’s artikel. (Alleen heb ik de term Fremdkörper natuurlijk zelf daaraan toegevoegd, andere interpretatie van overigens dezelfde gegevens).
In dat opzicht vind en vond ik mijn posting bij dit topic relevant en ter zake.
@Anja,
Ik vind het heel vervelend voor je dat je zo’n mailtje krijgt. Je zegt wel dat iedereen die het voor palestijnen opneemt ook dat soort mailtjes krijgt, maar dat is toch de halve waarheid: iedereen die het een beetje opneemt voor Israël krijgt ook de nodige haatmail, vraag maar aan Geert Wilders en het CIDI. Aan beide kanten heb je dus rotte appels.
Dit even ter nuancering.
Nou Paul, als ‘de andere kant’ ook van zulke mailtjes krijgt dan is gelukkig alles weer in orde.
Henk, ik had het dus expliciet over de bezetting van de Palestijnse gebieden. Ik heb in jouw reactie niets gelezen wat daar wat aan af doet. Ik heb niet de indruk dat het tot je doorgedrongen is wat ik probeerde te zeggen. Wat mij betreft probeerde je het onderwerp te verschuiven naar je eigen topic. Maar zoals al gezegd, daar moet je even niet voor bij mij zijn.
@Henk: Zou het niet kunnen zijn dat Hizbollah die raketten aangeschaft heeft om zich te verdedigen ingeval van de zoveelste Israelische invasie. De geschiedenis is niet vorige maand, of vorig jaar begonnen maar tientallen jaren geleden. In die tijd heeft Israel steeds weer Libanon aangevallen en bezet. Misschien dacht Hizbollah: de volgende keer dat Israel ons land kapot bombardeert, zorgen wij ervoor dat Israel niet ongedeerd blijft.
Hizbollah heeft geen militair materieel om Israel binnen te vallen. Hizbollah heeft geen leger. Hizbollah is een (verzets)beweging die alleen maar een guerilla oorlog kan voeren op eigen terrein.
Misschien moet men zich ook afvragen waarvoor Israel meer dan honderd atoombommen nodig heeft. Israel is het enige land in het Midden-Oosten dat massavernietigingswapens bezit.
Beste Charles,wat de achtergronden en beweegredenen van Hezbollah (Hizbollah ?) ook mogen zijn geweest, duidelijk is dat zij geen legitieme vertegenwoordiging van het Libanese volk waren ten tijde van deze bewapening. En nog steeds niet zijn.
Dat ligt bij het Libanese leger. Dat staat onder democratische contrôle van het Libanese parlement, Hezbollah niet.
Het gaat Hezbollah o.m. om de Shebaa Farms. Een stukje land dat Libanon zou zijn terwijl Israël, dat ze als onderdeel van de Syrische Golan Hoogte beschouwt, ze bezet.
Mijn voorstel: dat jullie de discussie over Libanon verplaatsen naar het artikel van Lara Deeb, hieronder, want dat gaat er over en daar staan veel feiten in die hier in de reacties niet hoeven te worden herhaald. En dat wie hier wil reageren dat doet op het stuk dat ik hierboven heb geschreven. Lijkt me controversieel genoeg om nog eens wat over te zeggen.
Paul schrijft: “Anja, Ik vind het heel vervelend voor je dat je zo’n mailtje krijgt.”
Het punt is, Paul, dat het niet alleen ‘vervelend’ is voor Anja dat ze dagelijks een bak bagger over zich krijgt uitgestort, maar dat het voor de hele samenleving, dus ook voor jou en ook voor mij, een zorgwekkende ontwikkeling is dat mensen (maakt niet uit welk standpunt ze aanhangen) anoniem via internet bakken bagger kunnen uitstorten. Niet alleen met e-mails of reacties op weblogs, maar ook open en bloot op weblogs die speciaal zijn opgezet als baggerbak.
Hendrik Jan geeft al aan hoe moeilijk het is, hiertegen actie te nemen. De samenleving zelf heeft nauwelijks instrumenten ontwikkeld, juridische ligt het heel ingewikkeld en het heeft geen prioriteit. Zelf heb je geen ander instrument dan zo’n persoon bannen, ook providers geven niet thuis.
Aan de hand van dat ene anonieme mailtje dat hierboven is geplaatst van kotsbakkes m/v wordt wel zichtbaar hoe de kots van bakkes eruit ziet, maar de omvang van het probleem wordt niet zichtbaar. Misschien moet je de oogst van een week gewoon eens helemaal laten zien, Anja, zodat niet alleen de kwaliteit, maar ook de kwantiteit een keer in volle omvang zichtbaar wordt.
Er zijn talloze redenen te bedenken waarom het goed zou zijn hiertegen actie te nemen. Er zijn ook talloze redenen om dat nou juist niet te doen, omdat het bijvoorbeeld alleen de boel maar verergert. Maar zolang de omvang van het probleem niet zichtbaar is, wordt het afgedaan als incident. Maak het maar eens zichtbaar, Anja, dan weten we waarover we het hebben.
Want nog eens, het is niet exclusief Anja’s probleem, het is een algemeen maatschappelijk probleem, waarop de maatschappij geen antwoord heeft (of wil hebben).
Ik heb een bak van die rommel, Clara, maar ik denk niet dat ik die aan de buitenlucht bloot ga stellen. Ik denk dat we het probleem beter op kunnen lossen door betere regels in het internetverkeer, een taak van webmasters, providers, en weblogvoerders. Ik doe dat door dat soort commentaren er meteen af te knikkeren, en uiteraard komen dat soort lui niet meer terug.
Die gaan dan ergens anders op een van die virtuele hangplekken zitten zieken. Laat ze. De walm slaat je tegemoet, geen zinnig mens gaat daar nog heen, tenzij om er een studie van te maken.
Om daar werkelijk wat aan te doen zou er een scherpere wetgeving moeten komen over het gebruik van het internet en die is er nog niet. XS4ALL, bijvoorbeeld, heeft bij mijn weten juist besloten dat providers niet verantwoordelijk gesteld mogen worden voor de inhoud op hun websites. Dat helpt wat mij betreft dus niet. En eerlijk, ik heb er al ruimschoots over nagedacht, ik heb het er ook met een paar gespecialiseerde advocaten over gehad, ik heb ook wel eens met de politie gesproken, en ik ben niet degene die hierin gaat pionieren. Het is een vieze klus, die om te beginnen natuurlijk nog meer bagger oproept, en ik wil mijn tijd echt aan schonere zaken besteden en mijn weblog niet vervuilen met de strijd tegen de ratten. Ik heb een zo\’n gosertje wel eens op laten sporen, en daar zat een lullige zielepoot achter. Ik dacht: moet ik daar mijn kostbare tijd aan besteden, dat zielepootje gaat nog denken dat hij belangrijk is. Ik had hem zo voor het gerecht kunnen slepen, maar dat is tijd en energievretend.
Behalve dat kom je ook weer breeduit in die vervelende discussie terecht van de vrijheid van meningsuiting – ik ken helaas ook reuze progressieve mensen van het soort die vinden dat alles moet kunnen en dat het anders censuur is. Heb ik daar zin in?
Dus. Als er eens iemand, een groep, een organisatie het voortouw wil nemen om te bedenken hoe je net als voor kranten ook voor het net betere codes, reglementen, sancties etc kunt ontwikkelen doe ik mee, maar dan moet er echt een goed plan komen, met mensen die daar samen hun energie in steken, met deskundig advies en enige extra veiligheid, en ik ben niet degene die deze kar gaat trekken.